Ontwikkelaars en sloop deskundigen Kijk naar verschillende factoren bij het beslissen hoe een gebouw moet worden gesloopt. Ze houden onder meer rekening met het gebied waar het gebouw zich bevindt, de belangrijkste bouwmaterialen, het doel van de sloop en hoe u het puin moet afvoeren. De sloopmethoden kunnen variëren van één verwoestende ontploffing tot een zorgvuldige, stuk voor stuk ontmanteling, maar dan in een drukke omgeving stedelijke omgeving moet elke techniek veilig zijn voor het slooppersoneel en de omliggende gebouwen en openbare ruimtes.
Implosie
Implosie is veruit de meest dramatische manier om een gebouw te slopen. Hierbij worden explosieven gebruikt om de primaire verticale steunen van een gebouw uit te schakelen, waardoor het gebouw van binnenuit op zichzelf instort. De plaatsing van de explosieve ladingen en de volgorde van ontploffing zijn van cruciaal belang voor een succesvolle en veilige sloop. Implosie wordt vaak gebruikt om grote bouwwerken in stedelijke gebieden te slopen.
Voor een succesvolle sloop analyseren de blasterbemanningen een complete set structurele blauwdrukken om de belangrijkste te identificeren onderdelen van het gebouw en bepaal of er naast de aangegeven gebieden nog andere gebieden moeten worden gestraald blauwdrukken. Vervolgens bepalen ze welk type explosieven ze moeten gebruiken, waar ze deze in het gebouw moeten plaatsen en hoe ze de ontploffing moeten timen.
Hoge bereikarm
Sloop met een arm met groot bereik is een alternatief voor implosie en wordt doorgaans gebruikt bij gebouwen die een hoogte bereiken van meer dan ongeveer 20 meter. Bij deze methode wordt gebruik gemaakt van een basismachine, zoals een graafmachine, voorzien van een lange slooparm bestaande uit drie delen of een telescopische giek. Aan het uiteinde van de arm is een sloopgereedschap, zoals een breker, schaar of hamer, bevestigd en wordt gebruikt om het gebouw van boven naar beneden af te breken. De machine verwijdert grote stukken van de constructie en een speciaal terreinpersoneel breekt de stukken af en sorteert ze voor verwijdering.
Sloop met hoge reikwijdte wordt toegepast op gewapend beton, metselwerk, staalen constructies van gemengd materiaal en wordt als veiliger beschouwd dan de traditionele sloopkogelsloop voor het verwijderen van hoge gebouwen.
Sloopkogel
Sloopkogelsloop, of kraan- en kogelsloop, is een van de oudste en meest gebruikelijke methoden voor het slopen van gebouwen en wordt doorgaans gebruikt voor beton- en andere metselwerkconstructies. De sloopkogel, die wel 13.500 pond weegt, hangt aan een kabel van een kraan of ander zwaar materieel. De bal wordt op de constructie gedropt of erin geslingerd, waardoor het gebouw eenvoudigweg met herhaalde slagen wordt verpletterd.
Zeer bekwame en ervaren kraanmachinisten moeten sloopkogelsloop uitvoeren. Soepelheid bij het beheersen van de zwaai van de bal is van cruciaal belang, omdat het missen van het doel de kraan kan kantelen of overbelasten. De grootte van het gebouw dat met deze methode kan worden gesloopt, wordt beperkt door de grootte van de kraan en de werkruimte, inclusief de nabijheid van elektriciteitsleidingen. Het slopen van een sloopkogel veroorzaakt veel stof, trillingen en lawaai.
Selectieve sloop
Selectieve sloop, ook bekend als strip-out, wint aan populariteit omdat bouwers hierdoor de materialen van het gebouw kunnen hergebruiken of recyclen. Selectieve sloop van hout, baksteen, metalen en beton binnen en buiten maakt recycling en toekomstig gebruik in nieuwe constructies mogelijk, waarbij het oude met het nieuwe wordt gecombineerd. Het belangrijkste doel van deze methode is om op een veilige en kosteneffectieve manier de maximale hoeveelheid primair (herbruikbaar) en secundair (recyclebaar) materiaal terug te winnen. Het proces is echter arbeidsintensief en kan zeer moeilijk zijn om op een tijdige en economische manier uit te voeren voor gebouwen met een licht frame.
