Een van de nadelen van het bezit van een klassieke auto is dat ze voor lange tijd stil blijven staan. Als we met de sleutel in de hand naar de auto gaan, vragen we ons vaak af of ze zal starten of niet. Professionele monteurs verdelen een no-start-conditie in twee hoofdcategorieën. Er is het scenario waarin de motor mooi ronddraait maar weigert te starten. Hier gaan we het hebben over de tweede groep, dat is wanneer een klassieke auto helemaal niet aanslaat. Mechanica noemen dit een no-crank no-start-conditie.
Waarom auto's niet starten?
Natuurlijk zou de belangrijkste reden voor een motor en niet de slinger van een auto een probleem met de batterij zijn. Aangezien eigenaren van klassieke auto's bekend zijn met de behandeling van een batterij tijdens langdurige opslag, zullen we dit even kort bespreken en dan verder gaan. Bij het langdurig stallen van auto's is het een goed idee om de accu uit de auto te halen. Bewaar ze indien mogelijk in een schone en droge omgeving met gematigde temperaturen. Op deze manier wanneer het tijd is om
Als het voertuig niet start wanneer de batterij staat bekend als goed, hoeven we niet terug te gaan en het opnieuw te controleren. Als het gaat om oldtimers en batterijen, is het grootste probleem wanneer er onverwachte langdurige opslag plaatsvindt. Soms parkeren we onze klassiekers in de verwachting ze in de nabije toekomst te gebruiken. Niettemin wordt het leven druk en gaan weken, maanden en jaren voorbij zonder de mogelijkheid om ze te starten en te runnen. In deze situatie wordt aanbevolen om de batterij en de kabels te vervangen, zodat we weten dat onze startspanning voldoende zal zijn.
Het probleem identificeren
Hoewel de batterij en de startmotor vaak de oorzaak zijn van een toestand zonder krukas, hebben veel klassieke auto's een paar afzonderlijke componenten tussen deze twee apparaten. Op auto's van de jaren '40 tot het begin van de jaren '70 is het gebruikelijk om een externe startersolenoïde te hebben. Het montagegebied kan variëren, maar gebruikelijk is het bovenste deel van de firewall. Op klassieke Ford-, Lincoln- en Mercury-auto's ze bevinden zich aan de binnenkant van het spatbord aan de passagierszijde. Veel modellen hebben een apart relais dat de solenoïde activeert. Hoewel deze apparaten betrouwbaar zijn, hadden de ontwerpers waarschijnlijk niet gepland dat ze langer dan zestig jaar mee zouden gaan.
In een typisch systeem ontvangt het startrelais een signaal van de contactslot om de accu op de startmotor aan te sluiten. In het relais laat een set elektrische contacten stroom naar de startersolenoïde stromen. Als deze contacten gecorrodeerd of extreem versleten raken, is het mogelijk dat ze de klus niet klaren. Een externe startersolenoïde voert, in tegenstelling tot het relais, hoge spanningen. Om deze reden zijn deze vaak groot van formaat en hebben ze zware bedrading die is bevestigd aan de lug-stijlterminals. Wanneer de sleutel in de krukstand wordt geduwd, moet er spanning aan beide zijden van de solenoïde staan. Als er geen spanning staat op de kabel die naar de starter loopt, maar wel spanning op de accuzijde, dan is de solenoïde defect.
Tips voor het diagnosticeren van startrelais
Soms proberen monteurs een diagnose te stellen door de sleutel naar de krukstand te draaien en te luisteren naar een klikkend geluid. Hoewel deze test zijn voordelen heeft, moet u een verdere diagnose stellen voordat u onderdelen vervangt. Een ding dat de klikruistest verifieert, is dat er stroom door het circuit stroomt. Het is echter mogelijk dat een startrelais een klikgeluid maakt en toch geen stroom levert via de gesloten contacten.
Gelukkig is dit elektrisch apparaat eenvoudig te testen met een meter of 12 V testlicht. Startrelais voor klassieke auto's hebben vaak vier draden in de connector. Met de contactsleutel in de aan-stand, zou er stroom moeten zijn op de dikke rode draad en een sterke massa op de zwarte draad. Wanneer de contactsleutel naar de krukstand wordt geduwd, moet er een extra 12 V in het relais gaan en 12 V komt uit op de draad die naar de startersolenoïde loopt.
