Lange termijn, korte termijn, S.M.A.R.T.
Doelen zijn op zoveel manieren verpakt en vaak aan ons verkocht als stappen naar succes: een hoger salaris, een eerdere wektijd. Meesterschap en prestatie zijn: populaire kaders voor het stellen van doelen, dus het is geen verrassing dat productiviteit de bedoeling is. Maar wat gebeurt er als we een op rendement gebaseerd doel niet halen? Persoonlijk schaam ik me als ik beken, jaar na jaar, om Lees meer boeken alleen om het doel te missen. Kunnen we prestatie niet ervaren zonder opbouw?
Doelen stellen onze focus verbeteren en vergroot ons zelfvertrouwen. En meer onthullend, we zijn echt afhankelijk van het nastreven ervan; een studie uit 1990 vastbesloten dat alle levende organismen, van planten tot mensen, "doelgerichte acties moeten ondernemen om te overleven."
Tot. Hoe extreem - alsof de enige doelen die er toe doen, de doelen zijn die verband houden met de essentie.
Maar kunnen we niet ook doelen nastreven die onze belangen aanspreken, in plaats van onze output? Degenen die worden gedreven door onze voorkeur in plaats van onze prestaties, degenen die abstract zijn in plaats van berekenbaar. Zachte doelen. Zouden dat niet ook levensbloed kunnen zijn?
Goed nieuws: ja.
"Onze wereld is tegenwoordig bijna verslaafd aan het bereiken van productieve doelen", zegt Katina Mountanos, oprichter van de over volwassen worden community en mede-oprichter van de mental wellness start-up dagdromers. Die obsessie, voegt ze eraan toe, kan schadelijker zijn dan wanneer we in plaats daarvan eenvoudige obsessies instellen. "Dit komt omdat ons brein wordt geïnvesteerd in onze doelen, het staat gelijk aan het niet bereiken ervan met ervaren een verlies van zelf", wat de reden is waarom we ons angstig, gestrest of gedemotiveerd kunnen voelen als we ze niet naleven.
In plaats daarvan suggereert Mountanos dat we het stellen van doelen zien als een hulpmiddel om een gevoel van doelgerichtheid te ervaren. "Ik beschouw zachte doelen graag als het stellen van intenties, omdat we dan kunnen oefenen om geïnvesteerd te worden in het resultaat in plaats van in het resultaat", zegt ze. Meer dan een bewust plan, dringt Mountanos er ook op aan dat we niet eens bij deze doelen hoeven te zijn, en ook niet moeten proberen ze in een bijzaak te veranderen. Ze kunnen productief zijn.
Als we ons bijvoorbeeld creatief onvervuld voelen en ons doel is om een creatieve gewoonte op te bouwen, stelt Mountanos voor om te experimenteren een paar keer per week met schilderen (of wat voor kunst dan ook) met de bedoeling onze stemming te veranderen in plaats van de uitvoer. (Zoals Elizabeth Gilbert zei, "Je kunst... hoeft niet belangrijk te zijn.")
Misschien kunnen we ervoor kiezen om te experimenteren met nieuwe kruiden en smaakmakers, in plaats van een zelfopgelegde eed af te leggen om elke dag te koken. Misschien kunnen we in plaats van ons schuldig te voelen over een toename van onze schermtijd, bewust aanpassen waar we mee bezig zijn, door te kiezen voor artikelen (of podcasts en Masterclasses) via Instagram. Of, zoals mijn collega gedeeld, kunnen we er onze missie van maken om level 100 te bereiken in Red Dead Redemption 2 Online. (“Maakt het uit in de echte wereld? Nee. Maar ben ik opgewonden om een level omhoog te gaan voordat ik dit weekend met mijn virtuele teamgenoten speel? Ja.")
Voor mijn eigen terugkerende resolutie heb ik dit jaar mijn intentie verschoven en beloofd om geen boeken te lezen, maar alleen boeken die zijn geschreven door vrouwen en niet-binaire auteurs. Zo bevrijdde ik mezelf van kwantitatieve beperkingen; Ik zou in 12 maanden twee boeken kunnen lezen en toch mijn doel bereiken!
Uiteindelijk kunnen we er een prioriteit van maken om doelen te stellen die puur voor het plezier zijn.
Om te bepalen waar we moeten beginnen, kunnen we ons afvragen wat en waar in ons leven we willen verkennen met nieuwsgierigheid in plaats van dwang. Mountanos stelt voor om eerst te kijken naar de gebieden die "nice to have" zijn in plaats van die noodzakelijk zijn. "Je kunt dus experimenteren met flexibiliteit", zegt ze.
Het volgende dat in me opkwam, was mijn dagboekgewoonte. Ik heb lang geworsteld met dagboek bijhouden dagelijks. In plaats daarvan heb ik natuurlijk - en alleen - mijn notitieboekje gebruikt als ik een slechte dag had. Door dit te doen, heb ik jaren aan pagina's overgehouden die, als we er samen naar kijken, een vals verhaal over mijn leven vertellen. Natuurlijk heb ik goede momenten gehad; Ik heb meer dan goed gehad, ik heb geluk gehad. Maar niemand, inclusief ikzelf, zou dat kunnen zeggen op basis van mijn eigen rekeningen. En dat is niet hoe ik me mijn leven zou willen herinneren als ik me bijvoorbeeld niets meer kan herinneren. 🥺
Dus in plaats van mezelf te dwingen te schrijven, kan ik ook proberen om op goede dagen een paar regels op te schrijven. Zo kan het stellen van zachte doelen eruit zien. Voelt dat niet goed?
Dit wil niet zeggen dat verheven, ambitieuze doelen moeten worden veroordeeld; wij zijn de bepalend voor ons eigen succes en zelfdiscipline en meesterschap kunnen zeker persoonlijke waarden zijn die we dicht bij ons hart houden. Maar als de voltooiing of het ontbreken daarvan ooit ten koste gaat van het bepalen van onze eigenwaarde, kunnen we zeker zachtere anderen nastreven. Het is altijd een optie om te streven naar iets dat niets te maken heeft met onze output.
Hoe dan ook, we plukken er nog steeds de vruchten van. "Ongeacht of je doel 'productief' is of niet," zegt Mountanos, "het stellen van doelen is wetenschappelijk gekoppeld aan een heleboel positieve effecten op het welzijn, van zelfmotivatie tot een gevoel van vervulling." Ze voegt eraan toe dat onze hersenen dopamine afgeven bij het stellen van en werken aan doelen en worden klaargestoomd om plezier en voldoening te ervaren wanneer ze toegewijd zijn aan het bereiken van hen. Ongeacht de grootte.
"Op het meest basale niveau", zegt Mountanos, "kunnen we doelen stellen als een hulpmiddel om onze hersenen te motiveren en een gevoel van doelgerichtheid te ervaren."
Wanneer we ons vastlopen, ongeïnspireerd zijn of een boost van zelfvertrouwen nodig hebben, stelt het stellen van zachte doelen ons in staat om een gemakkelijke en onmiddellijke overwinning voor onszelf te creëren. In plaats van onze nieuwsgierigheid te beheersen, kan de prestatie liggen in het koesteren ervan.
Welk "on"productief doel streeft u na en waarom? Deel het in de reacties hieronder!
