Coltruien door de jaren heen
Coltruien zijn al jaren een nietje in westerse kasten. Hoewel ze voornamelijk door vrouwen lijken te worden gedragen, doet iedereen mee aan het coltruispel zodra de winter komt.
Omdat ik in Zuid-Californië woon, krijg ik geen enkele kans om er een te doen, maar ik grijp elke kans die ik kan krijgen aan (zelfs als dat alleen maar betekent dat de temperatuur onder de 70 graden is gezakt.) Als ik een coltrui draag, voel ik me chic en krachtig. Het kledingstuk voelt tegelijk ingetogen sexy aan. Deze associaties zijn zo logisch als ze eenmaal in de context van de geschiedenis van het populaire item zijn geplaatst. Coltruien zijn door de geschiedenis heen symbolen van kracht, rebellie, stijl en bescheidenheid geweest.
Voor het eerst consequent gedragen in de 19e eeuw, waren coltruien vooral voor de arbeidersklasse vanwege hun bruikbaarheid. De marine, vissers en andere arbeiders droegen dit kledingstuk voor warmte en bescherming. In 1860 begonnen polospelers zich tijdens het spelen in hen te kleden, en zo kreeg de coltrui zijn oorspronkelijke naam: de 'polohals'. De coltrui heeft sindsdien de meest voorkomende naam voor het gewilde kledingstuk, hoewel er soms nog naar wordt verwezen als de polokraag over de vijver.
Voor de rest van de 19e eeuw was het stuk gereserveerd voor werkende mannen en polospelers, maar het ging over naar damesmode in het begin van de 20e eeuw met de opkomst van het 'Gibson Girl'. Dit fictieve personage is beschreven als “het visuele ideaal” van 1890 tot 1920. De look was prominent aanwezig met een hoge halslijn en werd geassocieerd met een mooie, actieve en onafhankelijke vrouw.
Ons onderwerp bleef binnen de meest extreme uiteinden van het klassensysteem tot de jaren 1920, toen het door toneelschrijver populair werd onder de middenklasse Noël Lafaard. En dit is wanneer dingen interessant beginnen te worden, en ook meer in lijn met hoe we het kledingstuk vandaag zien. In de jaren 1940 en 1950 werd het moderne iconische silhouet van het item gevormd en het meest gedragen met name door Jayne Mansfield. De coltrui ging van een arbeidersuniform naar een verleidelijke stijl.
Een paar jaar snel vooruit en Audrey Hepburn brengt de "beatnik" of "bohemien" look aan het publiek in haar beroemde film. 'De pullover met een hoge kraag met kraag heeft nog steeds een krachtige uitstraling die communiceert: 'Ik ben anders',' zegt Hepburn in de film, waarmee hij de groeiende associatie van de coltrui met 'radicale academici, filosofen, kunstenaars en intellectuelen.’.
De connectie met de anti-mainstream groeide pas in de jaren 70. Feministische activisten houden van Dorothy Pitman Hughes en Gloria Steinem, evenals groepen zoals de Zwarte Panters deze shirts aangetrokken. Coltruien zorgden voor een stijl die zowel uniform als uniek was.
Na een bewogen decennium als hoofdbestanddeel van het verzet, had het kledingstuk in de jaren tachtig een beetje een rustperiode. Dit decennium zag het kledingstuk "uncool" worden en snel naar de achtergrond verplaatst als gewoon een andere basis. Dit duurde tot in de jaren 90, met als opmerkelijke uitzondering een beruchte Gap-campagne en hiphop-"artiesten" zoals Dwayne "the Rock" Johnson.' In de campagne was hij niet te zien, maar zijn coltruistijl was berucht in de jaren 90.
De reputatie van anti-establishment van de coltrui, en een beetje nerdy, trouwde in de vorm van de dagelijkse outfit van Steve Jobs. Hoewel ik het er niet mee eens ben dat het een ‘bewuste keuze’ van de kant van Jobs om een kledingstuk te dragen met een omstreden geschiedenis, past het zeker in het verhaal dat coltruien worden gedragen en degenen vertegenwoordigen die buiten de lijntjes kleuren. Ik zou mijmeren dat Jobs zich aangetrokken voelde tot het kledingstuk om dezelfde redenen waarom activisten in de jaren 70 waren. Deze personen meenden zaken, maar wilden eigenlijk geen zaken doen - en de coltrui creëerde een kostuum dat zowel anti-establishment was, maar niet afleidde van het werk dat ze aan het doen waren.
Ergens in het midden van de jaren 2000 werden coltruien een symbool van bescheidenheid en voorzichtigheid. Ze werden gedragen door kinderen en conservatieve volwassenen, een metafoor voor hun levensstijl of persoonlijke overtuigingen. Iets later kwam echter "normcore" in de scene en de mode uit de jaren 90 kende een volledige revival, waardoor het uncoole kledingstuk weer cool werd. Tegenwoordig heeft de coltrui, zoals de meeste kledingstukken, veel associaties en iteraties. De klassieke zwarte versie met lange mouwen zal echter altijd een zekere allure en aantrekkingskracht hebben die veel verder gaat dan praktisch.
Wanneer we ons elke dag aankleden, houden we vaak geen rekening met de historische context van elk stuk. Laatst droeg ik een nieuw voor mij gestreepte coltrui, ik voelde me zo knus en cool! Ik wist niet dat ik jaren van radicale geschiedenis met me meedroeg terwijl ik mijn dag doorbracht. Ik geloof dat bewuste mode meer is dan begrijpen waar onze kleding fysiek vandaan komt, maar hoe het door de tijd is gereisd om vandaag in onze kasten te belanden. Een meer doordachte shopper zijn, houdt in dat we een holistische kijk geven op de verhalen achter elk stuk dat we kopen. Voor mij is het zo opwindend om te weten welke gebeurtenissen in de geschiedenis hebben plaatsgevonden om me nu een kledingstuk te laten kiezen.
Dingen gebeuren per toeval, maar mode hoort daar niet bij.
