De meest raadselachtige oude artefacten

De gegroefde bollen

De wetenschap informeert ons dat de mens is een paar miljoen jaar ouden een beschaving van slechts tienduizenden jaren oud. Zou het echter kunnen dat de conventionele wetenschap zich vergist? Er zijn aanwijzingen dat de geschiedenis van het leven op aarde heel anders kan zijn dan de huidige geologisch en antropologische teksten vertellen het ons. Overweeg deze verbazingwekkende vondsten:

Mijnwerkers in Zuid-Afrika hebben mysterieuze metalen bollen opgegraven. Van onbekende oorsprong hebben deze bollen een diameter van ongeveer 2,5 cm en sommige zijn geëtst met drie evenwijdige groeven die rond de evenaar lopen. Er zijn twee soorten bollen gevonden: de ene is samengesteld uit een stevig blauwachtig metaal met witte spikkels, terwijl de andere is uitgehold en gevuld met een sponsachtige witte substantie. De kicker is dat de rots waarin ze zijn gevonden Precambrium is - en gedateerd op 2,8 " miljard jaar oud. Wie ze heeft gemaakt en met welk doel is niet bekend.

De Ica-stenen

In de jaren dertig ontving Dr. Javier Cabrera het geschenk van een vreemde steen van een lokale boer. De steen intrigeerde de dokter zo dat hij anderen begon te verzamelen en uiteindelijk een verzameling van meer dan 1100 andesietstenen bezat. Naar schatting tussen de 500 en 1500 jaar oud zijn de stenen bekend geworden als de Ica-stenen.

De stenen dragen etsen, waarvan vele seksueel grafisch zijn. Sommige beelden idolen af, terwijl andere praktijken zoals openhartchirurgie en hersentransplantaties afbeelden. De meest verbazingwekkende etsen stellen echter duidelijk dinosauriërs voor: brontosaurussen, triceratopsen, stegosaurussen en pterosauriërs.

Terwijl sceptici de Ica Stones als een hoax, hun authenticiteit is noch bewezen noch weerlegd.

Het Antikythera-mechanisme

een verbijsterende artefact werd in 1900 door sponsduikers teruggevonden in een scheepswrak voor de kust van Antikythera, een klein eiland ten noordwesten van Kreta. De duikers haalden uit het wrak een groot aantal marmeren en bronzen beelden die blijkbaar de lading van het schip waren geweest. Een van de vondsten was een stuk gecorrodeerd brons dat een soort mechanisme bevatte dat uit vele tandwielen en wielen bestond. Op de koffer stond geschreven dat hij in 80 voor Christus was gemaakt, en veel experts dachten eerst dat het een astrolabium was, een werktuig van een astronoom. Een röntgenfoto van de mechanisme, echter, onthulde dat het veel complexer is, met een geavanceerd systeem van differentiële versnellingen. Het was pas in 1575 bekend dat er sprake was van afstemming van deze complexiteit. Het is nog steeds onbekend wie dit verbazingwekkende instrument 2000 jaar geleden heeft gebouwd of hoe de technologie verloren is gegaan.

De batterij van Bagdad

Tegenwoordig zijn batterijen te vinden in elke supermarkt, drugs-, gemaks- en warenhuis dat je tegenkomt. Hier is een batterij die 2000 jaar oud is. Bekend als de Bagdad batterij, deze nieuwsgierigheid werd gevonden in de ruïnes van een Parthen dorp vermoedelijk dateren van tussen 248 v. Chr. en 226 A.D. Het apparaat bestaat uit een 5-1 / 2-inch kleivat waarin zich een koperen cilinder bevindt die een geoxideerde ijzeren staaf bevat. Experts hebben geconcludeerd dat het apparaat alleen gevuld hoefde te worden met een zure of alkalische vloeistof om een ​​elektrische lading te produceren. Er wordt aangenomen dat deze oude batterij zou zijn gebruikt voor het galvaniseren van objecten met goud. Zo ja, hoe ging deze technologie verloren... en werd de batterij pas na 1800 jaar herontdekt?

Het Coso-artefact

Terwijl mineralen jagen in de bergen van Californië bij Olancha in de winter van 1961 vonden Wallace Lane, Virginia Maxey en Mike Mikesell een rots waarvan ze dachten dat het een geode was - een goede aanwinst voor hun juwelierszaak. Toen hij het echter opensneed, vond Mikesell een object binnenkant die leek te zijn gemaakt van wit porselein. In het midden was een schacht van glanzend metaal. Experts schatten dat, als dit een geode was, het ongeveer 500.000 jaar zou hebben geduurd voordat de met fossielen ingelegde knobbel zich had gevormd, maar het object binnenin was duidelijk van verfijnde menselijke makelij. Nader onderzoek wees uit dat het porselein was omgeven door een zeshoekig omhulsel, en een röntgenfoto onthulde een kleine veer aan het ene uiteinde, zoals een bougie. Er is een beetje controverse rond dit artefact, zoals je je kunt voorstellen. Sommigen beweren dat het artefact helemaal niet in een geode zat, maar ingepakt in geharde klei. Het artefact zelf is door experts geïdentificeerd als een Champion-bougie uit de jaren 1920. Helaas is het Coso Artifact vermist en kan het niet grondig worden onderzocht. Is er een natuurlijke verklaring voor? Of werd het gevonden, zoals de ontdekker beweerde, in een geode? Zo ja, hoe kan een jaren '20? bougie eindigen in een 500.000 jaar oude rots?

Oude modelvliegtuigen

Er zijn artefacten die behoren tot oude Egyptische en Midden-Amerikaanse culturen die er verbazingwekkend uitzien als moderne vliegtuigen. Dit Egyptische artefact, gevonden in een tombe in Saqquara in 1898, is een houten object van 15 cm dat sterk lijkt op een modelvliegtuig, met romp, vleugels en staart. Experts geloven dat het object zo aerodynamisch is dat het echt kan glijden. Het kleine object, dat naar schatting 1000 jaar oud is, is gemaakt van goud en kan gemakkelijk worden aangezien voor een model van een deltavleugelvliegtuig - of zelfs de Space Shuttle. Het heeft zelfs wat lijkt op een pilotenstoel.

Gigantische stenen ballen van Costa Rica

Arbeiders hakken en branden zich een weg door de dichte jungle van Costa Rica om een ​​gebied vrij te maken voor bananen plantages in de jaren dertig stuitten op een aantal ongelooflijke objecten: tientallen stenen bollen, waarvan vele perfect waren bolvormig. Ze varieerden in grootte van zo klein als een tennisbal tot een verbazingwekkende 8 voet in diameter. Hoewel de grote stenen ballen duidelijk door de mens zijn gemaakt, is het onbekend wie ze heeft gemaakt, met welk doel, en, het meest raadselachtig, hoe de maker (s) zo'n bolvormige precisie heeft bereikt.

Onmogelijke fossielen

fossielen, zoals we op de lagere school leerden, verschijnen in gesteenten die vele duizenden jaren geleden zijn gevormd. Toch zijn er een aantal fossielen die geologisch of historisch niet logisch zijn. Er werd bijvoorbeeld een fossiel van een menselijke handafdruk gevonden in kalksteen van naar schatting 110 miljoen jaar oud. Wat lijkt op een gefossiliseerde menselijke vinger die in het Canadese Noordpoolgebied wordt gevonden, dateert ook van 100 tot 110 miljoen jaar geleden. En wat lijkt op het fossiel van een menselijke voetafdruk, mogelijk met een sandaal aan, werd gevonden in de buurt van Delta, Utah, in een schalieafzetting die naar schatting 300 miljoen tot 600 miljoen jaar oud is.

Metalen voorwerpen die niet op hun plaats zijn

Mensen waren niet eens ongeveer 65 miljoen jaar geleden, laat staan ​​mensen die wisten hoe ze metaal moesten bewerken. Dus hoe verklaart de wetenschap halfovale metalen buizen die in Frankrijk uit 65 miljoen jaar oud Krijtkrijt zijn gegraven? In 1885 werd een steenkoolblok opengebroken om een ​​metalen kubus te onthullen die duidelijk door intelligente handen was bewerkt. In 1912 braken werknemers van een elektriciteitscentrale een groot stuk steenkool uit elkaar, waaruit een ijzeren pot viel. Een spijker werd gevonden ingebed in een zandstenen blok uit het Mesozoïcum. En er zijn nog veel meer van dergelijke anomalieën.

Schoenafdruk in graniet

Dit fossiel met schoenafdruk werd ontdekt in een steenkoollaag in Fisher Canyon, Nevada. De steenkool wordt verondersteld 15 miljoen jaar oud te zijn. Close-up onderzoek van het fossiel onthult sporen van een dubbele rij steken rond de omtrek. Het is ongeveer maat 13 en de rechterkant van de hiel lijkt meer versleten dan de linkerkant.

Hoe maakt een moderne schoenafdruk indruk in 15 miljoen jaar oud materiaal? Ofwel de afdruk is recent gemaakt en steenkool heeft niet echt miljoenen jaren nodig om zich te vormen (een verklaring die niet door de wetenschap wordt ondersteund), er waren mensen (of zoiets als mensen) 15 miljoen jaar geleden op schoenen rondlopen (waarvan we geen historisch record hebben), tijdreizigers gingen terug in de tijd en lieten deze showprint achteloos achter, of het is allemaal een uitgebreide hoax. De jury is er nog niet.

Oude voetafdruk

Je zou vandaag op elk strand of modderpoel een menselijke voetafdruk als deze kunnen zien. Maar deze voetafdruk - duidelijk uit de anatomie van een moderne mens - is gefossiliseerd in steen die naar schatting ongeveer 290 miljoen jaar oud is.

De ontdekking werd in 1987 in New Mexico gedaan door paleontoloog Jerry MacDonald. Er waren ook fossiele voetafdrukken van vogels en andere dieren, maar MacDonald kon niet uitleggen hoe deze moderne voetafdruk mogelijk had kunnen zijn gegoten in lagen van het Perm, die dateren van 290 tot 248 miljoen jaar geleden - lang voordat de mens (of zelfs vogels en dinosaurussen) op dit gebied bestond planeet.

In een artikel dat Smithsonian Magazine in 1992 publiceerde over de ontdekking, werd opgemerkt dat paleontologen dergelijke anomalieën 'problematica' noemen. Grote problemen inderdaad voor wetenschappers.

Oude veren, schroeven en metaal

Ze zien eruit als voorwerpen die je in elke schrootbak in een werkplaats of machinewerkplaats zou vinden. Ze zijn duidelijk vervaardigd. Toch werd dit assortiment metalen veren, oogjes, spiralen en andere metalen voorwerpen gevonden in sedimentlagen die tot 100.000 jaar oud waren. Er waren niet veel metaalgieterijen in die tijd.

Duizenden van deze dingen - sommige zo klein als 1/10.000ste van een inch - werden in de jaren negentig ontdekt door goudzoekers in het Oeralgebergte van Rusland. Opgegraven van een diepte van drie tot veertig voet in aardlagen die dateren uit het bovenste Pleistoceen-tijdperk, kunnen deze merkwaardige objecten ergens tussen de 20.000 en 100.000 jaar oud zijn.

Zijn ze het bewijs van een lang verloren maar geavanceerde beschaving?

Metalen staaf ingekapseld in steen

Hoe kunnen we een steen verklaren die lijkt te zijn gevormd rond een mysterieuze metalen staaf?

Gevonden door steenverzamelaar Zhilin Wang in het Mazong-gebergte in China, heeft de harde zwarte rots een metalen staaf ingebed van onbekende oorsprong en doel. De staaf heeft schroefachtige draden, wat suggereert dat hij is vervaardigd, maar het feit dat hij lang genoeg in de grond was om er hard gesteente omheen te vormen, betekent dat hij miljoenen jaren oud moet zijn.

Er is zelfs gesuggereerd dat de rots een meteoriet is die vanuit de ruimte op de aarde is gevallen, waardoor hij van buitenaardse oorsprong is.

Aiud aluminium artefact

Dit 5 pond, 8-inch object van massief, bijna puur aluminium werd in 1974 in Roemenië gevonden. Arbeiders die een greppel langs de Mures-rivier groeven, ontdekten een paar mastodontbotten en dit raadselachtige object, waarover wetenschappers zich sindsdien hebben verbaasd.

Het artefact, dat duidelijk gefabriceerd was, werd opgestuurd voor analyse en bleek voor 89 procent te zijn samengesteld uit aluminium met sporen van koper, zink, lood, cadmium, nikkel en andere elementen. Aluminium in deze vorm komt niet vrij in de natuur voor, maar moet worden vervaardigd en werd pas in de 19e eeuw in hoeveelheid geproduceerd.

Als het even oud is als de botten van de mastodont, zou het minstens 11.000 jaar oud zijn, toen de laatste van die soort uitstierf. Een analyse van de geoxideerde laag die het artefact bedekt, dateerde het van 300 tot 400 jaar oud - nog lang voordat het aluminiumproductieproces werd uitgevonden.

Wie heeft dit voorwerp gemaakt? En waar werd het voor gebruikt? Er zijn natuurlijk mensen die snel suggereren dat het van buitenaardse oorsprong is... maar de feiten zijn nog steeds onbekend.

De Piri Reis-kaart

Deze kaart, herontdekt in 1929 in een Turks museum, is een raadsel, niet alleen vanwege zijn opmerkelijke nauwkeurigheid, maar ook vanwege wat het laat zien.

De Piri Reis-kaart, getekend op de huid van een gazelle, maakt deel uit van een grotere kaart, maar slechts de helft is bewaard gebleven. Het werd in de jaren 1500 samengesteld uit, volgens het schrijven op de kaart zelf, andere kaarten die dateren van rond het jaar 300. Maar hoe kan dit, aangezien de kaart een gedeeltelijk beeld toont van een zuidelijk continent waar we nu Antarctica kennen (Antarctica werd pas in 1820 ontdekt)?

De fossiele hamer

Deze hamerkop en het gedeeltelijke handvat werden gevonden in de buurt van Londen, Texas, door twee wandelaars, de heer en mevr. Hahn, in 1936. Het stel liep langs de Rode Kreek toen ze een stuk hout zagen dat uit een rots stak. Pas omstreeks 1947 brak hun zoon de rots open en onthulde de hamerkop erin.

Deze tool vormt een moeilijk probleem voor archeologen: de kalksteenrots waarin het is ingepakt, wordt geschat op 110-115 miljoen jaar oud. Toch is de hamerkop, die uit massief ijzer bestaat, van een relatief recent ontwerp.

Een mogelijke wetenschappelijke verklaring werd gegeven door John Cole, een onderzoeker voor het National Center for Science Education:

"De steen is echt en het ziet er indrukwekkend uit voor iemand die niet bekend is met geologische processen. Hoe kon een modern artefact vastzitten in de Ordovicium-rots? Het antwoord is dat de concretie zelf niet Ordoviciaans is. Mineralen in oplossing kunnen hard worden rond een indringend object dat in een spleet valt of gewoon op de grond wordt achtergelaten als het brongesteente (in dit geval naar verluidt Ordovicium) chemisch oplosbaar is."

Met andere woorden, opgeloste delen van het omringende gesteente stolden rond de moderne hamer, die een mijnwerkershamer uit de 19e eeuw zou kunnen zijn.

Dus wat is het? Een moderne hamer... of een hamer uit een oude beschaving?