Er zijn veel foto's die rondzweven van individuen en ghosthunting groepen waarvan ze vermoeden dat ze paranormale beelden vertonen: geesten, geestactiviteit, demonen, enzovoort. De waarheid is dat overtuigende spookfoto's zeer zeldzaam zijn, en de meeste foto's kunnen op andere manieren worden verklaard - soms vrij gemakkelijk. De volgende foto's zijn veelvoorkomende voorbeelden. Ze vertonen geen geesten of andere paranormale verschijnselen... waarschijnlijk. (We zeggen "waarschijnlijk", want als we het hebben over paranormale mogelijkheden, kan niets definitief worden uitgesloten. Toch kunnen we er 99,9% zeker van zijn dat deze niet paranormaal zijn.)
Bij het onderzoeken van foto's op mogelijke paranormale elementen, moeten we heel voorzichtig en sceptisch zijn. Zoveel dingen kunnen het fotografische beeld, dat van nature gevoelig is, bederven. Verdwaald licht, reflecties, stof, haar en insecten kunnen allemaal fotoafwijkingen veroorzaken. Dat je iets niet in de zoeker hebt gezien dat later op je foto verschijnt, wil nog niet zeggen dat het een geest is. Bijvoorbeeld...
De camerariem
JD
Dit is een veel voorkomende fout. Veel mensen zien deze vreemde formatie op hun foto's en vragen zich af of het een soort energiedraaikolk is of een lang geleden overleden overgrootmoeder die zich materialiseert om te zeggen "gelukkig verjaardag." Als je deze "vortex" van dichtbij bekijkt, wordt het duidelijk dat deze anomalie slechts de riem is die aan de camera is bevestigd en die voor de camera is gevallen. de lens. Dit gebeurt vaak wanneer de camera naar de zijkant is gericht om een portretgerichte foto te maken, zoals deze. Je kunt duidelijk de lus van de riem en de gevlochten textuur zien. Het wordt verlicht door de flits.
Wanneer wordt opgemerkt dat de anomalie waarschijnlijk een camerariem is, zullen sommige mensen ronduit ontkennen dat hun camera geen riem heeft. Wat is het motief van de reactie van de fotograaf als het vrij duidelijk is dat de foto de riem van de camera heeft veroverd? Ik denk dat er hier wat psychologie is die aantoont hoe graag mensen een foto willen hebben die iets paranormaals laat zien - zelfs in die mate dat ze de voor de hand liggende oorzaak ontkennen.
lichtbollen
JD
bollen, bollen, bollen... Helaas houden te veel spookjachtgroepen zich nog steeds vast aan lichtbollen op hun foto's als bewijs van spookachtige activiteit. Dit kan zijn omdat ze wanhopig uit een onderzoek willen komen met een soort bewijs, en omdat bollen zijn zo talrijk - en omdat ze niet met het blote oog kunnen worden gezien - worden ze als iets bovennatuurlijks beschouwd.
Het is een goed idee om sceptisch te zijn over die ballen van gereflecteerd licht. Het is bewezen dat ze niets meer zijn dan stofdeeltjes, insecten en andere stoffen in de lucht die in de flits van de camera worden opgevangen. Probeer het zelf. Schop wat stof op een vuile keldervloer en maak een flitsfoto. Je zult bollen in overvloed zien. Of moeten we aannemen dat de zielen van de lang overledenen de eeuwigheid passeren op onze kelderverdiepingen?
Dubbele blootstelling
RF
Dubbele belichtingen waren gebruikelijk bij oude filmcamera's. Ze treden op wanneer de fotograaf nalaat de film vooruit te spoelen nadat hij een frame heeft belicht en een andere foto erop belicht, wat resulteert in spookbeelden. In het geval van deze foto lijkt het alsof de film pas halverwege is gevorderd. Hoewel we de gezichten hebben vervaagd, is het op de originele foto duidelijk dat de jongen op de bodem dezelfde jongen is verderop, alleen in een iets andere pose. Hoewel het een spookbeeld is, is het geen spook.
Naarmate filmcamera's geavanceerder werden - zelfs goedkope point-and-shoot-modellen - hadden ze mechanismen die dubbele belichtingen voorkwamen.
Dubbele belichtingen werden vaak gebruikt om spookfoto's te vervalsen. Het bedrog werd gedaan in de camera of later in de donkere kamer van de film door meerdere negatieven te combineren. Een van de meest beruchte beoefenaars van dit bedrog was William Mumler, die in de 19e eeuw veel van dergelijke foto's maakte, soms met beroemde mensen als geesten.
Pareidolie, Matrixing of Simulacrum
KR
Oh, mijn God - het is een demon! Oh wacht... nee dat is het niet... het is een rots. Het fenomeen van het zien van een bekende vorm of vorm in willekeurige combinaties van schaduwen en licht staat bekend als pareidolie of matrixing, en het ding zelf wordt een simulacrum genoemd. Het is heel gewoon om te zien wat eruitziet als een gezicht in grillige rotsen (zoals deze foto), gras, vuil, water, wolken, vlammen, stofwolken, zichtbaar gas - zelfs een stapel verfrommelde kleding op de bank.
Het menselijk brein lijkt bedraad te zijn om gezichten te herkennen. Daarom is het zo verrassend om ze soms op dit soort foto's te zien. Hoewel de rotsformatie volledig willekeurig van aard is, verdorie, dat lijkt op een gezicht! Het moet een geest zijn! Het is vooral verontrustend voor sommige mensen wanneer het gezicht, opnieuw zoals dit, lijkt op de traditionele afbeelding van de duivel. Het maakt ze bang.
Kijk in feite goed naar al het gesteente op deze foto en je zult verschillende gezichten zien. Dus of we zien gewoon dingen, of deze muur van rots wordt ernstig achtervolgd. Wat denk je dat waarschijnlijker is?
Lichtstrepen
L.
Het is misschien niet duidelijk hoe dit soort lichtstrepen precies ontstaan, maar dit zijn geen geesten van dode theaterbezoekers. Je zult zien dat de twee lichtstrepen hetzelfde patroon hebben, wat waarschijnlijk werd veroorzaakt door de beweging van de handen van de fotograaf toen hij of zij de foto maakte. In combinatie met die beweging stond de sluiter lang genoeg open om de helderste objecten op de foto uit te smeren, twee lichten op de achtergrond. Het kan ook iets te maken hebben met het mechanisme van de sluiter van de camera zelf.
staven
DP
Experimenten door veel mensen hebben aangetoond dat staven niets meer zijn dan vrij conventioneel insecten en andere vliegende dingen waarvan de vorm is vervormd door de foto- of videocamera.
Het fenomeen ontstaat door een combinatie van de snelheid van het vliegende insect, de belichting van de foto of de manier waarop videocamera's snel bewegende objecten vastleggen.
Staafjes zijn dus niet een soort nieuwe soort insecten, interdimensionale entiteiten of spirituele energie. Het zijn beestjes.
Reflecties
MM
Spookgezichten in ramen zijn een veel voorkomende foto, maar de meeste zijn slechts een weerspiegeling van bomen, wolken, delen van het gebouw of andere omringende dingen. Dergelijke reflecties zijn gewoon andere voorbeelden van pareidolie of matrixing - gezichten en andere bekende objecten in willekeurige patronen zien.
In het geval van deze foto ziet de fotograaf het beeld van president James Madison die uit het raam van zijn huis in Virginia tuurt, en geeft hij een foto van een van zijn portretten ter vergelijking. Het is moeilijk om iets met zekerheid te zeggen, maar het is waarschijnlijk slechts een weerspiegeling.
Wees gerust, we proberen niet om spookjachtgroepen of lezers die deze foto's indienen, te kleineren of te bekritiseren. Nieuwsgierigheid is natuurlijk, net als de gretigheid om iets paranormaals te vinden. Als we het onderzoek naar het spookverschijnsel echter serieus willen nemen, moeten we net zo sceptisch zijn als wij kan mogelijk zijn (terwijl we onbevooroordeeld blijven) om anomalieën uit te roeien waarvoor we gewone, plausibele kunnen vinden uitleg. Dit zal ons helpen dichter bij het begrijpen van de echte verschijnselen te komen.
