Yours & Mine: Respect voor persoonlijke privacy in uw relatie

click fraud protection

Samenleven en persoonlijke privacy

Sommige dingen zijn duidelijk. Zijn post openen is een misdrijf. Zijn vuile was doorzoeken als jij degene bent die de was doet, nou dan moet dat acceptabel zijn. Maar hoe zit het met alles wat daar tussenin valt?

Als haar mobiele telefoon overgaat terwijl ze onder de douche staat, moet je hem dan opnemen? Kun je door zijn bureau of zijn aktetas gaan? Hoe zit het met haar auto?

Samenwonen kan lastig zijn. Hier zijn enkele richtlijnen om te bepalen wat goed is voor u en uw partner.

Leer het verschil tussen kijken en snuffelen

Bent u oprecht op zoek naar de telefoonrekening omdat u er een telefoonnummer van moet krijgen of ervoor moet zorgen dat deze is betaald? Bent u op zoek naar een stukje kauwgom? Uw reserve autosleutel? Het rabiëscertificaat van de hond? Wedstrijden? Een schroevendraaier?

Er zijn veel geldige redenen waarom u door de portemonnee, aktetas, zakken, handschoenenkastje, bureau of kast van uw partner zou willen gaan. En er zijn net zoveel redenen die echt niet geldig zijn. Weet je echt niet waar er matches zijn, of zoek je gewoon een excuus om te snuffelen?

Over het algemeen zijn veel mensen die comfortabel genoeg zijn om bij u te wonen, comfortabel genoeg om u hun spullen aan te laten raken. Over het algemeen is het geen probleem dat u op zoek was naar het papierwerk van de hond en dingen doormaakte die niet echt van u waren.

Maar niemand, hoe comfortabel ze ook bij je zijn, houdt van het gevoel dat ze zijn bespied. Verwar hun negatieve reactie op jouw rondsnuffelen niet met het idee dat ze misschien iets te verbergen hebben.

Je partner heeft het volste recht om zich geschonden te voelen als je hebt gesnuffeld. Maar jij doet dat ook. Er is een gevoel van wantrouwen, verraad en beschuldiging dat daarmee gepaard gaat.

Als je de behoefte voelt om te snuffelen, is er een probleem. En als je met iemand bent die de behoefte voelt om door je spullen te snuffelen, is er een probleem. Het is een vertrouwensprobleem. Misschien is het verdiend, en misschien is het geprojecteerd. Het is in ieder geval een probleem dat niet vanzelf oplost. De enige manier om er doorheen te komen is door te praten. Ga zitten met je partner en bespreek serieus angsten, vertrouwen en reserveringen.

Het is geen snuffelen, dus wat is het probleem?

Je hebt dus geen vertrouwensproblemen met elkaar. Dat is geweldig. Dan draait alles om privacy.

Houd er rekening mee dat iemand die uitzonderlijk privé is, niet per se iets te verbergen heeft. Voor sommige mensen is dat een moeilijk begrip.

Mijn man groeide op in een gezin met veel kinderen. Niets was privé. Er was altijd wel iemand zijn spullen aan het doorzoeken, om een ​​hemd te lenen of die van hen te zoeken, of om een ​​stapel van hier naar daar te verplaatsen. Ik groeide op als enig kind. Geen enkel lichaam heeft ooit iets van mijn spullen aangeraakt.

Je zou denken dat dat zou betekenen dat hij eraan gewend is dat zijn spullen worden doorgekeken, en dat ben ik niet. En dat zou zo kunnen zijn. Maar het tegenovergestelde is wat er gebeurde. Hij had eindelijk het gevoel dat hij van wat privacy kon genieten toen we gingen samenwonen. Hij waardeerde het, want het was iets dat hij nog nooit eerder in zijn leven had gehad. Ik daarentegen heb nog nooit ergens gewoond waar een la of een kast of een bureau niet van mij was. Ik ben eraan gewend dat ik alles in mijn huis kan doornemen. Bovendien ben ik een organisatiefreak en vind ik het GEWELDIG om zijn papieren door te spitten en kleine dossiers bij elkaar te leggen en alles voor hem op te ruimen.

Ons verleden tot ons heden weerspiegelt hoe je niet altijd kunt raden wie zich uitzonderlijk privé zal voelen en wie niet. Privacy is een belangrijk aspect van onszelf. Als u uw levenspartner niet kunt vertrouwen om u te respecteren, wie kunt u dan vertrouwen?

Communiceer uw grenzen

Er is niets mis mee als u wilt dat uw bureau privé is, of dat uw post ongeopend is als u thuiskomt. Er is niets mis met je partner die zijn ruimte onaangeroerd wil laten.

Klinkt eenvoudig genoeg, maar dat is het niet. Het is een beetje moeilijker dan je denkt.

Het is nooit te laat om je persoonlijke grenzen te stellen. Stel de jouwe in en vraag je partner hetzelfde te doen. Houd er rekening mee dat dit nu uw beide huizen zijn. Alles kan niet verboden terrein zijn. Maar het is volkomen redelijk dat uw bureaus privé zijn. Zolang je die grens aan elkaar communiceert, en zolang je elkaars verzoeken respecteert, zou er geen probleem moeten zijn.

Maar waarom heeft hij zijn eigen bureau nodig?

Misschien is het een plek waar hij je verjaardagscadeaus veilig kan opbergen. Misschien is het een plek waar hij zijn dagboek kan bijhouden of andere dingen die hij gewoon niet graag deelt. Misschien is er helemaal niets in dat bureau dat privé of anders is. Misschien vindt hij het gewoon leuk dat het van hem is.

Dit is een moeilijk concept voor sommige mensen om te begrijpen. Er is helemaal niets mis met een persoon die een plek wil hebben die gewoon van hem is. Net zoals er niets mis is met een avond alleen thuis in je zweet naar de Twilight Zone-marathon te kijken. Tijd voor jezelf en privacy zijn natuurlijke menselijke behoeften.

Het betekent niet dat hij je niet vertrouwt, het betekent niet dat hij asociaal is. Het betekent gewoon dat hij normaal is.

Dit is slechts een van de vele dingen waar koppels over moeten communiceren en elkaar moeten respecteren.

Je hebt per ongeluk iets gevonden. Wat nu?

Je bent niet aan het rondsnuffelen, maar je bent iets tegengekomen. Iets in de was of de vuilnis. Een telefoonnummer. Een ontvangstbewijs op een bankrekening waar u niets vanaf weet. Wedstrijden uit een motel.

Hier zijn twee totaal verschillende scenario's:

Ik herinner me dat ik een heel gelukkig getrouwd stel ontmoette dat het meest hartverwarmende verhaal van hun eerste jaar samen vertelde. Ze speelde piano en hij wilde er een voor haar kopen, maar het geld was krap. Een heel jaar lang had hij een geheime parttime baan om geld te sparen voor het extravagante geschenk. Hij was succesvol en verraste haar met een mooie licht gebruikte piano op hun 1e huwelijksverjaardag.

Het telefoonnummer zou de baas van zijn geheime parttimebaan kunnen zijn, of de persoon van wie hij de piano heeft gekocht. De bankrekening zou zijn pianorekening kunnen zijn. De lucifers had hij van een vriend kunnen lenen of ergens hebben gevonden.

In schril contrast kan ik een tiental stellen opnoemen die ik heb gekend en die eindigden met ontrouw. Het telefoonnummer kan zijn minnares zijn. De bankrekening kan haar geheime voorraad zijn. De lucifers kunnen het motel zijn waar ze elkaar ontmoeten.

Iemand die echt iets te verbergen heeft, is zich meestal redelijk bewust van dat soort fouten, tenzij ze gepakt willen worden.

Mijn advies is om met je partner te praten over je vondst. Wat je per ongeluk hebt ontdekt, kan niets zijn of iets zijn. Trek geen conclusies. Breng het gewoon naar je partner en praat erover. Je zou op die manier de waarheid moeten kunnen achterhalen, of deze nu vrijelijk wordt toegegeven of uit defensieve reacties is afgeleid. Tenzij je partner natuurlijk een sluwe manipulatieve leugenaar is. Als dat het geval is, heb je veel grotere zorgen dan het respecteren van privacy. (Als dat het geval is, doe dan wat je moet doen, alle weddenschappen zijn uitgeschakeld.)

Grenzen hebben de neiging om na verloop van tijd te ontspannen

Is het echt zo moeilijk voor je om uit zijn bureau te blijven? Nou, hier is een stimulans. Privacygrenzen hebben de neiging om na verloop van tijd te versoepelen.

Toen mijn man en ik introkken, waren we het erover eens dat het kantoor "van mij" was en de garage "van hem". We respecteerden deze grens meestal. En dan gebeurt het leven. Hier zijn we tien jaar later. Er zijn meer van zijn spullen op kantoor dan mijn spullen. Ik was vanmorgen net in de garage om een ​​muur met opbergbakken te maken waar ik decoraties voor buiten het seizoen bewaar. Ik open zijn post. Zijn zonnebril ligt in mijn dashboardkastje. Ik ga meteen in zijn portemonnee om de creditcards om te wisselen als we de nieuwe per post krijgen. Hij gaat zo in mijn portemonnee als hij kauwgom zoekt. (Hij nooit heeft kauwgom. l altijd kauwgom hebben.)

Ook al hebben mensen een natuurlijke behoefte aan privacy, als die behoefte eenmaal wordt erkend en gerespecteerd, zal deze zich ontspannen. Gaandeweg wordt het leven comfortabeler en wordt samenwonen een tweede natuur in plaats van iets waar je aan moet werken. Nogmaals, het is eigenlijk geen kwestie van vertrouwen. Het is een kwestie van tijd en comfort. Het leven gebeurt.

Hij had ruimte nodig om blauwdrukken uit te spreiden en infiltreerde uiteindelijk in mijn kantoor. Hij moest weten wanneer bepaalde documenten met de post arriveerden, dus vroeg hij me om alle post onmiddellijk te openen en hem te bellen, in plaats van te wachten tot hij thuiskwam van zijn werk. Mijn verzameling vintage kerstversieringen groeide en ik had opslagruimte nodig... Het leven gebeurde.

Is er ooit een rode vlag?

Ja. Een dramatische verandering in regels of gedrag is een vlag. Als het gepaard gaat met buitengewone agressie, is het een dikke rode vlag. Elke keer dat een grens wordt aangegeven met een dreiging, is het ook een enorme vlag.

Sloten zijn ook rode vlaggen.

Als je een bureau in huis deelt, en ineens, na 8 jaar samen, zit er een slot op en zegt hij dat je NOOIT door zijn bureau mag gaan, dat is een vlag.

Het is ook een grote vlag als uw partner denkt dat privacy eenrichtingsverkeer is. Als ze je vertelt dat je NOOIT door haar portemonnee mag gaan, maar ze gaat de hele tijd door je portemonnee of koffer, dan is dat een rode vlag.

Elk van deze vlaggen is een serieus probleem dat u ertoe zou moeten aanzetten uw woonsituatie onmiddellijk te heroverwegen.

Deze inhoud is naar beste weten van de auteur nauwkeurig en waarheidsgetrouw en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.

cxyne op 29 oktober 2011:

Ik kan niet zeggen dat ik ook aan het snuffelen ben, ik weet het niet soms gebeurde het per ongeluk dat ik iets mis ontdek maar als ik hem ernaar vraag liegt hij altijd eerst maar vertelt de waarheid in het eindigt moeilijk voor mij omdat het keer op keer is gebeurd mijn vriend wil privacy met zijn telefoon en wanneer hij weet dat ik het wachtwoord heb gezien, heeft hij het veranderd, hoewel we lief zijn voor elkaar de laatste tijd wil hij een spaceik weet niet waarom hij een beetje koud tegen me is geweest ik sta hem toe onze relatie te verbreken maar hij wilde het maar voor 2 dagen alleen in het begin is hij erg bang om me kwijt te raken maar nu kan hij zelfs zonder mij leven als ik hem vraag wat er met hem gebeurt, antwoordt hij gewoon "ik weet het niet", en als ik hem vraag hoeveel hij van me houdt.. hij zei gewoon "even" exact niets meer... maar ik hou zoveel van hem...daarom vertelt hij me dat ik meer van hem hou dan hij geeft..geef wat advies alsjeblieft... ik ben bang hem kwijt te raken, maar ik kan dit niet meer aan... moet ik het hem vertellen... om hem te vergeten en al deze slechte gevoelens te verliezen?

Veronica (auteur) uit New York op 29 april 2011:

Dank je wel janellelk. Dit is een van die belangrijke onderwerpen. Grenzen moeten duidelijk zijn, maar met communicatie geen eisen. Grenzen zullen veranderen. En ze kunnen ook een probleem aan het licht brengen. Let dus goed op je partnerbissleutel. Bedankt voor je reactie.

janellelk op 29 april 2011:

Zeer goed doordacht. Ik vind het leuk dat je niet alleen grenzen, regels etc. maar dook in de emotionele aspecten van relaties. :) Bedankt!

Dawn Beaumont op 08 maart 2011:

Mijn man en ik zijn 17 jaar samen geweest, voor 2 jaar en hij had iemand anders. We hebben twee kinderen thuis. We kwamen weer bij elkaar en verhuisden dicht bij waar hij woonde en kochten een huis. Ik ontdekte dat hij de hele tijd met haar heeft gepraat en dat ik haar voor haar heb gezorgd. Ik heb e-mails gevonden en hij laat me niet op zijn laptop of op de telefoonaccount of op een cc-account. Hij wil me er niet op hebben zodat ik kan zien wat hij doet, hij noemt dat zijn ruimte... HELPEN

Blauw777 op 14 oktober 2010:

Mijn inwonende metgezel en ik hebben onlangs genoten van een reis naar Venetië, het was geweldig! We hebben heel veel foto's gemaakt met onze camera's en een camcorder. Toen we thuiskwamen, was ik opgewonden om de foto's te bekijken die we met onze camera's hadden gemaakt, en we zouden ze later die avond naar mijn laptop uploaden. Ik was echter opgewonden en bekeek de foto's die we tijdens onze reis naar Venetië hadden gemaakt. Terwijl ik foto's bekeek op de camera van mijn metgezel, waren er extra foto's die hij op zijn camera had achtergelaten, ik heb ze bekeken. Toen mijn metgezel thuiskwam van zijn werk, begonnen we de camera's en de SD-kaarten te verzamelen om ze op mijn laptop te uploaden, en mijn metgezel raakte van streek omdat ik de foto's op zijn camera had bekeken, inclusief de vorige die hij daar had achtergelaten voor onze reis naar Venetië, beschuldigde hij me ervan hem niet te respecteren en onderzoek te doen hem. Ik legde uit dat dat niet het geval was, respecteerde hem volledig en hield van hem, maar bekeek wel de extra foto's. Hij is helemaal overstuur op me en zei dat zijn camera zijn persoonlijke dagboek is, dat ik zijn ruimte en privacy binnendrong. Voel me vandaag echt verdrietig en neerslachtig hierover, enig advies??

kristal b op 30 september 2009:

Ik ben de partner van DOn P en hij is niet bepaald vooruitstrevend over het onderwerp. Ik kwam er net 3 weken geleden achter dat hij meerdere affaires had en ik ben er kapot van. Hij begrijpt niet dat ik door het passief-agressieve gedrag heen wil werken. Hij denkt dat ik het probleem ben, maar hij is zooooooo obsessief over fanatieke en echte ideeën, het spookt. Ik vergrendel mijn telefoon OMDAT ik geen privacy heb... hij leest mijn dagboeken. Hij heeft mijn stap 4 gelezen (voor degenen die het weten) hij houdt mijn vrienden op afstand, gewoon wachtend tot ze me dumpen omdat ze erom geven. Hij stompte me in de mond en brak door twee voortanden die 5000 schade veroorzaakten die niet leuk was om door te vervangen. Dus voor hem om te bloggen over mijn privacy is echt de laatste schop in zijn gezicht. Op mijn computer nog niet. Mooi hoor. Hij zal overal sympathie zoeken waar hij het kan krijgen. Hij zal websites vinden om zijn eigen zieke gedachten en gevoelens te bewijzen. Maar ik moet zeggen dat ik geïntrigeerd was en blij dat hij een soort van verlichting zocht.

Kristal

Veronica (auteur) uit New York op 29 september 2009:

Maffiabaas,

Er is zeker een verschil tussen het feit dat ze wat normale privacy wil en geheimzinnig is. Het feit dat ze haar gsm- en websitebezoeken op slot doet, is verontrustend. Maar het echte probleem is dat ze omdraait als je ernaar vraagt. Je kunt geen "leven" hebben met iemand die je zorgen niet aanpakt en niet met je communiceert wanneer je ze uitspreekt. Of ze iets te verbergen heeft of niet, doet er eigenlijk niet toe.

Vertel haar dat je je ongemakkelijk voelt en dat je wilt dat zij jou als partner helpt er doorheen te komen. Zeg haar dat je haar van niets beschuldigt. Maar wees duidelijk: je wilt dat ze communiceert over waarom ze de geschiedenis van de website en haar telefoon zou vergrendelen, omdat ze beide ongewoon extreem lijken. Als ze niet genoeg kan communiceren om je gerust te stellen, dan is ze geen partner.

don p op 29 september 2009:

interessant onderwerp!! wat moet ik denken als mijn partner haar mobiel en alle comp-sites op slot doet. de facebook heeft veel oude vriendjes en mannen waar ik nog nooit van gehoord heb. haar mobiele teksten en min. zijn niet van deze wereld, hoewel ze beweert dat ze volledig toegewijd is, flipt ze als ik iets vraag over de cel of comp. alle info of hulp die er is, ik hou heel veel van deze vrouw, 6 jaar is een lange tijd en zou een heel leven willen. ik begin veel te snoopy en achterdochtig te worden, ik voel me er vreselijk over, maar kan het niet helpen het ergste te denken.

MatigInAlle Dingen op 01 oktober 2008:

Ik denk dat het allemaal ter discussie staat, maar het moet gelijk zijn. Mijn vader werkt bijvoorbeeld heel hard en mijn moeder werkt niet buitenshuis. Dus ze maakt alle post open, en daar zijn ze allebei blij mee (anders zouden ze de baliffs elke dag op de voordeur laten bonzen!)

Voor mij zijn e-mail en mijn bureauladen privé. En ik zou ook niet door de e-mail van mijn vriend of bureauladen gaan.

In een noodgeval zijn alle weddenschappen uitgeschakeld, en dat vinden we allebei goed.

Veronica (auteur) uit New York op 29 december 2007:

Ah! Nu ik hem zojuist je gevoelens heb verteld en zijn inspanningen al gezien, zou ik zeggen dat je gelijk hebt en dat je op weg bent naar geluk.

Je zou dit kunnen proberen om dingen te versnellen, samen met het ultimatum: geef hem een ​​deadline. Zoals, 1 juni. Wat niet op 1 juni is gedaan, ga je afhandelen. Dat is het. Ik vind dat een respectabele drop-dead date hem laat zien dat je serieus bent, terwijl je hem ook respect toont dat hij het zelf wil doen.

U kunt de deal zoeter maken door prikkels toe te voegen. Bijvoorbeeld - alles wat je wilt voor Valentijnsdag is een kast. Of, wanneer hij de slaapkamer klaar heeft, trakteer je hem op een avond vol beloning door zijn favoriete diner te koken, zijn favoriete film te huren en hem een ​​volledige massage te geven terwijl hij toekijkt. (Ik heb mijn man zover gekregen om daar nieuwe planken mee te bouwen.)

helenathegrote vanuit Manhattan op 29 december 2007:

Bedankt voor je reactie, Veronica! Hoewel ik denk dat we nog niet helemaal op het punt zijn dat we moeten verhuizen (financieel onmogelijk) of dat ik moet verhuizen, denk ik dat ik hem een ​​ultimatum moet stellen.

Het siert hem dat ik pas anderhalve maand geleden begon te klagen dat ik niet genoeg kledingruimte had, en sindsdien heeft hij twee hele laden voor me opgeruimd (ENORME vooruitgang, haha)! Nadat we tijd hebben doorgebracht met onze families voor de feestdagen, zal ik hem vertellen dat we ervoor moeten zorgen dat onze slaapkamer ONZE slaapkamer is, met een gelijke gedeelde ruimte, of anders!! :)

Nogmaals heel erg bedankt voor het reageren! Ik ben er vrij zeker van dat het ruimteprobleem het hele probleem is (hij heeft daar zes jaar alleen gewoond en heeft... VEEL rommel verzameld), aangezien de rest van ons leven redelijk goed in balans is, maar ik zal zeker een oogje in het zeil houden uit. Groeten!

Veronica (auteur) uit New York op 29 december 2007:

helenathegroot,

Hoewel ik er helemaal voor ben de privacy van een persoon te respecteren, denk ik dat je vriend onredelijk is. Het is één ding om te zeggen dat je bureau privé is, het is heel iets anders om snuisterijen en oude kleren te zeggen en de helft van het appartement is privé van hem tot het punt dat je geen ruimte hebt.

Wat moet een meisje doen? Oooh, het spijt me, ik weet dat je dit niet leuk gaat vinden, maar je vroeg het me, dus ik antwoord.

Naar mijn mening een van de twee dingen.

1 - Een deel van het probleem is dat het eerst zijn ruimte was, en hij heeft problemen om dat op te geven en het te zien als zowel jouw plek. Stel voor dat je gaat verhuizen. Zoek samen een nieuwe plek. Als zijn probleem alleen te maken heeft met zijn bezitterigheid en slordigheid, zal dit werken. Misschien is het duur of onhandig, maar hij heeft je geen keuze gelaten. Je hebt niet genoeg ruimte voor je kleren, en je bent zelfs bereid om de organisatie en de schoonmaak te doen, en hij noemt dat 'zijn privacy schenden?' Serieus probleem. Probeer opnieuw te beginnen op neutraal terrein waar hij zijn spullen niet kan laten binnendringen. Bovendien zal dit hem dwingen om door zijn spullen te gaan wanneer hij deze inpakt om te verhuizen. Bovendien zal dit hem laten zien hoeveel hij je heeft ontzegd, maar de luxe behoudt om zijn spullen voor zichzelf uit te spreiden en je dat vermogen te ontzeggen. Gelijke partners? Gelijke ruimte.

Of, #2, verhuizen. Zeg hem dat het vrij duidelijk is dat hij nog niet klaar is om een ​​partner te worden, dus ga je weg totdat hij er klaar voor is. Ik zou vooral naar deze optie kijken als zijn onwil om informatie te delen overslaat in andere aspecten van zijn leven, zoals financiën en vrienden. Als hij net zo bezitterig is met zijn geld, sociale leven, agenda, vrije tijd, enz. als met zijn ruimte, moet je serieus opnieuw evalueren hoe niet klaar hij is. Vraag jezelf af, was dit het hele probleem, of slechts een symptoom van een groter probleem?

Succes, ik hoop dat je me op de hoogte houdt!

helenathegrote vanuit Manhattan op 29 december 2007:

Uitstekende hub, Veronica. Ik heb echter een relevante vraag voor u.

Ik ben ongeveer zes maanden geleden bij mijn vriend ingetrokken en we zijn het er allebei over eens dat "de helft" van het appartement niet helemaal van mij is. Mijn vriend is zo'n beetje een slons (voor het grootste deel prima), en ik ben een organisatiefreak. Het onderliggende probleem is dat hij gewoon te veel STUFF heeft, maar niet de impuls heeft om er doorheen te gaan en het weg te doen zodat ik de ruimte heb voor al mijn bezittingen. En ik zou graag door zijn oude kleren en snuisterijen (sp?) gaan om onze leefruimte te ordenen, maar hij heeft het gevoel dat dat zijn privacy schendt.

Ik wil niet rondsnuffelen; Ik wil gewoon een plek om mijn kleren neer te zetten! Dus als hij het niet zelf doet, het niet doet terwijl ik toezicht houd, en mij het niet laat doen, wat moet een meisje dan doen?

Isabella Sneeuw op 26 december 2007:

Zeer goede naaf Veronica! Ik ben een expert snooper, ik geef het toe.. ik schaam me!!! Natuurlijk weten mijn significante anderen dit altijd en hebben ze er veel plezier in om mij op te richten.. dus.. eind goed al goed, denk ik, LOL. ;)

Kate Swanson vanuit Sydney op 22 december 2007:

Ik lees altijd met veel plezier je Hubs, V. Mijn voornemen voor het nieuwe jaar is om te proberen eraan te denken om vaker op de duim omhoog-knop te drukken!

Veronica (auteur) uit New York op 22 december 2007:

Wauw dankjewel! Dat waardeer ik zeer!

Kate Swanson vanuit Sydney op 22 december 2007:

Ooit een artikel gelezen en het gevoel gehad dat ja, dat weet ik allemaal - maar ik had het ook nooit zo goed onder woorden kunnen brengen? Deze Hub zou aan alle stellen moeten worden verstrekt wanneer ze gaan samenwonen!!

Athlyn Groen op 22 december 2007:

Een zeer goed doordachte Hub. Je hebt veel goede punten naar voren gebracht. Goed gedaan.

De eerste blik van de bruid met haar vader en broers is genoeg om iedereen te doen smelten

We zien graag 'first looks' op trouwdagen, en die @Lexie Heil gedeelde verrassende haar vader en twee broers was perfectie!Lexie zag er niet alleen uit als een prinses, ze zag er ook kalm, beeldschoon, koel en verzameld...en niet te vergeten entho...

Lees verder

Het verhaal van een man over een vrouw die het chequeboek van een andere vrouw in zijn auto vindt, is een virale hit

We voelen ons zo slecht voor @meneer Rup, die het chequeboek van een willekeurige vrouw in de console van zijn auto vond. Hij heeft absoluut geen idee hoe het daar terecht is gekomen, en zijn vrouw is helemaal niet blij met het vinden ervan!Meneer...

Lees verder

Swinger deelt lifestyle-hygiënetips voor jongens die niet mogen worden genegeerd

Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat hygiëne belangrijk is als je van plan bent seks met iemand te hebben. Het zou niet uit moeten maken of je een swinger-levensstijl hebt of niet. Maar volgens @Professor Ananas er zijn een aantal dingen die je...

Lees verder