Σικάγο
Με όλο το σεβασμό σε αυτό το υπέροχο συγκρότημα, το Σικάγο έπαψε να είναι τζαζ-ροκ συγκρότημα όταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν έπαψε να είναι πρόεδρος. Αλλά τα οκτώ στούντιο άλμπουμ που ήρθαν πριν από το 1977 ήταν μερικά από τα πιο συναρπαστικά fusion jazz-rock μουσική της δεκαετίας.
Το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος το 1969, με τίτλο "Chicago Transit Authority", χτύπησε ένα κλάρι για όλους όσους ήθελαν ακούστε ότι η συγχώνευση του Miles Davis της εποχής "On the Corner" και του Weather Report είχε ευρύτερη δυνατότητες. Το αστέρι στο "CTA" ήταν κιθαρίστας Terry Kath, του οποίου η εμπρηστική προσέγγιση ανέτρεψε πολλαπλά μουσικά όρια.
Το δεύτερο άλμπουμ τους, γνωστό απλώς ως "Chicago", έδειξε τις διαρκώς εξελισσόμενες δεξιότητες των μελών του συγκροτήματος ως συγγραφέων, που τονίστηκαν από τρεις συνθέσεις μεγάλης φόρμας: το 12λεπτο "Μπαλέτο για ένα κορίτσι στο Buchannon", το γοητευτικό "Memories of Love" και το τετρακίνητο "It Better Τέλος σύντομα."
Η εμπορική επιτυχία προκάλεσε φυσικά την ποπ πλευρά της προσωπικότητας του συγκροτήματος, αλλά τα μεταγενέστερα άλμπουμ εξακολουθούσαν να απαντούν στις τζαζ ρίζες τους, όπως η χαρισματική ατμόσφαιρα του «Chicago XIII» (άλμπουμ The Red Cardinal) από τις αρχές του αιώνα.
Αίμα, ιδρώτας & δάκρυα
Michael Putland / Getty Images
Υπάρχουν κάποιοι που θα το έλεγαν αυτό Αίμα, ιδρώτας & δάκρυα ξεκίνησε και τελείωσε με τη συμμετοχή του Al Kooper, ο οποίος συμμετείχε στην πρώτη προσπάθεια του συγκροτήματος, "Child Is the Father to Man".
Αλλά ακόμη και οι πιο στενόμυαλοι ακροατές πρέπει να συμφωνήσουν ότι το ομώνυμο δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, "Blood, Sweat & Tears", είναι ένας από τους πιο όμορφους τζαζ-ροκ δίσκους όλων των εποχών. Η ανάγνωσή τους Laura NyroΤο "And When I Die" είναι οριστικό και η διασκευή τους στο "God Bless the Child" είναι η δεύτερη Billie Holiday'μικρό. Ο δίσκος έχει τις ήπιες στιγμές του (το Satie "Variations"), καθιστά σαφές ότι το συγκρότημα μπορεί να μπλοκάρει ("Blues -- Part II") και έκανε τις αλλαγές χρόνου και ρυθμού ασφαλείς για το ποπ ραδιόφωνο ("You've Made Me So Very Happy").
Τα μέλη του συγκροτήματος απέδειξαν ότι η χημεία τους δεν ήταν τυχαία με το τρίτο και το τέταρτο άλμπουμ τους (με τίτλο "3" και "4"). Βασίστηκαν στα ίδια βιβλία τραγουδιών με το "Blood, Sweat & Tears" (Laura Nyro, Steve Winwood) με τη σοφή προσθήκη του Goffin και του King's "Hi-De-Ho".
Το συγκρότημα έπεφτε την μπάλα από καιρό σε καιρό -- μάρτυρες τη σύνθεση του Dick Halligan "Symphony for the Devil" σε συνδυασμό με το Πέτρες που κυλάνε"Sympathy for the Devil" -- αλλά αυτό ελάχιστα αμαυρώνει τα επιτεύγματα της μπάντας κατά τη διάρκεια της σύντομης τετραετίας που ηγήθηκε από τον David Clayton-Thomas.
Στίλι Νταν
Αν και δεν υπήρχε αμφιβολία μετά την ακρόαση των δύο πρώτων δίσκων αυτού του συγκροτήματος ότι ο Steely Dan προερχόταν από τον κόσμο της τζαζ, ο πάντα άπιαστος Donald Fagen και Walter Becker ποτέ δεν το παραδέχτηκαν πραγματικά -- τουλάχιστον μουσικά -- μέχρι το 1974, όταν συμπεριέλαβαν το "East St. Louis Toodle-Oo" του Ellington στο "Pretzel Logic". Από εκεί βγήκαν τα γάντια.
Ο ανατολικός μυστικισμός του "Katy Lied" εμποτίστηκε με τη συγχώνευση της "Far East Suite" του Duke Ellington με τη διαλογιστική μελωδική προσέγγιση του Tony Scott. «Η Βασιλική Απάτη" εκτόξευσε την ιδέα ακόμη περισσότερο, συνδυάζοντας βαριές γραμμές κιθάρας πάνω από αλλαγές τζαζ σε κομμάτια όπως το "Don't Take Me Alive".
Οι δίσκοι τους "comeback" της δεκαετίας του 2000 δεν απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, αλλά η παραγωγή τους της δεκαετίας του '70 είναι τόσο καλή όσο γίνεται.
