Contracten uit de muziekindustrie waarmee een platenlabel een percentage van de inkomsten kan ontvangen alle de activiteiten van een band worden 360 deals genoemd. De regeling is enigszins controversieel. Andere contracten betalen eenvoudigweg een percentage van de platenverkoop of van geldverdienende activiteiten waar het platenlabel mee te maken heeft.
Een veranderende industrie
Deze deals zijn steeds gebruikelijker geworden in groot etiket contracten omdat de verkoop van opgenomen muziek niet zo robuust is als jaren geleden.
Opgenomen muziek genereerde in 1999 ongeveer $14,5 miljard aan inkomsten, maar dat was in 2012 gedaald tot ongeveer $7 miljard.
Dit wil echter niet zeggen dat consumenten niet van muziek genieten en hun geld niet aan muziek uitgeven. Artiestentours genereren aanzienlijke inkomsten, en artiesten en bands verdienen geld met steunbetuigingen en merchandise. Radio- en streamingdiensten zijn springlevend. Mensen kopen gewoon niet meer platen en cd's zoals vroeger.
Hoe een 360-platendeal werkt
Ook wel 'multiple rights deals' genoemd, ontvangen platenlabels doorgaans een percentage van de omzet eronder 360 aanbiedingen die anders voor hen verboden terrein zouden zijn geweest, waaronder:
- Digitale verkoop
- Inkomsten uit tours, concerten en liveoptredens
- Verkoop van koopwaar
- Goedkeuringsovereenkomsten
- Optredens in films en tv-shows
- Songwriting, songtekstweergave en publicatie-inkomsten
- Verkoop van beltonen
Labels zeggen dat ze zich zullen engageren om de band of de artiest voor een langere periode te promoten in ruil voor een grotere bijdrage van de artiesten die ze vertegenwoordigen. Ze zullen actief proberen nieuwe kansen voor hen te ontwikkelen. Het label zal fungeren als een pseudo-manager en de hele carrière van de artiest verzorgen, in plaats van zich uitsluitend te concentreren op de verkoop van platen.
Gelijkwaardig aan traditionele opnameovereenkomsten, stelt de 360-deal het label in staat de auteursrechten van de opnames van de artiest en opties voor meerdere albums te verwerven. De 360 deal-overeenkomst omvat ook de traditionele deal-overeenkomsten waarbij producentenroyalties, netto-omzet, buitenlands zijn verkopen, kortingen op verpakkingen, budgetgegevens en "nieuwe technologie" worden allemaal afgetrokken van die van de kunstenaar royalty's.
Artiesten zouden door het platenlabel een kleine royalty krijgen onder een traditionele deal, die zelfs nog kleiner was nadat al deze inhoudingen voor het produceren van een album of track waren gedaan. Er werden voor een artiest geen opnamerechten verwacht, tenzij het album een groot commercieel succes was, maar wel winst maakte van uitgeverijen, merchandise, tournees, endorsements en andere bronnen van inkomsten behoorden allemaal uitsluitend toe aan de artiesten.
De controverse rond 360 deals
Deze deals zijn om veel redenen controversieel. Ze worden gezien als een cynische geldklopperij etiketten die te maken hebben met afnemende verkopen en hoge overheadkosten. Labels hebben het lange tijd volgehouden zonder dit soort deals, dus het lijkt erop dat ze lijden onder het onvermogen om hun bedrijf te beheren in een veranderende sector. Het lijkt niet eerlijk om de bands te vragen de rekening hiervoor te betalen.
Anderen maken bezwaar tegen het hele idee van 'bandbranding' dat 360-deals zo potentieel winstgevend maakt voor labels. Een voorbeeld is de volledig vrouwelijke burleske groep die een muziekgroep is geworden, De Pussycat-poppen. De uitbreiding en branding van de groep door veteraan uit de muziekindustrie Jimmy Iovine en A&M Records president Ron Fair was een groot succes, maar de kwaliteit van de muziek paste niet noodzakelijkerwijs in het grote afbeelding.
Platenlabels werpen tegen dat 360-deals hen verschillende soorten artiesten laten contracteren, omdat ze niet zo gefocust hoeven te zijn op het terugverdienen van hun investeringen uit de albumverkoop. Ze kunnen stoppen met het najagen van de instant nummer één hit en voor de lange termijn met een artiest samenwerken. Ze hoeven niet alleen op grote verkoopcijfers te vertrouwen om het contracteren van de artiest winstgevend te maken.
En ze redeneren dat al die andere inkomstenbronnen buiten de platenverkoop het directe resultaat zijn van hun inspanningen en hulp.
