Hoe ik een langzaam persoon word

click fraud protection

Het dagelijkse leven vertragen

Ik ben de dochter van mijn vader, in meer dan één opzicht. Maar vooral door de manier waarop hij altijd voor de zon opstaat en de deur uit is voordat de rest van het gezin zelfs de slaap uit hun ogen heeft geveegd. Hij zorgt er altijd voor dat we minimaal vier uur te vroeg op het vliegveld zijn. Ik herinner me zelfs dat ik op sommige dagen voor de zon op school werd afgezet.

Net als mijn vader kan ik heel gehaast zijn, en soms beschamend.

Ik haastte me een weg door mijn eerste relatie die, slechts een paar maanden later, plat op zijn gezicht viel. Ik deel snel mijn niet-volledig gevormde ideeën voor scenario's en podcasts en boeken en fotoprojecten, en faal er vervolgens in om ze uit te voeren. Vanmorgen vloog ik de deur uit om een ​​kopje koffie te drinken voor het werk, alleen om op de parkeerplaats van het café te komen en te beseffen dat ik mijn portemonnee thuis had gelaten.

Hoewel mijn neiging om dingen te haasten soms simpelweg te wijten is aan ongeduld, is de motivatie vaker wel dan niet gebaseerd op iets veel complexer: angst. De angst om in de steek gelaten te worden zorgde ervoor dat ik me een weg baande door het begin van die eerste relatie. Als alternatief heeft faalangst ervoor gezorgd dat ik afstand heb genomen van zoveel bloeiende ideeën voor creatieve projecten.

Ondanks mijn gewoonte om door het leven te rennen, heeft het concept van traagheid zijn waarde bewezen door mijn kennismaking met slow fashion. Als er iets is dat deel uitmaken van de slow fashion-gemeenschap me heeft geleerd, is het dat goede dingen tijd en intentie kosten. Fast fashion is niet alleen schadelijk voor het milieu en de mensen die de kleding maken, maar is ook vaak goedkoop en slecht gemaakt. Het is ontworpen om snel aan de behoeften te voldoen, maar niet ontworpen om lang mee te gaan. Op dezelfde manier waarop ik de beslissing heb genomen om te investeren in kledingstukken die zijn ontworpen met intentie en een lange levensduur in het achterhoofd, neem ik een bewuste beslissing om een ​​leven te leiden dat langzamer is, voor de beter.

Dit is natuurlijk een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. Toen ik een paar maanden geleden begon na te denken over het bewuster in de praktijk brengen van traagheid, voelde het overweldigend om na te denken over de mechanica van het vertragen van mezelf. Zo vaak wil alles in mij naar voren schieten, zonder nadenken of nadenken. Het zijn de angsten en onzekerheden achter deze neiging om door dingen te haasten die veel intern werk en zelfkritiek vergen. Het verwerken van deze angsten op zich kost veel tijd en intentie. In plaats van te proberen al deze angsten en onzekerheden in één keer aan te pakken, heb ik besloten een meer genuanceerde aanpak te kiezen. Ik concentreer me op kleinere, meer benaderbare manieren om traagheid in mijn dagelijkse routine op te nemen, en denk meer opzettelijk na over enkele van de grotere doelen die ik in de loop van de tijd wil bereiken.


Langzamere dagelijkse routines

Een van de kleinere aanpassingen die ik heb gemaakt om traagheid in mijn dagelijkse routine op te nemen, heeft te maken met hoe ik mijn maaltijden heb geherstructureerd. De laatste tijd heb ik er een punt van gemaakt om de meeste van mijn maaltijden zittend te eten. Het liefst aan een tafel, bij een raam met direct zonlicht. In plaats van uit een fastfoodtas in mijn auto te eten of 's ochtends de deur uit te rennen met een stuk toast verpakt in een servet, heb ik er een prioriteit van gemaakt om wat stilte op te nemen in mijn dagelijkse maaltijden. Ik realiseer me dat ik er zo vaak voor kies om in de auto te eten, omdat ik bang ben dat als ik alleen aan het eten ben, mensen zullen denken dat ik eenzaam ben. Afgezien van de angst om door anderen als eenzaam te worden beschouwd, is het gewoon mijn eigen ongemak om gewoon met mezelf te zitten. Zelfs als ik alleen thuis aan het eten ben, heb ik de behoefte om naar een podcast te luisteren of een YouTube-video te bekijken, die ik interpreteer als mijn onbewuste manier om tijdens mijn maaltijd een soort van menselijke connectie te maken keer.

Ik werk eraan om mijn maaltijden alleen te gebruiken, met name het ontbijt, als een tijd om bij mezelf in te checken. Het is gedurende deze tijd dat ik mezelf dingen probeer af te vragen als: Ruimte geven aan deze traagheid, hoewel het soms nog moeilijk is, is ook ongelooflijk heroriënteren. Door mezelf uit te dagen om deze paar minuten gewoon te zitten en bij mezelf te zijn, ga ik die angst voor eenzaamheid onder ogen en breng ik die uiteindelijk in diskrediet. Ik word op deze momenten herinnerd aan de waarheid van wie ik ben. Ik eer mezelf door mezelf de ruimte te geven.


Langzamere relaties

Op grotere schaal ben ik anders gaan denken over mijn relaties door de lens van traagheid. In het verleden had ik de neiging om te snel te veel te delen met nieuwe vrienden en romantische interesses in de hoop de validatie van de persoon in een vroeg stadium te verzekeren. Deze praktijk van het verwoed onthullen van de diepste delen van mij aan mensen die ik nauwelijks kende, kwam voort uit een diepgewortelde behoefte aan tederheid en zorg in mijn leven.

Nu werk ik aan een langzamere benadering van het cultiveren van nabijheid met de mensen in mijn leven. Ik oefen met het vasthouden van de diepere delen van wie ik dicht bij mij ben. Ik leer mezelf en mijn verhalen met mensen te delen terwijl vertrouwen in de loop van de tijd wordt opgebouwd, in plaats van te veel te delen als een middel om vertrouwen te smeden. Ik vind dat deze praktijk veel eervoller aanvoelt voor mijn persoonlijke ervaring, en zorgt voor een meer natuurlijke progressie en oprechte verbinding in mijn relaties.


Langzamere creativiteit

Een andere manier waarop ik traagheid op grotere schaal in mijn leven incorporeer, is de manier waarop ik over mijn creativiteit denk. In plaats van me te enthousiast in projecten te haasten, neem ik mijn tijd met de ideevormingsfase van het creatieve proces. Sociale media hebben bij mij een verlangen ontwikkeld naar onmiddellijke bevrediging, waardoor ik me vaak door het proces van het creëren van iets haastte. De keerzijde hiervan is echter dat ik vaak aan een fotoproject begin te werken of een scenario, bijvoorbeeld, raak ik halverwege ontmoedigd uit angst dat het niet precies zo zal uitkomen gepland.

Toen ik langzaamheid in mijn creatieve praktijk begon op te nemen, heb ik er een tijdje van genoten om over mijn ideeën na te denken. Hoe meer tijd ik besteed aan het bedenken en plannen van de stappen die ik kan nemen naar de realisatie, hoe specialer elk project en idee voor mij wordt. Ik weet dat, omdat ik veel aandacht en intentie in een project heb gestoken, het resultaat veel trouwer zal zijn aan wie ik ben. Ik denk dat de creatieve projecten die ik produceer terwijl ik een langzamer leven begin te leiden, enkele van het werk zullen zijn waar ik het meest trots op ben.

Over het algemeen betekent het voor mij meer een "traag" persoon worden dat ik eraan werk om mijn tijd te nemen met alles wat ik doe. Ik sta niet langer toe dat mijn angsten me door het leven sturen. Ik maak ruimte in zowel de grote als de kleine dingen, maak ruimte om intenties te ontwikkelen en naar die intenties te leven. Het is in ieder geval niet gemakkelijk geweest. Ik ben nog volop bezig met het stollen van traagheid als een manier van leven. Ik ben echter opgewonden bij de gedachte aan een bewuster leven dat vol is van gestolen momenten van stilte, dat mijn verhalen en ervaringen eer aandoet, en vrij is van angst en onzekerheid.

7 herbruikbare maandverband (als u liever geen cup gebruikt)

Voor een afvalvrije periode-routineAls je geen fan bent van cups of tampons, dan zijn maandverbanden een effectieve oplossing voor je menstruatie. Maar niet alle pads zijn gelijk gemaakt! Menstruators kunnen tijdens hun leven duizenden dollars uit...

Lees verder

Hoe vroeg grijs haar me leert om goed ouder te worden

Is niet elke grijze streng en smile line een voorrecht?Ik word morgen weer een jaar ouder en ik heb me afgevraagd wat het betekent om goed oud te worden. Ik heb er nooit echt over nagedacht, over hoe veroudering een proces en een evolutie is, geen...

Lees verder

Een routine is het kerstcadeau dat we allemaal nodig hebben in 2020

Doel en vrede vinden als het leven overweldigend isMijn dagelijkse routines vallen tijdens de vakantieperiode in de weg. December is een bedrieglijke maand - het zijn 31 dagen van proberen de hoogte- en dieptepunten van suiker, alcohol en emoties ...

Lees verder