Een man die door een leeg veld loopt en een Y-vormige stok in beide handen voor zich houdt, kan een bijzonder gezicht zijn. Wat is hij aan het doen? Of hij leidt een bizarre, eenzame parade... of hij is aan het wichelroedelopen.
Wat is wichelroedelopen?
Wichelroedelopen is in het algemeen de kunst om verborgen dingen te vinden. Meestal gebeurt dit met behulp van een wichelroede, stangen of een slinger. Ook bekend als waarzeggerij, waterheksen, doodlebugging en andere namen, is wichelroedelopen een oude praktijk waarvan de oorsprong verloren is gegaan in de lang vergeten geschiedenis. Er wordt echter gedacht dat het minstens 8000 jaar oud is. Muurschilderingen, naar schatting ongeveer 8.000 jaar oud, ontdekt in de Tassili-grotten van Noord-Afrika, tonen stamleden die een man omringen met een gevorkte stok, mogelijk wichelroedelopen voor water.
Kunstwerken uit het oude China en Egypte lijken mensen te laten zien die gevorkte gereedschappen gebruiken bij wat mogelijk wichelroedelopen waren. Wichelroedelopen kan in de Bijbel zijn genoemd, hoewel niet bij naam, toen Mozes en Aäron een "roede" gebruikten om water te lokaliseren. De eerste ondubbelzinnige schriftelijke verslagen van wichelroedelopen stammen uit de middeleeuwen toen wichelroedelopers in Europa het gebruikten om steenkoolafzettingen te vinden. In de 15e en 16e eeuw werden wichelroedelopers vaak uitgemaakt voor beoefenaars van het kwaad. Maarten Luther zei dat wichelroedelopen "het werk van de duivel" was (en vandaar de term "waterheksen").
In modernere tijden is wichelroedelopen gebruikt om water te vinden voor putten, minerale afzettingen, olie, begraven schatten, archeologische artefacten - zelfs vermiste mensen. Hoe de techniek van het wichelroedelopen voor het eerst werd ontdekt, is onbekend, maar degenen die het beoefenen, zijn standvastig in hun bevestiging dat het werkt. (Voor meer informatie over de geschiedenis van wichelroedelopen, zie Wichelroedelopen: oude geschiedenis.)
Hoe werkt wichelroedelopen?
Het snelle antwoord is dat niemand het echt weet - zelfs geen ervaren wichelroedelopers. Sommigen theoretiseren dat er een psychische verbinding tot stand is gebracht tussen de wichelroedeloper en het gezochte object. Alle dingen, levend en levenloos, zo suggereert de theorie, bezitten een energiekracht. De wichelroedeloper kan, door zich te concentreren op het verborgen object, zich op de een of andere manier afstemmen op de energiekracht of "vibratie" van het object, die op zijn beurt de wichelroede of stok dwingt om te bewegen. Het wichelroede-instrument kan fungeren als een soort versterker of antenne voor het afstemmen op de energie.
Sceptici zeggen natuurlijk dat wichelroedelopen helemaal niet werkt. Wichelroedelopers die een staat van dienst lijken te hebben voor succes, beweren ze, hebben geluk of ze hebben goede instincten of getrainde kennis over waar water, mineralen en dergelijke te vinden zijn. Voor gelovige of sceptici is er hoe dan ook geen definitief bewijs.
Albert Einstein was echter overtuigd van de authenticiteit van wichelroedelopen. Hij zei: "Ik weet heel goed dat veel wetenschappers wichelroedelopen als astrologie beschouwen als een soort oud bijgeloof. Volgens mijn overtuiging is dit echter onterecht. De wichelroede is een eenvoudig instrument dat de reactie van het menselijk zenuwstelsel laat zien op bepaalde factoren die ons op dit moment niet bekend zijn."
Wie kan dowsen?
Dowers zeggen dat iedereen het kan. Zoals de meeste paranormale gaven, kan het een latente kracht zijn die alle mensen bezitten. En, net als bij elke andere vaardigheid, kan de gemiddelde persoon er door oefening beter in worden. Er zijn echter enkele mensen wiens wichelroedelopen buitengewoon zijn:
- Emmy Kittemann, dochter van een wichelroedeloper, was een van de meest geprezen wichelroedelopers in Duitsland. In haar beroemdste geval heeft ze correct de locatie van een gemineraliseerde bron voor het dorp Tegernsee bepaald. Alle eerdere boringen vonden alleen water met een hoog zwavelgehalte. Toch voorspelde Kitteman nauwkeurig de diepte waarop het water zou worden gevonden, evenals het jodiumrijke gehalte.
- In het 17e-eeuwse Frankrijk gebruikte Jacques Aymar Vernay, een steenhouwer van beroep, zijn wichelroedelopen om criminelen met succes op te sporen. Zijn wichelroede leidde de autoriteiten meer dan eens naar de verblijfplaats van moordenaars.
- In december 1992 kwamen een heer en mevr. Anders en Berith Lindgren waren aan het jagen met hun vrienden toen hun hond wegrende en verdween. Een uitgebreide zoektocht bleek vruchteloos. Een paar dagen later zochten ze de hulp van wichelroedeloper Leif Andersson. Zijn wichelroedelooptechnieken leidden de jagers naar een klein meer waar ze inderdaad het lichaam van de hond vonden, waar het blijkbaar door het dunne ijs was gevallen en stierf.
Wichelroedelopen is een van de weinige paranormale talenten die direct kan worden ingezet voor winstgevend resultaat of als bedrijf. Enkele bekende namen uit de geschiedenis beoefenden wichelroedelopen, waaronder Leonardo De Vinci, Robert Boyle (beschouwd als de vader van de moderne scheikunde), Charles Richet (een Nobelprijswinnaar), generaal Rommel van het Duitse leger en generaal George S. Patton. "Generaal Patton", schrijft Don Nolan in zijn artikel Een korte geschiedenis van wichelroedelopen, "een complete wilg naar Marokko laten vliegen zodat een wichelroedeloper takken ervan kon gebruiken om water te vinden ter vervanging van de putten die het Duitse leger had opgeblazen. Het Britse leger gebruikte wichelroedelopers op de Falklandeilanden om mijnen te verwijderen."
Professor Hans Dieter Betz (hoogleraar natuurkunde, universiteit van München) stond aan het hoofd van een team wetenschappers dat het vermogen van wichelroedelopers onderzocht om ondergrondse drinkbare voorraden, ze naar 10 verschillende landen gebracht en, op advies van bruidsschatten, zo'n 2.000 putten laten zinken met een zeer groot succes tarief. In Sri Lanka, waar de geologische omstandigheden moeilijk zouden zijn, werden op advies van wichelroedelopers zo'n 691 putten geboord met een slagingspercentage van 96%. Geohydrologen die dezelfde taak kregen, deden er twee maanden over om een site te evalueren waar een wichelroedeloper zijn onderzoek binnen enkele minuten zou voltooien. De geohydrologen hadden een slagingspercentage van 21%, waardoor de Duitse regering 100 wichelroedelopers heeft gesponsord om in de droge zones van Zuid-India te werken aan drinkbaar water.
Soorten wichelroedelopen
Er zijn verschillende soorten of methoden van wichelroedelopen:
- Gevorkte stok: De meest traditionele methode maakt gebruik van een kleine Y-vormige boomtak (meestal van een wilg). De wichelroedeloper houdt de tak parallel aan de grond bij de bovenkant van de Y-vorm en loopt dan over het te onderzoeken gebied. Wanneer de wichelroedeloper over het gezochte object gaat, wordt het uiteinde van de tak naar beneden getrokken, wijzend naar de plek waar het object te vinden is.
- staven: Een alternatieve methode maakt gebruik van twee L-vormige metalen staven, één in elke hand evenwijdig aan de grond en evenwijdig aan elkaar. In dit geval, wanneer de wichelroedeloper over het gezochte object gaat, zwaaien de staven uit elkaar of kruisen elkaar. Van draad kleerhangers maak je heel eenvoudig wichelroedes.
- Kaart wichelroedelopen: Sommige wichelroedelopers hoeven de locatie niet eens te bezoeken om te wichelen. Voor hen volstaat een kaart van het gebied waarover ze een slinger houden. Ze weten dat ze het doelgebied hebben gelokaliseerd wanneer de slinger in een cirkel begint te bewegen of heen en weer.
Y-staven, L-staven, slingers en andere wichelroedes kunnen worden gekocht bij de American Society of Dowsers.
