Er zijn historische schaatsrelikwieën die teruggaan tot 3000 voor Christus. Maar, inline rolschaatsen waarschijnlijk is veel later ontstaan in Scandinavië of Noord-Europa waar schaatsen een gemakkelijke manier was om kort te reizen afstanden. Aan het begin van de 17e eeuw noemden deze vroege Nederlanders zichzelf skeelers en schaatsten ze in de winter op bevroren grachten. Ze gebruikten uiteindelijk een primitieve vorm van rolschaatsen, gemaakt door houten spoelen aan een platform te bevestigen om vergelijkbaar reizen bij warmer weer mogelijk te maken.
De eerste officieel gedocumenteerde inline skate verscheen in 1760 in Londen. De progressie van transport naar een vervanging voor schaatsen op het podium, naar recreatief schaatsen, naar fitness skaten en uiteindelijk inline competitieve sporten is nauw verbonden met de ontwikkeling van inline skate technologie.
Laten we de ontwikkelingen en technologische verbeteringen volgen die zijn aangebracht in de originele inline skates die leiden tot de comfortabele en soms zeer gespecialiseerde uitrusting die wordt gebruikt door inline skaters vandaag.
De Nationaal Rolschaatsmuseum was de bron voor veel van de historische feiten in dit artikel.
1743
De eerste gedocumenteerde verwijzing naar inline- of rolschaatsen werd achtergelaten door een Londense toneelartiest. De uitvinder van deze skates, die waarschijnlijk een inline-ontwerp waren, is onbekend en is verloren gegaan in de geschiedenis.
1760
De eerste bekende uitvinder van een inline rolschaats was John Joseph Merlijn. Merlijn werd geboren op 17 september 1735 in Huys, België. Hij groeide op tot een maker van muziekinstrumenten en een ervaren mechanische uitvinder. Een van zijn uitvindingen was een paar schaatsen met een enkele rij kleine metalen wielen. Hij droeg de schaatsen als publiciteitsstunt om zijn museum te promoten, en vanaf het begin was stoppen een probleem. Er wordt aangenomen dat een van zijn ballroom-stunts als gevolg van dit defect eindigde in een dramatische crash in een spiegelwand. Voor de volgende eeuw volgden rolschaatswielen de inline ontwerpuitlijning.
1789
Het inline skate-idee vond zijn weg naar Frankrijk in 1789 met Lodewijik Maximilian Van Lede en zijn skate die hij de patin a terre wat zich vanuit het Frans vertaalt naar "landschaatsen" of "aardschaatsen". De schaatsen van Van Lede bestonden uit een ijzeren plaat met daaraan houten wieltjes. Hij was beeldhouwer aan de Academie Brugge in Parijs en werd als zeer excentriek beschouwd.
In 1819 werd de eerste inline skate gepatenteerd en inlines bleven tot 1863 toen skates met twee assen werden ontwikkeld. Deze quad skates zorgden voor meer controle en hun populariteit verspreidde zich snel in Noord-Amerika en Europa. De vierwielige quad-skate domineerde al snel de skate-industrie. Sommige bedrijven bleven skates ontwerpen met wielen in een lijn, maar ze werden niet serieus genomen.
1818
In Berlijn, Duitsland, werden inline-rolschaatsen gebruikt in een ballet voor schaatsbewegingen toen het onmogelijk was om ijs op een podium te hebben. Het ballet genaamd Der Maler oder die Wintervergn Ugungen: "The Artist of Winter Pleasures". Schaatsen was een van de winterse genoegens die door rolschaatsers werden gesimuleerd. Niemand weet wat voor schaatsen er werden gebruikt.
1819
De Petitbled, de eerste gepatenteerde rolschaats, was een inline. Dit patent werd in 1819 uitgegeven in Parijs, Frankrijk. M. Petitbled's uitvinding had drie inline wielen die van hout, metaal of ivoor waren. Hij dacht dat zijn inline skate een skater in staat zou stellen om schaatsbewegingen te simuleren, maar de wielconstructie stond dit niet toe en de wielen bleven slippen op harde oppervlakken.
1823
Robert John Tyers, een Londense schaatser, patenteerde een skate genaamd de Rolito met vijf wielen in een enkele rij aan de onderkant van een laars. De middelste wielen waren groter dan de wielen aan beide uiteinden van het frame, zodat een skater kon manoeuvreren door zijn gewicht te verplaatsen, maar de Rolito kon tegenwoordig geen gebogen pad volgen zoals inline skates.
1828
Een ander patent op rolschaatsen werd in 1828 in Oostenrijk verleend aan August Lohner, een Weense klokkenmaker. Tot dan toe waren alle ontwerpen voor inline skates geweest, maar deze versie was als een driewieler, met twee wielen achter en één voor. Hij voegde ook een ratel toe om te voorkomen dat de schaats achteruit rolt.
In Frankrijk kreeg Jean Garcin een patent op de 'Cingar'. De naam is ontstaan door de lettergrepen van zijn achternaam om te draaien. De Cingar was een inline skate met drie wielen. Garcin opende een ijsbaan, leerde schaatsen en schreef zelfs een boek genaamd Le Vrai Patineur ( "De echte schaatser"). Garcin moest zijn ijsbaan sluiten vanwege het aantal schaatsblessures aan mecenassen.
1840
Monsieur en Madame Dumas, professionele dansers, leidden in 1840 een uitvoering van fancy rolschaatsen in het Port Saint Martin Theater in Parijs.
De Corse Halle Tavern, in de buurt van Berlijn, had barmeisjes die de klanten op rolschaatsen bedienden. Dit was nodig vanwege de grote omvang van de bierhallen in Duitsland op dit moment.
1849
Het eerste succesvolle gebruik van een schaats met wielen in een lijn werd in 1849 geregistreerd door Louis Legrange, die ze bouwde om schaatsen te simuleren in de Franse Opera, "Le Prophete". Deze schaatsen hadden grote problemen omdat de schaatsers die ze gebruikten niet konden manoeuvreren of stoppen.
1852
Engels J. Gidman vroeg patent aan voor rolschaatsen met kogellagers. Hij moest 30 jaar wachten om ze op schaatsen in gebruik te zien.
1857
Openbare rolschaatsbanen geopend in de Floral Hall en in de Strand van Londen.
1859
De Woodward skate werd in 1859 in Londen uitgevonden met vier gevulkaniseerde rubberen wielen op elk frame voor betere tractie dan ijzeren wielen op een houten vloer. Net als de Rolito hadden deze skates middelste wielen die groter waren dan de eindwielen om het draaien gemakkelijker te maken, maar dit loste de manoeuvreerproblemen niet op. Deze schaats werd gebruikt door Jackson Haines, de grondlegger van het moderne kunstschaatsen, voor tentoonstellingen.
1860
Reuben Shaler, een uitvinder uit Madison, Connecticut, ontwikkelde een skate die is ontworpen om het manoeuvreerbaarheidsprobleem op te lossen. Shaler patenteerde een Parlor Skate, het eerste patent op rolschaatsen dat werd uitgegeven door het Amerikaanse octrooibureau. Deze skate had vier wielen die met pinnen waren bevestigd aan een hanger die leek op de huidige inline-frames. Ze boden een rubberen of leren ring op de wielen aan om grip te krijgen op het schaatsoppervlak. Deze inline skates sloegen nooit aan.
1863
James Plimpton geïnitieerd quad rolschaats geschiedenis. Toen hij quad-skates uitvond, boden ze meer controle dan de inline-modellen en waren ze veel gemakkelijker te gebruiken. Plimpton plaatste een paar wielen voor en een ander achter. Hij zette de wielen op scharnieren, zodat ze onafhankelijk van het frame konden draaien en plaatste rubberen kussens, zodat skaters in de richting van hun bochten konden leunen.
1866
De eerste Plimpton-schaatsen klemden zich vast aan de schoen, maar verbeterde ontwerpen gebruikten in plaats daarvan riemen met gespen. Plimpton installeerde een skatevloer in zijn meubelzaak in New York, verhuurde skates aan klanten, richtte de New York's Roller Skating Association, introduceerde schaatsvaardigheidstests, exploiteerde rolschaatsbanen in het noordoosten en reisde om te geven lessen. Vier jaar later werden de ringtestmedailles uitgereikt in 20 landen waar Plimpton-schaatsen werden gebruikt.
1867
Jean Garcin's Cingar skate had een korte revival op de 1867 Exposition Universelle in Parijs. Maar uiteindelijk werden alle inline rolschaatsen overbodig nadat de "quad" skate van Plimpton populair werd.
1876
William Bown patenteerde een ontwerp voor rolschaatswielen in Birmingham, Engeland. Het ontwerp van Bown deed een poging om de twee draagoppervlakken van een as, vast en bewegend, uit elkaar te houden.
Een teenstopontwerp dat skaters hielp stoppen met rollen door de skate bij de teen naar beneden te kantelen, was gepatenteerd. Teenstoppers worden nog steeds gebruikt op inline kunstschaatsen en op de meeste quad skates.
1877
Bown werkte nauw samen met Joseph Henry Hughes, die de elementen van een verstelbaar kogel- of rollagersysteem patenteerde, vergelijkbaar met het systeem dat wordt gebruikt in de huidige skate- en skateboardwielen.
1884
Levant M. Richardson heeft een patent verkregen om stalen kogellagers in skatewielen te gebruiken om wrijving te verminderen en skaters in staat te stellen de snelheid met minimale inspanning te verhogen. Door de uitvinding van wielen met penkogellagers konden schaatsen gemakkelijk rollen en wogen schaatsschoenen minder.
1892
Walter Nielson uit New York kreeg het patent voor een "Combined Ice and Roller Skate". Zijn schaatsen met 14 wielen had een patentinscriptie die suggereerde dat "een kussen van rubber, leer of soortgelijk materiaal zou moeten zijn" geplaatst... zodat wanneer de schaatser wil stoppen, hij alleen op de pad hoeft te drukken... tegen de vloer of de grond.” Deze suggestie voor het stoppen van pads was zijn tijd ver vooruit.
1884
Levant M. Richardson krijgt patent op stalen kogellagers in skatewielen. Deze lagers verminderen wrijving, zodat skaters sneller kunnen gaan met minder inspanning.
1898
In 1898 richtte Levant Richardson de Richardson Ball Bearing and Skate Company op, die skates leverde aan de meeste professionele skateracers van die tijd.
Het einde van de negentiende eeuw en de vroege jaren van de twintigste eeuw markeerden het verschijnen van fietsschaatsen met structuren vergelijkbaar met moderne skates online. Ze zijn uitgevonden als antwoord op de behoefte om op alle soorten ondergrond te skaten en waren de eerste stap in de ontwikkeling van all-terrain skates met rubberen wielen of banden. Later in de eeuw ontstonden moderne inlines.
1900
De Peck & Snyder Company patenteert in 1900 een inline skate met twee wielen.
1902
Meer dan 7.000 mensen woonden de openingsavond bij op de openbare ijsbaan van het Colosseum in Chicago.
1905
John Jay Young uit New York City creëert en patenteert een inline skate met verstelbare lengte en klemming.
1910
The Roller Hockey Skate Company ontwerpt een driewielige inline skate met een leren schoen en het achterwiel omhoog zodat de schaatser op het middenwiel kan draaien. Deze inline is gemaakt voor rolhockey door de Roller Hockey Skate Company uit New York City in 1910 met laarzen van de Brooks Athletic Shoe Company.
jaren '30
De Best-Ever Built Skate Company produceert een inline skate met drie wielen die dicht bij de grond zijn geplaatst.
De originele patenten voor Jet-inline skates voor crosstraining op ijs werden ingediend in de jaren dertig van de vorige eeuw. Een advertentie voor hen werd gepubliceerd in een uitgave van Popular Mechanics uit 1948.
1938
Christian Siffert, uit Deerfield, Illinois, patenteert een ontwerp voor een goedkope inline skate, die niet alleen op trottoirs kan worden gebruikt, maar ook kan worden omgezet in scherpe wielen op ijs. De Jet Skate, zo beweert de advertentie, is de "enige skate met remmen die snel stopt". Deze bewering was waarschijnlijk onjuist omdat er in die tijd verschillende remmen waren uitgevonden en gepatenteerd voor rolschaatsen. De Jet Skate-rem leek veel op de hielremmen van vandaag en is ontworpen om op dezelfde manier te worden gebruikt. Remmen zijn altijd een ontwerpprobleem geweest voor skatefabrikanten.
1941
Moderne inline skates beginnen in Nederland te verschijnen.
1953
Het eerste Amerikaanse patent voor moderne inline skates, gemaakt om zich te gedragen als ijslopers met individueel verende en gedempte wielen, werd in juli 1953 verleend onder patentnummer US 2644692 aan Ernest Kahlert uit Santa Ana, CA. Ze verschenen in het aprilnummer van 'Popular Mechanics' en in het aprilnummer van 1954 van 'Popular Science'.
Een inline skate met 2 ronde, kunstmatige rubberen wielen en geen rem is ontwikkeld door Rocker Skate Company in Burbank, Californië. Er werd geadverteerd in "Popular Science" in het nummer van november 1953 en in "Popular Mechanics" in het nummer van februari 1954. De advertenties beschreven ze als "stil, snel en goed voor stoppen en afslaan".
1960
De Chicago Skate Company probeert een inline skate op de markt te brengen die lijkt op de apparatuur van vandaag, maar het was wankel, ongemakkelijk en de remmen waren niet betrouwbaar.
Een USSR inline skate werd gemaakt in 1960 met 4 wielen en een teenstop. Het leek een solide constructie te hebben en is vergelijkbaar met sommige van de huidige inline kunstschaatsen met wielvormige, aan de voorkant gemonteerde teenstops.
1962
Een zwaar ogende inline skate genaamd de "Euba-Swingo" werd vervaardigd door het bedrijf Euba in Duitsland. Deze schaats was permanent gemonteerd op een laars of als klemschaats verkrijgbaar. Euba-Swingo-schaatsen waren geschommeld, hadden een aan de voorkant gemonteerde teenstop en werden gebruikt voor kunstschaatstraining op het droge.
Inline skates verschenen ook in de Russische film Королева бензоколонки (1962) op ongeveer 9m23s in de film.
1964
Een advertentie in een tijdschrift toont BiSkates, een andere inline skate bedoeld als alternatief voor ijstraining.
1966
De Chicago Roller Skate Company produceert hun inline skate met een laars. De inline skate die Scott Olson beïnvloedde, was een skate van de Chicago Roller Skate Company uit 1966. Deze schaatsen hadden vier wielen in een lijn, waarbij het voor- en achterwiel als een schaatsijzer voorbij de schoen reikten, en ze speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van inline skaten.
In Duitsland verkreeg Friedrich Mayer een patent voor zijn inline skate. Door de populariteit van de quad rolschaatsen, met twee wielen per as, een canvas schoen en een stopper aan de voorkant, was er destijds niemand in geïnteresseerd.
In Engeland ontwikkelde de Tri-Skate, een skate met drie wielen, hoge leren schoenen en een stopper voorop, en volgens Nederlandse artikelen over dit onderwerp, maar liefst 100.000 paar inline skates (niet noodzakelijk alle Tri-Skates) werden verkocht in Nederland en de aangrenzende landen. Dit gebeurde vóór de ontwikkeling van RollerBlade en moet als een groot succes worden beschouwd. De details van Tri-Skate oorsprong zijn onzeker. Het ontwerp is Amerikaans of Nederlands, de frames zijn gemaakt in Engeland door Yaxon (een speelgoedproducent) en de figuurlaarzen zijn gemaakt in Italië. Dit betekent dat de schaatsen ook in die landen werden verkocht.
1972
In 1972 probeerde Mountain Dew Mettoy's "Skeeler" in Canada te verkopen. Deze driewielige inline skate is ontwikkeld voor Russische hockeyspelers en schaatsers. De Skeelers, een andere naam voor skaten of skater, waren vroege versies van de huidige inline skates en werden geproduceerd in maten voor volwassenen en kinderen. Beroemdheden die ze als publiciteitsstunts probeerden, waren onder meer danser Lionel Blair en hardloper Derek Ibbotson, die in 1957 een wereldrecord voor de mijl had neergezet.
1978
Speedys, een product van SKF, was een inline skate met zachte laarzen, een frame en vier wielen. Helaas was de markt van eind jaren 70 nog niet klaar voor inline sporten en werd de productie stopgezet.
1979
Scott en Brennan Olson, broers en hockeyspelers uit Minneapolis, Minnesota, vinden een paar Chicago inline-rolschaatsen en beginnen ze opnieuw te ontwerpen met behulp van moderne materialen. Ze voegen polyurethaan wielen toe, bevestigen de frames aan ijshockeyschoenen en voegen een rubberen teenrem toe aan het nieuwe ontwerp. De aanpassingen waren bedoeld voor ijshockeytrainingen als er geen ijs beschikbaar is. Na meer dan 200 jaar vallen en opstaan is inline skaten klaar om op te duiken.
1980
Scott en Brennan Olson richtten Ole's Innovative Sports op, dat werd Rollerblade, Inc. na het verkopen van inline skates zonder rem aan de hockeyspelers die de early adopters waren. De gebroeders Olson introduceerden een nieuw skatefenomeen dat nog nooit is geëvenaard in de geschiedenis van rolsporten. De juiste term om te gebruiken bij het beschrijven van dit schaatsen is inline rolschaatsen of inline skaten, maar Rollerblade maakte zo'n impact dat de naam synoniem is geworden met de sport ondanks het feit dat Rollerblade een inline skate is fabrikant.
De moderne stijl van inline schaatsen werd ontwikkeld als vervanging voor schaatsen en werd gebruikt door een Russische atleet die op het droge trainde voor zijn Olympische langebaanschaatsevenementen. Een foto van de Amerikaanse schaatser Eric Heiden die Olsons schaatsen gebruikte om te trainen voor de Olympische Spelen van 1980 op een weg in Wisconsin, werd gepubliceerd in het tijdschrift Life.
De gebroeders Olson hebben het inline-ontwerp van Chicago in de loop der jaren overgenomen en aangepast, en veroorzaakten een publieke aantrekkingskracht op rolschaatsen die in de geschiedenis van de sport moeilijk te evenaren was. De naam Rollerblade is voor de meeste mensen inline skaten geworden, veel andere inline skate fabrikanten overschaduwd en veel van de voorgeschiedenis van roller en inline rolschaatsen weggelaten.
1982
In 1982 voegde Scott Olson de teenstop toe aan zijn inline skate, maar ontdekte dat deze niet goed werkte.
1984
In 1984 voegt Scott Olson een hielrem toe om beginners te helpen de angst te overwinnen dat ze niet kunnen stoppen.
De zakenman Bob Naegele, Jr. uit Minneapolis kocht het bedrijf van Olson en het werd uiteindelijk Rollerblade, Inc. Dit was niet het eerste bedrijf dat inline skates produceerde, maar Rollerblade breidde het inline skaten uit tot omvatten meer dan alleen hockeyspelers door comfortabele skates aan te bieden met betrouwbare, gebruiksvriendelijke remmen. Dit introduceerde miljoenen inline skaten.
1986
Rollerblade, Inc., begint skates op de markt te brengen als fitness- en recreatiemateriaal.
1989
Rollerblade, Inc. produceerde de Macro- en Aeroblades-modellen, de eerste skates die werden vastgemaakt met drie gespen in plaats van lange veters die geregen moesten worden.
1990
Rollerblade, Inc. schakelden over op een met glas versterkte thermoplastische hars (durethan polyamide) voor hun schaatsen, ter vervanging van de eerder gebruikte polyurethaanverbindingen. Dit verminderde het gemiddelde gewicht van schaatsen met bijna vijftig procent.
In 1990 wendden inline skate-ontwikkelaars zich opnieuw tot pogingen om ontwerpen en materialen te vinden waarmee skaters meer van de ijs- en quad-rollerfiguur- en dansschaatsmanoeuvres konden simuleren. Rolschaatsers ontdekten de concurrentievoordelen van inline skates, vooral hogere snelheid. Skateontwerpers begonnen ook wielmaten en frame-uitlijning te verkennen. Het grootste deel van de ontwikkeling in dit decennium was echter bedoeld voor ijshockey en ijssnelheids-crosstraining voor skaters.
1993
Rollerblade, Inc. ontwikkelde de ABT of Actieve remtechnologie. Een glasvezelpaal was aan het ene uiteinde bevestigd aan de bovenkant van de koffer en aan het andere uiteinde aan een rubberen rem en scharnierend aan het chassis bij het achterwiel. De schaatser moest één been strekken om te stoppen, waardoor de paal in de rem dreef, die vervolgens de grond raakte. Skaters hadden al vóór ABT hun voet naar achteren gekanteld om contact te maken met de grond, dus dit nieuwe remontwerp verbeterde de veiligheid.
Pat McHale verkrijgt in 1993 de Amerikaanse en Europese patenten voor een multifunctionele inline skate. Dit skate-ontwerp heeft offset inline-wielen die een binnen-buitenrand creëren met laterale stabiliteit voor controle over randen die vergelijkbaar zijn met ijsbladen.
In 1993 werken twee andere uitvinders, Bert Lovitt, en Warren Winslow samen om een all-terrain skate uit te vinden die gebruik maakt van 2 schuine wielen.
1995
De Italiaanse firma Risport introduceerde het 3-wielige "Galaxie" figuurframe en een instapmodel goedkope inline kunstschaats met 3 wielen, volledig van plastic: "Kiria" in wit en "Aries" in zwart. Een ander model met een metalen frame en plastic laars heette "Vega". Al deze inline skates zijn ontworpen met teenstops. Risport ontdekte ook dat een plat frame met drie wielen zich kan gedragen als een frame met schommels door een veel harder wiel in het midden te gebruiken, waardoor het gewicht van de skater ongelijk verdeeld wordt.
Sportartikelenbedrijf K2, Inc. komt met een softboot-ontwerp dat in de meeste aspecten van de sport (behalve Aggressive Skating) het meest voorkomende ontwerp is geworden. Dit bedrijf promoot ook sterk het ontwerp van zachte laarzen voor fitness. In 2000 volgden de meeste skatefabrikanten dit voorbeeld, hoewel agressieve skaters nog steeds de voorkeur geven aan de harde schoen.
Diederik Hol ziet een aankondiging op het prikbord dat de Nederlandse fabrikant een onderzoekstraining van zes maanden aanbiedt voor het ontwerpen van een klapschaats. Hij zag een kans om iets te ontwikkelen met het potentieel om nieuwe wereldrecords te vestigen, en hij gebruikte het project als springplank voor zijn carrière in de ontwerptechniek. Hij studeerde af nadat hij aan de Rotrax skate had gewerkt, een frame met meerdere scharnieren dat zorgt voor een krachtigere afzet en dus een hogere snelheid.
John Petell, president van Harmony Sports Inc., neemt contact op met Nick Perna, een PSA-coach met een masterclassificatie, om een retrofitproduct te testen dat ze de PIC noemden. Het PIC®-apparaat bevestigd aan conventionele inline skates om kunstschaatsers in staat te stellen kunstschaatsbewegingen uit te voeren die een teenpick nodig hebben die anders niet mogelijk was op conventionele inline skates.
Een Franse uitvinder genaamd Jean-Yves Blondeau krijgt in 1995 patent op zijn Rollerman-pak met 31 wielen (ook bekend als het Wheel Suit of Buggy Rollin). Dit pak is ontworpen met wielen die erg lijken op inline skate-wielen die zorgvuldig op de meeste van de belangrijkste gewrichten van het lichaam, op de romp en zelfs op de rug zijn geplaatst.
1997
Inline skates en skateaccessoires worden een internationale industrie van miljarden dollars, waaraan bijna 26 miljoen Amerikanen deelnemen.
Lovitt & Winslow dienen hun eerste octrooiaanvraag in voor hun all-terrain skate-uitvinding met 2 schuine wielen.
1998
De samenwerking tussen Nick Perna en John Petell resulteert in de ontwikkeling van een rockered inline kunstschaatsframe. Het definitieve patent voor de PIC skate werd op 14 april 1998 gepubliceerd. In totaal werden 23 claims toegekend door de patentonderzoeker, maar het belangrijkste element voor de PIC en andere soortgelijke skates is de teenpic-hoek die de pick-hoek op schaatsen nauw weerspiegelt. De gekartelde metalen teenplectrums op schaatsen worden gebruikt om sprongen te maken en voetenwerk te ondersteunen, en deze inline skate heeft dezelfde mogelijkheden via de gepatenteerde PIC.
De Rollerblade Coyote skate werd in 1997 geïntroduceerd als de eerste echte offroad skate in de industrie. De met lucht gevulde banden zijn ontworpen voor schokabsorptie, tractie en veelzijdigheid op het terrein.
1999
Lovitt & Winslow nemen het nieuwe bedrijf LandRoller op om hun nieuwe skates met schuine wielen te produceren en op de markt te brengen.
Sportsline International biedt Diederik Hol de kans om een geheel nieuwe productlijn skates te ontwerpen. Na minder dan een jaar toegewijd denken en tekenen van concepten, ontwierp hij wat nu bekend staat als de Mogema Dual Box.
2000
Inline kunstschaatsen ontwikkelt zich als een off-ice trainingstool voor schaatsers en komt naar voren als een competitief evenement in rolsporten. Sommige fabrikanten, zoals Triax/Snyder, reageren door uitrustingsopties te bieden die nodig zijn voor kunstschaatsen.
2002
In november 2002, na de eerste Wereldkampioenschappen kunstschaatsen inline in Duitsland, besloot de coach van Chien-Hao Wang bezoekt Arthur Lee om schade aan Wang's inline skates te bespreken en om de ontwikkeling van een betere inline kunstschaatsen te vragen kader.
Drie jaar nadat hij zijn eerste schets maakte, overtuigt Diederik Hol het Rollerblade World Team en anderen om Mogemas te gebruiken tijdens de Wereldkampioenschappen Inline in Frankrijk. 45 schaatsers wonnen hun gouden, zilveren en bronzen medailles op Mogemas.
2003
Het prototype voor Arthur Lee's Snow White Inline is klaar.
2004
Sneeuwwitje sponsort twee Taiwanese skaters, Chia-Hsiang Yang en Chia-Ling Hsin, voor de Wereldkampioenschappen inline in 2004 in Fresno, CA. Kadu, coach van Gustavo Casado Melo en Adrian Baturin, en mevrouw Yasaman Hejazi, coach van de Iran Inline Figure Skating Federation, behoren tot de eerste coaches die Snow White-frames gebruiken.
2005
LandRollers Schuine wieltechnologie breekt met traditionele inline-ontwerpen met twee grote, aan de zijkant gemonteerde, out-of-line schuine wielen die schrijlings op de middellijn van de laars rollen en een laag zwaartepunt behouden.
2006
Wheel Anti-Reversing Technology is ontwikkeld door Bruce Honaker om nieuwe inline skaters te helpen door hen in staat te stellen beide skates op de grond en parallel aan elkaar te houden. Dit zorgt voor comfort en stabiliteit als momentum wordt gewonnen. Angst om achteruit te rollen op hellingen wordt ook geëlimineerd. Het apparaat kan worden verwijderd nadat de schaatsvaardigheid is ontwikkeld.
2013
Brian Green en de Cardiff Skate Company bieden een verstelbare skate met een unieke driewielconfiguratie en remsysteem dat wordt gepromoot als stabieler en handiger dan elke andere skate op de markt.
Flex Brake, Ben Wilson's lichtgewicht remsysteem ontworpen voor de meeste inline skates of fitness skates, Alex Bellehumeur's DXS Inline skate-schijfremsysteem en Gravity Master-kuitgeactiveerde remmen van Craig Ellis doen de interesse in inline-skaten stoppen herleven technologie.
