Het gevoel achter te lopen op anderen op het gebied van relaties
Hier is een man, net 29 jaar oud, die nog nooit een relatie heeft gehad, en die... langzaamaan de enige persoon in een groep familie en vrienden worden die nergens bij betrokken is relatie. Mijn zus heeft al een dochter, net als al mijn directe neven en nichten. Een van mijn twee belangrijkste vrienden is getrouwd en de andere trouwt over een paar maanden. De meeste van mijn secundaire vrienden zijn betrokken of zijn net begonnen betrokken te raken bij een nieuwe relatie. Je zou zeggen... Ik kom tijd te kort... Rechtsaf?
Niet echt.
Ik vind het heel interessant dat veel mensen bang zijn om de rest van hun leven "eenzaam te blijven", vooral wanneer hun familie en vrienden een nieuw huis beginnen te vormen met potentiële echtgenotes en kinderen, en vooral met mensen om mij heen leeftijd. Ze zien hun vrienden en familie "settelen" en als ze betrokken raken bij hun relaties, wordt het het kan lijken alsof ze afstand van hen gaan houden omdat ze zich gaan concentreren op hun nieuwe realiteit. Het kan lijken alsof als ze niets doen om iemand te vinden, het te laat zal zijn, alsof ze om te sterven of zoiets - ze hebben een relatie nodig omdat ze zich minderwaardig voelen ten opzichte van alle mensen die ze weten. Dit is zeker niet de juiste mentaliteit. Waarom maak ik me geen zorgen, vraag je je misschien af? Ik zal je nu laten weten waarom er niet zoiets bestaat als "achterblijven" bij anderen in de aspecten van het vormen van een relatie en een gezin.
Ten eerste heb ik gemerkt dat deze "behoefte aan een relatie" zijn basis heeft in de cultuur en religie. Als je sommige mensen vraagt waarom ze een relatie aangaan, zullen ze je antwoorden geven die ik persoonlijk vaag en kort vind. "Iedereen heeft liefde nodig", "God zegt dat het niet goed is voor een man om alleen te zijn", en andere soortgelijke antwoorden. Voor mij is het heel belangrijk om de logica achter een reden voor iets te vinden. Ongetwijfeld zijn er veel mensen, misschien wel de grote meerderheid, die niet alleen willen en zich niet kunnen veroorloven om alleen te wonen. Alleen wonen betekent dat je er alleen voor staat - geen ouders, geen vrouw/man, geen kinderen, geen huisgenoot, geen enkele persoon die bij je woont. Huisdieren tellen hier natuurlijk niet mee. Er is een aanzienlijk aantal mensen dat een seksuele band met een partner nodig heeft. Er zijn mensen die niet genoeg emotionele instrumenten hebben om alleen te leven; ze worden snel depressief, ze kunnen niet een paar uur zonder met iemand te praten, zelfs als er nu de telefoon, Skype en andere geavanceerde hulpmiddelen zijn om contact te houden met anderen. Er zijn veel redenen waarom veel mensen een band met iemand willen hebben, maar de waarheid is dat al deze redenen dat zijn: familielid.
Voor een celibatair als ik is permanent "single" blijven helemaal geen probleem. Terwijl al mijn vrienden en familie zich concentreren op hun nieuwe leven als echtgenoten, echtgenotes, vaders en moeders, concentreer ik me gewoon op andere dingen die me bezig houden, bijvoorbeeld hier ben ik deze hub aan het schrijven. Ik hou van lezen, educatieve video's bekijken en wat tijd besteden aan meditatie en diep nadenken. Ik praat nog steeds met mijn vrienden, ook al zijn ze getrouwd of gaan ze trouwen, meestal eens in de één of twee weken. Je zou me kunnen vragen, maak je je geen zorgen dat je ouders, familie en vrienden je misschien raar of raar vinden? Helemaal niet. Zie je, een persoon kan zijn leven niet waarderen op basis van de mening van anderen. Nu ik de jaren 30 nader, ken ik een stel mensen die me niet hebben verteld of de confrontatie hebben aangedurfd, die geloven dat ik homo ben. Voor mij is het geen probleem, want aangezien ik mannen niet aantrekkelijk vind, ben ik geen homo. Ik kan me geen zorgen maken over iets waarvan ik weet dat ik het niet ben.
Zie je, dit is het probleem waarom zoveel mensen ervoor kiezen om "ongelukkig" te zijn in plaats van gelukkig. De wanhoop om iemand te vinden, of het nu is omdat ze bang zijn om alleen te wonen, of bang zijn om te zijn verkeerd beoordeeld als iets wat ze niet zijn, vanwege groepsdruk en maatschappelijke opvattingen, veroorzaakt verwoesting in de huidige maatschappij. Het is gewoon veel beter om niet bij iemand te zijn, dan bij iemand te zijn waar je niet gelukkig mee bent, een potentiële partner voor het leven kan niet worden gezocht en snel een stel worden; het kost tijd. Er zijn zoveel mensen, zo wanhopig op zoek naar liefde, zo wanhopig op zoek naar romantiek, die naar de verkeerde plaatsen kijken voor de verkeerde mensen, en geloven dat zij degenen zijn, alleen om een geweldig leven met hen te gaan leiden - geweld, misbruik, zowel psychologisch als... fysiek. Als ik iemand lees die zo wanhopig op zoek is naar liefde, lijkt het alsof zo iemand zichzelf niet waardeert. Nu, laten we bespreken, wat is echte romantische liefde? Waar moet je op letten om geluk te vinden met een partner?
Het kan niet alleen om fysieke aantrekkingskracht gaan
Het verschil tussen de broederlijke (broederlijke) en romantische vormen van liefde is de fysieke begeerte/seksuele aanwezigheid in de laatste. Afgezien daarvan is romantische liefde net hetzelfde als broederlijke liefde. Je wilt niet dat een partner alleen maar wil aanraken, strelen en een intieme fysieke relatie wil hebben. Er is een behoefte, mogelijk meer dan het seksuele ingrediënt, voor het paar om een persoonlijke, emotionele relatie te hebben, waar zowel vrouw als echtgenoot (of vriend en vriendin) als vrienden kunnen delen. Dit is erg belangrijk, zeker als er kinderen zijn. Grappen maken, over verschillende dingen praten, niet de hele tijd samen zoenen en intimiteit hebben. Als je vrienden of familie moet bellen om over veel verschillende dingen te praten en je kunt dat niet met je partner, dan wordt je relatie als mislukt beschouwd. Als ik een vriendin of een vrouw had, zou ik zeker een deel van de tijd willen praten over veel dingen, zoals bijvoorbeeld politiek, religie, reizen, activiteiten. Zoenen en andere fysieke aspecten hebben hun tijd, maar ze kunnen niet alles hebben. Als je blij bent, of verdrietig, of als je problemen hebt of je ergens zorgen over maakt, wil je dat je partner er voor je is, als vriend.
Innerlijke schoonheid moet uiterlijke schoonheid overwinnen
Ik schreef een hub over innerlijke schoonheid vs. uiterlijke schoonheid, je kunt een deel van mijn gedachten hierover vinden, maar in een relatie, met de tijd, moet een paar zich van binnen concentreren. Romantische liefde moet worden 'gevoed' met de innerlijke eigenschappen van iedereen in het paar. Als je relatie alleen afhangt van het seksuele ingrediënt, is het nutteloos. Stelt u zich eens voor dat uw partner verlamd raakt door een ongeval, of zijn/haar intieme delen verliest of een ernstig probleem heeft om te bewegen of dus iets waar je van genoten hebt tijdens je intieme momenten, ga je de persoon verlaten omdat hij of zij niet langer kan bevredigen? jij? Is dat wat de zo beloofde "liefde" in stand houdt? Hoe zit het met het zijn met die persoon en meer van die persoon te houden dan wat dan ook? Was het allemaal nep? Je moet die persoon van binnenuit liefhebben, om wat die persoon van binnen is, niet om wat buiten is.
De lelijke waarheid
De meeste mensen die liefde willen vinden, zoeken in wezen perfectie. We weten dat het niet zo is, we hebben allemaal gebreken en slechte eigenschappen. Maar het is belangrijk voor een stel om te weten of ze het defect van een potentiële partner niet aankunnen. De lelijke waarheid, die mijn keuze voor het celibaat heeft "versterkt", is dat minder dan 10% van de huwelijken en relaties tegenwoordig gebaseerd zijn op ware liefde. Je weet dat het werkt - een persoon wordt verliefd en verbergt al zijn/haar gebreken. Als hij of zij de neiging heeft gemeen te zijn, veel vloekt, in het algemeen lastig is, graag dronken wordt, zal hij of zij worstelen als ach om het te verbergen tijdens een date en de eerste fase van de formele relatie omdat ze weten dat het de persoon bang zal maken weg. De andere persoon gelooft dat zijn partner is wat hij of zij zoekt. Uiteindelijk zullen sommige gebreken langzaam weer verschijnen, maar de andere persoon is al verliefd en zal niet naar rode vlaggen kijken. Uiteindelijk worden de gebreken na verloop van tijd niet meer gedekt en "ontdekt" de persoon de ware aard van de partner. Dit gebeurt meestal binnen een tijdsbestek van jaren na het huwelijk. Wat is het echtscheidingspercentage vandaag? Ongeveer 50%, en hoger afhankelijk van de landen. In Puerto Rico, mijn woonplaats, is nu 80%. En de overige procent, velen van hen blijven getrouwd uit angst om "eenzaam te blijven", dit is waarom mijn observaties me vertellen dat minder dan 10% van de paren echt gelukkig is.
We zien veel films, sprookjes en soaps die ons "motiveren" om op zoek te gaan naar ware liefde. Het zijn niet de beste voorbeelden van de lelijke waarheid die er is. Het is jouw keuze om ofwel te geloven dat je deel kunt uitmaken van de 10% die erin slaagt om succesvol te zijn in een relatie, en als zowel jij als je partner de wens hebben om dat te zijn, kan dit worden bereikt. Maar het is belangrijk dat u begrijpt: als u tot het 10% succesvolle huwelijkspaar wilt behoren, moet u kan niet wanhopig zijn liefde te vinden. Dat je wacht tot hij of zij uit de lucht komt? Natuurlijk niet. Maar dat als je iemand kent, er veel aspecten zijn die die persoon ervan kunnen weerhouden een potentiële partner te zijn, zoals niet succesvol zijn in veel eerdere relaties of ontrouw zijn tijdens die relaties. Ik geloof dat God een groep mensen heeft gekozen die een gelukkig leven zullen leiden met andere partners en kinderen zullen voortbrengen. En ik ben niet verdrietig of boos op Hem omdat hij geen deel uitmaakt van die groep, omdat wij celibatairen ook onze eigen roeping hebben. Daarom ben ik blij voor mijn vrienden en familie die iemand hebben gevonden, al moet ik toegeven dat ik een mogelijkheid zie dat sommigen van hen niet succesvol omdat ik persoonlijk niet overtuigd ben van hun partners of van hen, omdat ze in veel opzichten zo onvolwassen zijn dat ze moeten het weten voordat ze een fase zoals het huwelijk ingaan, maar misschien zullen ze hun problemen overwinnen en deel uitmaken van het 10% succesvolle huwelijk tarief.
Helaas is feminisme tegenwoordig overal op 27 maart 2019:
Welnu, met zoveel zeer zielige, low-life loser feministen type vrouwen die echte mannenhaters zijn en homo zoals het is, wat het zeker helemaal zal verklaren. De meeste vrouwen zijn helaas gewoon ronduit smerig en erg koppig, wat het voor velen van ons, goede alleenstaande mannen, erg moeilijk maakt om tegenwoordig een normale fatsoenlijke vrouw te ontmoeten. Ik liet zelfs vrouwen vloeken zonder enige reden toen ik alleen maar goedemorgen zei tegen deze vrouw die ik echt wilde ontmoeten, en ik dacht dat ze erg aardig was, wat ik daar zeker mis had. De meeste vrouwen zijn helaas echt zo, omdat mij dit meer dan eens is overkomen, en zelfs andere vrienden die ik ken hadden hetzelfde meegemaakt. Wat is er in hemelsnaam aan de hand met deze vrouwen tegenwoordig? En ik kan zeker zien hoe erg geestesziek de meeste vrouwen tegenwoordig zijn, aangezien Bi Polar onder vrouwen nu op een absoluut hoogtepunt is vandaag, en ze zijn ook echt zo erg gevaarlijk. Nu is het heel duidelijk waarom zovelen van ons goede alleenstaande mannen vandaag MGTOW gaan, vooral met deze erg zieke vrouwen in de buurt.
EddySullivan op 31 juli 2018:
Ja, ik denk dat je in principe je lot in het leven hebt geaccepteerd zoals het is. Sommige mensen vinden het duidelijk oké om zo te zijn. Persoonlijk heb ik er wat moeite mee. Ik ben verdrietig dat ik elke ochtend steevast alleen wakker word en ik ben ontmoedigd over het feit dat ik geen regelmatige pijpbeurt krijg van een lieve vrouw... Zucht.
Het is pijnlijk om te zien dat eigenlijk iedereen die ik ken iemand in zijn leven heeft. Zozeer zelfs dat ik begin te denken dat alleen cijfers onrealistisch tegen mij worden gestapeld. De mensen die geen relatie hebben, zijn ver en weinig tussenin en als ze langskomen, heb ik geen enkele interesse in hen. En het is niet eens een functie van iets willen dat je niet kunt hebben, want ik raak in iemand geïnteresseerd voordat ik er zelfs maar achter kom dat ze bezet zijn. Ondertussen zijn er altijd maar weinig singles die voor mij zijn van "ja, wat dan ook.. wie kan het wat schelen".
Dus ik zit schijnbaar voor altijd vast in deze single life sleur
De echte waarheid waarom op 15 december 2017:
Nou, velen van ons, goede alleenstaande mannen, moeten het soort vrouwen tegenwoordig echt de schuld geven van die ene sinds de vrouwen van vandaag zijn helemaal niets zoals de echte goede ouderwetse dames in het verleden waren die echte liefde terug lieten gebeuren dan. De meeste vrouwen van tegenwoordig zijn helaas gewoon erg zielig om mee te beginnen, omdat ze echt geen respect hebben voor velen van ons mannen helemaal wanneer we zullen proberen een normaal gesprek te beginnen met een vrouw die we heel graag zouden willen voldoen aan. Meestal zullen ze heel gemeen tegen ons mannen zijn en toch weglopen, wat ik echt geloof dat velen van deze vrouwen heeft helaas echte mentale problemen, wat deze vrouwen zeer extreem gevaarlijk maakt goed. Dus voor velen van ons mannen die vandaag liefde proberen te vinden, wordt het nu zo onmogelijk voor ons, wat we... kunnen het onszelf eigenlijk niet eens kwalijk nemen, aangezien de vrouwen van tegenwoordig echt veranderd zijn alle. De meeste vrouwen kunnen zich tegenwoordig niet eens meer aan één man binden, omdat ze graag met iedereen naar bed gaan verschillende soorten mannen elke kans die ze krijgen, vooral de vrouwen die graag de hele tijd feesten en echt worden ook verspild. Het is dus heel duidelijk waarom velen van ons mannen nog steeds zijn, aangezien er twee nodig zijn voor de tango.
Azure Flash op 13 oktober 2017:
Weet je. Het prikt als ik zie dat anderen met wie ik in contact sta elkaars handen vastgehouden hebben en ik niet behoor tot degenen die hetzelfde kunnen zeggen, hoewel ik heel blij ben voor hen allemaal. Ik ben! Het is echter in mijn achterhoofd waarom ik het niet kan. Mijn laatste eindigde begin dit jaar en sindsdien heb ik zonder veel moeite het weer laten tellen. Mijn beste vriend sinds de middelbare school vond zijn liefde en voor het langst werden hij en ik afstandelijk en merkte bij twee gelegenheden op dat hij me nooit een gelukkige verjaardag gaf, terwijl ik nooit de herinnering aan zijn at. ben kwijtgeraakt alle. Maar ik zie voor mezelf dat wanneer toewijding sterk is tot punten waar het op vele, vele niveaus zo offerend wordt, je gewoon in die positie bent om te accepteren wat er is. Natuurlijk was ik onder de indruk van het plotselinge verlies tussen hem en mij, maar de successen aan mijn kant zijn dat het nooit in gedachten was om te saboteren. Geluk bleef en tot op de dag van vandaag.
Na dit gelezen te hebben. .Ik weet het niet. Er werd mij getoond dat ik nogal wat te bedenken heb, terwijl anderen het voor mijn vrienden lieten gebeuren. Misschien ben ik er niet voor bedoeld. Het is toch optioneel? Of het is gewoon niet, nogmaals, voor die persoon. Hoe dan ook, ik zie dat er inderdaad een groter geheel is. Ik hoef alleen maar naar binnen te kijken en de dingen vanuit een ruimer gezichtspunt te bekijken. Bedankt.
Andrew Petrou uit Brisbane op 26 november 2015:
Ik heb verschillende lange en korte relaties gehad en ze werden meestal het spul van een Stephen King-roman. Slechter. Mijn laatste relatie was een beetje beter, maar ik moest al mijn pijnlijk opgebouwde kennis gebruiken om een slecht einde te voorkomen.
Naar mijn mening zijn relaties veel VEEL overschat en echt potentieel gevaarlijk. Kijk naar al het huiselijk geweld: deze vrouwen zijn terug op de markt met gekken die rond de struiken kruipen enz. Je moet Houdini zijn om te ontsnappen aan de vreselijke gevolgen van dit spul. Ofwel dat of worden gebouwd als een Sherman-tank om het emotionele gebons te vermijden.
t op 21-09-2015:
Leuk om te lezen! Bedankt voor het schrijven! :)
Clark op 31 januari 2015:
Tip mijn fedora aan jou, veel fooi
Vishal op 16 december 2014:
Geen quotisen dit is de plek om deze info te krijgen, bedankt allemaal.
Misato op 04 juni 2012:
Ik heb me altijd afgevraagd over die zin 'God zegt dat het niet goed is voor de mens om alleen te zijn' in de bijbel. Ik ben al halverwege de 30 en ben altijd alleen geweest. Onthoud nu dat God dit zei VOORDAT Adam zondigde en God ongehoorzaam was. Nadat hij God ongehoorzaam was geweest, was de straf die God aan de mens gaf de dood.
Maar was dat de ENIGE straf die door god aan de mens werd opgelegd? De bijbel zegt niet hoe of wat, en dus gaan de meeste mensen er gewoon vanuit dat er voor iedereen wel iemand is. Nou, laat me je vertellen, dat is gewoon niet waar. Ik ben het levende bewijs.
Dus nu vraag ik me vaak af of alleen zijn ook een straf van God is voor mij en anderen zoals ik en dat er misschien mensen zijn die dubbel gestraft worden voor Adams zonde, terwijl anderen dat niet zijn.
Eerst dacht ik niet dat God sommigen wel en anderen niet zou straffen voor Adams zonde, maar toen herinnerde ik me dat God een keer de hele planeet overstroomde en iedereen doodde behalve Noach en zijn familie. Dus dit soort houdt in dat God kiest en kiest wie gestraft zal worden en wie niet, voor dezelfde zonde.
Ik zou graag denken dat God geen favorieten speelt, maar er zijn voorbeelden zoals deze in de bijbel die anders beweren.
Zijn er bijbelgeleerden of iemand die de bijbel heel goed kent die het antwoord hierop weet of enig licht kan werpen op dit onderwerp?
