De teststructuur van kunstschaatsen kan verwarrend zijn voor degenen die nieuw zijn bij schaatsen. In dit artikel worden tests en niveaus van kunstschaatsen beschreven en uitgelegd.
Basisvaardigheidstests schaatsen voor mensen die nieuw zijn in kunstschaatsen
De meeste ijsbanen bieden groepslessen schaatsen, en een deel van de meeste standaard groepslessen kunstschaatsen omvat de kans om basisvaardigheidstests voor kunstschaatsen af te leggen. Sommige ijsarena's gebruiken het Amerikaanse kunstschaatsen-testprogramma voor basisvaardigheden; andere ijsbanen bieden Ice Skating Institute (ISI) tests aan. Skaters ontvangen stickers, certificaten en badges na het behalen van deze schaatstests. Sommige van deze testniveaus zijn Basic 1--8, Vrije stijl 1--8, dans-, paren-, hockey- en alfa-, bèta-, gamma- en delta-badgetests.
Tests die verder gaan dan de basisvaardigheden Schaatstests
Degenen die nieuw zijn bij kunstschaatsen, moeten weten dat kunstschaatsen in de VS een volledige teststructuur heeft die is
Een volledig Amerikaans kunstschaatslidmaatschap is vereist om schaatstests af te leggen die verder gaan dan de basisvaardigheden. Deze officiële schaatstests vinden meestal plaats tijdens speciale clubtestsessies en worden beoordeeld door een gekwalificeerde jury.
Bewegingen in de veldtests
Om de posities, randen en bochten die nodig zijn voor kunstschaatsen onder de knie te krijgen, doen schaatsers Moves in the Field. Moves in the Field-tests moeten worden behaald voordat het bijbehorende gratis schaatsen of paar schaatsen testen. Zo moet de toets Juvenile Moves in the Field zijn behaald voordat men in aanmerking komt voor de toets vrij schaatsen Juveniles of de toets Juvenile pairs.
Test- en wedstrijdniveaus
Kunstschaatstests beginnen op het Pre-Preliminary-niveau en eindigen met de Senior-niveau-tests. Om op een bepaald niveau te kunnen rijden, moeten schaatsers slagen voor de test die op het niveau ligt waarop de schaatser wil deelnemen. Om bijvoorbeeld deel te nemen aan Intermediate Pairs, moeten schaatsers slagen voor de tests Intermediate Moves in the Field en Intermediate Pairs.
Niveaus
- Voorlopige
- Voorbarig
- pre-jeugd
- Jeugdig
- Tussenliggend
- Gevorderde
- Junior
- Senior
Zodra een schaatser slaagt voor een test voor een bepaald niveau, kan hij of zij niet meer onder dat niveau uitkomen. Testvereisten zijn meestal eenvoudiger dan wat vereist is voor concurrentie.
IJsdanstests
De structuur van ijsdanstests en niveaus is iets anders, omdat er verplichte ijsdanstests zijn en vrije dans testen. Er zijn minimaal drie verschillende verplichte dansen in elke danstest.
Om deel te nemen aan ijsdanswedstrijden, moeten schaatsers slagen voor Moves in the Field, verplichte ijsdansen en gratis danstests. Volwassenen hoeven alleen verplichte dansen te halen.
De verplichte danstoetsen hebben een andere naam:
- Voorlopige danstest
- Pre-Bronzen danstest
- Bronzen danstest
- Pre-zilveren danstest
- Zilveren danstest
- Pre-Gouden Dans Test
- Gouden danstest
- Internationale danstests
Pattern Dance-tests moeten worden gehaald voordat je bepaalde Free Dance-tests kunt afleggen.
Kunstschaatstests voor volwassenen
Er is een andere teststructuur voor kunstschaatsen voor volwassen schaatsers. Er zijn tests voor bewegingen in het veld voor volwassenen, freeskating-tests voor volwassenen, volwassenen paar schaatsen tests en gratis danstests voor volwassenen. Volwassenen kunnen ervoor kiezen om standaard kunstschaatstests te doen als ze dat willen. Voor verplichte ijsdanstoetsen is er de mogelijkheid om als volwassene of als master te testen. Om in aanmerking te komen voor een test voor volwassenen, moet de schaatser 21 jaar of ouder zijn en om in aanmerking te komen voor Masters-tests moet de schaatser 50 jaar of ouder zijn.
De teststructuur voor het freeskating voor volwassenen is als volgt:
- Volwassen pre-brons
- Brons voor volwassenen
- Volwassen Zilver
- Volwassen goud
Testvoorbereiding
De eerste tests die een schaatser kan doen, kunnen niet lang duren om te slagen en zich voor te bereiden. Sommige skaters hebben zes maanden nodig om zich voor te bereiden op een test, terwijl het bij anderen een jaar of langer kan duren. Naarmate de tijd verstrijkt, worden schaatstests steeds moeilijker. De passeerstandaard is erg hoog. Veel schaatsers slagen niet voor kunstschaatsproeven. Als een schaatser niet slaagt voor een kunstschaatstest, kan de test na 28 dagen opnieuw worden geprobeerd.
Testsessies
Kunstschaatsproeven worden niet zomaar afgenomen. Ze worden meestal genomen tijdens officiële testsessies waar de schaatser de enige schaatser op het ijsoppervlak is, en worden beoordeeld door een hooggekwalificeerde jury. Er zijn kosten aan verbonden. Skaters doen de nodige testmoves naar een origineel en individueel gepland programma op muziek. Moves in the Field-tests worden in een bepaalde volgorde gedaan, maar zonder muziek.
Degenen die verplichte ijsdansen testen, kunnen ervoor kiezen om slechts één, twee of alle dansen in een test te doen. Er is een solo-trackoptie beschikbaar voor diegenen die ijsdanstests willen doen zonder partner.
"Gouden Medaillewinnaars"
Kunstschaatsers die slagen voor Senior Freeskating, Senior Moves in the Field, Gold Dance, Senior Free Dance, Senior Pairs en Adult Gold-tests worden Amerikaanse kunstschaatsen gouden medaillewinnaars. Het behalen van een gouden medaille voor de Amerikaanse kunstschaatstest is een grote prestatie. Elke Amerikaanse kunstschaatsster die het publiek ziet strijden op de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen en op de Olympische Spelen is een "Gouden Medaillewinnaar."
Onderscheidingen en erkenning
U.S. Kunstschaatsen geeft certificaten en insignes voor kunstschaatsers uit na het behalen van tests. Deze certificaten en badges worden meestal aan een schaatser gegeven via zijn of haar kunstschaatsclub. De namen van alle schaatsers die de tests hebben doorstaan, staan vermeld op de website van de Amerikaanse kunstschaatsen. Schaatsers kunnen ook testmedailles en spelden kopen nadat ze de Amerikaanse kunstschaatstests hebben doorstaan.
