Je loopt de vechtsporten dojang en beginnen vrijwel onmiddellijk op te merken. Beoefenaars doen acrobatische trappen en voeren ritmische vormen uit met een intens doel. Later wijzen ze spar, bewegen ze gemakkelijk in en uit de weg, en beginnen dan met vooraf geformuleerde vechtbewegingen met een partner. Welke stijl is het?
de Koreaan vechtsportstijl van Tang Soo Do natuurlijk. En zoals velen soorten vechtsporten, Tang Soo Do heeft een geschiedenis doordrenkt van mysterie.
De geschiedenis van Tang Soo Do
Tang Soo Do begon met de vroege Koreaanse vechtkunsten, waarvan schilderijen en muurschilderingen ons vertellen dat ze werden gebruikt in de tijd van de drie koninkrijken in Korea. Uiteindelijk werden deze koninkrijken verenigd onder de Silla-dynastie, waar het bewijs van de vechtkunsten in Korea nog groter werd. Uit het bewijs blijkt dat de kunsten bleven vorderen en beoefend werden, meestal onderwezen binnen families of doorgegeven van het ene individu naar het andere, totdat de Japanners de controle over Korea overnamen tussen 1909 en 1945. Om elke oppositie tegen hun bezetting te onderdrukken voordat het begon, verbood de Japanners Koreanen om vechtsporten te beoefenen. Er is daardoor wat geschiedenis verloren gegaan.
Dat gezegd hebbende, de kunsten werden nog steeds in het geheim beoefend en werden beïnvloed door de zeldzame Japanse karatebeoefenaar die bereid was zijn kennis in die periode te delen. Uiteindelijk, toen de Japanse overheersing werd opgeheven, begonnen overal in Korea vechtsportscholen op te duiken, waarvan de eerste de Chung Do Kwan was, wiens oprichter Won Kuk Lee was. Lee wordt beschouwd als de eerste die de term gebruikt Tang Soo Do om te beschrijven wat de Koreaanse vechtkunst was geworden die door zoveel andere stijlen was beïnvloed. De term "Tang Soo Do/ Dang Soo Do" was aanvankelijk een Koreaanse uitspraak van "The Way of the Chinese Hand". Tegenwoordig vertalen de meeste Amerikanen het als "The Way of the Open Hand".
Voorbij Won Kuk Lee vormden verschillende andere beoefenaars kwans in het gebied, tot het punt dat er in de jaren zestig negen grote kwans waren gebaseerd op een oorspronkelijke vijf, genaamd de Moo Duk Kwan (leider: Hwang Kee), Yeon Moo Kwan (Lee, Nam Suk), YMCA Kwon Bup Bu (Lee, Nam Suk), Chung Do Kwan (Shon, Duk Song) en Song Moo Kwan (Nee, Byong Jik). Het is in deze tijd dat het land probeerde al zijn kunsten onder één naam te verenigen: Taekwondo. Op één na waren al deze scholen in wezen in theorie geïntegreerd - zelfs als ze hun afzonderlijke leerplannen bleven onderwijzen zonder veel verandering - en die school was de Moo Duk Kwan. Oprichter Hwang Kee bleef op koers en weigerde ondanks politieke druk te fuseren nadat hij zich realiseerde/geloofde dat de verhuizing was bedoeld om zijn stijl en organisatie in feite te overrompelen. Hoewel deze beslissing hem enkele leden van de Tae Kwon Do-beweging kostte, won Kee in 1965 en 1966 juridische gevechten waardoor hij zijn organisatie kon leiden en begon te herbouwen vanuit de macht van Tae Kwon Do Speel.
Daarom bleven Kee en zijn volgelingen een zuiverdere vorm van Tang Soo Do volgen. In de late jaren 1950, veranderde hij de naam van zijn organisatie in Korean Soo Bahk Do Association, Moo Duk Kwan.
Vandaag de dag blijft Tang Soo Do bloeien onder tal van federaties en organisaties. Er is geen grote overkoepelende organisatie die haar praktijk regelt.
Kenmerken van Tang Soo Do
Tang Soo Do kan worden omschreven als een Koreaanse versie van karate. Het is een opvallend stijl van vechtsporten in die zin dat beoefenaars handaanvallen, trappen en blokken gebruiken om zichzelf te verdedigen. Daarnaast worden ook polsgrepen in jiu-jitsu of aikido-stijl beoefend (bekend als zelfverdedigingsbewegingen). Tang Soo Do is een stijl die de nadruk legt op het ademen in zijn vormen en oefening, geen contact of lichte contactsparring, en het opbouwen van karakter binnen zijn deelnemers. Het is niet genoeg voor een Tang Soo Do beoefenaar om de verschillende fysieke bewegingen binnen de kunst te leren. Bovendien moeten ze de geschiedenis van de stijl leren kennen en respect tonen voor deze en andere mensen.
Tang Soo Do staat bekend om zijn kicking artisticiteit.
De stijlen die hebben bijgedragen aan Tang Soo Do
De oprichter van Moo Duk Kwan, Hwang Kee, is de persoon naar wie de meerderheid van de Tang Soo Do-beoefenaars hun afkomst herleiden. Gedurende zijn hele leven, soms alleen door omstandigheden, studeerde Kee Tae Kyon (inheemse en oude Koreaanse vechtkunst), Okinawaanse karatestijlen, waaronder Shotokan, en Chinese vechtsportstijlen zoals tai chi en kungfu. Uit deze stijlen is Tang Soo Do ontstaan.
Won Kuk Lee, een andere getalenteerde krijgskunstenaar die de kunst beïnvloedde, bracht ook een aanzienlijke hoeveelheid Shotokan in zijn leer.
Basisdoelen van Tang Soo Do
Vanuit een fysiek perspectief zou de Tang Soo Do-beoefenaar proberen een aanvaller met stakingen zo snel mogelijk te stoppen om schade te voorkomen. Dat gezegd hebbende, de filosofie achter Tang Soo Do is, net als veel andere vechtsportstijlen, er een van vreedzaam vertrouwen.
Tang Soo Do-training
Training in Tang Soo Do bestaat uit formulieren of hyeongs, one step sparring (vooraf bepaald), gratis sparring (geen contact of meestal licht contact), lijnwerk (het uitvoeren van de verschillende trappen, stoten en blokken in een lijn) en zelfverdedigingsbewegingen (polsgrepen, enzovoort.).
Beroemde Tang Soo Do-beoefenaars
- Billy Blanken: Blanks is de man achter de beroemde Tae Bo-serie video's, die enkele van de meest bekende cardio-kickboksproducten op de markt zijn. Hij begon zijn vechtsporttraining met Tang Soo Do.
- Hwang Kee: Kee was de oprichter van de Moo Duk Kwan Soo Bahk Do (Tang Soo Do) organisatie. De meeste Tang Soo Do-scholen herleiden hun afkomst naar hem.
- Chuck Norris: Norris, een van de beroemdste vechtsporten film acteurs van alle tijden, begon te trainen in Tang Soo Do nadat hij in 1958 bij de luchtmacht was gekomen als luchtpolitieagent. Hij bereikte uiteindelijk de zwarte band-status in de kunst.
