Debatten zijn gedeeltelijk populair omdat ze complexe kwesties met tegenstrijdige kanten behandelen, en het format is diepgeworteld, wat smaak en nuance toevoegt aan de punten die naar voren worden gebracht. Bovendien kunnen sprekers het zich niet veroorloven saai te zijn in een debat, omdat het de bedoeling is mensen te overtuigen, en om dat te kunnen doen moeten ze betrokken zijn.
Er zijn verschillende soorten debatten, elk met een ander formaat. De meeste mensen zijn bekend met debatten omdat ze de presidentiële debatten hebben gezien, waarbij het format rouleert. Hier kijken we naar gemodereerde debatten, gemeentehuisdebatten en Lincoln-Douglas-debatten.
Gemodereerde debatten
Bij gemodereerde debatten onderhandelen de presentatoren vooraf met de debatdeelnemers over de basisregels. Dit is meestal het geval bij presidentiële debatten die doorgaans worden georganiseerd door grote tv-netwerken of universiteiten.
Normaal gesproken legt elke deelnemer binnen een voorgeschreven periode een openingsverklaring af. Een moderator stelt vervolgens een vraag aan een van de debaters, die een bepaalde tijd krijgt om te reageren. Andere deelnemers kunnen dan reageren. Dit wordt een ‘weerlegging’ genoemd. Sommige moderators zorgen voor een goed heen-en-weergesprek tussen de kandidaten. Andere formaten zijn strenger en staan een vraag toe, gevolgd door 90 seconden voor een antwoord en 90 seconden voor een weerwoord voordat je doorgaat naar de volgende vraag.
In sommige versies van dit debatformat worden vragen vooraf door het publiek voorgesteld. Als dit het geval is, stelt de moderator meestal aan het einde van het debat een vraag aan het publiek. Bij andere formaten genereert de moderator alle vragen en vervolgvragen.
Debatten op het stadhuis
Dit formaat is vaak populair bij politici of ze nu kandidaat zijn voor het hoogste ambt in het land of voor een zetel in de gemeenteraad. Het gemeentehuisformat vereist dat een moderator een microfoon neemt en rond het publiek loopt, zodat de aanwezigen live vragen aan de debaters kunnen stellen. In sommige gevallen. de moderator zal ook vragen stellen die mensen stellen via sociale media of andere digitale platforms.
Normaal gesproken heeft elke deelnemer aan het debat een bepaalde hoeveelheid tijd om op elke vraag te reageren, en de moderator heeft daarna een bepaalde hoeveelheid tijd om de vervolgdiscussie te vergemakkelijken. Het publiek wordt actief betrokken en heeft het voordeel interessante vragen te stellen. Het belangrijkste voorbehoud is dat dit format onvoorspelbaar is en debaters kan laten struikelen.
Het Lincoln-Douglas-formaat
Dit is een open debatstijl, genoemd naar de beroemde reeks debatten tussen de Amerikaanse Senaatskandidaten Abraham Lincoln en Stephen Douglas in 1858. Deelnemers zijn het doorgaans van tevoren eens over tijdslimieten en onderwerpen. In presidentiële debatten kun je bijvoorbeeld zien dat het ene debat volledig gewijd is aan binnenlands beleid, terwijl een ander debat gewijd is aan buitenlands beleid.
Veel debaters op middelbare scholen en universiteiten zijn bekend met dit format omdat het zeer gestructureerd is, maar mensen toch de mogelijkheid biedt om openlijk hun standpunten en weerleggingen te uiten. Een typisch Lincoln-Douglas-format duurt ongeveer 40 tot 45 minuten met de volgende structuur:
- Spreker A: De zaak bepleiten – 6 minuten
- Spreker B: Kruisverhoor van spreker A–3 minuten
- Spreker B: Eerste weerlegging – 7 minuten
- Spreker A: Kruisverhoor van spreker B – 3 minuten
- Spreker A: Eerste weerwoord – 4 minuten
- Spreker B: Laatste weerwoord
- Spreker A: Slotweerwoord
Voorbereiding op het houden van een debat
Bekijk een paar debatten voordat je er een organiseert, om een idee te krijgen van wat werkt en wat er mis kan gaan. Televisienetwerken, lokale kranten en organisaties zoals de Liga van vrouwelijke kiezers staan bekend om het organiseren van debatten, net als universiteiten en hogescholen. Als je kunt, neem dan de tijd om een of twee bijeenkomsten persoonlijk bij te wonen om ervaring uit de eerste hand op te doen.
