Tenzij een acteur de ster is van een eenmansshow, zal zijn of haar acteerervaring veel samenwerking en betrokkenheid met andere acteurs met zich meebrengen. In theorie zou een acteur de lichaamstaal en toon van zijn of haar medespelers moeten kunnen oppikken en gepast en naadloos moeten kunnen reageren, zelfs in de lastigste situaties.
De problemen waarmee acteurs op het podium worden geconfronteerd als er iets misgaat
Tal van acteurs hebben deel uitgemaakt van een scène waarin lijnen vallen. Zonder de juiste training staan acteurs vaak sprakeloos en vragen zich af wat er is gebeurd en wat ze vervolgens moeten doen. Met inzicht in improvisatie en samenwerking kunnen acteurs de scène naadloos voortzetten en het verhaal terug naar het script leiden.
Soortgelijke situaties doen zich voortdurend voor in een live theater. Een rekwisiet is verdwenen, een keu is gemist, een tafel staat in de verkeerde positie en acteurs moeten samenwerken om de scène op een plausibele manier vooruit te laten bewegen.
Hoe acteurs op het podium leren meegaan met de stroom
Een deel van de juiste training voor het onverwachte houdt in improvisatie werk dat vergt creatieve samenwerking. Het spel "Yes, And" dwingt acteurs om te voorkomen dat ze de ideeën van andere castleden afwijzen, en in plaats daarvan een manier te vinden om met de stroom mee te gaan. 'Ja, En' is het tegenovergestelde van 'Nee, Maar', een reactie die op het podium tot een catastrofe kan leiden.
Het spel "Ja, En" is heel eenvoudig. In een situatie verbeterenEr wordt van acteurs verwacht dat zij de ideeën van hun medespelers aanvaarden en daarop voortbouwen. Aan het begin van de scène begint het eerste personage bijvoorbeeld met het vaststellen van een setting en plot, zoals hieronder te zien is.
- Karakter #1: ‘Wat een hete en ellendige dag om boer te zijn! " (Volgens de “Ja, En”-methode zal het tweede personage het uitgangspunt accepteren en iets aan de situatie toevoegen.)
- Karakter #2: "Ja en de baas zei dat we geen water krijgen totdat dit hek gerepareerd is."
- Karakter #1: "Ja, en is hij niet de gemeenste vloek waar we ooit voor hebben gewerkt?"
- Karakter #2: "Ja, en het heeft me aan het denken gezet om dit cowboyleven achter me te laten en naar San Francisco te vertrekken."
Het ontwikkelen van conflicten kan acteurs helpen het plot vooruit te helpen
Nu zou de scène voor onbepaalde tijd kunnen doorgaan, waarbij de acteurs het eenvoudigweg met elkaar eens waren. Het is echter het beste om ook conflicten te ontwikkelen. Bijvoorbeeld:
- Karakter #2: 'Ja, en het heeft me aan het denken gezet om dit cowboyleven achter me te laten en naar San Francisco te vertrekken.'
- Karakter #1: ‘Ja, en twintig minuten nadat je uit de postkoets bent gestapt, zou je blut zijn.
- Karakter #2: "Ja, en ik neem aan dat je denkt dat je het beter zou kunnen doen?!"
- Karakter #1: "Ja! En nadat ik mijn fortuin heb verdiend met het zoeken naar goud, kom ik terug en koop deze ellendige ranch en jij zou voor mij werken!
Nadat ze aan 'Ja, En'-oefeningen hebben gewerkt, leren acteurs uiteindelijk hoe ze scènes moeten spelen waarin ze de ideeën en concepten van collega-artiesten omarmen. Acteurs hoeven niet echt de woorden “Ja, En” te zeggen om het systeem te laten werken. Ze hoeven alleen maar te bevestigen wat het personage zegt en het de scène te laten opbouwen.
Als acteurs hun collega-artiest ontkennen, kan de scène al dood zijn voordat deze zelfs maar een kans heeft gehad. Kijk hoe het zich zou kunnen ontvouwen:
- Karakter #1: 'Wat een hete en ellendige dag om rancharbeider te zijn!'
- Karakter #2: "Nee dat is het niet. En we zijn ook geen ranchhanden."
