Sinds het begin is punkrock, zo vaak als niet, een forum geweest voor politieke expressie, en politieke punkbands zijn er altijd geweest. Veel punkbands gebruiken hun muziek als een middel om ideeën te verspreiden en om hun publiek te motiveren tot politieke verandering.
Als je onlangs een krant hebt geopend, de tv hebt aangezet of naar de media hebt gekeken, ben je al genoeg van alle politiek die rondvliegt. Toch zijn hier 10 (technisch 11) politieke punkbands die je moet kennen. Ze zullen je niet vertellen op wie je moet stemmen, maar ze zullen je ogen openen, en ze zullen je geen hoofdpijn bezorgen zoals het politieke commentaar op Fox News.
Crass
Crass, opgericht in Engeland in 1977, was een van de grondleggers van de politieke punk en de grondleggers van de anarchopunkbeweging. De band pikte veel idealen op van bands uit de jaren '60, en naast het verspreiden van hun anarchistische overtuigingen, pleitte de band voor feminisme, antiracisme, milieuactivisme en dierenrechten.
Hoewel de politieke overtuigingen van de band gemakkelijk uit te leggen zijn, is hun geluid dat niet. Het is vaak verwarrend voor niet-ingewijden. Boze tirades worden naast zware ontploffingen van hardcore gitaar- en drumruis en afgewisseld met tapeloops en geluidscollages. Het kan wat werk vergen om je hoofd rond te wikkelen, maar Crass is de moeite waard om te leren kennen.
Essentieel album: Stations van The Crass
Handelsmerk politiek lied: "White Punks on Hope"
Een relatief recente aankomst in de politieke punkscene, Anti-Flag is nog steeds een van de meest politieke, staande tegen oorlog en kapitalisme, en het aanpakken van kwesties als fascisme in de punkscene, Amerikaans buitenlands beleid en racisme.
Hun anti-kapitalistische positie kreeg veel kritiek toen ze tekenden bij RCA Records. Detractors zeiden dat de band uitverkocht was en zijn passie en stem zou verliezen. De beste verdediging van Anti-Flag hiertegen was om simpelweg hun boodschap of standpunt niet af te zwakken en hun muziek voor zichzelf te laten spreken.
Essentieel album: ondergronds netwerk
Handelsmerk politiek lied: "Die For the Government"
Kleine bedreiging
Hoewel ze nog maar een paar jaar bestaan, is de invloed van Minor Threat op de punkmuziek onmiskenbaar. De band creëerde niet alleen een geluid dat voor iedereen invloedrijk was hardcore bands dat zou volgen, inspireerden ze liniaal. Een nummer op hun eerste EP, "Straight Edge", met zijn anti-drugs- en alcoholstandpunt, lanceerde een toegewijde beweging dat gaat vandaag door, waardoor Minor Threat in de gelederen van politieke punkbands wordt geplaatst, of ze het nu wel of niet bedoelden.
Minor Threat-frontman Ian MacKaye heeft vele andere invloedrijke groepen voorgestaan, met name Fugazi, en medeoprichter van Dischord Records, een label met een sterke identiteit en doe-het-zelf-ethiek.
Essentieel album: Volledige discografie
Handelsmerk politiek lied: "Straight Edge"
Tegen mij!
Ongetwijfeld een van de meest populaire moderne anarchistische bands, Against Me! heeft geholpen om anarchistische idealen naar de massa te brengen, evenals de immer populaire anti-oorlog, anti-Bush houding. De band combineert elementen van de originele anarcho-punkbeweging en folkrock, en komt uiteindelijk over als een band die minder gefocust is op een genre, en meer gericht is op het effectief uiten van hun ideeën door simpelweg geweldig te maken muziek.
Essentieel album: Op zoek naar een vroegere duidelijkheid
Handelsmerk politiek lied: "White People For Peace"
NOFX
De clownprinsen van politieke punkrock, NOFX neigt naar satire met hun politiek. Niemand is veilig voor het sarcasme van Fat Mike en de band heeft zich in de loop der jaren gericht op politieke, sociale, religieuze en gendergerelateerde kwesties.
NOFX maakt er ook een punt van om mainstream media en grote platenlabels te vermijden. Ze maakten weinig video's en lieten ze niet uitzenden op MTV of soortgelijke muziekzenders.
Fat Mike richtte Fat Wreck Chords op, het label dat verantwoordelijk is voor de Rots tegen Bush compilaties. Hij is ook de man achter Punk Voter, een organisatie die erop gericht is Amerikaanse jongeren te laten registreren om te stemmen en opgeleid te worden over politieke kwesties.
Essentieel album: Punk In Drublic
Handelsmerk politiek lied: "The Brews"
propaganda
Propaghandi, een Canadese anarchistische band, is een andere band die erin slaagde openlijk politiek te zijn, maar toch een hook handhaafde en niet overdreven prekerig klonk.
Hoewel recente releases hebben ontdekt dat de band meer op metal gebaseerde invloeden verkent, zijn hun eerdere platen waren poppunk-explosies die racisme, kapitalisme en zowat elk ander -isme dat de band kon bedenken aanvielen van.
Chris Hannah en Jord Samolesky, oprichters van Propaghandi, richtten ook het inmiddels ter ziele gegane platenlabel G7 op. Welcoming Committee, een label gericht op het geven van een stem aan bands en politieke sprekers die radicale punten hadden van uitzicht.
Essentieel album: Minder praten, meer rock
Handelsmerk politiek lied: "En we dachten dat natiestaten een slecht idee waren" (Gratis download)
Opstaan tegen
Terwijl het "huisdierprobleem" van deze Chicago-hardcoreband dierenrechten en vegetarisme is (samen met hun openlijke steun aan PETA), en zich uitspreken tegen sportjacht, bio-industrie en andere dierenrechtengerelateerde kwesties, Rise Against, met name zanger Tim McIlrath, is openlijk liberaal op veel andere gebieden, en spreekt zich uit voor mensenrechten (evenals dieren) en tegen de huidige politieke administratie.
Hun video voor "Ready to Fall" was een soms verontrustende kijk op milieukwesties en de manier waarop ze dieren in het wild beïnvloeden, en dierenmishandeling in het algemeen. Het is hier te bekijken.
Handelsmerk politiek lied: "Drones"
Dode Kennedy's
De Dead Kennedys, een belangrijke speler in de hardcore scene van de jaren 80, waren kritisch over het kapitalisme en de cultuur van de jaren 80. zich richten op de regering-Reagan en het economisch beleid, en de commercialisering van punkrock muziek.
In 1986 werd de band grootgebracht wegens obsceniteitskosten op basis van een Giger-poster die bij hun album was geleverd Frankenchristus. De band werd uiteindelijk vrijgesproken, hoewel ze tijdens het proces ontbonden vanwege juridische kosten.
Na het uiteenvallen van de band werd frontman Jello Biafra een spoken word-activist, politicus en mede-oprichter van Alternative Tentacles, een label met een gedeeltelijke politieke focus.
Essentieel album: Vers fruit voor rottende groenten
Handelsmerk politiek lied: "California Uber Alles"
Ik protesteer!
Een van de meest fel politieke hardcore bands van dit moment, I Object! staat achter de liniaal veganistische levensstijl. geleid door Weerhaakobjectpakt de band een breed scala aan problemen aan, van abortus tot gezondheidszorg tot hervorming van de gevangenis, en presenteert problemen op een positieve manier, motiverend voor verandering.
Een verfrissend onderdeel van de politiek van de band dat hen onderscheidt van veel vergelijkbare bands is hun ideaal dat veganisme en liniaal persoonlijk zijn beslissingen te nemen, en dat het prediken van een of andere manier van leven of er militant over zijn, mensen gewoon ongemakkelijk maakt en verdeeldheid veroorzaakt in de punk tafereel.
Essentieel album: Teaching Revenge
Handelsmerk politiek lied: "Empty Minds = Empty Lives"
Subhumans/Burgervissen
Subhumans en Citizen Fish zijn twee verschillend klinkende bands met bijna identieke line-ups en berichten. Beide worden geleid door Dick Lucas en delen leden, en beide dragen idealen die zijn beïnvloed door de anarchistische invloed van Crass, vermengd met een grote dosis sociaal bewustzijn.
Muzikaal leveren de Subhumans in-your-face old school punkrock, en Citizen Fish is een skacore-band met dezelfde idealen, maar een pakkendere beat. Lucas lijkt altijd met de een of de ander onderweg te zijn en beide leveren energieke, politiek geladen optredens.
Essentiële albums: Subhumans - De dag dat het land stierf
Handelsmerk politiek lied: "Mickey Mouse is Dead"
Burger Vis – Millennia Waanzin
Handelsmerk politiek lied: "PC Musical Chairs"
