Jak utrzymać zdrowy związek, gdy masz PMDD

Violet doświadczyła wyniszczającego PMDD i dokonała pewnych zmian w stylu życia, aby zmniejszyć objawy i poprawić swoje życie.

zdjęcie autorstwa aarmono

Kilka zastrzeżeń, zanim zaczniemy

Jeśli zastanawiasz się, czym jest przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD), możesz przeczytać wiele dobrych informacji o objawach, przyczynach, leczeniu itp. na WebMD.

Poza tym, kiedy zaczniesz czytać to, czego się nauczyłem, możesz pomyśleć: „Och, wydaje się, że to załatwiła”. Haha, nie, przestań! To absolutnie nieprawda. Tak, radzę sobie lepiej niż kiedyś, ale wciąż się potykam i ciągle się uczę.

Wreszcie, ta rada jest przeznaczona dla osób, które są w zdrowym i wspierającym związku. Oznacza to wzajemny szacunek, ogólne poczucie stabilności i wspólne szczęście. Te wskazówki nie mają na celu sprawić, by kobiety czuły, że powinny chodzić na palcach wokół potencjalnie niezdrowego lub nieodpowiedniego partnera. Jeśli to brzmi jak ty, to może to twój związek jest problemem, a nie ty czy twoje PMDD.

Lekcja 1: Twój partner też ma własne problemy

Kiedy toniesz we własnym niepokoju i zmiennym nastroju, łatwo zapomnieć, że twój partner może doświadczać własnego wewnętrznego zamętu.

Jeśli powiedzą coś w stylu „Jestem taki zmęczony” lub „Czuję się taki zestresowany”, kuszące jest odpowiedzieć „Tak, ja też!” ponieważ tak się czujesz przez pół miesiąca lub dłużej. Zamiast tego poinformuj swojego partnera, że został wysłuchany, odpowiadając na przykład „Przykro mi, że tak się czujesz, czy mogę coś zrobić, aby pomóc?” i daj im miły uścisk.

Jeśli cały czas chodzi o ciebie, druga osoba nie będzie mogła czuć, że może mieć własne wzloty i upadki. Dowiedz się, czego potrzebują, gdy są na dole. Czy potrzebują przestrzeni lub dodatkowej czułości? Sprawdź, czy możesz się tego dowiedzieć, gdy są w dobrym nastroju, ponieważ trudno jest określić, czego chcesz, gdy jesteś przygnębiony.

Lekcja 2: Twój partner nie zawsze może reagować tak, jak chcesz

Jeśli jesteś podobny do mnie, mówienie o problemie lub o tym, jak się czujesz, jest częścią uzdrowienia i lepszego samopoczucia. Dyskutując o tym, co się dzieje i słuchając tego na głos, łatwiej jest zrozumieć sytuację lub szereg emocji.

Rzecz w tym, że kiedy w ciężkich czasach PMDD udzielimy się naszemu partnerowi, tak naprawdę nie chodzi tylko o to, by o tym mówić. Pragniemy wsparcia, zrozumienia i pocieszenia na to, co właśnie powiedzieliśmy. Chcemy być wysłuchani i zrozumiani, może nawet, żeby się z nami zgodzili, nawet jeśli nie ma to dla nich sensu. A kiedy nie otrzymujemy odpowiedzi, której tak bardzo potrzebujemy, może to siać spustoszenie. Być może lekceważą twoją sytuację, żartując lub zachowując się trochę zdystansowany i rozproszony.

Przydarzyło mi się to dzisiaj. Otworzyłem się na problem emocjonalny, który mnie niepokoił. Mój partner udzielał mi krótkich, rzeczowych odpowiedzi. Ale w tym momencie potrzebowałem czegoś w stylu „Och, to musi być takie trudne! Och, nie winię cię za to, że tak się czujesz! Bla, bla, bla, bzdurne uczucia”. Ponieważ nie otrzymałem tej odpowiedzi, poczułem się zraniony i niezrozumiany. Wyraziłem to, co sprawiło, że poczuł się odpowiedzialny za to, że poczułem się lepiej i że zawsze musi mówić dokładnie właściwe rzeczy. Zamiast go naciskać, zdałem sobie sprawę, że popełniłem błąd i od razu przeprosiłem za to, że moje oczekiwania wobec niego były nierozsądne. Teraz daję mu trochę potrzebnej przestrzeni (o tym później).

Oczywiście są chwile, kiedy reaguje w sposób wspierający i pocieszający, i to jest cudowne! Musimy tylko pamiętać, że nasz partner nie może zawsze odpowiadaj, jak ich „potrzebujemy”. Oczekiwanie tego od kogoś to zdecydowanie za dużo. W tym przypadku dogonienie dziewczyny lub spotkania towarzyskie poza związkiem mogą bardzo pomóc. Znajdź czas dla przyjaciół i uwolnij trochę presji ze strony partnera.

Co powiedzieć, gdy się pojawi

Jeśli prowadzisz jedną z tych rozmów ze swoim partnerem, w której czujesz, że nie rozumie lub nie odpowiada w sposób, którego „potrzebujesz”, po prostu zrób sobie przerwę w rozmowie. Nie mam na myśli ignorowania partnera – po prostu pauzuj. Zwróć uwagę, jak się czujesz. Często zauważam, że moje tętno przyśpieszyło, a na czole czuję gorąco, złość.

Weź kilka relaksujących (nie dramatycznych!) głębokich oddechów i powiedz sobie, że pomyślisz o tym problemie później. W ten sposób możesz samodzielnie pomyśleć o tym uczuciu lub problemie i dowiedzieć się, dlaczego pocieszanie się z tego powodu tak wiele dla Ciebie znaczy. Wiedz, że jesteś wszystkim, czego potrzebujesz i że nikt inny nie jest odpowiedzialny za to, jak się czujesz.

Następnie możesz powiedzieć swojemu partnerowi coś w stylu „Przepraszam, nie wiem, dlaczego ten problem tak bardzo mnie dotyka. Dziękuję za wysłuchanie, ale prawdopodobnie powinienem to na razie zostawić, zanim się zdenerwuję. A co z tym psem w kapeluszu?

„Wiedz, że zapewniasz komfort, którego potrzebujesz i że nikt inny nie jest odpowiedzialny za to, jak się czujesz”.

fot. Leon Fishman

Czytaj więcej z Pairedlife

3 wskazówki, jak lepiej pogadać

Jak udawać, że twoje małżeństwo jest w porządku?

Jak wygrać bitwę z wścibską teściową?

Lekcja 3: Twój partner nie zawsze może być przy Tobie

Podobnie jak pomocne jest zrozumienie, że twój partner może nie zawsze reagować w sposób, którego „potrzebujesz”, ważne jest również, aby zdać sobie sprawę, kiedy twoja miłość jest we własnej rutynie i nie może być przy tobie za chwilę.

Wciąż nad tym pracuję, ale jestem coraz lepszy w rozpoznawaniu, kiedy mój partner po prostu nie ma miejsca na wszystkie dodatkowe emocje i niepokój, którymi zwykle rzucam każdego miesiąca. Może stać się zdystansowany, a nawet dać mi znać, że też nie czuje się świetnie. Dlatego wiem, że w tych czasach nie należy poruszać z nim niczego zbyt ciężkiego ani nie oczekiwać, że będzie nadmiernie czuły i pocieszający.

Czasy, w których zapomniałem o tej lekcji i zrzucałem na niego własne problemy, kiedy nie czuł się dobrze, również nie minęły tak dobrze. Jednak kiedy czuje się lżej i ma więcej miejsca na wsparcie, jest niesamowicie otwarty i pocieszający na wszystko, co mają do zaoferowania moje wspaniałe hormony.

Jeśli twoja ukochana czuje się jak gówno, postaraj się być przy niej najlepiej jak potrafisz. Z kolei one też będą tam dla Ciebie z czasem. Jeśli wydaje Ci się, że nigdy nie mogą być przy tobie, może to być problem, który możesz przemyśleć w porze miesiąca, w której czujesz się najbardziej zrównoważony.

Co powiedzieć, gdy się pojawi

Dobrą wskazówką, że twój partner nie jest w dobrym miejscu, aby być przy tobie, jest to, że wydaje się odległy lub niespokojny w twojej firmie. Albo, co gorsza, ostatnio powiedzieli ci, że nie czują się dobrze, ale wciąż otwierasz się przed nimi na coś, co cię zmartwiło.

Kiedy dokonasz jednej z tych realizacji, po prostu wstrzymaj rozmowę, jak w sugestii w lekcji drugiej. Weź kilka cichych, głębokich oddechów i powiedz coś w stylu „Przepraszam, to prawdopodobnie nie jest najlepszy czas – ty może mieć wystarczająco dużo na głowie”. Następnie albo zmień temat, albo z miłością podaruj mu trochę przestrzeń. Z miłością rozumiem okazywanie szczerej cierpliwości, a nie tylko sapanie i wybieganie z pokoju.

„Jeśli wydaje ci się, że nigdy nie mogą być przy tobie, może to być problem, który możesz potrzebować przemyśleć w porze miesiąca, w której czujesz się najbardziej zrównoważony”.

Lekcja 4: Nie wszystko jest o tobie

Szorstki! Przepraszam, ale to prawda. Kiedy czujemy się tak okropnie jak my, zakładamy, że świat chce nas dopaść. Jakby każdy mały potknięcie wchodząc po schodach to znak ze wszechświata, że bardzo, bardzo nas nienawidzi. To samo można powiedzieć o myśleniu, że każde narzekanie lub zły nastrój naszego partnera jest spowodowane przez nas.

Kiedyś za każdym razem, gdy mój partner był zdenerwowany lub zestresowany, mój umysł natychmiast przechodził „O nie, znowu zrobiłem coś złego” i męczyłem go, aby powiedział mi, co zrobiłem. Czasami rzeczywiście w jakiś sposób go frustrowałam, ale przez większość czasu miał do czynienia z czymś poza związkiem. Stałem się znacznie lepszy w tym, że nie od razu traktuję zły nastrój osobiście i nie zmuszam go do wyjaśnień, ale wciąż zdarza mi się potykać. Jestem tylko człowiekiem.

Co powiedzieć, gdy się pojawi

Dobra rada od mojej terapeutki: „Następnym razem, gdy będą w wyraźnie złym humorze, możesz otworzyć komunikację z ogólną ofertę typu „Czuję, że możesz być zestresowany, czy mogę pomóc w jakikolwiek sposób?”, która informuje ich, że ich widzisz. Daje im również szansę powiedzenia Ci, na czym polega problem lub czy możesz pomóc.

Jeśli jesteś z kimś, kto ma dużo męskiej energii, najbardziej prawdopodobną odpowiedzią będzie „Wszystko w porządku”, co jest znakiem, że jest to coś, z czym muszą sobie radzić na własnych warunkach. To wtedy, gdy zajęcie się i danie im czasu na oddychanie przyniesie korzyści wam obojgu. Z drugiej strony mogą otworzyć się na problem, więc bądź przygotowany na aktywne słuchanie, nie zastanawiając się zbytnio nad „właściwymi” rzeczami do powiedzenia.

„To, co ktoś o mnie myśli, to nie moja sprawa”.

— Anonimowy

Lekcja 5: Zarówno Ty, jak i Twój partner potrzebujecie przestrzeni

Tak jak wszystkie moje lekcje, których się nauczyłem, można to zastosować do każdego związku. Jednak dzięki PMDD staje się to jeszcze ważniejsze.

Przestrzeń. To proste. Przestrzeń dla Ciebie i przestrzeń dla nich. Jeśli chcą spotkać się z przyjaciółmi lub zrobić coś bez Ciebie, potraktuj to jako okazję do zafundowania sobie. Powiedziałem traktuj siebie! Postaraj się nie czuć zranionych przez ich pragnienie spędzenia czasu w samotności. Potraktuj to jako sposób na poczucie większej więzi po ponownym zjednoczeniu, nawet jeśli przestrzeń jest tylko na kilka godzin.

Pamiętaj też, aby stworzyć własne plany. Zjedz lunch z kumplem lub zabierz się na wystawę sztuki, nad którą Twój partner ziewnie. Robienie własnych rzeczy daje każdemu z was przestrzeń do oddychania i bycia sobą.

Co powiedzieć, gdy się pojawi

Nawet jeśli uważasz, że jesteś typem osoby, która lubi spędzać większość czasu ze swoim partnerem, pomyśl jeszcze raz. Jeśli jesteś podobny do mnie, może się zdarzyć, że poczujesz się tak, jakbyś po prostu zgadzał się z tym, co oni chcą robić. Poznaj swoje sympatie i antypatie. Na przykład, jeśli twój partner zapyta „Czy chcesz obejrzeć ten film pełen eksplodujących samochodów?” a twoje serce myśli "nie, dzięki" ale chęć spędzenia czas z nimi i poczucie obowiązku bierze górę, a następnie spróbuj posłuchać tego wewnętrznego „nie, dziękuję” i faktycznie to powiedzieć, ale z odrobiną miłości i ciepło.

Nie chodzi mi o to, że powinieneś nagle zacząć odmawiać każdej ich sugestii. Czasem chodzi bardziej o robienie własnych rzeczy. Jeśli twój partner nie czuje się winny za szczerość tego, co chciałby zrobić, dlaczego miałbyś to robić?

„Musisz kochać w taki sposób, aby osoba, którą kochasz, czuła się wolna”.

— Thich Nhat Hanh

zdjęcie: eleni pap

Lekcja 6: Twój pomysł na rzeczywistość może być wypaczony

To może być najtrudniejsza część posiadania PMDD. Twoje uczucia i emocje są oczywiście prawdziwe. Jednak twoja rzeczywistość może być wypaczona, powodując, że reagujesz na sytuacje w destrukcyjny sposób.

Oto sytuacja, której na pewno wszyscy doświadczyliśmy.

Niewyraźna perspektywa PMDD: Twój partner Cię unika, możesz to poczuć. Wstają i wychodzą z pokoju, kiedy wchodzisz. Wydaje się, że ostatnio nie chcą spędzać z tobą czasu. Właściwie, kiedy ostatnio poszedłeś i zrobiłeś coś miłego razem? Nie kochają cię, prawda? Szybko tracą zainteresowanie. To musi się skończyć. Muszę im to teraz poruszyć!
Rzeczywistość: Być może byli trochę odlegli, ale jest całkiem prawdopodobne, że mają coś na głowie. To naprawdę był tylko dzień lub dwa z nich, którzy wyglądali na trochę „na morzu”, nie ma biggie. My miał spędziliśmy razem dużo czasu w zeszłym tygodniu – to było naprawdę miłe. Może po prostu potrzebują trochę czasu w samotności.

Jeśli nie możesz nawiązać kontaktu z rzeczywistością poza perspektywą PMDD, możesz wpaść w panikę i zacząć wpadać w miejsce, w którym desperacko pragniesz natychmiast naprawić sytuację.

Co robić, gdy się pojawi

To wszystko – po prostu musisz przeczekać to naglące i przestraszone uczucie. Daj temu minąć. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to mieć pod ręką mały dziennik i zapisywać wszystko, co cię denerwuje. Można to robić przez cały miesiąc, nawet jeśli czujesz się bardziej wypoziomowany i nie masz tak dużego wpływu na hormony.

Jeśli masz jakieś problemy ze swoim związkiem, możesz otworzyć swój dziennik, gdy poczujesz się lepiej i sprawdzić, czy nadal czujesz się tak mocno w związku z problemem, który spisałeś wcześniej. Jeśli nadal czujesz, że jest o czym porozmawiać ze swoim partnerem, przynajmniej jesteś w znacznie lepszym stanie umysłu, aby to zrobić. Ale częściej niż nie, pomyślisz „hmmm, cieszę się, że nie otworzyłem wtedy tej puszki z robakami, nie jestem do końca pewien, o co chodziło!”

"To też minie."

Lekcja 7: Zawsze ważne jest, aby pomyśleć, zanim zaczniesz mówić

Kiedyś podczas PMDD miałam tendencję do bycia drobiazgową i trochę szorstką, mówiąc rzeczy, których tak naprawdę nie miałem na myśli, ale mimo wszystko były bolesne. Czasami to się zdarza, ale czuję, że właśnie w tym miejscu zyskałem największą kontrolę.

Myślenie, zanim coś powiesz, jest niezbędne. Cenzurowanie siebie może wydawać się dziwne lub może wydawać się, że rozmowy są wolniejsze, ale to działa.

Na przykład mój partner może powiedzieć coś w stylu „Och, dzisiaj wyrzuciłem kosze na śmieci”, a moja małpa PMDD natychmiast chce krzyczeć „Miałem to zrobić dla ciebie czy coś?” ale łapię tę odpowiedź, zanim pozwolę jej prześlizgnąć się przez mój usta. Powiedzenie czegoś nieciekawego może sprawić, że poczujesz się dobrze przez jedną sekundę, ale obiecuję, że za sekundę będzie ci okropnie.

Więc po prostu spróbuj złapać się, zanim powiesz te (nie tak) małe rzeczy, ponieważ mogą się one szybko zsumować. I jak zawsze, praktyka czyni mistrza.

Pomaga również mniej narzekać w ogóle. Tak łatwo jest poczuć się przytłoczonym, jakby nasz świat popadł w ruinę. Ale dla kogoś innego może być męczące słyszenie tego rodzaju negatywności co pięć minut. Tutaj przydaje się twój stary przyjaciel, twój dziennik. Zapisując swoje uczucia, nadal jesteś w stanie uwolnić negatywną energię bez wysysania kogoś innego. Jak najbardziej, nie stawaj się fałszywym głupcem, który nigdy nie ma do powiedzenia złego słowa, ale zmniejszenie jęczenia może być korzystne dla was obojga.

Co powiedzieć, gdy się pojawi

Jeśli wypalisz coś bolesnego swojemu partnerowi, nie myśl, że jest za późno. Po prostu przeproś proste przeprosiny. Daj im znać, że przepraszasz za powiedzenie czegoś tak złośliwego i żałujesz, że nie powiedziałeś tego w pierwszej kolejności. Wyjaśnij, że zranienie uczuć partnera nie było twoją intencją – po prostu nie czujesz się jak zwykle.

zdjęcie autorstwa katie_tegtmeyer

Lekcja 8: Nie podejmuj żadnych decyzji dotyczących związku podczas złych dni PMDD

Jednym z najczęstszych objawów PMDD jest uczucie depresji. Depresja wysysa życie i blask ze wszystkich rzeczy, które normalnie byś kochał i doceniał. Obejmuje to twojego partnera.

Na szczęście nie zdarza mi się to już zbyt często, ale kiedy to nastąpi, zacząłbym kwestionować mój związek. Czy byłbym lepszy, gdybym był singlem? Czy naprawdę jesteśmy razem tak dobrzy?

Nigdy nie dałem mu poznać tych momentów poważnego zwątpienia, ale jestem blisko. Jeśli ty mieć wyraziłeś te obawy swojemu partnerowi, nie obwiniaj się o to. Po prostu ucz się z tego i idź naprzód.

Co robić, gdy się pojawi

Ponownie zapisz swoje uczucia w swoim dzienniku! Po prostu upewnij się, że jest przechowywany w miejscu, w którym twój partner nie będzie kuszony, aby go przerzucić. Zapisz wszystkie swoje wątpliwości i bądź tak negatywny i krytyczny, jak chcesz. Zadaj sobie wszystkie pytania, na które potrzebujesz odpowiedzi. Umów się ze sobą, że powrócisz do tych wątpliwości w porze miesiąca, kiedy poczujesz się bardziej zrównoważony, aby dokonać właściwego osądu.

Do tego czasu poczekaj, aż te uczucia przeminą. Nie pozwól im przejąć kontroli i nakłonić cię do myślenia, że musisz działać i podjąć decyzję w tym momencie. Ponieważ są szanse, że kiedy dojdziesz do swojej „normalnej” części miesiąca, spojrzysz wstecz i poczujesz ulgę, że pozbyłeś się tych mrocznych uczuć.

Może również pomóc w zebraniu szczęśliwych wspomnień o partnerze. Pomyśl o tym, kiedy ostatnio cię rozśmieszali lub jak poprzedniego wieczoru ugotowali twój ulubiony posiłek na kolację. Na początku może być trudno znaleźć te pozytywy, ale jeśli zaczniesz szukać, możesz znaleźć coś, co sprawi, że poczujesz się trochę lżej.

Lekcja 9: Szukaj wsparcia spoza związku

Poleganie na pomocy tylko jednej osoby w naszych czasach PMDD ma wiele wad. Pierwszym jest oczywiście to, że nie jest to w porządku wobec twojego partnera. Tak jak nasze nastroje i potrzeby mogą być dla nas męczące, tak samo może być dla nich wyczerpujące.

Kolejną wadą jest to, że tracisz szereg opinii, pomysłów i doświadczeń innych ludzi. Uważam, że nie da się pobić dziewczyny, jeśli chodzi o to poczucie więzi i zrozumienia między dwiema kobietami.

Postaraj się więc utrzymywać kontakt ze znajomymi przez cały miesiąc. Uważam, że szczególnie ważne jest spotykanie się z przyjacielem w chwilach, gdy czuję, że muszę omówić moje nieszczęścia. Ugruntowane jest również to, że twoja przyjaciółka mówi też o swoich problemach, a nie, że lubię słuchać o zmaganiach. Pocieszające jest dzielenie się swoimi doświadczeniami i świadomość, że nie jesteś sam.

Istnieje również wiele internetowych grup wsparcia dla kobiet z PMDD. Jeśli wyszukasz PMDD na Facebooku lub Google, zobaczysz, o co mi chodzi! Tam możesz narzekać i jęczeć do woli – to naprawdę cudowne. Przekonasz się, że kobiety w tych grupach są bardzo wspierające i uspokajające w kiepskich czasach. To wspaniale, że Ty też możesz być źródłem pocieszenia dla innych.

fot. Aaron Noble

Lekcja 10: Łączenie się z samym sobą jest kluczowe

Łączenie się z samym sobą jest ważne dla każdego. Chociaż czuję, że dla kobiet to pojęcie jest szczególnie ważne ze względu na nasze skłonności do zadowolenia i zbyt łatwego poczucia winy.

Co to ma wspólnego z PMDD? Cóż, pomyśl o PMDD jako o przerażonej, zmęczonej, samotnej, niespokojnej i smutnej wersji „małej dziewczynki”. Wiem, że wiele naszych problemów ma podłoże hormonalne, ale odkryłem, że z wieloma z nich można sobie poradzić poprzez praktykowanie moich sugestii powyżej, a także poprzez łączenie się z samym sobą. Kiedy naprawdę znasz siebie i kochasz to, kim jesteś, jesteś o wiele lepiej przygotowany, by uspokoić tę maniakalną dziewczynę z PMDD, która pojawia się niezapowiedziana.

Czasami wyobrażam sobie, że podzielę się na dwie części. Mała dziewczynka wyraża, jak bardzo jest zdenerwowana i przerażona. Wtedy dorosła, spokojna wersja siebie może jej powiedzieć, że wszystko będzie dobrze. Nie byłabym w stanie uzyskać dostępu do mojego wewnętrznego dorosłego głosu bez uprzedniego połączenia się ze sobą.

Oto wiele sposobów, w jakie połączyłem się ze sobą i jeszcze bardziej pokochałem to, kim jestem. Oczywiście są to tylko sugestie i jestem pewien, że możesz wymyślić pomysły, które najbardziej Ci odpowiadają.

Zobacz terapeutę. Pomogło mi to na wiele sposobów. Pozwala mi mówić, co myślę, bez względu na to, jak „szalone” mogą wydawać się moje myśli i działania. Pomogło mi uporać się z bardzo bolesnymi problemami z mojej przeszłości. Zdobyłem wiele mądrości od różnych terapeutów, których widziałem.
Prowadź zdrowy tryb życia. Spożywanie świeżego i pożywnego jedzenia sprawia, że czuję się o wiele bardziej wyrównany. Kiedy odbiegam zbyt daleko od zdrowego odżywiania, płacę za to. Ćwiczenia są tak samo ważne, jak zapewniają natychmiastowy przypływ endorfin. Poczucie dobrej kondycji i siły może również zwiększyć twoją pewność siebie i poczucie własnej wartości.
Nawiązuj znaczące przyjaźnie i często je pielęgnuj. Pamiętaj, że jakość twoich przyjaźni jest ważniejsza niż ilość.
Spędzaj więcej czasu samemu. Zabierz się do kawiarni lub restauracji, poczytaj książkę w pobliskim parku lub obejrzyj film na własną rękę. Rób te rzeczy, aż poczujesz się naturalnie, że naprawdę cieszysz się tym czasem dla siebie. Nigdy nie czuj się winny z tego powodu.
Rozpieść siebie. Podobny sentyment do powyższego dotyczy bardziej samoopieki. Rzeczy takie jak relaksująca kąpiel, kupowanie herbaty lub zdrowej żywności, którą lubisz, masaż, joga lub coś takiego relaks, lekcje czegoś, czego zawsze chciałeś się nauczyć, lub zjedzenie czegoś pobłażliwego, co zwykle możesz zjeść mniej
Słuchaj swojego ciała. Jeśli jesteś zmęczony, odpocznij. Jeśli czujesz stłumioną, niespokojną energię, idź na spacer lub pobiegaj. Czuć się zaszczyconym? Usiądź w cichym miejscu i bądź ze swoimi myślami. Rozumiem, że jest wiele czynników, które mogą temu przeszkodzić, ale postaraj się znaleźć czas, nawet jeśli to tylko pięć minut.
Poznaj swoje sympatie i antypatie. Wiem, że to może wydawać się głupie. Jako osoba dorosła myślisz, że wiesz już, co robisz lub czego nie lubisz. Lub podobnie, z czym się zgadzasz lub nie zgadzasz. Ale niestety, czasami zgadzam się z opinią, bo tak mocno czuł się przyjaciel lub ktoś bliski, ale później w życiu mam uświadomił sobie: „Poczekaj, właściwie w to nie wierzę”. To samo dotyczy czegoś tak prostego, jak nie kupowanie artykułów spożywczych, które lubisz tylko dlatego, że twój partner nie. Po prostu kup i ciesz się! Ty jesteś sobą, a oni są nimi.
Rób więcej rzeczy, które lubisz. Jestem bardzo kreatywną osobą, więc staram się podtrzymywać te hobby tak bardzo, jak tylko mogę. Kiedy zaczynam czuć, że się zatracam, robię coś kreatywnego i znów zaczynam czuć się bardziej jak moja własna osoba.
Poczuj swoje emocje i uczucia — nie cenzuruj ich. Wiele moich sugestii może wydawać się, że każę się cenzurować. To wcale nie jest prawda; bardziej chodzi o rozpoznawanie swoich uczuć i radzenie sobie z nimi w zdrowy sposób. Uważam, że im bardziej pozwalam sobie po prostu poczuć coś i dać temu czas, aby minęło, w końcu jestem bardziej zrównoważony. Ciesz się śmiechem, doceń powolność przygnębienia, wiedząc, że znów poczujesz się „w górę”. Siedź ze złością, ale nie pozwól, by przejął kontrolę. Nie musisz działać na uczucie, nawet jeśli wydaje się to natychmiastowe. Zmuszenie „złego” uczucia do odejścia tylko sprawi, że będzie ono bardziej intensywne, więc niech tak będzie, a w końcu minie jak fale na plaży.
Bądź swoją własną cheerleaderką. Nie tęsknię za nocami, które spędzałam użalając się nad sobą, płacząc godzinami nad tym, jaką jestem okropną osobą i rozmyślając w kółko o tym, co ostatnio schrzaniłam. Na szczęście nie zdarzyło się to od dawna, ponieważ stałem się dla siebie znacznie łagodniejszy. Jeśli się pomylę, na początku mogę czuć się sfrustrowany, ale nie pozwalam sobie pogrążyć się w ciemności. Po prostu myślę „No cóż, następnym razem zrobię to inaczej”. Ważne jest również, aby czuć dumę z tego, co osiągasz. W końcu nie mogłeś tego zrobić bez Ciebie!
Naucz się medytować lub po prostu siedzieć cicho. Staram się siedzieć przy oknie w moim domu i po prostu oglądać zewnętrzną scenerię. Staram się nie myśleć o niczym szczególnym, bo chodzi tylko o obserwowanie i bycie. Bardzo lubię tę praktykę.
Wiedz, że jesteś wszystkim, czego potrzebujesz. To piękna rzecz być zakochanym, tęsknić za kimś i być tęsknionym w zamian, dokańczać sobie nawzajem zdania (lub kanapki). Ale aby doświadczyć prawdziwego spełnienia w swoim życiu, musi ono pochodzić z wnętrza. Ta mała luka w środku, to chwiejne poczucie straty, nie musi być wypełniane przez kogoś innego. Czekał na ciebie cały czas.

„Znajdź w sobie ekstazę. Tego tam nie ma. To jest w twoim najgłębszym rozkwicie. Ten, którego szukasz, to ty."

— Osho

zdjęcie: Spirit Fire

Treść ta jest dokładna i prawdziwa zgodnie z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego specjalisty.

Dylan R z San Francisco w dniu 09.12.2019 r.:

Wygląda na to, że wiele kobiet, które zaprzeczają, że mają na nie wpływ hormony, lekceważy to, przez co część twojej płci przechodzi każdego miesiąca przez mężczyznę.

m 30 października 2019:

Bardzo Ci za to dziękuję, to były wszystkie słowa, których nigdy nie znałem, a których tak bardzo potrzebowałem usłyszeć aż do teraz. Myślałem, że jestem sam, wymyślając własne sposoby radzenia sobie z tymi powracającymi uczuciami. Zwłaszcza lekcja 6. Tak trudno jest znaleźć równowagę między tym, które myśli są rzeczywiście racjonalne i ważne, a które po prostu wynikają z PMDD i danej chwili. Prowadziłem dzienniki i to wszystko zmieniło. Naprawdę doceniam to, że napisałeś ten artykuł i zapewniłeś wsparcie tak wielu z nas.

Zmagający się 18 lipca 2019:

sprawiasz, że brzmi to tak łatwo. Kiedy moja żona i ja spotkaliśmy się po raz pierwszy, miała tego objawy, ale w ogóle o tym nie słyszałem i zawsze postrzegałem ją jako mając osobowość Jekylla i Hyde'a (czuję się lepiej, że czytając wyzwania, ludzie używają tego samego termin). Nie spotkaliśmy się w najlepszy sposób, ale ona jest najbardziej niesamowitą osobą i nie wyobrażam sobie jej nie mieć w moim życiu. Niestety jej objawy narastały za każdym razem i przez jakiś czas zdała sobie sprawę, że to problem, rozmawiała z lekarzem, dostałam antykoncepcję, dyskutowałam (krótko) o histerktomii (mamy razem córkę, a w sumie trzy). Kiedy odbierała to życie, było o wiele lepsze, wtedy comiesięczne kłótnie i oskarżenia były o wiele mniej i po prostu mogliśmy żyć swoim życiem. Po mniej więcej roku zdecydowała, że antykoncepcja w niczym jej nie pomaga, pomimo mojego sprzeciwu, i przestała je brać. Od tamtej pory z każdym miesiącem staje się coraz gorzej i nie tylko czuję się bezradny, aby ją powstrzymać, ale zawsze jestem ofiarą jej wściekłości. Nie jestem najwspanialszym facetem na świecie, ale bardzo ją kocham i co miesiąc jestem oskarżany o zdrady, groźby rozwodu i jeszcze gorsze rzeczy. Nie widuję przyjaciół (większości z nich już nie ma), nie biorę udziału w pracy, bo jak ona nie może mieć na mnie wzroku to jestem zajęty romansem. Jeśli pojadę inną trasą, będę się z tego powodu rozpieszczać. Paranoja wymknęła się spod kontroli i choć brzmi okropnie, chciałbym mieszkać z kobietą, która ma wiele wyzwań, o których czytałam, bo wtedy być może będę w stanie jej pomóc, teraz wszystko się skupia ja. Nic, co robię, nie jest właściwe, zawsze kłamię, coś ukrywam, doprowadzam ją do szaleństwa. Nienawidzę tego przyznać, ale czuję, że jesteśmy prawie na granicy. Jeśli nie opuści mnie z powodu jednej ze swoich wściekłości, myślę, że będę musiał to zrobić tylko dla własnego zdrowia psychicznego. Chociaż myśl o próbie podzielenia się opieką z kimś w tym niefortunnym stanie umysłu jest również przerażająca i chcę tylko, abyśmy byli razem szczęśliwi. Jest moją ulubioną osobą na świecie i nienawidzi mnie co miesiąc przez 2-3 tygodnie.

Violet Redfield (autor) z Australii 12 sierpnia 2018:

Cześć Pete,

Wygląda na to, że miałeś ciężki czas! Myślę, że jest to rodzaj rzeczy, których nie możesz całkowicie zrozumieć, chyba że sam tego doświadczyłeś.

W przypadku niektórych kobiet kontrolowanie fazy „wypaczonej rzeczywistości” może być jak wzmacnianie mięśni; z czasem staje się łatwiejszy i silniejszy.

Ale innym kobietom może to być trudniejsze, ponieważ każdy jest inny, a brak równowagi hormonalnej jest z natury trudną rzeczą. Stąd słowo „dysforyczny”… to stan zdrowia psychicznego i nie zawsze można go w pełni kontrolować. Może to była sprawa twojego byłego? W tym czasie wydaje się to w 100% prawdziwe, to przerażająca część dla obu stron.

W każdym razie mam nadzieję, że całe to doświadczenie zapoczątkowało rozwój osobisty, wszyscy spotykamy ludzi z różnych powodów (choć może to być trudne/smutne).

Pete 27 lipca 2018:

Dzień dobry. Miło napisz!

Były partner osoby cierpiącej na PMDD tutaj.

Założę się, że mógłbyś rozwinąć lekcję 6. Czuję, że w wypaczonej rzeczywistości powstaje całe „mięso” problemów.

Wszystkie nasze problemy z pewnością pojawiły się znikąd i ostatecznie doprowadziły do rozpadu naszych związków.

O co jednak mam pytanie, jeśli wiesz, że to tam, wiesz, kiedy nadchodzi, wiesz, jakie straszne rzeczy się dzieją, gdy jest tutaj i jesteś uzbrojony w niezliczone doświadczenia i zdobyta wiedza z takich artykułów, to dlaczego wydaje się, że zawsze jest to pierwsze doświadczenie nadchodzącego demona PMDD na zewnątrz.

Wygląda na to, że PMDD jest przyjmowany i używany jako broń do atakowania partnera przez ponad 2 tygodnie w miesiącu?

Z pewnością ktoś byłby mądrzejszy i gotowy na przeszłe doświadczenia?

Czy ma wpływ na pamięć?

Załóżmy, że mieliśmy technologię, aby dokładnie wiedzieć, o której godzinie „odcinek PMDD” miał się rozpocząć. Siedziałem tam z moim partnerem z zegarkiem i byliśmy gotowi, aby nie pozwolić PMDD przejąć kontroli (nie reagować) cokolwiek ostro lub zacząć bójki), kiedy ta sekunda uderza, widzę, jak mój partner patrzy na mnie i mówi. „To jest głupie! Myślisz, że jestem szalony? siedzieć tam z zegarkiem wysokim i potężnym. To obraźliwe i mam dość tego, że zawsze na mnie patrzysz, wyglądam na świra. trzymaj zegarek tam, gdzie słońce nie świeci..." itp

To jest część, której nie rozumiem. Gdzie się podziała pamięć o tym, że masz PMDD?

Zmartwiony, że wszyscy musicie przez to przejść (mężczyźni w zestawie), naprawdę współczuję wam wszystkim.

Violet Redfield (autor) z Australii w dniu 28 czerwca 2018 r.:

to moja przyjemność kochanie x

Carrie B 12 czerwca 2018 r.:

Doceniam ten artykuł tak bardzo, że nawet nie wiesz, jak bardzo był pomocny dzisiejszego wieczoru.

Anonimowy 14 maja 2018 r.:

Znalazłem ten artykuł w wyszukiwarce Google i jestem bardzo wdzięczny. Każdy twój punkt odnosi się do czegoś, co czułem i daje mi dobrą perspektywę na to, jak powinienem patrzeć na te sytuacje. Inną rzeczą, której się uczę, pomaga mojemu PMDD, jest posiadanie partnera, który nie rozpieszcza cię bez przerwy, ani nie lituje się nade mną, że ja robię dla siebie. Miło jest, gdy ktoś od czasu do czasu wczuwa się w empatię, ale ważniejsze jest, aby mieć kogoś, kto zachęca mnie do podjęcia niezbędnych kroków, aby poczuć się lepiej. Mam do czynienia z PMDD od około piętnastu lat, ale dopiero w ciągu ostatniego roku do dwóch zastanawiałem się, jak naprawdę z tym żyć. Ten artykuł bardzo mi pomógł i przyniósł mi dużo komfortu. Dziękuję bardzo!

Violet Redfield (autor) z Australii w dniu 11 marca 2018 r.:

Bardzo dziękuję, naprawdę się cieszę, że ci pomogło. Nie jesteś sam, znam kilka kobiet z chorobą afektywną dwubiegunową i PMDD xx

uczennica 28 lutego 2018:

Co za niesamowity, doskonały, pomocny artykuł! Takie świetne punkty! Wydrukowałem, resztę przeczytam później. Przeczytaj pierwsze 2 strony. Dziękuję Ci. Mam to i nigdy do końca tego nie rozumiałem. To ma sens, jak myślę, że czasami złe nastroje ludzi dotyczą mnie, tak jak wszystko dotyczy mnie, skomentuję ponownie, kiedy skończę to czytać.

Mam dwubiegunowy i pmdd. Nie znam nikogo, kto powiedział, że mają oba, nawet nie zdiagnozowano u mnie pmdd, ale dostaję naprawdę złe okresy! Więc wiem, że tak. Ale depakote zdecydowanie pomaga w pmdd!

Hillary Burton z Wielkiej Brytanii 16 września 2017 r.:

Cześć ciekawe.

Słuchaj, mam dysforię, ale to dysforia płci. I/

ale czuję twój ból. Powodzenia i dobrej piasty.

Kathleen Johnson 15 kwietnia 2017 r.:

DZIĘKUJĘ CI!!! Ostatnio zmagam się z zastanawianiem się, co jest ze mną nie tak? Ten artykuł ujawnił to. Czy przemoc jest związana z PMDD w twoim doświadczeniu?

Violet Redfield (autor) z Australii 15 marca 2017:

Masz rację i to zainspirowało mnie do edycji obecnego huba i napisania zupełnie nowego huba:

„Na koniec ta rada jest przeznaczona dla osób, które są w zdrowym i wspierającym związku. Oznacza to wzajemny szacunek oraz ogólne poczucie stabilności i wspólnego szczęścia. Te wskazówki nie mają na celu sprawić, by kobiety czuły, że powinny chodzić po potencjalnie niezdrowym lub nieodpowiednim partnerze. Jeśli to brzmi jak ty, przejdź do tego artykułu, który napisałem niedawno: https://discover.hubpages.com/health/Maybe-it-isnt... "