Wanneer wij willen verzoenen, en zij niet

Carola is een pleitbezorger voor de geestelijke gezondheid en een freelance schrijver die zich richt op geestelijke gezondheid, psychische aandoeningen en cognitieve aandoeningen.

Vervreemding komt vaker voor dan we misschien denken. Volgens The Guardian bleek uit een willekeurig onderzoek onder 1.340 deelnemers dat meer dan een kwart van de groep vervreemd was van een naast familielid. Toen ik deelnam aan verschillende genezingsprogramma's, ontmoette ik veel mensen in vergelijkbare situaties.

Verzoening is moeilijk, vooral als de breuk is ontstaan ​​door verwaarlozing, afwijzing, misbruik of verslaving aan drugs of alcohol. Ik las onlangs een tweet van Mary, die zei dat ze vervreemd was van haar dochter Sara en niet wist wat ze moest doen. Ze vroeg mensen om te bidden voor het herstel van de relatie.

Ik voelde voor haar. In een ideale wereld zullen mensen mensen zoals Maria vergeven dat ze hen hebben beledigd. Zo werkt het leven helaas niet. Verbroken relaties zijn moeilijk te herstellen vanwege vertrouwensproblemen, verwaarlozing, verlating, misbruik en andere redenen. Dus wat kan er worden gedaan om zich te verzoenen met anderen die weigeren opnieuw contact te maken?

Tips voor het omgaan met situaties waarin mensen weigeren zich te verzoenen

Begrijp waarom ze weigeren zich te verzoenen

Mary heeft misschien geen idee waarom haar dochter weigerde met haar te praten en haar vermeed. Doordat ze werd afgesneden zonder te weten wat er aan de hand was, voelde ze zich machteloos om de situatie te veranderen.

Mary heeft misschien al het mogelijke gedaan om opnieuw contact met haar dochter te krijgen, zoals erkennen dat haar dochter pijn heeft, toegegeven dat ze iets verkeerd heeft gedaan en zich verontschuldigen voor haar aandeel in de vervreemding. Mensen in vergelijkbare situaties kunnen e-mails sturen met vragen over het leven en de interesses van de vervreemde persoon en elk jaar verjaardags- en kerstkaarten sturen.

In dit scenario kunnen andere mensen, zoals wederzijdse vrienden en familie, inzicht geven in waarom de relatie is verbroken. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan mogelijk ook helpen bij het verkennen van enkele mogelijkheden in therapie. In andere vervreemdingssituaties creëren misverstanden barrières. Vervreemde mensen kunnen vasthouden aan pijn en wrok uit het verleden. Andere mensen in ons leven kunnen helpen om misvattingen op te helderen in de geest van de persoon die weigert met ons om te gaan.

Geef ons deel in de situatie toe

We kunnen in onze omstandigheden onschuldig zijn aan wangedrag. Het kan echter zijn dat we iets hebben gedaan, zoals iets verkeerds zeggen of doen of een grens overschrijden. Onze woorden of daden kunnen hun vertrouwen in ons hebben vernietigd.

We moeten ophouden onze rol te ontkennen en anderen de schuld te geven van onze acties en onder ogen te zien wat we hebben gedaan. Het accepteren van fouten geeft ons een plek om te beginnen onszelf en de relatie te helen. Als Mary dit doet, zou ze er klaar voor zijn als haar dochter zou besluiten contact met haar op te nemen. Mary zou kunnen beginnen de relatie te helen door haar fout te bekennen, haar excuses aan te bieden en indien nodig aan te bieden het goed te maken.

Een bereidheid tot verandering tonen

We moeten werken aan de problemen die de scheiding mogelijk hebben veroorzaakt of ertoe hebben bijgedragen, zoals drugs- en alcoholmisbruik. In deze gevallen moeten we misschien laten zien dat we ons slechte gedrag hebben veranderd, bereid zijn om verantwoordelijk te worden gehouden en betrouwbaar zijn.

Vergeef de persoon en onszelf

We kunnen de persoon kwalijk nemen omdat hij de banden met ons heeft verbroken. Onze woede zal barrières opwerpen voor verzoening. Aan de andere kant geneest vergeving onze pijn en laat de situatie achter ons.

Misschien moeten we onszelf vergeven voor woorden en daden die hebben bijgedragen aan de breuk. Schuld en schaamte zullen ons ertoe aanzetten verkeerde keuzes te maken die een negatieve invloed zullen hebben op onze relaties. Het verleden is het verleden; we moeten onze grieven tegen de vervreemde persoon laten varen en opnieuw beginnen. We kunnen het verleden niet veranderen, maar we kunnen wel gezonde beslissingen nemen over onze toekomst.

Geef ze wat ruimte

We willen misschien naar binnen duiken en proberen de situatie op te lossen. We kunnen binnenkomen als een stier in een porseleinkast, gewapend met uitleg, excuses, verontschuldigingen en beloften om het beter te doen. Deze acties kunnen de zaken erger maken door ze te irriteren. De benadeelde kan deze weigeren. Als mensen gekwetst zijn, hebben ze de neiging zich terug te trekken en hebben ze wat ruimte nodig.

We zullen in de verleiding komen om ze te manipuleren om opnieuw verbinding te maken.
Enkele van de wapens die we kunnen gebruiken zijn:

• Hun gevoelens negeren door te beweren dat de benadeelde partijen overgevoelig zijn
• Schuldgevoelens zoals: “Ik hou van je en heb veel voor je opgeofferd. Je staat bij me in het krijt."
• Beweren dat we oud zijn en niet lang meer te leven hebben
• Zeggen dat we in slechte gezondheid verkeren en zieker zullen worden zonder hen
• Andere manipulatieve bewegingen kunnen inhouden dat de benadeelde partijen onverwacht worden geconfronteerd. Deze tactieken zullen waarschijnlijk averechts werken.

Toen Mary haar tweet over haar dochter plaatste, was ze waarschijnlijk ongeduldig om de relatie te herstellen. Ongeduld maakte haar gek van frustratie. Het enige wat ze op dit moment kan doen, is communiceren dat ze open staat voor het herstellen van de relatie. Soms zijn oplossingen in deze situaties mogelijk als we bereid zijn te wachten.

Zoek ondersteuning

We hebben mensen in ons leven nodig die ons steunen en een luisterend oor bieden. Geestelijke gezondheidswerkers kunnen ons helpen onze emoties te verwerken en ons te helpen bij het nemen van beslissingen. Mensen die in ons beider leven zijn, kunnen ons inzicht geven in mogelijke oorzaken van de breuk. Mary's vrienden en familie kunnen mogelijk ook eventuele misvattingen wegnemen die de dochter heeft en die haar ertoe hebben aangezet de band met haar moeder te verbreken.

Rouw om het verlies van de relatie

We moeten onszelf toestaan ​​te treuren over onze verliezen. We zullen ze missen, vooral op feestdagen. Het zal pijn doen als de benadeelde partijen ons negeren als we elkaar op straat of bij sociale gelegenheden ontmoeten.

Vervreemding is erg moeilijk als we ons willen verzoenen met de mensen waar we om geven, en dat doen ze niet. We moeten accepteren dat we de andere persoon niet kunnen beheersen en ervoor zorgen dat ze onze relatie herstellen. We kunnen echter alle barrières aanpakken die er zijn om opnieuw verbinding te maken en open te staan ​​voor verandering.

Zoals de oude uitdrukking luidt: "Het is pas voorbij als het voorbij is." We mogen de hoop niet opgeven. De deuren naar verzoening kunnen opengaan wanneer we het het minst verwachten.

Referenties:

Wanneer verzoening onmogelijk is, Psychology Today, Kathy McCoy Ph.D.
Hoe ouders zich kunnen verzoenen met vervreemde kinderen, Groter Goed, Joshua Coleman
Beste therapeut: mijn dochter wil al 25 jaar geen relatie met mij, De Atlantische Oceaan, Lori Gottlieb
Hoe te verzoenen na een familiebreuk?, The Guardian, Sharon Walker

Deze inhoud is naar beste weten van de auteur nauwkeurig en waarheidsgetrouw en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.

© 2021 Carola Finch