Elke denominatie, elk geloof en elke geloofsbelijdenis heeft zijn eigen overtuigingen en normen om naar te leven, maar wat gebeurt er als die normen je voor altijd vrijgezel houden?
In dit filmpje @thediaryofrihanna deelt waarom ze gelooft dat ze 36 en vrijgezel is en hoe evangelisatie en 'zuiverheidscultuur' de schuld is. Dit is een getuigenis dat je in de kerk niet zult horen.
Het is jammer dat ze het gevoel heeft dat ze daarmee kansen heeft gemist goede mannen omdat ze niet 'christelijk' genoeg waren. Het lijkt erop dat ze doorkomt naar een nieuw ontwaken van wat echt belangrijk voor haar is, en het kan anders zijn dan wat ze is opgevoed om te geloven.
Gebruiker @rev.cheese deelt haar eigen ervaring met gemiste kansen. "Ik kon niet daten tenzij de man iemand was met wie ik ooit dacht te trouwen. De jaren die ik verloor om er niet achter te komen wat een goede partner was." Op dezelfde manier bekent commentator @ablondeinalaska hoe evangelisatie haar eigen liefdesleven heeft belemmerd. "Ik ben 45 en vanwege onvruchtbaarheidsproblemen. Ik was beschadigde goederen. Die godvrezende mannen vertrokken omdat ze iemand wilden die hen HUN nageslacht kon schenken." Helaas zijn er sommigen die last hebben van grootheidswaanzin over hun eigen DNA.
Aan de andere kant besloten sommige kijkers op hun gevoel te vertrouwen in plaats van blindelings de regels van religie te volgen. Commentator @ briannajohnson8849 zegt: "Ik kan dit niet genoeg onderstrepen. Ik ben zo blij dat ik de nee-zeggers heb genegeerd en met mijn agnostische echtgenoot ben getrouwd, die van topkwaliteit is."
Voel je vrij om uit deze anekdotes te halen wat je wilt, maar als er niets anders is, overweeg dan één vraag: op welk punt wordt een systeem van overtuigingen een reeks onbereikbare normen die uiteindelijk leiden tot een pad van spijt en eenzaamheid?
Volg ons voor meer PairedLife-updates Google Nieuws!
