„Pulp Fiction” w reżyserii Quentin Tarantino i w roli głównej John Travolta, Uma Thurman i Samuel L. Jackson, nie jest dla wszystkich. Film, wydany w 1994 roku, jest brutalny, stylizowany i dziwaczny. Składa się z kilku nakładających się na siebie historii, które przeskakują w czasie, opowiadając o przygodach i nieszczęścia dwóch filozoficznych morderców, brutalnego gangstera, jego seksownej, zalotnej żony i boksera na wyjście.
„Pulp Fiction” zdobył nagrodę nagroda Akademii za najlepszy scenariusz oryginalny i był nominowany do sześciu innych. Jego wrażliwość waha się od humoru po krwawe, od okrucieństwa po słodycz, a ostry jak brzytwa dialog jest pełen dowcipu. Oskar świadczy o jakości scenariusza, a dialog zapada w pamięć.
Jules (Samuel L. Jacksona)
„Jeśli moje odpowiedzi cię przerażają, powinieneś przestać zadawać przerażające pytania”.
„Hamburgery! Podstawa każdego pożywnego śniadania”.
„Nikt nikogo nie skrzywdzi. Będziemy tutaj jak trzy małe Fonzies. A jaki jest Fonzie? Daj spokój, Yolando, jaki jest Fonzie?
„Nie posunąłbym się tak daleko, aby nazwać psa brudnym, ale zdecydowanie są brudne. Ale pies ma osobowość. Osobowość ma długą drogę”.
Vincent (John Travolta)
„Jules, czy słyszałeś kiedyś filozofię, że kiedy człowiek przyzna, że się myli, natychmiast otrzymuje przebaczenie za wszystkie złe uczynki?”
"I wiesz, jak nazywają... a... Ćwierćfuntówka z serem w Paryżu... Nazywają to Royale z serem.
"Cóż, nie chciałem tego zrobić, to był wypadek!" (po zastrzeleniu mężczyzny w twarz)
„Teraz, jeśli mi wybaczysz, pójdę do domu i dostanę ataku serca”.
Mia (Uma Thurman)
„Wierzę, że Marsellus Wallace, mój mąż, twój szef, powiedział ci, żebyś mnie zabrał i robił, co chcę. Teraz chcę tańczyć, chcę wygrać. Chcę to trofeum, więc dobrze tańcz”.
„Będę tam za dwa potrząśnięcia owczego ogona”.
„Trzy pomidory idą ulicą – pomidor poppa, pomidor mama i mały pomidorek. Mały pomidor zaczyna pozostawać w tyle. Pomidor Poppa wpada w złość, podchodzi do małego pomidora i miażdży go... i mówi: „Nadrobić zaległości”. "
„Możesz tu dostać stek, tatusiu. Nie bądź (palcami rysuje kwadrat w powietrzu)."
Dynia (Tim Roth)
„Wszyscy bądź fajni – to napad! Przyjdę i odbiorę twoje portfele.
"Nie wiem... prawdopodobnie nigdy nie było „małej dziewczynki”. Sednem tej historii nie jest mała dziewczynka; Chodzi o to, że obrabowali bank telefonem”.
„Nikt nigdy nie okrada restauracji. Bary, sklepy monopolowe, stacje benzynowe... odstrzela ci głowę, wystawiając jeden z nich. Z drugiej strony restauracje łapie się z opuszczonymi spodniami. Nie spodziewają się, że zostaną obrabowani. W każdym razie nie tak oczekujący.
- Tak, cóż, czasy, w których zapominałem, już się skończyły, a dni, w których pamiętałem, właśnie się rozpoczęły.
Źródło: Internetowa baza filmów.
