Voor veel acteurs maakt de gordijnoproep alle stressvolle audities, saaie repetities en manische optredens de moeite waard. De meeste acteurs hunkeren naar goedkeuring van het publiek. Sterker nog, ik moet nog een toneelspeler ontmoeten die tegen me zegt: "Weet je wat? Ik kan niet tegen applaus."
Maar hoe accepteer je de staande ovaties? Bestaat er een etiquette voor het afsluiten van oproepen? Niet precies. Elke show kan zijn eigen manier hebben om de acteurs te presenteren na de afsluiting van een toneelstuk of musical. Over het algemeen beslist de regisseur welke acteurs als eerste, tweede, derde en helemaal naar boven buigen totdat de hoofdrolspelers van de cast hun laatste buiging maken. Het is aan elke individuele acteur hoe hij zich gedraagt tijdens de gordijnoproep.
Door de jaren heen heb ik advies verzameld van zowel artiesten als publieksleden over wat een goede (en slechte) gordijnoproep maakt.
DOEN: Oefen de Curtain Call
Repeteren, repeteren, repeteren. Ook al lijkt de regisseur daar niets om te geven. Oefen een paar keer, zodat de gordijnoproep soepel verloopt en iedereen weet waar hij binnenkomt. Een slordige gordijnoproep waarbij verwarde acteurs tegen elkaar botsen, zo wil je je openingsavond niet afsluiten.
NIET DOEN: Het duurt te lang
Niets bezoedelt een goede show als een buitensporig lange gordijnoproep. Als de show uit zes of minder acteurs bestaat, is het prima dat iedereen een individuele buiging maakt. Maar stuur voor middelgrote tot grote casts groepen acteurs op basis van de grootte van hun rol. De acteurs hoeven niet te rennen, maar ze moeten wel snel zijn. Ze moeten buigen, het publiek erkennen en dan plaats maken voor de volgende groep artiesten.
DO: Maak verbinding met het publiek
Normaal gesproken vermijden acteurs wanneer ze optreden 'de vierde muur te doorbreken'. Zelfs als ze van het podium af kijken, kijken ze niet rechtstreeks naar het publiek. Toch is de acteur tijdens de gordijnoproep vrij om zichzelf te zijn. Oogcontact maken. Toon je oprechte gevoelens. Blijf jezelf.
NIET DOEN: Blijf in karakter
Natuurlijk zijn er uitzonderingen op deze regel. Sommige acteurs voelen zich meer op hun gemak om in karakter te blijven terwijl ze op het podium staan. Als ik in een komedie speel, loop ik vaak in het middelpunt van de belangstelling. Maar zodra ik het middelpunt van de belangstelling heb bereikt en mijn buiging heb gemaakt, werp ik mijn karakter af en word ik mezelf. Over het algemeen stelt het publiek het op prijs om een glimp te krijgen van de kunstenaar achter het personage.
DO: Erken de crew/het orkest
Nadat de cast als groep heeft gebogen, moeten ze gebaren maken naar de orkestbak (voor musicals) of de licht-/geluidsoperators aan de achterkant van het huis (voor toneelstukken). Sommige professionele theaters zien af van het aanbieden van applaus aan de technische ploeg (misschien omdat een vast salaris hun beloning is). Ik raad theaters zonder winstoogmerk echter ten zeerste aan om hun vrijwillige bemanningsleden hun eigen smaak van applaus te geven.
NIET DOEN: Toespraken houden na de Curtain Call
Producenten en regisseurs kunnen in de verleiding komen om het publiek te bedanken en het creatieve proces te bespreken. Theatereigenaren zouden een kans kunnen zoeken om seizoenskaarten te kopen. Geef niet toe aan die verleiding. Eén: het bederft de theaterervaring. En twee: het grootste deel van het publiek wil naar het toilet en misschien een souvenir kopen. Laat ze.
DOEN: Geef het publiek de kans om de castleden te ontmoeten
Afhankelijk van de locatie kan het voor het publiek spannend zijn om de acteurs na de voorstelling te ontmoeten. Tijdens de oorspronkelijke uitvoering van In het boskonden toeschouwers via een zijgordijn hun favoriete artiesten de hand schudden. Ik herinner me met veel plezier dat ik de cast ontmoette van de productie in Los Angeles van Het spook van de opera bij de podiumdeur. Door fans een extra glimp, een vrij moment of zelfs een handtekening te geven, wordt de publiciteit van de show vergroot.
