De jaren '80 waren getuige van een aantal tragische sterfgevallen waarbij zowel hedendaagse kunstenaars als muzikanten betrokken waren die de afgelopen decennia legendarisch waren geworden. Hoewel het onmogelijk is om recht te doen aan de vele links van deze lijst, is hier een greep uit enkele van de meest hartverscheurende voortijdige sterfgevallen van popartiesten van het decennium. In veel gevallen sneden deze overlijdens niet alleen wonderbaarlijke talenten af, maar ook meer dan levensgrote figuren die veel meer dan muziek hebben bijgedragen aan de wereld die vandaag nog steeds om hen rouwt.
Ian Curtis van Joy Division, 23 - 18 mei 1980
Rob Verhorst / Redferns / Getty Images
De dood van Ian Curtis lijkt misschien bijzonder droevig en zinloos, omdat het een van de zelfmoorden van rock-'n-roll is die het meest genotzuchtig of zelfs geromantiseerd lijkt. Curtis had altijd duistere obsessies gehad die suggereerden dat hij misschien een minder dan optimistisch wereldbeeld had, maar hij wachtte zeker niet lang om de kaars uit te doven. Met slechts ongeveer drie jaar als frontman van Joy Division, oefenden Curtis en de band een enorme hoeveelheid invloed uit op postpunk en
John Lennon, 40 jaar - 8 december 1980
Misschien is het dwaas om ergens anders te beginnen dan hier voor het hartverscheurend onnodige verlies van een popmuzikant. Mark David Chapman schoot niet alleen op schokkende wijze zijn idool van achteren neer, maar hij beroofde de wereld van alles en nog wat opmerkelijks dat John Lennon in de jaren '80 en voorbij. Immers, de vrijlating van Dubbele fantasie slechts enkele weken voor zijn dood betekende een indrukwekkende comeback voor Lennon en bevatte enkele van zijn beste nummers in jaren, zoals "(Net als opnieuw beginnenDe moord op Lennon zal altijd een van de belangrijkste en meest tragische momenten in de geschiedenis van de rockmuziek zijn.
Bob Marley, 36 jaar - 11 mei 1981
Als een van de centrale, meer dan levensgrote figuren van de muziek, zowel gerelateerd aan de rastafari/Afrikaanse revivalistische cultuur in het Westen als aan zijn reggae uitvoer, Bob Marley is al lang een van 's werelds meest populaire en controversiële muzikanten. De tragedie van zijn dood aan kanker wordt bemoeilijkt door het feit dat de rasta-overtuigingen van de zanger hem er waarschijnlijk toe hebben gebracht de meeste behandelingen voor de ziekte die zijn leven had kunnen redden, te weigeren. Buiten dat, echter, waren sommigen in de Rasta-beweging, waaronder mogelijk Marley zelf, van mening dat hij een doelwit was van verschillende politieke vijanden en mogelijk een samenzwering die zijn dood bespoedigde.
Harry Chapin, 38 jaar - 16 juli 1981
Harry Chapin was zo'n enorm talent en had zo'n grote invloed als mens dat zijn tragische, brute dood bij een auto-ongeluk op de Long Island Expressway heeft lange tijd een diepe weerklank gevonden bij muziekfans en de wereld op groot. Een voormalig documentairemaker die zijn muzikale talenten in de jaren '70 vrijelijk uitleende aan vele goede doelen, vooral activisme om de honger in de wereld te bestrijden, bouwde Chapin snel een erfenis op die pas na zijn dood groeide. Hoewel soms te sterk gelinkt aan zijn beroemdste hit, "Kat zit in de wieg," Chapin was een veel complexere figuur dan dat, zowel als kunstenaar en als persoon.
Karen Carpenter of the Carpenters, 32 jaar - 4 februari 1983
Hoewel het soms ontbreekt aan het juiste respect als een van de meest onderscheidende zangers van de popmuziek als de helft van het duo de timmermannen en gezien haar status als ervaren drummer, vertegenwoordigt Karen Carpenter een van de meest hartverscheurende muzikale sterfgevallen van de moderne tijd. Na een groot deel van haar volwassen leven te hebben geworsteld met alomtegenwoordige eetstoornissen, leek Carpenter... om enige controle over haar anorexia te krijgen door in 1982 een behandeling te ondergaan voor wat toen nog weinig bekend was ziekte. Maar de schade die in de loop der jaren aan haar lichaam is toegebracht in combinatie met pogingen om aan te komen, heeft haar hart mogelijk te veel gestrest, met als gevolg haar dood door een hartstilstand.
Marvin Gaye, 44 jaar - 1 april 1984
Soullegende Marvin Gaye worstelde met drugsmisbruikdemonen en geestesziekte tot de dag van zijn dood door de schietpartij bij de handen van zijn vader, een verwoestend einde aan een leven dat muziek voor altijd veranderde, zelfs toen het de wereld van amusement. Gaye had er altijd naar verlangd om een onafhankelijk muzikaal pad te bewandelen, maar heeft zeker jaren van obsessieve externe controle doorstaan tijdens het opnemen voor Motown Records in de jaren '60. Toen hij eindelijk de kans kreeg om sociale zorgen te onderzoeken op Wat gebeurd er en dan vleselijke op Laten we het doen, hij produceerde een aantal van popmuziekmeest memorabele albums.
NS. Boon of the Minutemen, leeftijd 27 - 22 december 1985
Wanneer d. Boon van Amerikaanse underground rocklegendes, de Minutemen werd uit het busje gegooid waarin hij reed als gevolg van een auto ongeluk, verloor de wereld een van de unieke Amerikaanse zangers en gitaristen en een van de meest intelligente, krachtige rock persoonlijkheden. Bovendien, hoewel de band al zijn gevestigde meesterwerk op het dubbele album had uitgebracht, Dubbele nikkel op het dubbeltje in 1984, op 27-jarige leeftijd, had Boon misschien nog niet eens zijn hoogtepunt als artiest bereikt voordat een ongelukkige, atypische rock-'n-roll-dood hem het zwijgen oplegde. Als om de dood van Boon niet wordt gerouwd op het niveau van die van Lennon, is dat alleen omdat minder mensen van hem afweten.
Phil Lynott van Thin Lizzy, 36 jaar - 4 januari 1986
Lynott, een van de weinige zwarte Ieren die wereldwijd (zij het ten onrechte ingetogen) sterrendom als rockmuzikant bereikte, kon uiteindelijk niet jaren van drugs- en alcoholmisbruik overwonnen en stierf aan complicaties veroorzaakt door een overdosis heroïne tijdens kerstnacht 1985. Als leadzanger, bassist en primaire songwriter voor de unieke, eclectische hardrock-outfit Thin Lizzy, Lynott bleef het pad banen, gesmeed door Jimi Hendrix, dat bewees dat zwarte artiesten heel goed in staat waren uit te blinken in zware gitaar rock. Hoewel men zou kunnen stellen dat de vroege dood van Lynott grotendeels door hemzelf werd veroorzaakt, maakt dat zijn verlies niet minder tragisch.
Richard Manuel van de band, 42 jaar - 4 maart 1986
Een andere gevoelige kunstenaar die veel worstelde met alcohol- en drugsverslaving, Richard Manuel, pleegde zelfmoord, schijnbaar als gevolg van wanhoop over de ontbinding van de band in de late jaren '70 en het onvermogen van een hervormde line-up om te blijven relevant. Zijn dood door op te hangen in een motelkamer in Florida na een minder dan wereldschokkend optreden, terwijl misschien een bijna... stereotiepe rock-'n-roll-ondergang, de wereld genadeloos ontdaan van een van zijn mooiste, meest soulvolle zangers. Na Boston's Brad Delp meer dan twee decennia later zelfmoord pleegde om misschien soortgelijke redenen van carrièrestrijd, lijkt de dood van Manuel opnieuw angstaanjagend.
Cliff Burton van Metallica, 24 - 27 september 1986
Auto-ongelukken hebben lang gediend als sterke beelden in popmuziek en hebben in de loop der jaren hun aandeel in het leven van muzikanten opgeëist, zoals deze lijst goed bevestigt. Maar misschien lijkt geen enkele dood door een ongeval grimmiger en bruter dan die van Metallica's bassist Cliff Burton. Tijdens een reis door Zweden tijdens het Europese deel van de tour van de band, werd Burton van de grond gegooid voertuig terwijl hij sliep toen de bus crashte en kantelde, de bassist verpletterde en hem doodde onmiddellijk. Zelfs voor een band die zich in zijn liedjes verdiepte in veel donkere onderwerpen, was Burtons dood gruwelijk en tragisch.
