Als neurowetenschapper ben ik gefascineerd door mentale gezondheid, bewustzijn en perceptie, evenals de psychologie achter menselijke relaties.
Het dilemma: een vriend die je stiekem niet leuk vindt
Jij:
Als je emotioneel scherpzinnig en empathisch bent, beoordeel je waarschijnlijk nauwkeurig waar je staat met mensen; je kunt duidelijk beoordelen wie je leuk/niet leuk vindt en gemakkelijk hints oppikken.
Door je karakter zou je nooit langer welkom zijn op een feestje of op een grandioze manier overdreven over jezelf praten. Dit gedrag is gewoon niet iets waar je in valt, omdat je vermogen om de perceptie van jou die anderen hebben, te beoordelen, wordt vergroot. Je geeft ook oprecht om degenen die dicht bij je staan en zou hun geluk nooit in de weg willen staan.
Je vriend:
Bovenstaande geldt echter niet voor iedereen (of eigenlijk voor een groot deel van de bevolking). Mogelijk hebt u te maken met een vriend die onaangenaam, onbeleefd en egocentrisch is, maar ook vreemd resistent aan uw pogingen om afstand te nemen. Ze kunnen je uitlachen en genieten van het kleineren van je, maar lijken dan beledigd als je traag reageert op sms'jes. Helaas hebben onaangename mensen zelden veel vrienden, dus hebben ze de neiging zich aan de mensen vast te klampen dat ze het gevoel hebben dat ze kunnen manipuleren; niets is erger dan iemand die niet alleen is
In dit artikel zal ik je 6 redenen onder de aandacht brengen waarom je narcistische (maar behoeftige) vriend problematisch en onherstelbaar giftig is. De vriendschap beëindigenP misschien een wijs idee.
De fotografie van Sarah Bahbah
1. Ze stellen je nooit vragen over jezelf
Als je al een lange tijd bevriend bent met iemand en ze je zelden vragen iets over jezelf, dit is echt een waarschuwingssignaal dat ze een narcist zijn. Iemand die zelfgenoegzaam genoeg is om nooit de moeite te nemen om je volledig te leren kennen, is niet alleen egoïstisch, maar ook vernederend.
Tenzij ze zich niet bewust zijn van het feit dat ze al je tot nadenken stemmende vragen beantwoorden, maar je nooit iets terugvragen, ze genieten ervan om in een machtspositie te zitten. Ze zijn zich er waarschijnlijk van bewust dat er een verschil is tussen de manier waarop je tegen ze praat en de manier waarop ze tegen je praten; in plaats van de moeite te nemen om dingen in evenwicht te brengen, vinden ze het grappig om te zien hoe je onderdanig handelt.
Het spreekt voor zich dat je met zo iemand de banden moet verbreken, aangezien ze duidelijk geen respect voor je hebben en niet geïnteresseerd zijn in jou als persoon. Als je verder wilt gaan en ze een voorproefje wilt geven van hun eigen medicijn, begin dan langzaam afstand te nemen en ze steeds minder te vragen. Wanneer ze je op de hoogte houden van dingen, geef dan algemene bevestigende antwoorden en doe alsof je nauwelijks luistert. Als ze zien dat je wegdrijft uit hun greep en niet langer meegaand handelt, zullen ze woedend worden.
De fotografie van Sarah Bahbah
2. Je zou ze niet in alle situaties vertrouwen
1. Stel je voor: deze vriend alleen laten met vijf van je andere vrienden
Als dit idee je met ongemak en angst vervult, is de kans groot dat je onbewust weet dat ze stiekem en onaangenaam zijn en ofwel over je liegen of een geheim van je onthullen. Hoewel al je vrienden unieke persoonlijkheden hebben, zou iedereen die dicht bij je staat aardig over je moeten praten als je afwezig bent.
Bovendien laat dit zien dat de vriendschap waarschijnlijk op een illusoire basis is gebouwd, zoals vaak het geval is wanneer een persoon mentaal onstabiel en giftig is. Het feit dat je ze niet zou vertrouwen als je er niet was, geeft aan dat je het gevoel hebt dat ze je niet echt kennen en ook niet een positief beeld van je in hun hoofd hebben.
2. Stel je voor: deze vriend moet jou omschrijven aan mensen die je nog nooit hebben ontmoet
Nogmaals, als dit idee je met onbehagen vervult, ben je je er waarschijnlijk (bewust of onbewust) van bewust dat ze zouden je oneerlijk en negatief beschrijven, of gewoon onnauwkeurig. De eerste suggereert dat ze inherent kwaadaardig en giftig zijn, en de laatste dat ze te egocentrisch zijn om zelfs maar de moeite te nemen om je te leren kennen.
De fotografie van Alex Prager
3. Ze hebben een unieke greep op je
Omdat ze je slecht behandelen, kun je fantaseren over de confrontatie met deze persoon en uiteindelijk de vriendschap beëindigen. Hoewel je waarschijnlijk intelligent, levendig en openhartig bent tegenover andere mensen, bezit deze persoon duidelijk: een vreemde greep op je. Heb je je ooit afgevraagd waarom je tolereert ze en hun irritante capriolen, terwijl je je nooit door iemand anders op deze manier zou laten behandelen?
Het antwoord is niet altijd voor de hand liggend of moeilijk vast te pinnen. Misschien verdraag je ze omdat je nooit een andere vriend hebt gehad en zelf onzeker en onstabiel bent. Misschien zijn ze zo naar binnen gericht dat ze zijn zich niet bewust van hun persoonlijkheidsgebreken, dus je realiseert je dat ruzie met hen nergens toe zou leiden. Andere mogelijkheden zijn dat je zoveel jaren een machtsongelijkheid in de vriendschap hebt getolereerd dat het je norm is geworden.
Alleen jij kunt erachter komen waarom je vriend heeft deze mysterieuze kracht over jou heen; het antwoord hangt af van uw persoonlijkheid en die van hen. Soms is het een ongezonde vriendschap waarin ze dominant zijn, je in een hoek duwen, maar andere keren is het een meer subtiele en ongemakkelijke stand van zaken. Misschien waag je niet de sprong en neem je afstand omdat je medelijden met ze hebt: je weet dat jij de enige vriend van hen bent die in de buurt is gebleven, dus het voelt immoreel om ze te dumpen.
4. Ze lijken vreemd genoeg geen emotionele intelligentie te hebben
Sommige mensen zijn genetisch bedraad op een manier waardoor ze onsympathiek en emotioneel onintelligent. Deze mensen zijn vaak nachtmerries om mee om te gaan, en om nog erger te maken, juist het feit dat ze zich niet bewust zijn van hoe ze eruitzien en anderen beïnvloeden, kan hen openlijk egocentrisch en aanhankelijk maken. Misschien merk je dat je wanhopig bent om ze uit je leven te verwijderen, maar niet in staat om dit te doen, omdat ze er altijd in slagen om weer naar binnen te glippen.
Een veelgemaakte fout is om aan te nemen dat iedereen in je leven dat is als bewust van hoe ze zich gedragen en andere mensen beïnvloeden als jij zijn. Het is tijd om te accepteren dat neurodiversiteit een echt fenomeen is, ons allemaal ergens op een spectrum plaatsen als het aankomt op:
- het vermogen tot zelfreflectiet (d.w.z. 's avonds naar huis gaan en denken "oeps, dat had ik niet tegen haar moeten zeggen. Wat als ze gevoelig is over dat onderwerp"?)
- het vermogen om emoties te lezen en te begrijpen: bepaalde genen maken mensen vatbaar voor gebrek aan het vermogen om gezichtsuitdrukkingen te lezen en zich in te leven. Niets kan hen echt helpen, want dit is hoe ze werken.
Ik probeer de mythe te ontkrachten dat je mensen kunt 'veranderen' die je slecht behandelen en je leven beïnvloeden. De moeilijke, ongemakkelijke waarheid is dat dit niet het geval is: je vriend heeft een ander brein dan jij en niet eens kennisgeving dat ze je intens irriteren als ze zichzelf elke week bij je thuis uitnodigen.
Om het nog erger te maken, een natuurlijk gevolg van deze cognitieve tekortkomingen is een koppig gebrek aan verlangen om een betere vriend/empathist te worden. Iemand die van nature slecht is in het begrijpen van mensen en hoe hun acties hun goede vrienden beïnvloeden, is ook erg onwaarschijnlijk over het psychologische vermogen beschikken om zichzelf te verbeteren (als verbetering al mogelijk is).
Wat moet je dan doen?
Je moet je realiseren dat de meest up-to-date neurowetenschap en psychologie het idee ondersteunen dat sommige mensen... geborenunempathisch en emotioneel tekortschietend. Je moet je bewust realiseren dat deze vriend zal niet veranderen of plotseling met je in contact kunnen komen. Alleen al het feit dat je niet tevreden bent met hun gedrag, suggereert dat je een diepdenkend, sociaal bewust persoon bent die gewoon geen vrienden zou moeten zijn met iemand zoals zij. Het is tijd om je niet langer schuldig te voelen over het uitfaseren van ze en een paar gevoelige, gelijkgestemde vrienden te vinden.
De fotografie van Sarah Bahbah
5. Ze zijn behoeftig en dringen constant je leven binnen
Bepaalde mensen leggen zich niet alleen op aan je leven, willen constant rondhangen, maar zijn ook actief onaangenaam om in de buurt te zijn wanneer je doen zie ze. Dit vloeit netjes voort uit het idee dat sommige mensen gewoon niet het vermogen hebben om tactvol te zijn en de situatie te beoordelen: je vriend is zich er misschien niet van bewust dat ze binnendringen en op je zenuwen werken.
Dit gedrag kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de situatie. Je vriend kan erop staan je elke dag te bellen, of verwachten dat je met hem naar de sportschool gaat en mokken als je alleen gaat.
Als jullie allebei op de universiteit zitten, kan deze persoon van je eisen dat je ze regelmatig uitnodigt, zodat ze bij je op je kamer kunnen zitten en dan irritant en onbeleefd kunnen zijn. Je zult waarschijnlijk merken dat je een sterke afkeer ontwikkelt om ze in je persoonlijke ruimte te hebben. Tot uw ontsteltenis zullen ze zich niet bewust zijn dat ze de grens overschrijden, ondanks uw frequente pogingen om te laten doorschemeren dat u het druk hebt enz.
Vrienden als deze zijn buitengewoon lastig om mee om te gaan, omdat het er vaak op lijkt dat ze gewoon... heb geen idee dat ze zich op zo'n gekmakende manier gedragen. Betekent dit dat je ze moet tolereren, aangezien het "niet hun schuld is dat ze sociaal onbewust en aanhankelijk zijn?". Nee want je bent je vriendschap niet verschuldigd aan iemand die is fundamenteel onverenigbaar met jou.
Als je een overdreven obsessieve vriend hebt en merkt dat je constant nieuwe excuses moet verzinnen om ze op afstand te houden, is dat een goede reden om de vriendschap geleidelijk te beëindigen. Grenzen zijn belangrijk en het is intens verzwarend wanneer iemand de boodschap niet begrijpt en routinematig je persoonlijke ruimte/leven binnendringt.
De fotografie van Sarah Bahbah
6. Je voelt je als een achtergrondpersonage in hun leven
Voel je je soms de sidekick van je vriend, niets meer dan een achtergronddanser in de uitvoering van hun leven?
Misschien heb je een tijdje een machtsdynamiek in de vriendschap getolereerd en denkt je vriend dat ze weg kunnen komen met het ontmenselijken van jou. Ze houden waarschijnlijk vast aan een mentaal "beeld" van jou, dat niet overeenkomt met je echte persoonlijkheid, maar dat past bij wat ze willen krijgen van jou.
Natuurlijk kan deze vriendschapstrope zich in veel verschillende scenario's bevinden; hier is een voorbeeld van mezelf, waarbij mijn egoïstische en dominante ex-vriend betrokken is. Kortom, hij slaagde er niet in zijn eigen sociale leven te creëren op de universiteit (in een andere stad dan ik) en leunde zwaar op mij tijdens mijn studie. Ik reageerde aanvankelijk vriendelijk en liet hem regelmatig bij me komen logeren, maar naarmate mijn werklast toenam, merkte ik dat ik niet meer geïnteresseerd was in drinken en feesten.
Nu was mijn vriend altijd een fervent feestganger geweest kon niet accepteren mijn overgang weg van de activiteit die we vroeger samen deden. In plaats van verdrietig te lijken dat onze dwaze tienerdagen voorbij waren, reageerde hij op een ongelooflijk vijandige manier en begon me regelmatig te bespotten over "saai zijn", allemaal omdat ik niet langer paste in de "vriendvorm" die hij had gemaakt voor mij.
Op die momenten werd het me duidelijk dat hij echt was een slecht ei; hij bleef alleen vrienden met me om me op de universiteit te bezoeken en te feesten mijn stad, en dat alles terwijl ze inbreuk maken op mijn studentenleven. Het maakte hem kwaad om te weten dat hij mij of mijn sociale kring niet meer zou kunnen gebruiken. Ik had zijn spel uitgespeeld; onze vriendschap eindigde kort daarna, want gelukkiger, gezonder, nuchtere ik was niet langer van nut voor hem!
Wanneer jij en deze "vriend" van nature in verschillende richtingen groeien en plotseling niet dezelfde dingen willen doen, zal hun onheilspellende aard duidelijk zijn. Ze zullen mokken en brutaal lijken als een kind, helemaal niet in staat om dat te accepteren ze kunnen je niet meer gebruiken voor welke rol u ook eerder vervulde.
Zo'n egoïstisch persoon kan kwaadaardig zijn en jou opzettelijk gebruiken om iets uit te voeren hun plannen terwijl ze je devalueren en je emoties afwijzen, maar ze kunnen zo egocentrisch zijn dat ze je niet eens zien als een persoon die enige aandacht verdient.
Je moeilijke vriend
© 2018 Lucy
Kate op 05 juli 2020:
Ik heb in mei 2020 een vriendin gedumpt omdat ze geen empathie had en vol giftige positiviteit zat. Ze bleef me er altijd aan herinneren dat als een persoon niet altijd gelukkig kan zijn, ze niet bij hen in de buurt wil zijn. Om een lang verhaal kort te maken, ik vertelde haar dat ze giftige positiviteit had en dat ik het gevoel had dat ik mezelf niet kon zijn. Ik vertelde haar dat ik verder zou gaan. We zijn geen vrienden meer.
Mlssufan01 op 08 april 2020:
dumpert hier... Ik moet hier vooral over één ding argumenteren: het is waarschijnlijk dat ze nooit zullen veranderen." Ik kan je nu vertellen, ik ben eerder de aanhankelijke persoon geweest; Ik ben ook aan de eenzijdige kant geweest... Ik ben egocentrisch geweest. Ik kan nu terugkijken en het zien... maar op dat moment... is het moeilijk om het te zien. Voor sommigen is het een nachtmerrie om mee om te gaan, alsof ze niet willen luisteren. Ik snap het... maar voor de meesten van ons... we weten echt niet wat ons probleem is. Maar de meesten van ons geven eigenlijk genoeg om je om het beter te willen doen... het is gewoon ons uiterlijk dat het niet op een gezonde manier laat zien. Soms zijn we gewoon niet goed opgevoed. Maar als je ons een kans gaf... en ons leerde hoe je bemind moet worden... Ik garandeer je dat velen van ons het zouden proberen. Misschien niet allemaal... maar laat niet één slechte ervaring je hoop verpesten voor degenen die je aan de slechte ervaring herinneren. Geloof me als ik zeg... velen van ons willen heel graag een beter mens voor je zijn, we weten alleen niet hoe.
Rae op 06 oktober 2019:
Ik heb een vriendin die ik ken sinds groep 2 (12 jaar), maar ze heeft haar vriendjes altijd gewaardeerd boven mij. Ze vertelt me niets en als ze dat wel doet, weet ik niet of het de waarheid is of de hele waarheid, want ze overdrijft alles. Alsof ik niet met haar om kan gaan, denkt ze meteen dat ik haar haat. Ze geeft helemaal niets om mij, ze vraagt nooit naar mij. Het is duidelijk dat ze alleen om zichzelf en haar problemen geeft. Ze komt alleen naar me toe als ik van haar wegga. Ik ben het zo beu om haar te helpen met haar problemen dat het mijn problemen worden, ook al is het volkomen nutteloos omdat ze mijn advies toch niet zal opvolgen. Ik voel me rot om het uit te maken, want ik ken haar al zo lang en ze blijft me vertellen dat ze gaat veranderen. Ze heeft ook meerdere psychische aandoeningen waardoor ik me nog slechter voel
Rick Deville op 31 augustus 2019:
Ik heb een vriendschap meegemaakt waarbij 1) ik niet zeker weet of het een echte vriendschap was, 2) mijn besef en verwachtingen van wie deze persoon werkelijk was helemaal verkeerd waren, 3) Ik weet niet zeker of ik iets heb gedaan om haar snelle toonverandering bij mij teweeg te brengen, en 4) ik weet zeker dat ik te maken had met een persoon met een of meer persoonlijkheidskenmerken en stemmingen aandoeningen.
Laten we deze vriend (of moet ik "vriend" zeggen?) Tara noemen. Tara werkt met mij in hetzelfde bedrijf. Ze is een paar jaar ouder dan ik, nu halverwege de veertig, en werkt ook nog een paar jaar in dit bedrijf, geen supervisor, meer een senior collega. Tara was gescheiden/alleenstaand toen we elkaar ontmoetten, en ik ben getrouwd.
Wat achtergrondinformatie: Tara was jong getrouwd, ze trouwde met haar man toen ze klasgenoten waren op de middelbare school, en waren toen klasgenoten gedurende een zware 5-jarige trainingsprogramma, en daarna nog een jaar in de praktijk samenwerken totdat ze - wat ik hoorde te zijn - een lelijke scheiding hadden (hij had geld van haar afgenomen, ik gehoord). Ze sprak nooit veel over hem, zei af en toe dat ze dacht dat hij een alcoholist was, maar zei dat ze... zouden waarschijnlijk bij elkaar zijn gebleven als ze kinderen hadden gehad (dat hebben ze nooit gedaan, daar praatte ze niet over).
Ze was dus begin dertig, gescheiden en vrijgezel. Ze ging door met verschillende relaties, waarvan geen enkele langer dan twee jaar duurde (een man met wie ze zei dat ze 'bijna verloofd' was, niet zeker wat dat betekent). Ze had ook verschillende banen in hetzelfde vakgebied gehad, bij verschillende bedrijven.
Bij ons bedrijf werkte ze de eerste paar jaar nadat ik bij me kwam twee verdiepingen boven mij. Ze was altijd vriendelijk en hartelijk tegen mij, ik zag haar slechts af en toe. Maar ik begon te horen dat er een breuk was tussen haar en onze andere medewerkers op haar verdieping. Ik heb nooit gehoord wat er precies was gebeurd, maar ik weet dat Tara soms defensief, prikkelbaar en territoriaal was over haar werk - wat ze af en toe uitte in boze e-mails aan het team!
De chefs van de afdeling moesten haar kantoor voor andere doeleinden verwisselen, dus brachten ze haar naar beneden naar mijn verdieping, een rustigere verdieping.
Onze vriendschap begon toen vrij snel. Ik was een van de weinige collega's met wie ze terloops bevriend was, zelfs voordat ze naar beneden kwam, en ik had medelijden met haar over hoe de anderen haar boven behandelden. Hoewel ik de details over wat daarboven gebeurde niet wist, voelde ik dat ze een goede werker was die onterecht werd belasterd.
Het klikte snel tussen ons. 'S Ochtends en' s middags kletsen in elkaars kantoren, samen lunchen in de teambreakroom, samen naar conferenties gaan, samen naar de bedrijfswinkel lopen. We begonnen heel vaak te e-mailen en sms'en. Bijna elke dag sms-gesprekken. Boek- en filmideeën, politieke discussies, noem maar op, leuke chats. Haar moeder is overleden en ik heb een aantal lange telefoongesprekken met Tara gevoerd, hoewel ze me later vertelde dat ze over het algemeen niet graag telefoneerde. Tara beschrijft zichzelf als een introvert, dat is ze zeker, en toen ze haar deur dicht had en haar werk alleen moest doen, alleen, liet ik haar met rust. Op sommige dagen kwam ze niet op haar werk en ik sms'te om te zien of ze in orde was, ze vertelde me dat ze "een hele slechte tijd" had en gewoon alleen moest zijn.
We zagen elkaar bij concerten, waar ze in de pauze met mij en mijn vrouw rondhing. Ging met haar naar een paar bedrijfsexcursies, ze was ook vriendelijk met mijn vrouw.
Af en toe, realiseer ik me nu duidelijker, behandelde ze me echter niet als een vriend. Ze ging een paar keer met anderen uit van het werk, ze reed me naar de locatie en liet me daar aan het einde van de avond gewoon achter zonder een ritje (ooit een vriendje ze was helemaal gek, kwam en nam haar weg van onze groep, toen ze zei dat ze gewoon moest vertrekken, en liet me daar alleen op de parkeerplaats staan terwijl ze belde Uber!). Ik heb haar een paar keer gevraagd of ze met mij en mijn vrouw wilde komen eten voor een concert, en ze zei altijd dat ze “niet wilde een derde wiel zijn.” Toen mijn vrouw en ik op een dubbele date gingen met haar en haar toenmalige vriend (later verloofde), naar een festival (een overdreven PDA-gevulde vertoning van hun kant), verklaarden ze plotseling midden op de dag dat ze zouden vertrekken omdat hij niet voel je goed. Een andere keer gingen we op een andere dubbele date met hen naar een diner en een concert, aan het einde van de muziek vertrokken ze gewoon zonder een minuut te blijven om welterusten te zeggen. Behalve op een avond toen ik haar (toen vrijgezel) uitnodigde om met mij en mijn vrouw en mijn ouders naar een kersttuin te gaan festival en lekker eten, realiseer ik me nu dat ze nooit met ons uit wilde gaan, tenzij het was om te dienen als een dubbele date voor haar en een vent! Ze nodigde me nooit uit of bij haar thuis.
Ze deelde hier en daar wat relatief persoonlijke details over haar leven en familie (hoewel ik me nu realiseer dat ze veel details over eerder werk en relatieleven aan zichzelf heeft nagelaten). Ik vroeg altijd hoe het met haar ging. Ik voelde echt steeds meer dat ik om haar gaf. Op een puur platonische manier ben ik gelukkig getrouwd! Maar ik gaf om en had medelijden met de ontberingen die ze doormaakte en wilde (en bood) aan om op elke mogelijke manier te helpen.
Een opmerkelijke keer dat ik haar advies aanbood, realiseer ik me nu dat het misschien een grote fout was. Het punt is met Tara, ze is erg zelfverzekerd en vol vertrouwen dat wat ze ook doet, het juiste en slimme is om te doen, ongeacht wat algemene wijsheid zegt. Ze was aan haar nieuwste relatie begonnen en na slechts een paar weken daten was hij bij haar ingetrokken, ze was van plan een babyvleugel te kopen om haar huis om te bouwen kantoor voor hem in een muziekkamer, ze gingen ringshoppen en ze was van plan haar baan op te zeggen en over ongeveer een jaar met hem door het land te verhuizen om dichter bij hem te gaan wonen ouders. Ik stelde haar alleen voor dat deze relatie erg snel ging en dat ze haar hoofd op haar moest houden schouders - als ze zeker wist dat het goed was, prima, maar ik hoopte alleen dat ze niet overhaast was beslissingen. (merk op, ik heb zelf de fout "instantrelatie" gemaakt, en het pakte niet goed uit!!). Ze werd stil - merkbaar verontrust door mijn suggestie om alleen maar goed na te denken over wat ze aan het doen was - en vertelde me kort en bondig dat ze veel relaties had gehad en gemakkelijk kon zien dat ze het juiste had gevonden Mens. Na iets meer dan een maand daten, wist ze alles wat er slecht aan hem was en kon ze ermee leven.
Aan de andere kant vertelde ik haar over een aantal persoonlijke gezondheidsproblemen die ik had. En een paar maanden na onze 'vriendschap' kreeg mijn vrouw een baby, mijn nieuwe zoon. En ze heeft me nooit gevraagd hoe het met die dingen ging, hoe het met me ging of de baby of mijn vrouw na de bevalling! Niet een keer!
Het is opmerkelijk om nu te denken, maar in de maanden voordat mijn zoon werd geboren, vroeg ik haar (eerst terloops, daarna met een oprechte schriftelijke brief) of ze de meter voor mijn zoon wilde zijn. Ze zei ja, ze was vereerd.
De grote breuk vond plaats ongeveer een week voordat mijn zoon werd geboren. Ze had ongeveer 2,5 maand een relatie met een man en was erg tevreden en opgewonden om een relatie te hebben (dezelfde vriend van de dubbele dates die ik noemde). Maandag was ze vriendelijk, maakte grapjes met me, maakte een leuke babbel en liep met me naar de winkel...
Dinsdag ochtend... geen woord. Geen goedemorgen, niets. Ze sloot de hele ochtend haar kantoordeur, leek erg boos toen ik haar 's middags uit kantoor zag komen, Ik probeerde met haar te praten en ze onderbrak me abrupt en grof in het midden van een zin, sloot haar deur in mijn gezicht. En zo bleef ze de week erna totdat ik moest stoppen met werken voor de bevalling.
Ik sms'te haar een paar keer, ik was bezorgd over haar zeer plotselinge gedragsverandering. Nadat mijn zoon was geboren, sms'te ze nooit terug. Ik las over depressie en merkte dat haar symptomen bijna volledig overeen leken te komen (althans van buitenaf gezien). Ze schreef me eindelijk een sms waarin ze zei dat ze overweldigd was en wat ruimte nodig had. Hoewel ze zei dat ze wist dat ik een goede vriendin voor haar probeerde te zijn, verhoogde mijn periodieke controles van hoe het met haar ging haar stress, ze had ruimte nodig. Ik begreep het. Ik stuurde haar ongeveer elke week een emoticon-sms om haar te laten weten dat ik er was als ze moest ta
Lucy (auteur) uit Leeds, VK op 14 juli 2019:
@Madeleine Bedankt voor het delen van uw ervaring met een bijzonder moeilijk persoon. Ik ben het er volledig mee eens dat grenzen essentieel zijn in volwassen vriendschappen, en dat sommige mensen dit niet kunnen beseffen. Hoewel afstand nemen ongemakkelijk en staalkoud aanvoelt, is het op de lange termijn het vriendelijkste om te doen. Het is beter om een giftige verbinding in de kiem te smoren als je eenmaal hebt vastgesteld dat deze leegloopt, in plaats van iemand te leiden voordat hij onvermijdelijk kapot gaat.
Madeleine Clays op 14 juli 2019:
Ik had een vriendin die ik uit mijn leven wilde bannen omdat ze constant mijn persoonlijke grenzen niet respecteerde, zelfs nadat ik er vriendelijk met haar over had gesproken. Het was alsof ze het niet hoorde. Ik vond haar man op dezelfde manier naar mij toe. Ik voelde me zo vanzelfsprekend en besloot uiteindelijk om gewoon weg te lopen uit de relatie. Ik weet dat sommige mensen zullen zeggen dat je niet zomaar een vriend kunt ghosten. Noem het ghosting of wat je maar wilt, maar uiteindelijk loop je eigenlijk gewoon weg van een egoïstisch persoon en een giftige relatie. Bedankt voor het bevestigen dat er zeker een tijd is om weg te lopen.
Lauren op 23 juni 2019:
Nee, dat denk ik niet, want als ik dat was, zou ik bij hem zijn gebleven als een vriend, maar dat heb ik niet gedaan. Dat is niet zo. Ik haat zijn vriendin gewoon omdat ze bezitterig en Ik haat haar voor wat ze deed en hij deed niets om haar te stoppen, dus ik denk dat de realiteit ervan is dat het zijn schuld is, meestal kan ik niet zijn vriend zijn, niet daarna alles wat niet mogelijk is ik heb het contact verbroken en heb hem al maanden niet meer gesproken hij heeft wel geprobeerd met mij te praten maar het is niet gebeurd en toen het eenmaal deed was het heel kort
Idk op 17 juni 2019:
Wat als ik die vervelende, onaangename vriend ben waar niemand in de buurt wil zijn?
Lucy (auteur) uit Leeds, VK op 20 mei 2019:
@Lauren Het lijkt erop dat je emotioneel erg veel hebt geïnvesteerd in je band met deze vriend, en dat hij veel voor je betekent. Heb je de mogelijkheid overwogen dat je verliefd of verliefd op hem zou kunnen zijn?
En bedankt voor het terugkomen om weer in te checken!
Lauren op 25 maart 2019:
Oké Lucy, nu begrijp ik waar je heen wilt Ik denk dat hij misschien een beetje overdreven geobsedeerd is door zijn vriendin, hij heeft waarschijnlijk gewoon de vrienden nodig die hij nu heeft om te stoppen met het ondersteunen van zijn relatie
Lauren op 31 augustus 2018:
Ik dreef niet van hem weg Ik beëindigde de vriendschap met hem omdat ik niet echt gelukkig was in de vriendschap omdat het zo eenzijdig was Ik wil niet zo lang vrienden met hem zijn aangezien hij met zijn vriendin uitgaat, ben ik trouwens 32 en dat betekent dat ik diepere vriendschappen nodig heb omdat ik mijn vader vijf jaar geleden verloor hij stierf daarom ben ik high normen
Lucy (auteur) uit Leeds, VK op 29 augustus 2018:
@Lauren Helaas komt het heel vaak voor dat mensen op deze manier vrienden verliezen in hun late tienerjaren / 20s. Een nieuwe romance zal altijd tijdelijk spannender en aantrekkelijker lijken dan je oude vriendschappen, maar de truc is om niet te doen alsof dit het geval is. Het is essentieel om in contact te blijven met je vrienden en te controleren of ze het goed doen.
De eerste verliefdheidsfase met een nieuwe partner IS tijdelijk, dus je vriend bijt zijn neus af om zijn gezicht te haten als hij verveeld lijkt door je langdurige vriendschap. Hij zal hoogstwaarschijnlijk over een jaar of zo naar je toe komen rennen, wanneer hij het heeft uitgemaakt met zijn vriendin OF de eerste gevoelens zijn een beetje gekalmeerd en hij is minder geïnteresseerd om al zijn tijd met haar door te brengen.
Eén ding is zeker - hij zal op een gegeven moment beseffen dat hij zijn vrienden nodig heeft en dat al zijn tijd met dit meisje doorbrengen niet is wat hij echt wil. Romantiek is geweldig, maar er gaat niets boven lachen en grappen maken met vrienden die ons al jaren kennen!
Dit gezegd hebbende, sommige jongens krijgen WEL een vriendin en snijden al hun vrouwelijke vrienden af. Deze jongens zijn meestal geheime vrouwenhaters die niet echt niet-seksuele relaties met meisjes willen. Ze lijken misschien jarenlang geweldige, ondersteunende vrienden, maar zodra ze een vriendin krijgen en zich grof en minachtend gaan gedragen, het wordt duidelijk dat ze alleen vrienden met je waren omdat *een klein deel* van hen dacht dat ze misschien contact met je konden opnemen.
Ik hoop dat dit bij je vriend niet het geval is. Van wat je hebt gezegd, lijkt het niet zo te zijn - ik zou geneigd zijn te denken dat hij een aardige vent is die slechts tijdelijk wordt afgeleid door "liefde". Je zult de situatie over een jaar kennen - of je zult weer close zijn (hij heeft het uitgemaakt met zijn vriendin of zal nog steeds bij haar zijn, maar realiseer je dat hij vriendschap mist) of je bent permanent afgedwaald.
Lauren op 27 augustus 2018:
Ik had bijna vijftien jaar zo'n vriend, maar ik haatte hem niet. Ik hield eigenlijk heel veel van hem omdat hij niet altijd zo was totdat hij met zijn vriend begon te daten vriendin en toen Dominic omdat hij egoïstisch was, hij begon al zijn vrije tijd met zijn vriendin door te brengen en hij deed geen enkele moeite in de vriendschap, zeker checkte hij af en toe maar hij vroeg me nooit hoe het goed met me ging niet sinds april toen ik ziek was hij is er alleen voor me als het hem uitkomt hij is gewoon niet de man die ik gebruikte weten
Deborah Reno uit First Wyoming, daarna THE WORLD op 26 augustus 2018:
Geweldig artikel! Ik heb vriendschappen en romantische relaties gehad met dit soort mensen. Ze kunnen charmant en interessant zijn, maar slechts voor een tijdje. Uiteindelijk geven ze alleen maar om zichzelf.
Namasté
