Toen Amerika verwikkeld raakte in de Tweede Wereldoorlog, diende het om de uittocht van Afro-Amerikanen uit de zuidelijke staten naar het noorden naar steden als St. Louis, Detroit en Chicago te vergroten. Voormalige pachters verhuisden uit de landelijke gebieden van Mississippi, Alabama en Georgia om banen te vinden in de groeiende industriële sector en betere kansen voor hun gezin te bieden.
Naast de vele landarbeiders die naar Chicago kwamen op zoek naar werk, waren er een aantal... bluesmuzikanten dat maakte de reis ook. Toen ze in Chicago aankwamen, begonnen ze zich te mengen met de eerste generatie immigranten en namen ze een stedelijke verfijning aan in plaats van hun landelijke wortels.
Een nieuw bluesgeluid
De bluesmuziek van deze nieuwkomers kreeg ook een nieuwe glans, omdat muzikanten hun akoestische instrumenten vervingen door versterkte versies en het basisgitaar/mondharmonica-duo van Delta blues en Piemonte blues werd uitgebreid tot een volledige band met basgitaar, drums en soms saxofoon.
De Chicago-blues klonk ook voller dan zijn country-neef, de muziek trekt uit bredere muzikale mogelijkheden, die verder reiken dan de standaard bluestoonladder van zes noten om majeur op te nemen toonladder notities. Terwijl het "zuidkant" bluesgeluid vaak rauwer en rauwer was, klonk het "westkant" Chicago bluesgeluid werd gekenmerkt door een meer vloeiende, door jazz beïnvloede stijl van gitaarspel en een volwaardige hoorn sectie.
Klassieke Chicago Blues-artiesten
Wat we tegenwoordig beschouwen als het 'klassieke' Chicago bluesgeluid, ontwikkelde zich in de jaren '40 en '50. Talenten als Tampa Red, Big Bill Broonzy en Memphis Minnie behoorden tot de eerste generatie bluesartiesten uit Chicago, en ze baanden de weg (en boden vaak waardevolle steun) voor nieuwkomers als Muddy Waters, Howlin' Wolf, Little Walter en Willie Dixon. Tijdens het decennium van de jaren vijftig domineerde de Chicago-blues de R&B-hitlijsten, en de stijl heeft tot op de dag van vandaag een grote invloed gehad op soul, rhythm & blues en rockmuziek.
Volgende generaties Chicago bluesartiesten zoals Buddy Guy, Son Seals en Lonnie Brooks hebben belangrijke invloeden uit de rockmuziek, terwijl andere hedendaagse artiesten zoals Nick Moss en Carey Bell vasthouden aan een oudere Chicago blues traditie.
Chicago Blues-platenlabels
Verschillende platenlabels hebben zich gespecialiseerd in de Chicago blues-stijl. Chess Records, opgericht in 1950 door de broers Phil en Leonard Chess, was de pionier en kon bogen op artiesten als Muddy Waters, Howlin' Wolf en Willie Dixon op het label. Checker Records, een dochteronderneming van Chess, bracht albums uit van artiesten als Sonny Boy Williamson en Bo Diddley. Tegenwoordig zijn de Chess and Checkers-afdrukken eigendom van Universal Music-dochter Geffen Records.
Delmark Records werd in 1953 opgericht door Bob Koester als Delmar en is tegenwoordig het oudste onafhankelijke platenlabel in de Verenigde Staten. Oorspronkelijk gevestigd in St. Louis, verhuisde Koester zijn bedrijf in 1958 naar Chicago. Koester is ook de eigenaar van de Jazz Record Mart in Chicago.
Delmark is gespecialiseerd in jazz- en bluesmuziek en heeft door de jaren heen essentiële, baanbrekende albums uitgebracht van artiesten als Junior Wells, Magic Sam en Sleepy John Estes. Koester heeft ook gediend als mentor voor verschillende voormalige werknemers die hun eigen labels hebben gevormd, zoals Bruce Iglauer van Alligator Records en Michael Frank van Earwig Records.
Bruce Iglauer lanceerde Alligator Records in 1971 op aandringen van Delmark's Bob Koester om een album van Chicago bluesman Hound Dog Taylor op te nemen en uit te brengen. Sinds dat eerste album heeft Alligator bijna 300 titels uitgebracht van artiesten als Son Seals, Lonnie Brooks, Albert Collins, Koko Taylor en vele anderen. Tegenwoordig wordt Alligator beschouwd als het beste bluesmuzieklabel en Iglauer ontdekt en ondersteunt nog steeds nieuw talent in de blues- en bluesrockgenres.
Aanbevolen albums
Modderige wateren' In Nieuwpoort 1960 geeft een glimp van de Chicago-bluesgigant in zijn bloei, terwijl Junior Wells' Hoodoo Man Blues biedt het geluid en gevoel van een mid jaren '60 Chicago blues club.
