In het leger zijn Rotary Wing Aviators (helikopterpiloten) nog steeds officieren, maar niet de variant in opdracht. Het zijn onderofficieren, de oplossing van het leger om officieren te maken van hoogopgeleide technische mensen deskundigen zonder hen op te zadelen met dezelfde lasten op het gebied van bevelvoering en politiek waarmee luitenanten worden geconfronteerd boven. De meeste onderofficieren in welke dienstsector dan ook zijn eerder aangeworven en hebben ongeveer tien jaar ervaring op hun vakgebied, maar het leger maakt een uitzondering voor de luchtvaart.
Vereisten voor vliegopleidingsprogramma voor onderofficieren
Het Warrant Officer Flight Training Program staat open voor Amerikaanse staatsburgers die minstens 18 jaar oud zijn, maar niet ouder dan 33 jaar, en die geslaagd voor de Armed Forces Vocational Aptitude Battery met een score van minimaal 110 op het algemeen technisch gedeelte van de test.
Potentiële vliegers moeten ook de Flight Aptitude Selection Test afleggen en minimaal 90 scoren. En u moet de juiste lichamelijke onderzoeken ondergaan en een gezichtsvermogen hebben dat niet slechter is dan 20/50 (corrigeerbaar tot 20/20).
Als je wordt geaccepteerd, begint het leger je met Basic Combat Training (bootcamp), net als elke andere soldaat. Na het bootcamp volgt de zes weken durende Warrant Officer Candidate School (WOCS).
Als je al over onderofficieren hebt gelezen, dan is WOCS precies hoe het klinkt: een variant op de Officer Candidate School die speciaal is afgestemd op Warrant Officers. Na dit alles wordt u officieel gepromoveerd tot Warrant Officer.
Ten slotte gaan gloednieuwe Warrant Officers naar een vliegopleiding van tien maanden in Fort Rucker, Alabama. Net als andere vliegtrainingsprogramma's begint iedereen met een enkel basisvliegtuig - in dit geval de TH-67 Creek-helikopter – die niet in actieve dienst wordt gebruikt, maar studenten een stevige basis geeft loodsen.
Naarmate ze meer ervaring opdoen, specialiseren leerlingpiloten zich vervolgens in de specifieke helikopter waarmee ze de rest van hun carrière zullen vliegen.
Plichten en verantwoordelijkheden
Helikopterpiloten van het leger vliegen elk type gevechts- en ondersteuningsmissie onder de zon, inclusief missies buiten de zon. (Vliegen met een nachtkijker klinkt leuk totdat je hebt gezien hoe desoriënterend ze zijn.)
De Wervingssite voor onderofficieren van het leger somt onder andere missies uit het repertoire van de piloot op: “verkenning, beveiliging, artillerie, redding, luchtaanval, mijn-/fakkellevering, interne/externe belasting en paradrop-/abseiloperaties.”
Deze missies kunnen ook variëren, afhankelijk van de vliegtuigspecialiteit van de piloot:
- De UH-60 Blackhawk voert een verscheidenheid aan transportmissies uit voor het leger, waaronder troepenbewegingen en medische evacuaties.
- De AH-64 Apache is, althans in mijn ogen, het helikopterequivalent van een straaljager. Hoewel ze natuurlijk niet zo snel zijn als straaljagers, zijn Apaches kleine, lichte, woeste beesten die bestaan om de grondtroepen te ondersteunen door kogels en bommen op de vijand te laten regenen.
- De OH-58 Kiowa Warrior voert verkenningsmissies uit.
- De CH-47 Chinook, met zijn dubbele rotors, doet sinds het Vietnam-tijdperk dienst als troepentransport- en zwaar materieelheffer.
Warrant Officer-piloten kunnen ook bijkomende taken uitvoeren die niet direct verband houden met vliegen (wat voor iedereen in het leger een gegeven is). Maar in tegenstelling tot onderofficieren bleven ze hun hele loopbaan gefocust op het zijn van deskundige piloten, en niet op het nastreven van grotere commandoposities.
Het is geen sinecure, maar het Warrant Officer Flight Training Program is een opmerkelijke kans om een carrière als piloot en een beroepsmilitair, vooral voor degenen die niet kunnen wachten op (of zich kunnen veroorloven) een vierjarige opleiding om hun handen in handen te krijgen vies.
