Honkbal is in veel opzichten een familiespel en vaak heeft genetica veel te maken met succes. Daarom is het geen verrassing dat veel van de beste honkbalspelers in de geschiedenis broers hadden die ook behoorlijk goed waren.
Dit zijn de beste van het beste, de beste paren of trio's met de krachtigste genenpools in de geschiedenis van het spel. En deze lijst houdt rekening met de carrières van elke broer - dus terwijl Henry en Tommie Aaron de meeste homeruns hebben voor broers met 756, heeft één broer er 755. Dat betekent dat je ze niet zult zien op onze lijst met de beste.
Paul en Lloyd Waner
Paul en Lloyd stonden bekend als "Big Poison" en "Little Poison" en zijn de enige broers in de Hall of Fame. Big Poison - alle 5-voet-8 van hem, was Paul, die outfield speelde voor de Pirates en 3.152 hits had en een slaggemiddelde van .333 in een 20-jarige carrière. Little Poison (5-9, 150 pond) was Lloyd, die het grootste deel van zijn 18-jarige carrière in Pittsburgh speelde en 2.459 hits had en een carrièregemiddelde van .316.
Vince, Joe en Dom DiMaggio
Er waren drie DiMaggio-broers en de oudste was eigenlijk de minst getalenteerde. Vince speelde in 10 seizoenen, maar was het meest succesvol toen zijn jongere broers in oorlog waren. Hij reed wel 100 runs voor de Pirates in 1941, het jaar waarin Hall of Famer Joe de AL MVP was, met de beroemde 56-game hitreeks, een record dat misschien nooit zal worden verbroken. Joe was natuurlijk een van de beste Yankees aller tijden en sloeg .325 in een 13-jarige carrière. Dom was de jongste en was tien jaar lang een trouwe speler in het middenveld van de Red Sox, met een gemiddelde van 0,298 in zijn carrière. Dom zou Joe in de Hall of Fame hebben gevoegd als hij niet vier seizoenen had verloren vanwege de Tweede Wereldoorlog.
Phil en Joe Niekro
Het visitekaartje van de gebroeders Niekro was de knokkelbal, en zij waren de meesters in de jaren zeventig en tot in de jaren tachtig. Phil, opgenomen in de Hall of Fame in 1997, speelde voor de Braves voor het grootste deel van zijn 24-jarige carrière die eindigde toen hij 48 jaar oud was na 318 overwinningen. Joe was vijf jaar jonger en won 221 wedstrijden, voornamelijk voor de Astros, wat de gebroeders Niekro 539 overwinningen opleverde, een record voor broers.
Jim en Gaylord Perry
Gaylord en Jim Perry waren sluwe rechtshandigen met een gecombineerde 529 overwinningen. Gaylord is de jongere broer en hij werd opgenomen in de Hall of Fame na een carrière van 22 jaar, 314 overwinningen en twee Cy Young-awards. Jim Perry was zelf niet armoedig en won 215 wedstrijden in een carrière van 17 jaar, waaronder 20 overwinningen bij de Twins in 1969 en 1970. Ze waren teamgenoten voor de Cleveland Indians in 1974 en 1975.
Felipe, Matty en Jesus Alou
Felipe leidde de weg met 2.101 hits van 1958-74. Matty had 1.777 van 1960-74 en Jesus had 1.216 van 1963-79. Ze schreven geschiedenis in 1963 toen ze alle drie voor de Giants speelden en achtereenvolgens sloegen tegen de New York Mets. De gebroeders Alou, drie van de eersten spelers uit de Dominicaanse Republiek in de majors, speelde in totaal 47 seizoenen.
Ramon en Pedro Martinez
Ook uit de Dominicaanse Republiek kwamen de gebroeders Martinez allebei in de Dodgers-organisatie om te domineren met goed fastballs en kniebuigende veranderingen. Ramon was de oudere broer en won 20 wedstrijden op 22-jarige leeftijd met de Dodgers op weg naar een 13-jarige carrière die werd ingekort door een blessure. Hij werd 135-88 met een ERA van 3.67. Pedro Martinez is ooit een zekere Hall of Famer, met een record van 214-99 dat in 2009 ingaat. Hij won drieCy Young Awards in vier seizoenen van 1997-2000 en een World Series met de Red Sox in 2004.
Dizzy en Paul Dean
Hun namen waren Jay en Paul, maar ze waren beter bekend als Dizzy en Daffy. Dizzy Dean was een van de grote werpers van de jaren dertig, hoewel hij vanwege een blessure vroeg uitviel. Hij won ongelooflijk 102 wedstrijden van 1933-36 voor de St. Louis Cardinals en staat in de Hall of Fame. Paul Dean stond bekend als Daffy, maar dat was destijds een creatie van de pers. Paul was eigenlijk een serieuze kerel en zijn carrière was zelfs nog korter. Ze combineerden wel 49 overwinningen voor de Cardinals in 1934, een record voor broers dat heel moeilijk te verbreken zal zijn.
Sandy en Roberto Alomar
De zonen van voormalig hoofdklasser Sandy Alomar overtroffen hun vader op het veld. Sandy Alomar Jr. is de oudere broer en was een van de beste catchers van de jaren negentig bij de Indians, wat Cleveland naar twee American League-wimpels leidde. Hij had 1.236 treffers. Roberto was een van de beste tweede honkmannen van zijn generatie en is een borderline Hall of Famer na een carrière van 17 jaar. Hij sloeg .300 in zijn carrière met 2.724 hits en was 10 keer een Gold Glove-winnaar. De Alomars, teamgenoten in Cleveland voor drie seizoenen, gecombineerd voor 18 All-Star Game-optredens.
Cloyd, Ken en Clete Boyer
Drie broers Boyer speelden in de jaren vijftig in de majors. Cloyd was de oudste (en minst succesvolle), met 20-23 als werper van 1949-55. Ken en Clete waren derde honkmannen. Ken, de middelste broer, was de meest succesvolle, sloeg .287 met 282 homeruns en won zes gouden handschoenen van 1955-69, meestal met de Cardinals. Clete was misschien wel bekender dan Ken als derde honkman voor de grote Yankees-teams van de vroege jaren zestig. Maar hij bereikte slechts .242 levensduur. Alleen de Aarons en DiMaggios sloegen meer homeruns als broers (444) dan de Boyers.
Ken en George Brett
Hall of Famer George was de jongere broer en hij liep voorop met een gemiddelde van .305 en 317 homeruns in een 21-jarige carrière in Kansas City. The Royals was een van de vele stops voor gezel-werper Ken, die in 14 seizoenen 83-85 scoorde met een ERA van 3.93.
