Carola is een christelijke schrijfster en auteur van verschillende boeken. Ze schrijft over christelijk leven, relaties en andere gerelateerde onderwerpen.
Pexels
Als christenen wordt ons geleerd dat we kritiek moeten accepteren en ervan moeten leren (Spreuken 10:8, 19:20). Opbouwende kritiek kan zeer nuttig zijn door ons te helpen onze prioriteiten te heroverwegen, onze beslissingen aan te vechten en de nodige veranderingen in ons leven aan te brengen. Destructieve kritiek tast echter ons gevoel van eigenwaarde aan, tast ons zelfvertrouwen aan en kwetst ons.
Mijn verhaal
Ik heb in mijn jeugd veel vernietigende kritiek gekregen van mijn ouders en leeftijdsgenoten, die zeiden dat ik dom, onhandig en lelijk was. Als schrijver krijg ik af en toe vernietigende kritiek op de dingen die ik schrijf.
Ik krijg ook opmerkingen als ik betrokken ben bij verschillende christelijke muziekbedieningen als zanger in een team, solist of aanbiddingsdanser. In het verleden heb ik me ook vrijwillig aangemeld als gebarentaaltolk voor doven en soms presenteer ik gebarentaalversies van liedjes als kunstvorm. Mijn ervaringen op dit gebied waren overwegend positief, maar zelden krijg ik negatieve feedback.
Niets bereidde me echter voor op een e-mail die ik op een dag ontving. Een vriend van mij had me verteld over een mogelijk kortetermijnproject dat bij mijn vaardigheden paste en moedigde me aan om te informeren of ik er deel van kon uitmaken. Ik mailde de leider, iemand die ik een beetje kende als onderdeel van dezelfde christelijke kringen, en bood mijn diensten aan. Ik was erop voorbereid dat hij nee zou zeggen, maar ik was niet voorbereid op zijn reactie.
In plaats van me alleen maar te bedanken voor mijn aanbod en beleefd te weigeren, besloot de leider niet alleen nee te zeggen, maar ook kritiek te uiten op bijna alle aspecten van mijn bediening. Hij beweerde dat ik bepaalde vaardigheden miste en niet aan bepaalde activiteiten zou moeten deelnemen. Hij beweerde ook dat mijn offergaven alleen uitvoeringen waren en niet aanbidding of door God geïnspireerd. Ik gaf gewoon toe aan mijn verlangen om te presteren.
Ik was er kapot van en enorm gekwetst door de opmerkingen. Ik moest in de Bijbel zoeken naar leiding, bidden en advies inwinnen bij andere wijze mensen, zodat ik kon genezen van de schade die was aangericht. Als ik terugkijk, kan ik zien dat er duidelijke stappen moesten worden genomen om te herstellen van mijn emotionele pijn. Ik heb onderweg wat fouten gemaakt, maar daarvan heb ik geleerd.
Manieren om met een destructieve criticus om te gaan
De overtreding over het hoofd zien
De Bijbel zegt dat het iemands eer is om een overtreding door de vingers te zien (Spreuken 12:16, 19:11). In de meeste gevallen kunnen we genade verlenen aan de overtreder en hem laten gaan. We vergeven en vergeten mensen die dwaas hun mond houden of opgeblazen experts zijn over zaken waar ze niets vanaf weten. Dit bespaart ons veel woede, pijn en emotionele pijn. Deze cursus is echter niet altijd mogelijk.
Pijn kan onze emoties zo diep doordringen als zwaarden (Spreuken 12:18), vooral wanneer de dader een vriend is of een gezagsdrager die we respecteren. Diepe wonden hebben tijd nodig om te genezen. Soms moeten we stappen ondernemen om te voorkomen dat een criticus ons meer kwaad doet en mogelijk iemand anders pijn doet.
Stop de kritiek van de dader zo snel mogelijk
Niemand heeft het recht onbeleefd te zijn, ons naar beneden te halen, ons te kleineren of ons hard te veroordelen. Wanneer overtreders hun gif naar ons spuwen, hebben we het recht om te eisen dat ze stoppen met ons te bekritiseren. We mogen echter niets zeggen als we daardoor gevaar lopen op fysiek en verbaal geweld. We moeten aan de situatie ontsnappen als we kunnen.
Ik maakte de fout door in mijn korte e-mailreactie aan de leider niet stevig genoeg te zijn dat ik zijn negatieve, kwetsende opmerkingen niet wilde ontvangen. De leider begreep het bericht niet en bleef me e-mailen. Ik wou dat ik hem gewoon had gezegd om vanaf het begin te stoppen - ik zou veel minder emotionele bagage hebben gehad om mee om te gaan.
Vermijd defensief te zijn
Toen ik de eerste kritische e-mail kreeg, kwam ik in de verleiding om pagina's en pagina's te schrijven om zijn beweringen te betwisten. Ik heb geleerd dat dit soort reacties nutteloos zijn. Mensen die zich zelfverzekerd genoeg voelen om een negatieve mening te uiten, zullen waarschijnlijk niet van gedachten veranderen. In plaats daarvan zullen ze hun standpunten verdedigen wanneer ze worden uitgedaagd en meer schadelijke dingen zeggen die we niet hoeven te horen. Ze hebben vaak een agenda: ze willen dat we hun overtuigingen en standpunten overnemen. Dwaze mensen verachten wijsheid en instructie (Spreuken 1:7) en willen niet naar ons luisteren.
Terwijl ik mijn reactie op de eerste e-mail kort maakte, kon ik de verleiding niet weerstaan om een paar dingen te verduidelijken - nog een fout. Dat leidde tot een andere e-mail, veel gemener dan de eerste. We moeten onze behoefte loslaten om mensen ons te laten 'begrijpen' en om ze recht te zetten. We moeten gewoon leven met het feit dat sommige mensen nooit zullen "krijgen" waar we voor staan.
Max Pexel
Omgaan met de overtreding na het evenement
Tijd nemen om te hergroeperen
Sommige overtredingen kunnen ons diep choqueren en boos maken. We zullen tijd nodig hebben om te verwerken wat er met ons is gebeurd en tijd doorbrengen in gebed en meditatie.
Op zoek naar begeleiding, indien nodig
Ik zocht advies over hoe met de situatie om te gaan bij een predikant en een paar andere discrete christenen. Ze moedigden me aan om met de leider om de tafel te gaan zitten en te proberen hem te laten begrijpen hoe zijn woorden me onder andere lieten voelen. Ik ben dankbaar voor de wijze begeleiding die ik heb gekregen.
Beslis of je wel of niet confronteert
Confronteren heeft geen zin als de dader niet wil luisteren naar wat we te zeggen hebben. In sommige situaties kunnen sommige mensen gevaarlijk zijn wanneer ze worden geconfronteerd en moeten worden vermeden.
In mijn geval voelde ik echter dat een confrontatie zou werken voor de leider en mij. Gelukkig was de leider bereid om naar me te luisteren. Ik probeerde emotioneel neutraal te zijn terwijl ik vertelde hoeveel pijn zijn opmerkingen me hadden gedaan. Ik heb ook om opheldering kunnen vragen over bepaalde zaken. Ik probeerde zachtaardig te zijn - vriendelijke opmerkingen verspreiden woede, maar harde woorden zullen de strijd aanwakkeren (Spreuken 15:1).
Daardoor begreep de leider beter hoe zijn woorden overkwamen. Hij gaf me de antwoorden die ik nodig had en een oprechte verontschuldiging.
Het vergevingsproces starten
We moeten werken aan het loslaten van wrok en pijn. Dit zal voorkomen dat we in bitterheid en woede vervallen. Als we eenmaal helder zijn, kunnen we overwegen of we de relatie met de dader moeten herstellen of verbreken. We moeten de overtreder toestaan om het goed te maken als hij of zij dat wil.
Ik moest de verwachting loslaten dat mijn dader mijn pijn zou begrijpen en mijn excuses zou aanbieden. Verwachtingen kunnen het vergevingsproces vertragen of in de weg staan.
De gelegenheid aangrijpen voor zelfonderzoek
Zit er enige waarheid in wat mensen hebben gezegd? Sommige opmerkingen van een overtreder kunnen worden afgedaan als onjuist of gebaseerd op verkeerde informatie. Andere opmerkingen moeten mogelijk worden onderzocht. Ik moest mezelf vragen stellen als: "Heb ik echt een gebrek aan talent op bepaalde gebieden, zoals hij zei?" Ik keek naar jaren van aanmoediging en positieve feedback van vroegere en huidige leiders om te bevestigen dat ja, ik heb deze talenten.
Zelfonderzoek is een onderdeel van het christelijke leven dat ons helpt te groeien (2 Korintiërs 13:5). Uiteindelijk moeten we naar ons persoonlijke bewijsmateriaal kijken om te onderscheiden wat waar is en wat niet. De mening van één persoon bepaalt niet wie we zijn of wat we zouden moeten doen.
Soms doet destructieve kritiek pijn omdat we trots hebben die uitgeroeid moet worden. Er kunnen ook enkele pijnlijke plekken van emotionele pijn zijn die zijn getriggerd en die moeten worden verwerkt en genezen.
Pixabay
Afsluitende gedachten
Het kostte me wat tijd en gebed om te herstellen van de vernietigende kritiek van de leider, maar ik kon het loslaten. Ik accepteerde enkele van zijn constructieve opmerkingen en negeerde de rest. Ik weerstond de verleiding om weg te rennen en te stoppen. Ik blijf op verschillende manieren dienen waar ik voel dat God mij leidt.
Het is vele jaren geleden sinds dit incident en ik zie zelden de persoon die me pijn heeft gedaan. Als ik dat deed, zou ik hem als een vriend behandelen zonder wrok in mijn hart. Ik kan niet zeggen of ze mijn standpunten volledig hebben begrepen, maar daar ben ik het mee eens.
Dit artikel is nauwkeurig en waarheidsgetrouw voor zover de auteur weet. Inhoud is uitsluitend bedoeld voor informatieve of amusementsdoeleinden en is geen vervanging voor persoonlijk advies of professioneel advies in zakelijke, financiële, juridische of technische aangelegenheden.
© 2017 Carola Finch
Carola Finch (auteur) uit Ontario, Canada op 10 augustus 2017:
Ik heb aan het begin van mijn artikel al gezegd dat het het beste is om overtredingen over het hoofd te zien. Ik ben echter maar een mens en kan ernstig gewond raken. Ik ga het dienen op bepaalde gebieden niet opgeven alleen vanwege één criticus. Ik geloof dat we onze pijn onder ogen moeten zien en ervan moeten genezen, niet ervoor weglopen.
Demas W Jasper uit Today's America and The World Beyond op 10 augustus 2017:
Ik voeg hieraan toe dat de aansporing om "het stof van je af te schudden en verder te gaan" waarschijnlijk van toepassing is op de situatie die je hebt aangehaald. Er zijn overal gelegenheden voor christelijke dienst, en het is niet nodig om te blijven waar het niet welkom is. God had iets belangrijkers voor je te doen ergens anders dat je ook meer vreugde zou brengen.
