Ο Gregorio Allegri συνέθεσε αυτό το ιερό έργο τη δεκαετία του 1630, επί παπισμού του Πάπα Ουρβανού VIII. Το κομμάτι γράφτηκε για χρήση στην λειτουργία Tenebrae τη Μεγάλη Τετάρτη και τη Μεγάλη Παρασκευή του Μεγάλη Εβδομάδα. Ο Πάπας Urban VIII αγάπησε το κομμάτι τόσο πολύ, που απαγόρευσε να παιχτεί αλλού εκτός Καπέλα Σιξτίνα. Για περισσότερα από 100 χρόνια, το «Miserere mei, Deus» του Αλέγκρι παιζόταν αποκλειστικά στην εκκλησία. Όποιος πιαστεί με μια μεταγραφή του κομματιού έξω από το παρεκκλήσι θα μπορούσε να αφοριστεί αμέσως από την εκκλησία. (Το 1770, ένας 14χρονος Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ήταν παρών σε μια από τις παραστάσεις ενώ περιόδευε στην Ιταλία με τον πατέρα του. Αφού άκουσε το κομμάτι, ο Μότσαρτ μετέγραψε το έργο εξ ολοκλήρου από μνήμης και μάλιστα έκανε διορθώσεις. Παρακολούθησε μια ακόμη παράσταση για να κάνει τις τελευταίες του προσαρμογές. Τον επόμενο χρόνο, μετά από συνάντησή του με τον ιστορικό και βιογράφο της μουσικής, Δρ Τσαρλς Μπέρνεϊ, ο Μότσαρτ του έδωσε την παρτιτούρα. Ο Μπέρνεϊ μετέφερε τη παρτιτούρα στο Λονδίνο και τη δημοσίευσε, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα ο Παπισμός να άρει την απαγόρευσή του.)
«Miserere mei, Deus» Πρωτότυποι λατινικοί στίχοι
Miserere mei, Deus: secundum magnam misericordiam tuam.
Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
Ecce enim in iniquitatatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
Ecce enim veritatem dilexisti: incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.
Asperges me hysopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.
Auditui meo dabis gaudium et laetitiam: και exsultabunt ossa humiliata.
Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes inquitates meas dele.
Cor mundum crea in me, Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Ne proiicias me a facie tua: et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Redde mihi laetitiam salutaris tui: et spiritu principali επιβεβαίωσε με.
Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.
Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae: et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
Domine, labia mea aperies: et os meum annuntiabit laudem tuam.
Quoniam si voluisses sacriificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.
Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum, Deus, non despicies.
Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion: ut aedificentur muri Ierusalem.
Tunc acceptabis sacriificium justitiae, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.
Αγγλική μετάφραση «Miserere mei, Deus».
Ελέησόν με, Θεέ, κατά το μέγα έλεός Σου.
Σύμφωνα με το πλήθος των τρυφερών Σου ευσπλαχνιών, αφαιρέστε τις παραβάσεις μου.
Πλύνε με καλά από τις ανομίες μου και καθάρισε με από την αμαρτία μου.
Ομολογώ εν γνώσει μου τις παραβάσεις μου· και η αμαρτία μου είναι πάντα μπροστά μου.
Εναντίον σου μόνο αμάρτησα και έκανα το κακό μπροστά σου· για να δικαιωθούν στα λόγια σου και να νικήσουν όταν κριθώ.
Αλλά ιδού, διαμορφώθηκα σε ανομία· και εν αμαρτία με συνέλαβε η μητέρα μου.
Ιδού, επιθυμείς την αλήθεια στο εσωτερικό μου· και θα με κάνεις να καταλάβω τη σοφία κρυφά.
Θα με ραντίσεις με ύσσωπο, και θα είμαι καθαρός: πλύνε με, κάνε με πιο λευκό από το χιόνι.
Άνοιξε τα αυτιά μου και κάνε με να ακούσω χαρά και αγαλλίαση· και τα οστά μου που ταπεινώθηκαν θα αγαλλιάσουν.
Στρέψε το πρόσωπό σου από τις αμαρτίες μου· και μη θυμάσαι όλα τα παραπτώματα μου.
Δημιούργησε μέσα μου, Θεέ, καθαρή καρδιά· και κάνε ξανά πνεύμα δίκαιο μέσα στο σώμα μου.
Μη με απομακρύνεις από την παρουσία Σου· και μη πάρεις το άγιο πνεύμα σου από μένα.
Αποκαταστήστε μου τη χαρά της σωτηρίας σας και υποστηρίξτε με με πνεύμα πρόθυμο.
Θα διδάξω αυτούς που είναι άδικοι τους τρόπους Σου· και οι αμαρτωλοί θα προσηλυτιστούν σε Σένα.
Λύστε με από το αίμα, Θεέ, ο Θεός της σωτηρίας μου· και η γλώσσα μου θα ψάλλει τη δικαιοσύνη σου.
Κύριε, άνοιξε τα χείλη μου, και το στόμα μου θα αναπηδήσει τον έπαινο Σου.
Διότι δεν επιθυμείς θυσία, όπου οι άλλοι θέλουν: με τα ολοκαυτώματα δεν θα χαρείς.
Οι θυσίες του Θεού είναι συντετριμμένα πνεύματα: καταβεβλημένες και ταπεινωμένες καρδιές, Θεέ, δεν θα περιφρονήσεις.
Ευνοήσου, Κύριε, κατά την ευχαρίστησή σου στη Σιών: κτίσου τα τείχη της Ιερουσαλήμ.
Τότε θα είσαι ευχαριστημένος με τις θυσίες δικαιοσύνης, με μικρά και μεγάλα ολοκαυτώματα· τότε θα βάλουν μοσχάρια πάνω στο θυσιαστήριό σου.
