Oudervervreemdingssyndroom is de bewuste poging van de ene ouder om zijn/haar kinderen van de andere ouder te distantiëren. De motivatie is om de ouderlijke band tussen zijn/haar kinderen met de andere ouder te vernietigen.
Een poging om een kind van een ouder te vervreemden wordt om vele redenen gedaan. Een van die redenen is een poging om de andere ouder te straffen voor een vermeende overtreding. Of een persoonlijkheidsstoornis die de vervreemdende ouder ervan weerhoudt rationeel op een stressvolle situatie te reageren.
Ouderverstoting ontwikkelt zich meestal in de loop van de tijd en enkele van de vroege tekenen van het syndroom zijn de volgende:
Woede jegens de andere ouder bevorderen
Een ouder zal de andere ouder rechtstreeks tegen het kind of de kinderen slecht uitspreken of bekritiseren. Negatieve uitspraken over de andere ouder kunnen direct of indirect zijn. De ouder kan bijvoorbeeld zeggen: "We kunnen ons geen nieuwe jurk veroorloven voor het schoolfeest omdat je vader/moeder heeft besloten het geld uit te geven aan vakantie met hun nieuwe vriend."
Een meer directe opmerking zou zijn: "Je vader/moeder is weggegaan omdat hij/zij niet genoeg om je gaf om te proberen het huwelijk te laten slagen." Beide uitspraken zijn bedoeld om de kind om woede te voelen richting de andere ouder. Het is een poging om het kind te gebruiken om de andere ouder terug te pakken voor het veroorzaken van emotionele pijn.
Geheime pogingen om woede te bevorderen
Een ouder zal slecht spreken over de andere ouder binnen het gehoorbereik van het kind of de kinderen. Er zijn ouders die zeggen dat ze nooit iets negatiefs zouden zeggen tegen hun kind of kinderen over de andere ouder. Ze lijken er echter geen probleem mee te hebben om negatieve dingen tegen andere mensen te zeggen en als hun kind of kinderen zich binnen gehoorsafstand bevinden, des te beter.
Deze mensen houden zichzelf voor als een 'goed mens'. Ze willen hun kinderen boos maken op de andere ouder zonder er slecht uit te zien. Het is gemakkelijk om te zeggen dat ze geen idee hadden dat het kind luisterde, zodat ze geen verantwoordelijkheid hoeven te nemen voor hun acties. Ik zeg graag dat ze op een passieve manier erg agressief zijn.
Volwassen details delen met het kind
Een ouder maakt het kind bekend met de details van de echtscheiding en het aanhoudende conflict tussen de ouders. Ze bespreken de financiële problemen die de scheiding met zich meebrengt. Maak het kind bewust van juridische problemen die aan de gang zijn en laat het lijken alsof hun leven gemakkelijker zou zijn als vader of moeder er niet waren.
Dit kan er niet alleen voor zorgen dat het kind boos wordt op de andere ouder, het kan er ook voor zorgen dat het kind zich verantwoordelijk voelt voor jouw situatie en verantwoordelijkheden wil nemen die niet van hen zijn.
Negatieve berichten naar het kind sturen over de andere ouder
Een ouder zal lichaamstaal gebruiken om zijn afkeer van de andere ouder te uiten. Het kind kan getuige zijn van vader/moeder die met hun ogen rolt of hun hoofd schudt bij iets dat de andere ouder deed of zei. Dergelijke lichaamstaal stuurt een negatieve boodschap zonder dat er een woord wordt gesproken.
Kinderen zijn slim en weten dat rollen met de ogen een afwijzend gebaar is. De ene was duidelijk bedoeld om de boodschap te sturen dat de andere ouder op de een of andere manier dom of fout is.
Redelijk weigeren om co-ouder te worden
Weigeren om in de buurt van de andere ouder te zijn of om met hen co-ouder te zijn, stuurt het kind ook een negatief bericht. Kinderen kunnen te horen krijgen dat hun vader/moeder altijd boos is en dat de andere ouder niet in de buurt van de boosheid wil zijn. De andere ouder is misschien helemaal niet boos, maar dergelijke beschuldigingen kunnen ertoe leiden dat een kind ongegronde wrok koestert jegens de andere ouder.
Valse beschuldigingen van misbruik maken
Een ouder kan zelfs zo ver gaan dat hij valse beschuldigingen uitspreekt van seksueel, fysiek of emotioneel misbruik tegen de andere ouder. Als u kleine kinderen heeft die nog niet precies kunnen vertellen wat er is gebeurd, kunnen dergelijke beschuldigingen zeer gevaarlijk zijn voor de kind/ouder relatie. Ze kunnen ook ernstige juridische gevolgen hebben.
Als een kind te klein is om te praten en te vertellen wat er is gebeurd, moet u aandringen op een medisch onderzoek en een evaluatie door een psychiater als u vermoedt of wordt beschuldigd van misbruik. Als het kind oud genoeg is om voor zichzelf te spreken en aan u meedeelt dat het niet is geweest misbruikt, dan is het jouw verantwoordelijkheid om hen te helpen de andere ouder verantwoordelijk te houden voor de valse beschuldigingen.
Kinderen die moeten leven met het onopgeloste conflict en de woede van hun ouders lijden enorm. Voeg bij de normale stress van scheiding en echtscheiding het gevoel dat het kind tussen de ouders moet kiezen en je kunt levenslange schade aanrichten.
Een kind staat machteloos als het gaat om het beëindigen van het conflict waar hij/zij getuige van is. Ze kunnen het gevoel hebben dat als ze een keuze maken, het conflict waarmee ze moeten leven, zal verminderen. De ene ouder kan zijn kind de andere ouder kosten en hun enige drijfveren zijn wraak, angst, woede of jaloezie. Het is een verschrikkelijke prijs voor kinderen om te betalen in een poging om de gevoelens van een ouder te sussen.
Het is absoluut noodzakelijk dat ouders bereid zijn om samen te werken na een scheiding, dat ze de behoeften van hun kind op de eerste plaats stellen en dat hun enige zorg het gevoel van veiligheid van hun kind is.
