Een beetje introvert,
Een beetje extravert
Telkens wanneer ik in het verleden die Myers-Briggs-tests deed, kreeg ik de grote 'E' voor extravert. Ik ging er altijd van uit dat het juist was; ik ben immers niet bang om een gesprek aan te gaan en vind het leuk om sociaal te zijn (en soms zelfs in het middelpunt van de belangstelling te staan). De laatste tijd heeft mijn innerlijke introverte het echter met volle kracht overgenomen. Ik merk dat ik wanhopig hunkert naar tijd voor mezelf en die gebruik om te doen wat me vreugde brengt: lezen, shows kijken, YouTube-video's kijken, creatief zijn, wandelen en - het allerbelangrijkste - opladen. Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Toen ik onlangs de Myers-Briggs opnieuw nam, kreeg ik de 'I' voor introvert, maar slechts met een kleine marge van 53%. Toen ik deze resultaten aankondigde, stelde mijn collega voor dat ik misschien een... ambivert, iemand met kwaliteiten van een extraverte introvert. Ik moest akkoord gaan. Of ik sociaal wil zijn of niet, hangt helemaal af van mijn humeur en de omstandigheden. Misschien is er een beetje een ambivert in ons allemaal. Immers, zelfs de meest gereserveerde individuen hebben behoefte aan menselijk contact en uitgaande types hebben tijd voor zichzelf nodig.
Ik merk vaak dat ik, om mijn beste zelf te zijn, tijd nodig heb om alleen te zijn. Eerst en vooral heb ik een goede nachtrust nodig. Dan moet ik geïnspireerd raken - of dat nu is door iets dat ik consumeer of iets dat ik aan het creëren ben. Ik probeer mezelf ook te informeren over actuele gebeurtenissen en sociale en milieukwesties waar ik om geef. Als ik me goed voel over mezelf en hoe ik mijn tijd doorbreng, word ik een zelfverzekerder en zekerder persoon.
Als ik met tegenzin naar buiten ga of maak plannen die ik stiekem wil annuleren, Ik ben niet de leukste om mee om te gaan. Het laatste wat ik wil, is ongeïnteresseerd, verveeld of moe overkomen, maar er zijn momenten waarop ik me opgebrand voel en niet volledig aanwezig kan zijn in sociale situaties. Daarom ben ik mijn planner gaan gebruiken om evenementen of ontmoetingen met vrienden te noteren waar ik echt naar uitkijk; en spaar mijn energie dienovereenkomstig.
Er was een tijd dat ik vier of zelfs vijf avonden per week uit kon gaan. Terug in mijn woonplaats, waar veel evenementen op loopafstand waren, maakte ik er altijd een punt van om zoveel mogelijk te zien en gezien te worden. Ik gaf de voorkeur aan uitgaan, zelfs als ik me de volgende dag moe voelde of een vroege ochtend had. Veel van mijn vrienden in die tijd deden hetzelfde. We gingen avond na avond uit en wilden niets meer missen. Na een lange zomer en herfst van constant sociaal zijn, kwam het allemaal tot stilstand. Ik was opgebrand.
Toen leerde ik het belang van balans. Ik realiseerde me dat ik moest opladen en ik moest naar mijn humeur en instinct kijken om te weten wat ik moest doen. Als ik het sociaal te druk heb gehad en me uitgeput voel, weet ik dat ik alleen moet zijn om op te laden. Als ik dagen achtereen in mijn appartement zit, weet ik dat ik menselijke interactie nodig heb om op te laden. Ik dwing mezelf niet om naar buiten te gaan als ik er geen zin in heb. In plaats daarvan weet ik dat als ik het rustig aan doe, ik de energie zal hebben om een andere keer uit te gaan en een energieker persoon in de buurt te zijn.
Ambivert zijn betekent dat ik kan leunen op alles waar ik me prettig bij voel en het niet forceren. Dat kan betekenen dat ik bij sommige mensen meer introvert overkom. In de buurt van anderen ben ik meer extravert. Soms voel ik me super spraakzaam; andere keren wil ik stiller zijn en observeren wat er om me heen gebeurt. Als ik iets niet voel, duw ik mezelf niet uit mijn eigen comfortzone. Ik heb geleerd mijn eigen grenzen te respecteren en mijn behoeften boven deze verplichting te stellen om sociaal of 'altijd onderweg' te zijn.
Van jongs af aan wordt ons zo vaak verteld dat vertragen gelijk staat aan luiheid. Als je niet constant iets doet, of dat nu werk of ontspanning is, verspil je je tijd. Dit is iets wat we allemaal moeten afleren. De mentaliteit dat we non-stop moeten zijn, kan schadelijk zijn. We kunnen onszelf overbelasten, meer plannen maken die we kunnen uitvoeren en ons schuldig voelen omdat we tijd voor onszelf nemen. Dit alles leidt tot burn-out en stress.
Sommige van mijn grootste vreugden komen voort uit deze innerlijke eenzaamheid die gepaard gaat met het hebben van geen verplichtingen. Sommige van mijn beste dagen kwamen na een goede nachtrust. Sommige van mijn meest interessante gedachten kwamen voort uit introspectie op een rustige dag. Ik merk dat wanneer ik de tijd heb om te vertragen, ik klaar ben voor alle curveballs van het leven.
Ben je introvert, extravert of ambivert? Deel het in de reacties hieronder!
