Ik begreep niet echt hoeveel tijd ik had voordat mijn dochter werd geboren, en dus was ik behoorlijk verblind door hoe dramatisch het landschap van mijn dagelijks leven veranderde. Wanneer er een planningsvergadering nodig is om 15 minuten alleen tijd vrij te maken om te douchen, lijkt uitgaan met vrienden net zo goed mogelijk als een nachtelijke reis naar de maan. Naarmate mijn dochter is gegroeid, heb ik langzaamaan meer flexibiliteit en vrijheid teruggekregen met mijn tijd. Maar ik merk dat veel van mijn vriendschappen zijn veranderd. Niets is precies *fout*, we zijn allemaal plotseling echte volwassenen geworden, met onze eigen families, carrières, en andere prioriteiten die ervoor zorgen dat uitzoeken wanneer en hoe je bij elkaar kunt komen, voelt alsof je iets nieuws leert taal.
Hoewel er geen wondermiddel is voor elk scenario, zijn hier enkele dingen waarmee u rekening moet houden als u door de volgende fase van uw volwassen vriendschappen navigeert, vooral nadat zij (of u!) Ouders zijn geworden.
Onderzoek uw verwachtingen
Toen we in de twintig waren, waren de mensen die ik als mijn goede vrienden beschouwde degenen met wie ik bijna constant contact had. Als we na het werk niet uit eten gingen of last-minute weekendjes weg gingen, bliezen we elkaars telefoons dag en nacht op. Nu kan het een maand plannen zijn om aan het avondeten te komen, en weekendjes weg zijn ongeveer net zo gewoon als een zonsverduistering.
"Houd rekening met vertragingen."
Hoewel ons sms'en nog steeds als gezond wordt beschouwd, zijn de tijdsverschillen tussen reacties gebruikelijker geworden. Tussen de eisen van onze families, banen en zelfs zelfopgelegde geestelijke gezondheidsgrenzen met onze schermen, duurt het soms even voordat we weer bij elkaar komen. Wat ik heb geleerd is om vertragingen te verwachten. Dit is een riff op de geluk kloof, wat verwijst naar de ruimte tussen verwachtingen en realiteit. Hoe groter de kloof, hoe groter de kans op teleurstelling. In de levensfase met piekverantwoordelijkheden merk ik dat hoe meer ik elke sociale gebeurtenis kan bekijken die erin slagen om samen te komen als een bonus of een traktatie, hoe kleiner de kans dat ik me er verpletterd door voel niet.
Wees nieuwsgierig, niet veroordelend
Dit oude citaat van Walt Whitman is een echt veelzijdig juweeltje en kan in veel aspecten van je leven worden gebruikt. Als je vriend(in) plotseling super druk lijkt te zijn of minder geïnteresseerd in je leven, ga dan niet uit van aannames over waarom. Oefen in plaats daarvan nieuwsgierigheid. Wat gebeurt er in het leven van je vriend? Is er iets nieuw? Gaan ze ergens doorheen? Gaat alles goed met hun kinderen? Vraag hen. Vraag naar hun baan, hun gezin, waar ze aan hebben gedacht of gelezen of gekeken, hoe ze hun tijd besteden. Luister en volg later wat ze hebben gedeeld.
"De enige aanname die ik mezelf toesta, is dat mijn vrienden net zo druk bezig zijn met jongleren als ik."
Nieuwsgierig zijn kan je de angst besparen die kan ontstaan als je aanneemt dat er iets mis is. De enige veronderstelling die ik mezelf toesta, is dat mijn vrienden net zo druk bezig zijn met jongleren als ik. Het helpt me om na te denken over hoe ik moet schakelen tussen prioriteiten, waarbij ik slechts een paar dingen moet kiezen om me elke dag op te concentreren: mijn kind, werk en yoga op een dag; mijn huwelijk, schrijven en maaltijdbereiding de volgende. Als ik het bellen van een vriend moest uitstellen om een deadline te halen voordat de babysitter naar huis moest, dan is dat slechts een weerspiegeling van hoe weinig tijd ik die dag had, niet van hoe ik over mijn vriend denk.
Nieuwsgierig zijn helpt om een gezonde onthechting op te bouwen voor omstandigheden die buiten onze controle liggen, dus liever in plaats van alles persoonlijk op te vatten, ontwikkelen we een gevoel van mededogen dat ons uiteindelijk beter zal maken vrienden.
Laat je vrienden zichzelf zijn
Sommige van uw kindvrije vrienden zullen een actieve rol spelen in het leven van uw kinderen. Ze zullen geïnteresseerd zijn in hun capriolen, ze zullen bij elk evenement komen opdagen en ze kunnen zelfs attente geschenken sturen. Dit is geweldig! Maar pas op dat u niet per ongeluk hetzelfde niveau van betrokkenheid van alle anderen verwacht. Sommige vrienden (zelfs degenen die zelf ouders zijn!) zullen onhandig of zelfs ronduit ongeïnteresseerd zijn in je kinderen. Sommige vrienden zullen nooit naar een verjaardagsfeestje met een dino-thema willen komen. Laat dat in orde zijn. Laat dat geen statement zijn over jou, je kinderen of je vriendschap. Zie deze vriendschap in plaats daarvan als een kans om je individuele volwassen zelf te zijn en zet je ouderhoed af. We moeten allemaal verbonden blijven met de delen van onszelf die geen bepaalde rol vervullen, en dit is een geweldige ruimte om dat levend te houden.
“Sommige vrienden zullen nooit naar een verjaardagsfeestje met dinothema willen komen. Laat dat in orde zijn.”
Aan de andere kant, als je geen kinderen hebt en moeite hebt met het omgaan met het leven van je vriend als ouder, probeer dan dit: stel je voor dat je vriend een nieuwe baan is begonnen in een vakgebied dat je niet kent. Zelfs als je de branche niet kent, zou je iets vinden waarmee je je kunt identificeren: de cultuurschok van een nieuw kantoor, de eindeloze eisen van een klant of de overuren die ze niet hadden verwacht. Wees op dezelfde manier ondersteunend voor een nieuwe ouder; ze leren een nieuwe baan en doen dat met 80% minder slaap. Het zal je misschien verbazen hoeveel je nog steeds kunt relateren aan de ervaringen van je vriend als je de universele aspecten ervan in overweging neemt, en je relatie zal alleen maar sterker worden.
Breid uw activiteiten uit
Kinderen nemen veel tijd in beslag, en daarom hebben ouders niet dezelfde flexibiliteit als toen we kinderloos waren. Afhankelijk van babysitters, budgetten en energie kan dit betekenen dat er meerdere jaren zijn waarin we het sociale leven min of meer helemaal verlaten.
Dit hoeft niet het einde te zijn van quality time met onze vrienden! Overweeg om samen boodschappen te doen: de wekelijkse boodschappen halen, naar de wasstraat gaan of zelfs samen naar de kapper gaan zijn allemaal gelegenheden om te kletsen en wat informele facetime IRL te krijgen. Als je vriend niet in de buurt is, probeer hem dan te bellen tijdens klusjes. Mijn beste vriend en ik Facetimen vaak tijdens het koken of de was doen. Het hoeft ook geen marathon te zijn. Probeer de 8 minuten bellen, waarvan is bewezen dat het niet alleen de verbinding bevordert, maar ook je humeur verbetert. En slaap niet op technologie! Ik heb een vriend die me vertelde over een Google-document dat ze bij haar bestie bewaart, waar ze dingen opschrijven waarover ze willen praten als ze de kans krijgen om te chatten. Hoewel ze vaak vergeten de items van de lijst af te vinken, voelen ze zich verbonden door samen deze doorlopende draad te onderhouden.
Kijk lang
"Ik zeg tegen mezelf dat ik haar terug zal bellen, en dan komt het leven in de weg en vergeet ik het."
Mijn jeugdvriendin Carol is een van die extroverten uit het leerboek die leeft voor het ontmoeten van andere mensen. Haar leven is een carrousel van reizen, evenementen en schijnbaar zoveel vrienden dat ik echt niet kan geloven dat ze zich iemands naam herinnert. Zij is door de jaren heen altijd degene geweest die contact met me heeft gelegd, en ik ben niet altijd de beste geweest in het beantwoorden. Het heeft niets met haar te maken. Soms zie ik haar naam op mijn telefoon en word ik overweldigd door het idee om bij te praten. Ik zeg tegen mezelf dat ik haar terug zal bellen, en dan komt het leven in de weg en vergeet ik het. Maar het ding met Carol is dat ze er nooit, niet één keer in de meer dan 20 jaar dat ik haar ken, erdoor beledigd of gekwetst lijkt. Elke keer als ik me heb verontschuldigd omdat ik haar niet terugbelde, wuifde ze mijn excuses weg. "Je leeft je leven", zegt ze altijd. En dan vraagt ze me ernaar.
Carol belichaamt de beroemde regel van Jennifer Garner schuldvrije vriendschap. En deze ongelooflijke gratie heeft haar alleen maar sterker gemaakt als een van de meest bijzondere mensen in mijn leven. Naarmate ik ouder werd, ben ik haar kijk gaan waarderen en heb ik geprobeerd die voor anderen na te bootsen. Als ik contact opneem om bij te praten en maandenlang niets van iemand hoor, probeer ik net als Carol te zijn. Ze kijkt naar haar relaties met een uitgezoomde lens, een lens die tijd ziet als lang en elastisch, in staat om uit te rekken en een willekeurig aantal variabelen te accommoderen. Ze zet me niet onder druk om beschikbaar te zijn, alleen maar omdat ze dat is, of legt me uit waarom ik er zo lang over deed om haar terug te bellen. Deze vriendelijkheid laat me de ruimte om te zijn wie ik ben, waardoor de momenten waarop we contact maken des te kostbaarder zijn, niet ontsierd door schuldgevoelens.
"Het hebben van een vriend met wie je verder kunt gaan waar je was gebleven, is niet te danken aan een of andere magische chemie, maar omdat je zo'n relatie moet hebben."
Nu, in plaats van een goede vriend alleen te definiëren door tijd samen door te brengen, beschouw ik het als een toezegging elkaar liefhebben en steunen tijdens alle seizoenen van het leven - zelfs de stille, of van heel ver weg. Het hebben van een vriend met wie je verder kunt gaan waar je was gebleven, is niet te danken aan een of andere magische chemie, maar omdat je zo'n relatie moet hebben. Je hebt vertrouwen in het lange spel dat je op een dag zult callen, en het zal het perfecte moment zijn om verbinding te maken.
En als ze zich verontschuldigen omdat ze het druk hebben? "Je leeft je leven", zul je zeggen. "Vertel me er nu alles over."
Stephanie H. Vallen op
