The Little Shaman is een spiritueel coach & specialist in cluster B persoonlijkheidsstoornissen, met een populaire YouTube-show en klanten over de hele wereld.
Maak geen excuses voor een misbruiker
Er is vaak de perceptie dat gewelddadige relaties alleen bepaalde vormen van misbruik inhouden, of dat misbruikende mensen zich alleen op een bepaalde manier gedragen. Mensen kijken naar hun relatie en de persoon met wie ze een relatie hebben en zeggen: "Deze persoon is anders. Deze relatie is anders. Het is niet hetzelfde." Het kan een van de moeilijkste dingen zijn om te accepteren dat dit in feite niet waar is.
Het maakt niet uit wat voor soort relatie het is. Of het nu familie, vriend, echtgenoot, kind is... degenen in deze relaties met een narcist of een ander beledigend type persoon zullen vaak zeggen - en geloven - dat hun omstandigheden op de een of andere manier verschillen van de andere gewelddadige relaties die ze hebben gezien of over gehoord. Ze denken misschien dat hun omstandigheden speciaal zijn of dat de misbruiker een soort verzachtende factor heeft die hem anders, uniek en niet zoals andere gewelddadige relaties maakt.
"Ze zegt kwetsende dingen, maar ze heeft een zwaar leven gehad. Het is niet hetzelfde als Bobby's situatie. Zijn vrouw is gewoon gemeen."
"Hij slaat me, maar hij heeft emotionele problemen. Hij is niet zoals die jongens in de tv-films. Hij heeft een echt probleem."
"Mama haalt me naar beneden, maar oma was net zo en dat is de enige manier waarop moeder het weet als ouder. Ze doet het niet om mij pijn te doen of wreed te zijn zoals deze moeders die hun kinderen mishandelen. Ze weet gewoon niet beter."
Het idee lijkt te zijn dat misbruikers gemeen en hatelijk zijn om gemeen en hatelijk te zijn, dus als iemand... een probleem of geschiedenis lijkt te hebben die hun gedrag verklaart of het op de een of andere manier verontschuldigt, ze zijn geen echte misbruiker. Ze zijn op de een of andere manier anders. Dit is gewoon niet waar. Elke persoon in elke gewelddadige relatie dacht precies dit: "Het is anders. Hij is anders. Ze is anders. Ik ben anders. Dit is niet hetzelfde als die andere vreselijke relaties die ik heb gezien of waarvan ik heb gehoord. Deze persoon kan soms aardig zijn. Ze lijken spijt te hebben. Ze hebben andere problemen. Ze hebben redenen." Maar alle misbruikers hebben redenen. Alle misbruikers hebben problemen. Alle misbruikers hebben excuses.
Uw relatie is niet anders
Het is niet anders. En hoewel de meeste mensen blij zijn te ontdekken dat ze niet alleen zijn, kan het kwetsend en zelfs schokkend zijn om te beseffen dat iedereen hetzelfde verhaal heeft als zij. Iedereen dacht dat hun relatie anders en speciaal was en daarom niet onderworpen aan de "regels" van "echte" gewelddadige relaties. Iedereen weet dat wanneer een relatie als misbruik is geïdentificeerd, deze moet worden beëindigd omdat misbruik verkeerd is. Dus de hele zaak wordt gerationaliseerd:
"Ja, ik weet dat we een gewelddadige relatie moeten verlaten, maar hij is niet echt gewelddadig. Hij is beschadigd. Hij lijdt. Het spijt hem."
"Ja, ik weet dat we misbruik niet mogen verdragen, maar dit is anders. Ze heeft een heel zwaar leven gehad. Ze heeft hulp nodig."
Een deel hiervan is ontkenning en een deel ervan is omdat, in sommige opzichten, mensen zijn geconditioneerd om te geloven dat een persoon niet zowel een slachtoffer als een misbruiker kan zijn. Maar dit is gewoon niet het geval. Veel misbruikers hebben een terecht zwaar leven gehad. Veel misbruikers hebben een echt triest verhaal en de meesten waren ooit echt slachtoffer. Dat verklaart vaak hun gedrag, maar het is geen excuus of verzachting ervan. Ooit. Alleen omdat er een verklaring voor iets is, wil nog niet zeggen dat het verontschuldigd is. Een persoon kan meestal uitleggen waarom hij zichzelf toestemming heeft gegeven om een ander mens te vermoorden, maar dat? betekent niet dat het oké is dat ze het hebben gedaan of dat ze nu geen gevolgen zullen ondervinden, alleen maar omdat ze een... reden. Het lijden van misbruik is geen excuus om andere mensen te misbruiken die daar absoluut niets mee te maken hadden. Al te vaak is dit de rechtvaardiging die wordt gegeven. En maar al te vaak wordt het geaccepteerd.
Mensen zien deze persoon met wie ze samenleven of die ze kennen. Ze kunnen vaak zien dat deze persoon echt een slachtoffer was, of dat ze echt lijden of dat ze echt andere problemen hebben - problemen die aanzienlijk kunnen zijn. En mensen zijn geconditioneerd om te geloven dat als iemand een slachtoffer is, de dingen niet hun schuld zijn. Daarom kunnen ze geen misbruiker zijn. Dus accepteren ze deze rechtvaardigingen voor misbruik - en dat is eigenlijk alles wat ze zijn. Het probleem hier is het misverstand over verantwoordelijkheid. Niemand heeft ooit de schuld van misbruik, en er zijn absoluut geen uitzonderingen hierop. Niemand is verantwoordelijk of heeft controle over de acties van een ander. Ooit. Dat betekent echter niet dat het eigen handelen van de persoon niet zijn verantwoordelijkheid is. Als iemand als kind is misbruikt, maakt dat hun eigen gewelddadige acties als volwassene niet op de een of andere manier niet hun verantwoordelijkheid. Misbruik is vaak een cyclus in gezinnen en het stopt pas als iemand het stopt - te beginnen bij zichzelf.
Weten misbruikers dat ze beledigend zijn?
Soms is de verklaring voor misbruik dat de misbruiker zich niet realiseert dat zijn gedrag kwetsend of niet oké is. Hoewel dit meestal niet waar is, zelfs als dat het geval zou zijn, hoe maakt dat het dan OK om toegewijd te blijven aan de relatie? Onwetendheid is maar één keer een excuus. Nadat je iemand hebt verteld dat hun gedrag je pijn doet of je dwarszit, weten ze wel beter. Als ze niet stoppen, maakt het ze niet uit. Zo simpel is het. Als er een situatie was waarin iemand echt niet kon stoppen of echt niet kon begrijpen, dan zou de relatie is nog steeds giftig omdat ze zich nog steeds gedragen op een manier die de ander persoon. Het maakt niet echt uit of misbruik of giftig gedrag opzettelijk is of niet. Het beïnvloedt mensen hetzelfde.
Voor de goede orde, de meeste misbruikers zijn zich ervan bewust dat hun gedrag kwetsend is. Het kan ze niet schelen, tenminste niet op het moment dat ze het doen, en dat is wanneer het er echt toe doet. Later spijt hebben is geweldig en zo, maar als het iemand er in de eerste plaats niet van weerhoudt zich zo te gedragen, maakt het niet echt uit. Wat we vaak zien, is dat misbruikers de gevolgen van hun acties betreuren in plaats van de acties zelf. Daarom komt het vermeende berouw meestal pas naar boven als ze ook daadwerkelijk met deze gevolgen worden geconfronteerd. Als er geen consequenties zijn, is er vaak geen spijt. Ze vinden het jammer dat hun acties tot het gevolg hebben geleid, niet voor de actie zelf. Als het niet tot die consequentie had geleid, dan zou het er waarschijnlijk niet toe doen. Met andere woorden: "Het spijt me dat ik dit heb gedaan omdat het heeft geleid tot deze consequentie die ik niet leuk vind." Ze hebben geen spijt omdat ze vinden dat wat ze deden verkeerd was. Het wordt pas fout als het leidt tot een uitkomst die ze niet leuk vinden. Het gevolg wordt vaak hevig kwalijk genomen en het slachtoffer kan worden gestraft voor het hebben van gevoelens of het menselijk zijn.
De waarheid is dat dit een heel oud verhaal is en dat het zichzelf keer op keer heeft uitgespeeld. Het idee dat hun relatie anders is en daarom fixeerbaar of anderszins te redden is, kan een groot deel uitmaken van wat mensen zo lang in deze relaties houdt. Helaas is het resultaat altijd hetzelfde. We zeggen vaak: "Mensen die pijn hebben doen mensen pijn doen", en dat is waar. Maar dat is een verklaring, geen excuus. Gekwetste mensen kunnen mensen kwetsen, maar dat betekent niet dat ze het recht hebben.
