Iedereen die binnenkomt Amerikaanse marine moet slagen voor een zwemtest van de derde klasse van de marine. De eerste test wordt uitgevoerd in basistraining (bootcamp) voor aangeworven personeel, en als onderdeel van de officierstoetredingstraining (OCS), in de Academie of als onderdeel van ROTC voor onderofficieren. Marinepersoneel zeker waarderingen—jobs— moeten kunnen slagen voor de vereisten voor een tweede klas zwemtest.
De marine biedt wel corrigerende zwemtraining aan voor degenen die niet gewend zijn aan zwemmen, maar dit is vaak tijdens elke "vrije" tijd die de rekruut of student heeft. Er wordt nog steeds van hem of haar verwacht dat hij slaagt voor de basisprincipes van de zwembeoordeling om zich bij de marine aan te sluiten.
Zwemtest derde klasse
Een zwemtest van de derde klasse bepaalt of een persoon kan blijven drijven en kan overleven zonder het gebruik van een persoonlijk drijfmiddel (PFD) in open water lang genoeg om te worden gered in een man-overboord situatie. De derde klas zwemmerkwalificatie is de minimale instapvereiste voor al het personeel van de Amerikaanse marine.
Deze toets bestaat uit twee modules. Module één heeft drie afzonderlijke evenementen, een sprong in diep water, een duik van 50 meter (met een willekeurige slag) en een vlotter van 5 minuten. Zwemmers die geslaagd zijn voor module één mogen doorgaan naar module twee.
Kleding gebruiken als drijfmiddel
Module twee bestaat uit het opblazen van een overhemd en broek. Een kleine luchtbel in het shirt laten, of de broek opblazen, stelt niet alleen het vermogen van de zwemmer op de proef maak een geïmproviseerd drijfmiddel van zijn of haar kleding, maar gebruik de opgeblazen kleding om te blijven drijven.
Er zijn scenario's waarbij het uittrekken van kleding geen goed idee is, bijvoorbeeld als de zwemmer moet blijven drijven in zeer koud water of in water waar hij of zij wordt blootgesteld aan intense zon. Het uittrekken van kleding kan in de eerste situatie leiden tot onderkoeling en in de laatste situatie tot zonnebrand.
Er zijn verschillende manieren waarop de marine aanbeveelt om kleding op te blazen om als drijfmiddel te gebruiken, wat de zwemmer voorafgaand aan de test moet leren. Voor de test is het voldoende om een luchtbel in het shirt te laten ontstaan.
Zwemexamen tweede klasse
A zwemexamen tweede klasse is een test om te bepalen of een persoon voor onbepaalde tijd kan blijven drijven en overleven zonder het gebruik van een persoonlijk drijfmiddel. De zwemkwalificatie van de tweede klas wordt gebruikt als een instapvereiste voor exploitanten van kleine boten, marinevliegtuigbemanningen en reddingszwemmers.
De tweede klas zwemtest bestaat uit een sprong in diep water, 100 meter zwemmen waarbij 25 meter wordt gedemonstreerd van elk van de kruipslag, schoolslag, zijslag en elementaire rugslag. Onmiddellijk na het voltooien van het zwemmen, zonder het water te verlaten, zullen de leerlingen gedurende 5 minuten in buikligging drijven (gezicht naar beneden) en overgaan op een achterwaartse drijver voordat ze het water verlaten.
Zwemtest eerste klas
De eerste klas zwemtest is vereist voor bepaalde marinetaken, zoals om een gecertificeerde marinezweminstructeur te worden.
Om te slagen voor de eerste klas zwemtest, moeten kandidaten eerst een Rode Kruis- of YMCA-levensreddend of badmeestercertificaat behalen. De kandidaat moet vaardigheid tonen met de kruipende slag, schoolslag, zijslag en elementaire rugslag.
Bovendien moeten ze 25 meter onder water zwemmen en twee keer boven water komen. Dit gedeelte van de test is bedoeld om omstandigheden na te bootsen waarin het voor een zwemmer mogelijk niet veilig is om op het oppervlak van de zwemband te blijven. lang in het water, bijvoorbeeld als ze betrokken zijn bij een vliegtuigongeluk of schipbreuk waarbij er brandende brandstof op het water is oppervlak.
