Week van outfits-serie: een week van minimalistische, op uniformen geïnspireerde outfits met Jasmine Hwang van The Pleb Life - The Good Trade

// OVER JASMIJN //

Leeftijd | 28
Plaats | Los Angeles, CA
Bezigheid | Leraar vierde leerjaar op een Arts Integrated School
Waar vind je haar | Instagram en Het Pleb-leven blog
Favoriete duurzame/ethische merk | Er is zoveel om uit te kiezen, maar ik denk dat mijn hart altijd terug zal gaan naar Everlane omdat het mijn toegangspoort was tot ethische mode, en het is ook degene die ik standaard gebruik omdat het het beste bij mijn stijl past. Andere favorieten zijn Gratis label, zondag, Nisolo, en Sotela.

———

Mijn relatie met mode heeft ups en downs gehad. Wat eerst begon als het lege canvas van een introverte persoon voor zelfexpressie zonder een woord te zeggen, groeide uit tot een gevangenis voor mijn lichaamsbeschamende overtuigingen en onzekerheden. Ik begon mijn eerste modeblog op 19-jarige leeftijd, voordat ik het idee van 'lichaamspositiviteit' en 'zelfliefde' kende, maar toch wilde ik laten zien dat je geen maat nul hoefde te zijn om stijlvol te zijn.

In de jaren die volgden verloor ik dit uit het oog: naarmate mijn lichaam veranderde en groter werd, groeide mijn liefde voor mode kromp met elke meltdown in kleedkamers en met elke spijkerbroek die niet over mijn knieën ging. Het kostte me bijna een decennium later om die positiviteit van het lichaam weer te vinden.

Laten we snel vooruitspoelen naar ongeveer een jaar geleden. Ik had weer een kast vol kleren maar niets om aan te trekken. Mijn kant van de kast barstte (ik deel momenteel een kleine kast in een 400 vierkante meter grote kast). voet appartement met mijn vriend). Genoeg was genoeg. De vicieuze cirkel van kopen en opruimen moest voor eens en altijd stoppen, en dus ging ik door het konijnenhol van de Capsule-garderobe - en vond onderweg minimalisme, slow living en ethische mode.

Beginnend met meer dan 200 kledingstukken tot nu met iets minder dan 70 (met als doel er ongeveer 50 te worden), heb ik het afgelopen jaar zoveel losgelaten - en niet alleen slecht passende kleding! Ik heb de schaamte losgelaten om aan te komen; onzekerheden die me beperkten tot het dragen van alleen bepaalde dingen die zogenaamd het beste bij mijn vorm pasten; en elke FOMO voor passerende trends. En ik kreeg zoveel meer: ​​een onbeschaamd vertrouwen in mijn lichaam, mijn stijl en mijn waarden.

In dit laatste jaar heb ik ook mijn garderobe overgezet naar voornamelijk monochroom. Ik heb geleerd om eenvoud te omarmen en mijn voorliefde voor zwarte kleding (maar serieus, als het niet zwart is, zal ik het waarschijnlijk niet dragen) en voor het herhalen van outfits en silhouetten.

Mijn benadering van mode draait om een ​​bewustere consument zijn - bewust in hoeveel en wat ik koop, en ook bewust in wie mijn kleding heeft gemaakt en van welke materialen ze zijn gemaakt. Mijn kleding moet passen bij mijn levensstijl. Bij het loslaten van 70% van mijn garderobe moest ik in het reine komen met het feit dat deze levensstijl niet is zoals die van alle anderen, en dat is meer dan oké. Ik moest uitzoeken wat ik eigenlijk zal dragen, in plaats van wat ik nodig zou kunnen hebben of wat ik zou moeten hebben.

Ik realiseerde me dat ik niet vaak uitga, dus ik kon al die lovertjes, geborduurde tops loslaten (samen met het idee dat ik kleren moest hebben om in uit te gaan). Ik realiseerde me dat als het niet comfortabel is, ik het niet zal dragen - hoe schattig het ook is of hoe goed het me ook staat. Ik realiseerde me dat als het niet eenvoudig is, ik het niet zal dragen. Ik realiseerde me dat ik geen rok-achtig meisje ben, en dat is oké! Het belangrijkste is dat mijn kleding me een goed gevoel moet geven. Ik zal me nooit meer door kleren laten intimideren door te denken dat ik minder ben dan of dat ik niet iemand ben die liefde waard is.

Onlangs ben ik het pad van minimalisme van uniforme dressing ingeslagen. Ik realiseerde me dat het hebben van een uniform (of twee of drie) de ultieme blijk van vertrouwen is. Zoals Manrepeller zei, je hebt een modestaat van nirvana bereikt. Je hebt eindelijk ontdekt wat voor jou, je lichaam en je levensstijl werkt, en je laat kleding niet voor je spreken; u draagt ​​eerder uw kleding en niet andersom. Dus zoals je zult zien in mijn week van outfits, streef ik naar uniforme aankleding - om outfits of silhouetten te hebben die faalveilig zijn, zodat ik me kan concentreren op belangrijkere dingen in mijn leven.

Op de eerste zondag van elke maand gaan we naar de vlooienmarkt van Pasadena City College - meestal gewoon om rond te lopen en wat frisse lucht op te snuiven. Maar af en toe stuiten we op een juweeltje zoals deze mandtas! Een comfortabele outfit is een must voor vlooienmarktochtenden!

Maandagen zijn al moeilijk genoeg zonder me zorgen te maken over wat ik aan moet trekken, dus ik ga meestal met een versie van jeans en een T-shirt. Deze makkelijke en luchtige gaas dolman top van Suunday is een makkelijke keuze. Sommige leuke oorbellen zijn altijd een geweldige manier om af te leiden van vermoeide ogen!

Een ander uniform dat ik heb is: wijde broek met een graphic tee. Door deze look voel ik me altijd een beetje creatiever en geeft het altijd een beetje pit aan mijn stap. Ik heb de hele zomer praktisch in deze Muji-katoenen broek met wijde pijpen geleefd. Ze zijn gemaakt van biologisch katoen en zijn absoluut een van mijn favoriete stukken in mijn garderobe.

Ik kruip meestal tegen woensdag om naar het weekend te gaan, dus ik val altijd terug op mijn uniformen. Dit is er een van: een broek met hoge taille, een crop tank, een vest en enkele slippers. Deze Sunday-broek van Free Label is een van mijn favoriete stukken die ik bezit. Iedereen heeft zo'n broek nodig!

Bij een overwegend zwarte kledingkast is een geheel zwarte look voor mij vrij normaal. Ik vind het heerlijk om een ​​basic T-shirt om te ruilen voor een linnen T-shirt, zodat ik me wat beter in elkaar voel voor het geval ik besluit om na het werk met mijn collega's happy hour te gaan maken.

Nadat ik een te veel kleding met stippen en luidruchtige bloemen had verwijderd, heb ik geleerd dat strepen en kleine bloemen de enige patronen zijn die ik ooit echt zal dragen. Dit is een variatie op het uniform van maandag en is de laatste tijd mijn favoriete bezigheid, aangezien de herfst LA nog niet helemaal heeft bereikt.

Als je in LA woont, zou je niet denken dat naar het strand gaan zo zeldzaam zou zijn, maar dat is het wel! Mijn vriend en ik hebben geprobeerd meer moeite te doen om te gaan, omdat het zo'n geweldige plek is om de stekker uit het stopcontact te halen en de stress van de week weg te spoelen. Wanneer ik naar het strand ga, neem ik mijn fedora van Equal Uprise.