Hoe ziet een vakantie in 2020 eruit?
Miljoenen van ons stellen dezelfde vraag: waar is de viering in een jaar dat zoveel van zovelen heeft afgenomen?
Als het niet alleen sneeuwstormen zijn die ons thuis houden, en als vakantiemuziek meer harten breekt dan heelt, bladeren we door het fotoboek van onze herinneringen voor vrolijkere seizoenen. De sleutel naar onze veerkracht dit jaar is om die herinneringen dierbaar te houden die ons aarden, om te zijn teder voor ons verdriet, en naar verwarm onze harten met de hoop dat die goede tijden weer zullen komen. En misschien, als ze dat doen, zullen ze des te zoeter zijn omdat we nu begrijpen hoe pijnlijk het is om ze te missen.
Zelfs in het team van The Good Trade, aangezien we elkaar dit jaar meestal via een zoomvenster hebben gezien, zoeken we naar manieren om contact te maken tijdens dit seizoen. Vandaag delen we allemaal onze favoriete vakantietradities - zowel uit het verleden als het heden - terwijl we hopen op een nieuw jaar vol verbondenheid. Zorg ervoor dat u uw eigen favoriete vakantietradities deelt in de
—Alyssa—
Leider op sociaal en gemeenschapsgebied
Onze familietradities zijn niet veel veranderd sinds ik een kind was. Gelukkig voor de familie besloten mijn broers en zussen en ik allemaal om in Zuid-Californië te blijven, dus we kunnen meestal elk jaar samenkomen (samen met meer dan 40 tantes, ooms, neven en nichten, vrienden, enz.).
Onze kerstochtend ziet er ongeveer hetzelfde uit sinds ik een jaar of zeven was. Ik kan de nacht ervoor niet slapen, ik maak mijn tweelingbroer om 7.30 uur wakker (niet zijn favoriete onderdeel, dat kan ik je vertellen), we rennen naast de deur en springen op mijn oudere broer - niet zijn favoriete rol - voordat we bij mijn ouders intrekken slaapkamer. We stapelen ons op hun bed (vijf volwassenen, een queensize matras... vergelijkbaar met Twister) en openen kousen voordat we naar beneden gaan en ons traditionele kerstontbijt van Æbleskivers maken. Ik weet niet helemaal zeker hoe traditie tot stand is gekomen - we zijn niet eens Deens! Maar het is leuk om mijn jongste nichtjes en neefjes te leren hoe ze ze moeten vullen en omdraaien, voordat ze rond de tafel gaan zitten voor een groot familieontbijt.
“Het is altijd onze familietraditie geweest om mijn moeder een kerstversiering en kerstversiering te geven. We brachten uren door met het afstruinen van vintage markten.”
Sinds we klein waren, is het altijd onze familietraditie geweest om mijn moeder een kerstversiering en kerstversiering te geven als onderdeel van ons geschenk aan haar. We brachten uren door met het afstruinen van vintage markten, online winkelen (TY Etsy!), En op zoek naar coole opties elke keer dat we de stad uit gingen. Ik ben een van de vijf kinderen, van wie er twee nu hun eigen kinderen hebben, dus je kunt je alleen maar voorstellen hoe de Santa-collectie eruit ziet. Aangezien mijn ouders maar ongeveer 45 minuten verwijderd zijn, ga ik na Thanksgiving meestal naar beneden om met ze te versieren, en ik vind het heerlijk om na te denken over elke decoratie en kerstversiering terwijl ze omhoog gaan. (Laat me je vertellen, als mijn leven in Santas is aangelegd, zijn mijn emo-jaren echt duidelijk.)
De rest van onze kerstdag is een beetje wazig, omdat we onze uitgebreide familieleden altijd ontvangen voor een groot kerstdiner. Het is luid, misschien een beetje zwaar bij het gieten, en ik zou het niet anders willen (behalve dit jaar natuurlijk).
—AmyAnn—
Mede-oprichter en CEO
De feestdagen zijn de meest magische tijd van het jaar. Ik heb zoveel goede herinneringen aan het snoeien van bomen, het geven van geschenken, familiespelletjes, eten en plezier. Ondanks ons aandeel in hartzeer en verliezen door de jaren heen, waren en blijven de feestdagen een vreugdevolle tijd voor mijn gezin.
“We zouden kerstcadeaus op de stoep van onze vrienden en uitgebreide familie achterlaten, aanbellen en *rennen.*”
Als kind was onze favoriete familietraditie good ‘ol Ding Dong Ditch met een kerstcadeau-twist. We lieten kerstcadeaus (meestal zelfgemaakte kerstkoekjes) op de stoep van onze vrienden en uitgebreide familie achter, belden aan en. Het was een spel voor iedereen, want de ontvangers van geschenken renden het huis uit en probeerden ons te vangen en te taggen. Het moet best schattig zijn geweest om vier mollige kinderen in sneeuwpakken door de winterse omstandigheden te zien rennen en te zien ontsnappen naar onze vluchtauto - wat natuurlijk een minibusje was. Jaarlijks liepen er verwondingen op, maar het was een heerlijke traditie dat mijn ouders begonnen voordat ze kinderen kregen en doorgingen totdat we allemaal volwassen waren.
Mijn man en ik zijn onze eigen zoete tradities begonnen, een van mijn favorieten is een jaarlijkse schaatsdatum op de ijsbaan Los Angeles Pershing Square. We gaan dit jaar niet naar de ijsbaan vanwege COVID en het feit dat ik eind december 9 maanden zwanger zal zijn (Ik was in het begin niet gecoördineerd!), Maar ik kijk ernaar uit om onze dochter in de komende jaren in de traditie op te nemen.
—Henah—
Editor
Opgegroeid in een Indiaas-Amerikaans huishouden van de eerste generatie, kunnen onze vakantietradities het best worden omschreven als "A voor inspanning.” Omdat Diwali een veel grotere zaak was, waren deze halfslachtige inspanningen meer voor mij dan voor wie dan ook anders. Dus elk jaar hingen we lichten op in onze tuin, zetten de nepboom op met overdreven kleurrijke ornamenten, en mijn ouders lachten ons uit met "Wat moet de kerstman voor je halen?" heel goed wetende dat het was "Vertel ons gewoon, wat moeten we voor je kopen?" (Sorry voor iedereen wiens bubbel ik ben barsten!)
“Mijn vader en ik kochten altijd een enorme zak en maakten ze avond aan avond totdat onze nagels zouden barsten.”
Tegen de tijd dat ik mijn tienerjaren binnenging, nam ik vakantietradities met volle kracht over, omdat niemand anders dat echt zou doen. Ik wilde de magie van Kerstmis ervaren, met stapels cadeautjes, voor onze open haard zitten en elke soort vakantiefilm opsnuiven en warme chocolademelk drinken. En de enige traditie die we elk jaar hebben gedaan, is kastanjes maken. We roosterden ze niet ~op een open vuur~ maar mijn vader en ik kochten altijd een enorme zak en maakten ze avond aan avond totdat onze nagels zouden barsten. De helft van de tijd waren de kastanjes toch beschimmeld of bedorven, maar het ging om de traditie.
Nu mijn man en ik de afgelopen jaren samen hebben gewoond, zijn we begonnen met het bouwen van onze eigen tradities, zodat ik kan blijven vieren zoals ik altijd heb gedroomd:
De kerstboom gaat begin november de lucht in (don't @ me) vol met twinkelende lichtjes en witte en gouden ornamenten. Meestal voegen we ook elk jaar een sentimenteel ornament toe.
Vervolgens trappen we het vakantieseizoen af met het kijken naar "Love Actually" en "Elf", compleet met warme chocolademelk, gastronomische marshmallows, kaneel en slagroom. Vervolgens nestelen we ons elk weekend onder onze grof gebreide deken en kijken we naar nieuwere, twijfelachtig betere vakantiefilms.
We bezoeken elke mogelijke vakantiemarkt, ook in Jersey City en Bryant Park in NYC, de meest magische marktplaats om kleine bedrijven te vieren.
Ik kies zorgvuldig attente geschenken voor iedereen in onze families terwijl mijn man ze gracieus inpakt en we jazzy vakantiemuziek spelen.
Tijdens de eigenlijke vakantie verdelen we onze tijd tussen de huizen van onze drie families, elk voor een andere maaltijd, waar we dankbaar voor zijn, aangezien iedereen maar 45 minuten van ons vandaan woont. We komen opdagen met feestelijke traktaties, wisselen geschenken uit en genieten van een smorgasbord van niet-traditionele kerstmaaltijden.
De lijst gaat maar door, maar in wezen geniet ik van elk moment tussen 1 november en 31 december. In de toekomst, als we plek hebben voor een eettafel en het weer veilig is, ben ik ook de eerste die het kerstdiner organiseert, met een themamenu, drankjes, decor en al. Waaronder natuurlijk wat kastanjes.
—Danielle—
Partnerschapsmanager
Met verschillende getinte, korrelige homevideo's als bewijs, bracht ik veel kerstochtenden in mijn kindertijd door met het openen van mijn cadeaus camera naast mijn oudere zus, voor onze versierde boom en bedankte de afzenders - op de gretige aansporing van mijn ouders - een voor een een. (De beelden zijn nooit teruggekomen naar de schenkers om ze zelf te bekijken, maar helaas traditie!)
Het uitpakken van cadeaus werd altijd begeleid door dezelfde kerstalbums: The Jackson 5, Bebe & Cece Winans, Mariah Carey, en het Salsoul Orchestra - die ik sindsdien allemaal op Spotify heb gevonden en nog steeds elk jaar in mijn eigen huis speel tijdens de feestdagen seizoen. (Een paar jaar geleden schonk mijn moeder me ook met tranen in de ogen haar originele Salsoul-vinyl 😭.)
“Bijzonderer dan een boomtoppende ster was een met de hand geschilderd decoratief bord met personages uit 'It's a Wonderful Life'.”
Meer bijzonder in ons huis in New Jersey dan een boomtoppende ster was echter een met de hand geschilderd decoratief bord dat elk jaar boven onze open haard stond met personages uit de favoriete kerstfilm van mijn vader, "It's a Wonderful Life." Mijn moeder versierde het huis ook altijd met kerststerren, en nog steeds.
Aangezien mijn ouders niet meer samen zijn en ik nu aan de andere kant van het land woon, zijn tradities moeilijker in stand te houden, maar mijn partner en ik heb er zelf een paar gemaakt: we maken altijd één cadeau open op kerstavond, zetten een boozy koffie of warme chocolademelk (waardoor we kunnen doen alsof dat het "koud buiten" is in Los Angeles 🙄), en kook, kook, kook - nooit recepten die we onder de knie hebben, maar altijd nieuwe die we graag willen ervaren.
—Kayti—
Editor
Ik ben een sukkel voor tradities en rituelen, dus de feestdagen zijn een van mijn favoriete tijden van het jaar. We groeiden op in de bergen met een vader die Clark Griswold verafgoodde. Kerst bij ons thuis was altijd groots en vrolijk, en de omgehakte boom was toepasselijk bizar, zowel qua grootte als qua inrichting. Laten we zeggen dat er een ladder nodig was om ornamenten aan de bovenste helft te hangen.
“De omgehakte boom was passend bizar, zowel qua grootte als qua inrichting.”
Omdat ik uit een groter gezin kom (drie broers en zussen en veel neven en nichten), kwamen we vaak samen met uitgebreidere mensen familieleden, waarbij iedereen zich in hetzelfde huis nestelt en op luchtbedden en uittrekbare banken slaapt. Oma gaf iedereen altijd een bijpassende pyjama voor kerstavond. Dit waren enkele van mijn favoriete jaren omdat alles chaotisch en opwindend was, net als in het huis van Griswold.
Maar mijn favoriete vakantietraditie behoort tot het verleden, nu mijn broers en zussen en ik volwassen zijn en veel liever slapen. Toen we kleine kinderen waren, sliepen we met z'n vieren allemaal in dezelfde slaapkamer op kerstavond, keken we naar vakantiefilms of fluisterden we verhalen tot diep in de nacht. Toen, enige tijd nadat het huis stil was geworden, liepen we samen op onze tenen de woonkamer in om te zien wat de kerstman voor ons had achtergelaten. We piekten in onze kousen en namen soms snoep of klein speelgoed mee terug naar de slaapkamer. Daar wachtten we samen ongeduldig tot de zon op was en het tijd was om mama en papa (mijn arme ouders 😫) wakker te maken. Het was een geheim tussen broers en zussen, hoewel ik zeker weet dat mijn ouders altijd wisten wat we van plan waren.
—Emily—
Hoofdredacteur
Kerstavond, als ik die met mijn gezin in Indiana doorbreng, begint altijd met een katholieke mis die ons allemaal naar wierook laat ruiken. Daarna rijden we naar het centrum om te kijken naar de enorme kerstverlichtingsinstallatie die mijn woonplaats sinds 1940 heeft versierd (je kunt het zien hier, hoewel internet het geen recht doet). Dan - mijn favoriete onderdeel - gaan we naar huis, kijken een kerstfilm en wisselen kleine cadeautjes uit die mijn broers en ik voor elkaar hebben gemaakt of gekocht. Het is altijd een avond vol verwachting voor de volgende ochtend, maar ook zo feestelijk en aardend om bij elkaar te zijn.
Nu ik ver van mijn familie woon en vluchten terug naar Indiana zwaar worden voor het oude budget tijdens de vakantiedrukte, creëren mijn man en ik onze eigen vakantietradities. In normale jaren nodigen de ouders van onze vrienden ons uit voor vakantiediners, waar ze ons te eten geven en lange verhalen delen over hun ervaringen in de filmindustrie. We worden altijd verwelkomd als onderdeel van hun familie wanneer we daar zijn, iets wat ik koester.
“We spelen de hele dag jazzmuziek terwijl we een zelfgemaakte ramenbouillon sudderen en vakantiedesserts maken.”
Op eerste kerstdag, als we alleen met onze konijnen zijn, spelen we de hele dag jazzmuziek terwijl we een zelfgemaakte ramenbouillon laten sudderen en vakantiedesserts maken. Vorig jaar zijn we erin geslaagd om een dozijn chocolade-babka's te bakken om door het hele land naar onze families te verzenden en ik vermoed dat we dit jaar iets soortgelijks zullen doen.
We drinken feestelijke drankjes, maken een familiefoto met onze konijntjes, spelen bord- en kaartspellen en zitten op de trap van ons appartement om de vredige stilte van Los Angeles in zich op te nemen. Als we besluiten elkaar cadeaus te geven, maken we ze open, hoewel dit jaar onze cadeautjes voor elkaar onze aanwezigheid zijn (we zijn allebei veel meer "quality time" mensen). Kortom, mijn huidige favoriete traditie is CHILLEN. Het is anders dan toen ik een kind was, maar het vult mijn hart altijd met zoveel vreugde en optimisme voor het komende nieuwe jaar!
🎁Deel je favoriete vakantietradities in de reacties hieronder! 🎁
VERWANTE LEZING
