In de Nationale Hockey League (NHL), heeft elke speler een plus/min-statistiek die wordt gebruikt om zijn vaardigheden als verdedigende speler te meten ten opzichte van andere spelers. Deze statistiek kan ook worden aangeduid als een plus/min-rangschikking. de symbolen +/− of ± zie ook de plus/min-statistiek.
Hoe wordt het berekend?
Wanneer een doelpunt van gelijke sterkte of shorthanded wordt gescoord, krijgt elke speler op het ijs voor het team dat het doelpunt maakt een 'plus'. Elke speler op de ijs voor het team gescoord tegen krijgt een "min". Het verschil in deze getallen aan het einde van het spel vormt de plus/minus van elke individuele speler rangschikking. Een hoog plus-totaal betekent dat een man een goede verdedigende speler is.
Ter verduidelijking: een doelpunt van gelijke sterkte betekent een doelpunt dat wordt gescoord als er in elk team hetzelfde aantal spelers is. Een shorthanded goal is een doelpunt gescoord door het team dat vanwege penalty's minder spelers op het ijs heeft dan het andere team.
Bij het berekenen van de plus/min-statistiek wordt geen rekening gehouden met powerplay-doelen, penaltyshot-doelen en lege netdoelen. Powerplay-doelen zijn: scoorde door het team dat meer spelers op het ijs heeft dan het andere team vanwege penalty's. Een penalty, die optreedt wanneer een team een duidelijke scoringskans verliest vanwege een overtreding, is een kans voor een speler om een doelpunt te scoren in het overtredende team zonder enige tegenstand behalve de doelman. Lege netdoelen zijn wanneer een team een doelpunt maakt terwijl er geen doelverdediger bij het net aanwezig is.
Oorsprong
De plus/min-statistiek werd voor het eerst gebruikt in de jaren vijftig door de Montreal Canadiens. Dit NHL-team gebruikte dit rankingsysteem voor het evalueren van de eigen spelers. In de jaren zestig gebruikten ook andere teams dit systeem. Tijdens het seizoen 1967-68 begon de NHL officieel met het gebruik van de plus/min-statistiek.
Kritiek
Omdat de plus/min-statistiek een zeer brede meting is, is er altijd onenigheid geweest over hoe nuttig deze is. Het plus/min-systeem wordt bekritiseerd omdat het te veel bewegende delen en variabelen heeft. Dit betekent dat de rangorde wordt bepaald door vele factoren die buiten de controle van de speler liggen die wordt geëvalueerd.
Meer specifiek hangt de statistiek af van het totale schietpercentage van het team, de gemiddelde redding van de keeper percentage, de prestaties van de tegenpartij en de hoeveelheid tijd die een individuele speler op de ijs. Vanwege de manier waarop de plus/min-statistiek wordt berekend, kan een speler met exact dezelfde vaardigheden drastisch verschillende plus/min-ranglijsten krijgen.
Dus, velen hockeyspelers, coaches en NHL-commentatoren hebben geklaagd dat de plus/min-statistiek niet nuttig is als het gaat om het vergelijken van individuele spelers of het evalueren van de vaardigheid van een speler.
