Wat is de Muziekmoderniseringswet (MMA)?

In het digitale tijdperk hebben cd's en vinylopnamen plaatsgemaakt voor downloads en streaming van muziekdiensten. Om gelijke tred te houden met deze nieuwe muziekleveringsmethoden heeft het Congres de Orrin G. Hatch-Bob Goodlatte Muziekmoderniseringswet (MMA)– die in oktober 2018 werd ondertekend – om het voor auteursrechthouders gemakkelijker te maken om royalty's te ontvangen voor hun muziekwerken en geluidsopnamen.

Wat is de wet op de modernisering van de muziek?

De Orrin G. Hatch-Bob Goodlatte Music Modernization Act (MMA), een wijziging van het origineel Amerikaanse auteursrechtwetgeving, creëert een nieuw licentiesysteem voor digitale muziekdiensten die muziekwerken distribueren, biedt federaal bescherming voor oudere geluidsopnamen, en staat royalty's toe voor degenen die creatieve bijdragen leveren aan geluid opnames.

De MMA bestaat uit drie onderdelen:

• Titel I: De Musical Works Modernization Act (MWMA) creëert een nieuw algemeen licentiesysteem voor songwriters en producers auteursrechtelijk beschermd werk om royalty's te ontvangen voor digitale opnames van aanbieders van digitale muziek (streaming en downloaden van muziek). Diensten).
• Titel II: De Classics Protection and Access Act brengt geluidsopnamen van vóór 1972 gedeeltelijk onder het federale auteursrechtsysteem. Eigenaars van geluidsopnamen die vóór 15 februari 1972 zijn gemaakt, hebben nu een manier om betaald te worden voor inbreuk op het auteursrecht. Federale rechtsmiddelen tegen ongeoorloofd gebruik zullen 95 jaar lang beschikbaar zijn na het jaar van de eerste publicatie van de opname.
• Titel III: De Allocations for Music Producers Act staat muziekproducenten, mixers of geluidstechnici toe royalty's te ontvangen voor het gelicentieerde gebruik van individuele geluidsopnamen.

Hoe werkt het muziekregistratieproces?

Er zijn twee soorten auteursrechten voor muziek, elk een apart onderdeel van de MMA:

• Titel I: Muziekwerken voor muziek en teksten in digitaal formaat.
• Titel III: Geluidsopnamen van muzikale, gesproken of andere geluiden op een opnamemedium (bijvoorbeeld een cd of digitaal bestand).

Titel I voor muziekwerken

Iedereen die een muziekwerk gebruikt, moet rechtstreeks een licentie krijgen van de auteursrechten eigenaar, gebruik een licentieproces dat door de wet is vastgelegd, of heb een vrijstelling, zoals eerlijk gebruik. Titel I vereist een nieuw soort licentie, een zogenaamde algemene (groeps) mechanische licentie, om muziekwerken te maken en te distribueren zonder toestemming van de auteursrechthouder. Om deze licentie te verkrijgen, moet de gebruiker royalty's betalen aan de eigenaar van het auteursrecht en de eigenaar een verantwoording geven over het gebruik.

Het Mechanical Licensing Collective (MLC)

De MLC is een afzonderlijke non-profitorganisatie (geen onderdeel van het Copyright Office) die algemene mechanische licenties beheert in de Amerikaanse auteursrechteigenaren moeten zich aanmelden als lid van de MLC en hun werken registreren om hierdoor royalty's te ontvangen systeem. Het MLC, dat op 1 januari 2021 openging voor registratie, voert de volgende taken uit:

• Ontvangt mededelingen en rapporten van digitale muziekaanbieders (zoals Spotify, etc.).
• Verzamelt en verdeelt royalty's onder auteursrechthouders.
• Identificeert muziekwerken en hun eigenaren tegen betaling.
• Opzetten en onderhouden van een database met informatie over muziekwerken en hun eigenaren.

Auteursrechteigenaren zijn niet verplicht de MLC te gebruiken en directe individuele licenties zijn nog steeds toegestaan. De auteursrechteigenaar kan zich ook aansluiten bij een uitvoerende rechtenorganisatie, zoals ASCAP of BMI. Ondertussen worden de kosten voor het beheer van de MLC betaald door de aanbieders van digitale muziek, en niet door de auteursrechthouders. Andere organisaties kunnen kosten in rekening brengen voor het in licentie geven van muziekwerken.

Titel III voor geluidsopnamen

Dit deel van de MMA kent een soortgelijk proces voor muziekproducenten, mixers of geluidstechnici om royalty's te ontvangen van gebruikers van geluidsopnamen. Een aangewezen collectief (een afzonderlijke non-profitorganisatie) genaamd de Geluidsuitwisseling verdeelt deze royalty's onder een instructiebrief (instructies van de houder van het auteursrecht) voor individuele geluidsopnamen.

Uitzonderingen op algemene mechanische licenties

• Voor muziekwerken die fysiek worden gedistribueerd (zoals cd's of vinylopnamen) moet nog steeds een licentie per nummer worden verleend.
• Gesproken woordwerken, zoals podcasts en komische routines, worden niet als ‘muzikale werken’ beschouwd. Ze zijn auteursrechtelijk beschermd, maar zijn onderworpen aan verschillende licentieregels.
• Algemene licenties zijn niet van toepassing op geluidsopnamen; ze moeten afzonderlijk worden geregistreerd.

Nieuwe groepsregistratie van muziekwerken

Naast registratie bij de MLC of Sound Exchange heeft het Copyright Office een nieuwe auteursrechtoptie opgezet genaamd “Groepsregistratie voor werken op een muziekalbum (GRAM)." Met deze optie kunnen aanvragers maximaal twintig muziekwerken of maximaal twintig geluidsopnamen op een muziekalbum registreren, als de werken zijn gemaakt door dezelfde auteur of hebben ten minste één gemeenschappelijke auteur en als de eiser voor elk werk in de groep de dezelfde. De definitieve regel wordt van kracht op 26 maart 2021.