Hoofdstuk 11 Bedrijfsfaillissement is een juridisch proces waarbij een bedrijf failliet kan gaan, maar het bedrijf onder toezicht kan blijven exploiteren. Dit proces wordt 'reorganisatie' genoemd, omdat het faillissementsproces het bedrijf reorganiseert om efficiënter te zijn en de crediteuren van het bedrijf te kunnen betalen. Het is een beetje alsof u uw bedrijf opnieuw opstart, om er nieuw leven in te blazen.
Hoofdstuk 11 is beschikbaar voor elk type bedrijf, inclusief eenmanszaken, vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid (LLC's) en bedrijven.
Het faillissementsproces voor Chapter 11 en andere soorten faillissementen verlopen via een speciaal rechtssysteem (onderdeel van het Amerikaanse rechtssysteem), de zogenaamde faillissementsrechtbank. Het valt onder het circuitrechtsysteem in de U. S. Website van rechtbanken.
Nieuw faillissementsproces voor kleine bedrijven
Een nieuw subhoofdstuk V van Hoofdstuk 11 is nu beschikbaar voor kleine bedrijven om de tijd voor het proces te versnellen en tegen lagere kosten. Dit nieuwe proces maakt deel uit van de Small Business Reorganization Act van 2019 (SBRA), die “probeert een evenwicht te vinden tussen Hoofdstuk 7 (liquidatie) en Hoofdstuk 11." Debiteuren van kleine bedrijven zijn degenen met minder dan ongeveer $2,7 miljoen aan schulden en die andere verplichtingen nakomen. vereisten.
Als uw kleine onderneming in aanmerking komt voor het nieuwe Subchapter V-proces, zult u kortere deadlines zien voor het voltooien van het proces en een grotere flexibiliteit bij het onderhandelen met schuldeisers. Het nieuwe plan geeft debiteurenbedrijven ook een particuliere trustee om consensus over het reorganisatieplan te helpen faciliteren.
Bedrijven streven doorgaans naar faillissement volgens Hoofdstuk 11 wanneer de waarde van het bedrijf groter is dan de som van zijn activa; met andere woorden: het bedrijf beschikt als 'going concern' over een aanzienlijke hoeveelheid goodwill die verloren zou gaan als het bedrijf zou worden verkocht of geliquideerd.
Schuldenaar in bezit
Wanneer een bedrijf faillissement aanvraagt, wordt de schuldenaar een zogenaamde 'schuldenaar in bezit'. Dat wil zeggen dat de schuldenaar eigenaar is van de bedrijfsmiddelen. De schuldenaar in bezit heeft fiduciaire verantwoordelijkheden om het bedrijf te beheren en uit het faillissement te halen.
In een klein aantal gevallen kan de rechtbank een curator benoemen. De curator, indien benoemd, heeft (volgens de Faillissementsrechtbank) verantwoordelijkheid voor "de boekhouding van eigendommen, het onderzoeken van en bezwaar maken tegen claims, en het indienen van informatieve rapporten zoals vereist door de rechtbank en de Amerikaanse curator of curator."
Meer over hoe de optie voor kleine bedrijven werkt
Hoofdstuk 11 is anders voor kleine bedrijven, en voor deze bedrijfsfaillissementen gelden enkele speciale regels. Er zijn twee kwalificaties voor de kleine business case:
- De schuldenaar moet een lopende onderneming hebben, met schulden van $ 2.566.050 of minder.
- Er is geen crediteurencommissie (een groep crediteuren die het eens zijn over de wijze waarop bedrijfsactiva onder de crediteuren moeten worden verdeeld).
De schuldenaar in bezit moet in dit geval een eerste jaarrekening overleggen, inclusief de meeste recente belastingaangifte, een balans, bedrijfsoverzicht, kasstroomoverzicht en andere overzichten.
Kleine zakelijke debiteuren worden onderworpen aan extra toezicht door de curator, inclusief een eerste gesprek en monitoring tijdens het proces.
Het proces voor hoofdstuk 11 faillissement
Het faillissementsproces begint met uw ontmoeting met een faillissementsadvocaat, die u kan helpen beslissen welke vorm van faillissement de beste is. U moet faillissement aanvragen in de staat waar u zaken doet, omdat faillissement een door de staat aangestuurd proces is.
Een verzoekschrift is het formele begin van het faillissementsproces. In het verzoekschrift wordt onder meer een voornemen opgenomen om een reorganisatieplan in te dienen. Normaal gesproken krijgt uw bedrijf een trustee toegewezen, die het bedrijf door het reorganisatieproces begeleidt.
Ook aan het begin van het faillissementsproces is een openbaarmakingsverklaring vereist. De website van de Amerikaanse rechtbank zegt dat deze openbaarmaking ‘informatie moet bevatten over de activa, passiva en zaken zaken van de schuldenaar voldoende zijn om een schuldeiser in staat te stellen een weloverwogen oordeel te vellen over het plan van de schuldenaar reorganisatie."
Het automatische verblijf
Een automatisch uitstel wordt meestal ingesteld aan het begin van hoofdstuk 11. Dit verblijf (eigenlijk een bevel) voorkomt vonnissen, incassoactiviteiten, faillissementen en inbeslagnames tegen het bedrijf tijdens het proces. Het uitstel geeft het debiteurbedrijf een adempauze en geeft tijd voor onderhandelingen namens het bedrijf om financiële problemen op te lossen.
Het is mogelijk dat een automatische schorsing een schuldenaar niet tegen alle schuldeisers beschermt. De Bankruptcy Court zegt: "Er zijn veel verschillende termijnen en deadlines, en crediteuren... kunnen nog steeds actie ondernemen om van een debiteur te innen."
Na Hoofdstuk 11 Faillissement
In veel gevallen kan een bedrijf uit Chapter 11 komen en normaal blijven functioneren. In andere gevallen kan het gereorganiseerde bedrijf na verloop van tijd worden verkocht.
Disclaimer: de inhoud van dit artikel en op deze website is uitsluitend voor informatieve doeleinden. De auteur is geen advocaat of belastingprofessional. Elke faillissementssituatie is anders, evenals de faillissementswet- en regelgeving. Als u een bedrijfsfaillissement overweegt, zoek dan een faillissementsadvocaat en financiële adviseurs die u bij dit proces kunnen helpen.
