Όταν κάποιος λέει «λαϊκό χορό», σκέφτεσαι, ας πούμε, τους λαϊκούς χορός κάντρι-γουέστερν να παίζω μουσική; Ή σκέφτεστε άτομα από άλλη χώρα που φορούν παραδοσιακά ρούχα μιας συγκεκριμένης εποχής και τόπου και χορεύουν με μουσική φτιαγμένη σε όργανα που δεν γνωρίζετε τα ονόματα;
Τι γίνεται αν και οι δύο αυτές έννοιες είναι σωστές; Αυτό δεν υποδηλώνει ότι ο όρος "λαϊκός χορός" είναι λίγο ολισθηρός — ότι το νόημά του φαίνεται στην αρχή προφανές, αλλά γίνεται λιγότερο προφανές όσο περισσότερο το σκέφτεσαι.
Αποδεικνύεται ότι οι ιστορικοί του λαϊκού χορού προβληματίζονται επίσης από τον όρο, ο οποίος, σημειώνουν, έχει πολλές διαφορετικές έννοιες, όχι όλες συμβατές με άλλες.
Λαογραφικοί Χοροί
Ο Ρον Χιούστον, ένας από τους ιδρυτές του Εταιρεία Ιστορικών Λαϊκών Χορών, μια ερευνητική ομάδα ανεπίσημα συνδεδεμένη με το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Χιούστον, εξέτασε το ερώτημα σε ένα τεύχος του 2012 στο ενημερωτικό δελτίο της ομάδας. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει πραγματικά μια απάντηση στην ερώτηση, αλλά στη διαδικασία να το κάνει έκανε μερικές ενδιαφέρουσες διακρίσεις μεταξύ διαφορετικών ειδών χορούς που συχνά ομαδοποιούνται με τον όρο «λαϊκοί χοροί». Ξεκινά με ό, τι είναι ίσως η πιο στενή από τις κατηγορίες «λαϊκών χορών»: λαϊκούς χορούς. Αυτοί, προτείνει, είναι χοροί που εκτελούνταν αρχικά για «μεταφυσικούς σκοπούς» — θρησκευτικές τελετουργίες και σχετική τελετουργική συμπεριφορά. Επιμένουν στις μέρες μας ως αταβιστικά κατάλοιπα ενός τρόπου ζωής που δεν υπάρχει πλέον. υπό αυτή την έννοια,
Λαϊκοί Χοροί
Το Χιούστον προτείνει ένα άλλο σχετικό είδος «λαϊκού χορού» που προέρχεται από τις προβιομηχανικές, συχνά αγροτικές κοινωνίες. Προτείνει ότι οι δημοτικοί χοροί είναι λαϊκοί χοροί που ήταν παλιά λαογραφικοί χοροί — ώσπου με τον καιρό χάθηκε το αρχικό νόημα του χορού. Σε εκείνο το σημείο, ο χορός παραμένει αλλά ο αρχικός σκοπός όχι.
Δημοφιλείς, ελίτ και μαζικοί χοροί
Στη συνέχεια, το Χιούστον προτείνει τρία είδη «λαϊκού» χορού που σχετίζονται κάπως και που μπορεί να έχουν φολκλορική προέλευση. Ενα είναι λαϊκός χορός, με το οποίο δεν εννοεί το χορό με ποπ μουσική, αλλά μάλλον τον χορό που τον απολαμβάνουν κυρίως αυτό που αποκαλεί «τα κατώτερα στρώματα», — χορούς των χωρικών, για παράδειγμα. Ένα σχετικό είδος λαϊκού χορού είναι ο ελίτ χορός που μπορεί να προήλθε ως χορός αυλής και ασκήθηκε κυρίως από την κινητικότητα ή μια καθορισμένη ανώτερη τάξη. Οι Μαζικοί Χοροί, όπως τους θεωρεί ο Χιούστον, είναι χοροί που παραπέμπουν σε λαϊκές καταβολές, οι οποίες μπορεί να είναι ή να μην είναι ψευδείς. Δίνει το Hokey Pokey και η Λαμπάδα ως παραδείγματα.
Χοροί Τέχνης
Το Χιούστον θεωρεί τη λαϊκή προέλευση τέτοιων χορών όπως το βαλς και το φλαμένκο. Αυτά, προτείνει, έχουν γίνει από μόνες τους παραδόσεις, αλλά κάπως χωρισμένα από λαογραφικές ή και λαϊκές καταβολές. Είναι δημοφιλείς χοροί που έχουν γίνει, αν όχι ελίτ χοροί, τότε κάπως ελιτίστικοι. Λίγοι νυχτερινά μαγαζιά θα ονειρεύονταν να βγουν σε μια πίστα και να δοκιμάσουν ένα φλαμένκο. Τέτοιοι χοροί, υποστηρίζει, είναι επαγγελματικοί λαϊκοί χοροί.
Παραδοσιακοί Χοροί
Η τελευταία κατηγορία θεμιτού λαϊκού χορού που θεωρεί το Χιούστον είναι Παραδοσιακός Χορός — μια ευρεία κατηγορία που επικαλύπτει πολλές άλλες. Χωρίζει τους παραδοσιακούς χορούς σε αυτούς που έχουν διορθωθεί σκόπιμα (για παράδειγμα από το Board of Highland Dancing) και σε αυτούς που εξακολουθούν να εξελίσσονται. Επισημαίνει έναν σουηδικό λαϊκό χορό, για παράδειγμα, που έχει παραφυάδες στον μεξικανικό και γερμανικό λαϊκό χορό. Οι εξελισσόμενοι παραδοσιακοί χοροί είναι ίσως ό, τι πιο κοντινό στον σύγχρονο κόσμο στους προβιομηχανικούς «λαϊκούς χορούς».
