Ja, zelfs als volwassenen
Dagdromen heeft een slechte rap verdiend. Als kinderen gaf een lege blik uit het dichtstbijzijnde raam een onvermogen om te focussen. Een onbewust krabbelen betekende een desinteresse in het heden. De fantasieën werden door de vingers van professoren en ouders letterlijk naar de realiteit 'geknapt'. Keer op keer werd het idee versterkt dat dagdromen een aanleg was die hersteld moest worden.
Nu voelt de passieve activiteit echter als een verloren kunst. We wachten zelden in de rij of gaan zelden naar het toilet zonder onze mobiele telefoon. Als we niet gebonden zijn aan een apparaat, zijn we nog steeds dank verschuldigd aan onze takenlijsten en agenda-items.
Zelfs mindful leven kan betekenen dat we onze vrije tijd vullen met lezen, sporten en mediteren. Maar wanneer een burn-out optreedt,op het werk; energiek; binnen vriendschappen- zelfs hobby's kunnen vermoeiend zijn.
Zeer zelden doen we... absoluut niets. Laat staan over niets.
“Onze cultuur houdt ons bezig”, zegt
Matig dagdromen kan stress verminderen en productiviteit verhogen; het kan ons helpen problemen oplossen, onze creativiteit vergroten, en geef een "emotionele boost." Het is niet altijd de boosdoener van uitstelgedrag en waanvoorstellingen, aangezien cultuur het zo vaak verkoopt.
En het kan onze cognitie versterken. Bij dagdromen zijn de analytische en empathische netwerken van onze hersenen tegelijkertijd aan het werk. Volgens Katina Mountanos, mede-oprichter van de (toepasselijke titel) mental wellness-start-up dagdromers, hoe meer componenten kunnen samenwerken, hoe meer we kunnen onze hersenen beschermen tegen achteruitgang naarmate we ouder worden.
"We willen dat onze hersenen zo 'dicht' mogelijk zijn", zegt Mountanos, die uitlegt dat wanneer we binnenkomen "theta" staat- de hersengolven die worden gezien in verband met creativiteit en intuïtie en zijn sterk tijdens interne focus - we creëren gezondere hersenen.
Nederlanders noemen het: niets doen - of iets doen maar... "zonder enig gebruik [of] doel." In het taoïsme vertaalt het principe Wu-Wei naar niet-actie of, nauwkeuriger, "actie zonder opzet." De bedoeling is respectievelijk om stress te bestrijden en beoefenaars aan te moedigen zich, zonder inmenging of inspanning, over te geven aan de natuurlijke orde der dingen.
We kunnen ook aan boord.
Dus hier zijn een paar manieren waarop we ons hoofd (gezond) in de wolken kunnen houden.
Vestig je in vast te zitten
Wonen in Los Angeles met een chronische gezondheidstoestand, er zijn geen twee plaatsen waar ik meer wacht dan het verkeer op een snelweg of een dokterspraktijk. Ondanks dat het een provocatie van mijn geduld is, kan ik in beide gevallen niet veel doen. Beide omgevingen heb ik niet in de hand, en tegen hun stroom ingaan, zelfs in stilte (zoals een stripfiguur met stoom die uit zijn oren komt), zou tijd beter kunnen besteden.
Cummings moedigt ons aan om deze momenten te zien als geschenken, niet als vloeken, en om de tijd te gebruiken om onze gedachten in plaats van onze sociale media bij elk stoplicht te controleren: "Zeg: 'Ik ben gezegend dat ik tijd heb om' denken.'"
Nadat we vrienden en familie hebben gewaarschuwd die mogelijk op communicatie van ons wachten, stelt Cummings voor om onze telefoons op te bergen weg, zoek een comfortabele houding, haal diep adem en dagdromen, onszelf vragen stellend hebben we zelden tijd voor. Hier zijn er een paar om mee te beginnen:
"Als ik iets in de wereld zou kunnen doen, wat zou dat dan zijn?"
"Wat zijn drie dingen waarvan ik zeker wil zijn dat ik ze doe voordat ik deze aarde verlaat?"
“Toen ik een kind was, wilde ik _____. Waarom heb ik dat niet gedaan?”
“Ik ben niet blij met ______. Hoe zou mijn leven eruit zien zonder dit?”
Maak een schatkamer
Het is gemakkelijk om me de dingen te herinneren die me in een goed humeur brachten; de muziek, films, eten en activiteiten die hun moed keer op keer hebben bewezen om me uit een dip te krijgen: het debuutalbum van Vampire Weekend;; pizza (als ik in mijn thuisstaat New Jersey ben; taco's in Los Angeles); ontspannen in mijn plaatselijke park.
Maar het is moeilijker om de dingen te identificeren waar ik van geniet. De toekomst? Nee, dank u wel! Actuele wereldwijde gebeurtenissen? Absoluut niet! Maar dit is precies waarom en waar we het dagdromen kunnen omarmen. Volgens "Populaire wetenschap', zonder een schat aan gelukkige gedachten, zullen onze geesten afdwalen naar 'financiële ellende, to-do-lijsten en trieste gebeurtenissen, waarbij alle plezier uit mijmeren wordt weggezogen'.
In plaats daarvan stellen geïnterviewde experts voor dat we eerst actief een lijst maken van dingen die ons vreugde brengen of zullen brengen (een gelukkige herinnering, een toekomstplan), kies vervolgens onze favoriete "denkhulp" (visualisatie, indexkaarten, Post-It-notities) en kies ten slotte een goed moment om er zalig over na te denken over. Dat kan ik; alleen al deze maand verwacht ik een Leon Bridges-concert, mijn verjaardag en de geboorte van mijn eerste nichtje of neefje. 😊
Het opzettelijk plannen van tijd om te oefenen om in een fantasierijke hoofdruimte te komen, is belangrijk voor het proces, zegt Mountanos. "Het hoeft geen grote productie te zijn", herinnert ze ons, en merkt op dat uit onderzoek blijkt dat we slechts ongeveer 15 minuten creatief welzijn of "geesteloos" dagdromen nodig hebben om in de flow-staat te komen.
Onderbreek onze inspanningen
Zoals de meeste dingen, is dagdromen het beste met mate. Ik suggereer niet dat we al onze verantwoordelijkheden moeten opgeven. Op het werk, thuis of in ons sociale leven is het belangrijk (en zelfs veilig) om alert, flexibel en een goede luisteraar te zijn. Maar waar en wanneer mogelijk, kunnen en moeten we pauzes nemen.
In hun boek “Bedraad om te creëren”, schrijven de auteurs Scott Barry Kaufman en Carolyn Gregoire dat “onze beste ideeën schijnbaar uit de lucht komen vallen als onze geest om ergens anders heen te dwalen.” En onderzoek suggereert dat incubatieperiodes van geestdwalen kunnen leiden tot verbeteringen in creativiteit denken.
De auteurs citeren psycholoog Jerome L. Zanger die meer dan 50 jaar geleden ontdekte dat dagdromen kan worden gebruikt voor zelfamusement, effectieve planning en om te genieten van privé-ervaringen. vorm van geest-dwalen is ook gerelateerd aan creativiteit.
Kaufman en Gregoire suggereren dat de volgende keer dat we hard werken aan een taak die toegewijde concentratie vereist, we nemen opzettelijk elk uur een pauze van vijf minuten om te dagdromen en te zien hoe dit ons beïnvloedt of verbetert idee.
Dagdromen maakt ons niet verstrooid of luchthartig. Het is niet exclusief voor adolescenten en kunstenaars. Als het redelijkerwijs wordt gedaan, kunnen we er allemaal van profiteren; het kan dienen als een bron van rust en creativiteit, een onderbreking van eentonigheid en realiteit, en een versterking van zowel onze empathie als onze productiviteit.
Als we niet de tijd nemen om te dromen, zegt Cummings, beperken we ons volledige potentieel: "Een leven zonder dagdromen is een leven dat onontgonnen is."
Laten we dus ons onderbewuste zelf leren kennen.
