Schildertechniek: pen en waterverf
Een visuele index van schildertechnieken.
Als je je ooit hebt afgevraagd "hoe deed de kunstenaar dat?" en bent u op zoek naar antwoorden, dan bent u hier aan het juiste adres. Deze foto's van verschillende schildertechnieken helpen je erachter te komen wat er is gebruikt om verschillende effecten en stijlen van schilderen te creëren, en hoe je dit zelf kunt leren.
Deze veren werden geschilderd met waterverf over waterdichte of permanente zwarte inkt.
Het belangrijkste om te onthouden bij het werken met pen en waterverf is dat de inkt in de pen watervast moet zijn, anders gaat hij vegen als je op de waterverf poetst. Het lijkt voor de hand liggend, ik weet het, maar als je verschillende pennen hebt liggen, is het maar al te gemakkelijk om er een op te pakken die niet waterdicht of permanent is. Het etiket op de pen vertelt het je, soms met een klein symbool in plaats van een woord.
Afhankelijk van de pen en het papier, moet u mogelijk een minuut of twee wachten totdat de inkt volledig is opgedroogd voordat u de aquarel toevoegt. Je leert het snel want de inkt verspreidt zich direct als het niet helemaal droog (of watervast) is. Helaas, als het eenmaal is gebeurd, kun je het niet ongedaan maken, dus je moet ofwel opnieuw beginnen, het onder een ondoorzichtige verf verbergen of er een pen-en-waterschilderij van maken. Gouache vermengt zich met waterverf of, als je een tube 'witte waterverf' hebt, is dat ook dekkend.
Kun je eerst de aquarel schilderen en dan de pen erop? Zeker, maar wacht tot de verf droog is, zodat de inkt niet bloedt (verspreid in de vochtige vezels van het papier). Persoonlijk vind ik het gemakkelijker om eerst met de pen te werken, omdat het gemakkelijker is om bij te houden waar ik me in de afbeelding bevind.
Schildertechniek: in water oplosbare pen met een natte borstel
Deze figuur is geschilderd met een in water oplosbare zwarte pen, plus een penseel met schoon water.
Als u pen en waterverf gebruikt, wilt u er zeker van zijn dat u een pen met watervaste inkt gebruikt, omdat u niet wilt dat de inkt gaat vegen en uitvloeien. Maar voor een monochroom schilderen, met een in water oplosbare pen en er vervolgens met een natte borstel overheen in vloeibare inkt veranderen, kan een mooi effect creëren.
Het resultaat is een mengeling van lijn en toon (twee van de elementen van kunst). De mate waarin de lijn oplost, hangt af van hoeveel water je aanbrengt (hoe nat de kwast is), hoe agressief je over een lijn strijkt en hoe absorberend het papier is. De geproduceerde toon kan variëren van zeer licht tot vrij donker. Je kunt een regel helemaal kwijtraken, of er een toon uitwassen zonder het karakter van de regel te veranderen.
Een beetje oefenen, en je zult er snel een gevoel voor krijgen. Zwart is natuurlijk niet je enige optie. In water oplosbare pennen zijn er in allerlei kleuren.
Schildertechniek: In water oplosbare inktpen (kleurvariaties)
De kleurvariatie in dit kunstwerk is gemaakt met één zogenaamd "zwarte" pen!
Door met een natte borstel op een tekening te werken die is gemaakt met een pen met in water oplosbare inkt, verandert de lijn in een wassing van inkt. Afhankelijk van hoeveel water je gebruikt, lost meer of minder van de lijn op.
Welke kleurwas je krijgt, hangt af van de inkt; het is niet altijd wat je zou verwachten, vooral met goedkopere pennen. (Het potentiële probleem met het gebruik van een goedkope pen is hoe) lichtecht de inkt misschien, maar ze zijn geweldig om mee te experimenteren, houd de resultaten gewoon uit direct zonlicht.) voorbeeld op de foto gebruikte ik een zwarte markeerstift die ik in een opwelling in een supermarkt kocht, een zwart Berol-handschrift pen. Zoals je kunt zien, is het "opgelost" in twee kleuren, een resultaat dat ik aantrekkelijk, effectief en expressief vind.
Hoe oplosbaar in water een pen is, hangt af van het merk, maar het uitgangspunt is om te zoeken naar een pen die niet zegt "waterdicht", "waterbestendig", "waterbestendig als het droog is" of "permanent ". Hoe lang de inkt op het papier is opgedroogd, kan ook een factor zijn; sommige watervaste pennen vegen een beetje als je direct water aanbrengt.
Schildertechniek: een aquarel overtekenen
Werken met kleurpotlood over een aquarel is een handige techniek om details toe te voegen.
Het concept om een potloodtekening te maken waaraan je vervolgens aquarelverf toevoegt, is een bekend concept, maar op de een of andere manier de gedachte om met een "tekenmedium" over gedroogde aquarelverf te werken, wordt door sommigen als "bedriegen". Alsof je, als je eenmaal met verf bent begonnen, niet meer terug kunt. Het is zo niet waar! De scheiding tussen tekenen en schilderen is kunstmatig; het is het kunstwerk dat je maakt dat er toe doet.
Een scherp potlood is het ideale hulpmiddel voor het toevoegen van fijne details, voor het creëren van een scherpe rand. Veel mensen vinden het gemakkelijker om de richting en breedte van de lijn te regelen met een potlood dan met een penseel. Houd je hand op een mahl stok verhoogt de controle verder.
Houd de potloodpunt erg scherp en wees niet lui om te stoppen om het te slijpen. Door het in uw vingers te draaien terwijl u het gebruikt, blijft u het punt behouden. Als je echt een hekel hebt aan slijpen, begin dan met een half dozijn identieke potloden en verwissel ze.
In het voorbeeld hier heb ik met een donkerblauw grafietpotlood bovenop een waterverfschilderij gewerkt (nadat het goed was opgedroogd!) Met name indigo uit de Graphitint-reeks van Derwent (Buy Direct), die een onderliggende donkere aardsheid heeft, anders dan een normaal kleurpotlood. Het is ook oplosbaar in water, dus het was cruciaal om ervoor te zorgen dat de aquarel helemaal droog was! Zoals je kunt zien, heb ik de randen scherper kunnen maken en schaduw kunnen introduceren. Merk bijvoorbeeld op hoe het de mond heeft veranderd, een schaduw op de oorlel en de onderkant van de kraag heeft gecreëerd en de rand van het shirt heeft gedefinieerd.
Uiteraard hoef je bij deze techniek geen wateroplosbaar potlood te gebruiken. Het was wat ik bij de hand had, maar ook gekozen met de gedachte dat ik het in verf kon veranderen als ik dat wilde.
Schildertechniek: zout en waterverf
Dit schilderij is gemaakt met zout op natte aquarelverf.
Wanneer je zout op natte aquarelverf strooit, absorbeert het zout het water in de verf en trekt de verf over het papier in abstracte patronen. Gebruik grof zout, geen fijn zout, want hoe groter het stuk zout, hoe meer het zal opnemen. Wanneer de verf droog is, wrijf je voorzichtig het zout eraf.
Experimenteer met verschillende gradaties van nattigheid van je aquarelverf en hoeveel zout je gebruikt totdat je er gevoel voor krijgt. Te droog en het zout kan niet veel verf opnemen. Te nat of te veel zout en al je verf trekt in.
Hoe zout te gebruiken om sneeuwvlokken in aquarel te maken
Schildertechniek: beglazingskleuren
Deze "gecompliceerde kleuren" zijn opgebouwd met behulp van meerdere glazuren.
Als je naar een schilderij kijkt met "gecompliceerde kleuren", waar de kleuren een diepte en innerlijke gloed voor hen, in plaats van solide en plat te lijken, dan zijn ze vrijwel zeker gemaakt door beglazing. Dit is wanneer meerdere kleurlagen op elkaar worden geverfd in plaats van slechts een enkele verflaag te zijn.
De sleutel tot succesvolle beglazing is om geen nieuwe glazuurlaag te schilderen totdat de huidige laag helemaal droog is. Bij acrylverf of aquarel hoef je niet lang te wachten, maar bij olieverf moet je geduld hebben. Als je op nog natte verf glazuurt, zal de verf zich vermengen en heb je een zogenaamde fysieke mix in plaats van een optische mix.
Hoe glazuur te schilderen
Schildertechniek: Druppels
Dit effect werd gecreëerd door vloeibare verf te laten druipen en na het drogen te bedekken met een transparante glazuur.
Het opnemen van druppels in een schilderij, of ze nu opzettelijk of per ongeluk gebeuren, kan een resultaat opleveren dat intrigerend is en een kijker aantrekt. Als je met vloeibare verf (dunne, lopende) verf schildert op een doek dat verticaal staat, bijvoorbeeld bij het werken op een ezel in plaats van plat op een tafel, dan kun je de zwaartekracht gebruiken om een "gelukkig ongeluk" of willekeurig element aan de toe te voegen schilderen. Door veel vloeibare verf op een penseel te plaatsen en vervolgens veel op één plek van het penseel te laten komen (door door de kwast tegen het doek te duwen en niet mee te bewegen), krijg je een klein plasje verf op de canvas. Met voldoende verf trekt de zwaartekracht het naar beneden in een dribbel of druppel.
Je kunt het proces een handje helpen door de verf er met je vingers uit te knijpen en door op de plas verf te blazen om het druppelen te starten. (Blaas in de richting waarin u wilt druppelen.) Met sterke druppels (degenen met veel verf die loopt) kunt u het canvas draaien om te manipuleren waar het stroomt.
De foto toont een detail van een schilderij van mij genaamd Rain/Fire, gemaakt met acryl. Toen de eerste laag rood nog niet helemaal droog was, heb ik vloeibare oranje verf aangebracht en laten druipen. Als je naar de bovenkant kijkt, kun je zien waar ik mijn penseel, elke keer opnieuw geladen met verf, op een rij heb geplaatst. Terwijl de verf naar beneden drupte, vermengde het zich met de nog natte rode verf. Dit, en de laag donkerrode glazuur die is toegevoegd toen alles droog was, is de reden waarom de druppels aan de bovenkant meer oranje zijn dan aan de onderkant.
Als je met olieverf werkt, verdun je verf dan met olie of sterke drank, afhankelijk van waar je je bevindt in het vet over de magere van je schilderij. Als je acrylverf gebruikt, denk er dan over na om wat glansmiddel te gebruiken, omdat je de verf niet te veel wilt verdunnen. U kunt ook vloeibare acrylverf gebruiken.
Bij aquarel maakt het niet uit hoeveel water je aan de verf toevoegt. U kunt de richting van de verfdruppel helpen leiden door eerst met de punt van een vochtige, schone borstel over het schilderij te gaan.
Zwaartekracht schilderij
Je kunt nog verder gaan met schilderen met druppels door mediums te gebruiken die de verf aanmoedigen om zich te verspreiden en te vloeien. Vervolgens gebruik je de zwaartekracht om de verf te trekken, kantelen en draaien van je canvas om van richting te veranderen.
De foto toont twee zeegezichten die ik aan het schilderen was, waarbij ik het grote doek 90 graden draaide om de verf door de zwaartekracht te laten trekken. De merk maken dat resultaat is anders dan met een penseel: losser, meer willekeurig, meer organisch. De natte verf die druipt is bedoeld om de rand van de zee te worden, rimpelingen in het ondiepere water bij de kust. Als het eenmaal droog is, kan ik het proces herhalen met een andere toon. Daarna zal ik wat wit voor schuim op de kustlijn spetteren.
Voor acrylverf produceren verschillende fabrikanten vloeiverbeteraars, die allemaal de viscositeit van de verf verlagen, zodat deze zich heel gemakkelijk verspreidt. Het is geen wetenschappelijke beschrijving, maar ik denk dat vloeimiddel de verf gladder maakt, omdat de manier waarop het van een canvas glijdt en glijdt heel anders is dan verf die alleen met water is verdund. Voor olieverf zorgt het toevoegen van oplosmiddel of alkydvloeimiddel ervoor dat de verf zich uitspreidt.
Ik meng het vloeimedium en de verf op mijn palet en breng het vervolgens met een penseel aan op mijn schilderij. Of ik laat een beetje vloeimiddel rechtstreeks op het doek vallen in nog natte vloeibare verf. Elk produceert een ander type markering; experimenteren zal je leren wat je zou kunnen krijgen. Onthoud dat als het resultaat je niet bevalt, je het kunt wegvegen of overschilderen. Het is geen ramp, maar een stap in het creatieproces.
Schildertechniek: verflagen, niet gemengd
De zee in dit schilderij is gemaakt door verschillende blauwtinten op elkaar te leggen, met minimale vermenging.
De zee heeft vaak een glinstering, verschuivende kleuren en tonen als we ernaar kijken. Om dit vast te leggen, heb ik verschillende blauw- en wittinten gebruikt, in gebroken lagen zodat stukjes van elk doorschijnen, in plaats van de zee te schilderen als een consistente, goed gemengde kleur.
Het donkerste blauw is Pruisisch blauw, waarvan een deel boterachtige acrylverf en wat acrylinkt was. Het lichtere blauw is cerulean blauw (verf) en het lichtste kobaltturkoois (verf). Er is ook wat marineblauwe acrylinkt. Plus titaniumwit en, in de lucht en voorgrond, een beetje ruwe omberverf.
Ik heb een deel van de verf rechtstreeks in de tube gebruikt, een deel verdund met water, glazuur en vloeiverbeterende acrylmediums. Het toevoegen van wit om een transparant blauw dekkender te maken, draagt bij aan de variaties in kleur.
De blauwtinten zijn over elkaar heen geschilderd, soms in lange penseelstreken, soms kort. De richting van het maken van markeringen is belangrijk en moet aansluiten bij het onderwerp. Hier heb ik horizontaal gewerkt, de horizon gevolgd en een beetje dichter bij de kustlijn verschoven omdat golven op natuurlijke wijze zouden buigen.
Ik heb vermeden om de kleuren volledig te mengen (een verleiding bij het schilderen) nat-in-nat). Laat elke kleur zich tonen en laat stukjes door de lagen gluren. Mix liever te weinig dan te veel. Als je eindigt met een harde rand ergens dat opdringerig is, kun je het verzachten door er een klein beetje blauw op te plaatsen en de randen hiervan te mengen.
Verf laag over laag, toevoegen en verbergen. Verwacht niet dat het de eerste keer goed is, verwijder niet wat "fout" is, maar werk eraan. Het geeft allemaal diepte aan het uiteindelijke schilderij. Ik heb de neiging om meerdere dagen aan een schilderij als dit te werken, waardoor de verf tijd heeft om volledig te drogen en na te denken over wat ik heb gedaan. Vergeet niet om regelmatig een stap terug te doen, want het schilderij ziet er van een afstand en van dichtbij heel anders uit.
Schildertechniek: kleuren mengen
De zachte overgang van kleuren in dit schilderij werd gedaan door de verf te mengen als deze nog nat was.
Als je de diepe sinaasappel in de zon vergelijkt met die op de top van de heuvel in dit schilderij, dan zie je dat de heuvel heeft een heel duidelijk, hard randje, terwijl de zon een zacht randje heeft dat overgaat in de sinaasappel en geel. Dit doe je door de kleuren te blenden als ze nog nat zijn.
Als je met olieverf of pastelkrijt schildert, heb je veel tijd om te mengen. Als je met acryl of aquarel werkt, moet je snel zijn. Om te blenden, zet je de kleuren naast elkaar, neem dan een schone borstel en ga voorzichtig over waar twee kleuren elkaar ontmoeten. U wilt geen extra verf toevoegen en ook geen abrupte kleurstop.
Schildertechniek: iriserende oliepastels als achtergrond voor schilderen
De achtergrond voor deze linoprint is gemaakt met een gouden, iriserende oliepastel.
Een van de problemen met goudverf kan een gelijkmatige, gladde afwerking zijn. Dus voor deze linoprint heb ik een iriserende oliepastel gebruikt die ik vervolgens glad blende met een vinger. Een ander voordeel was dat ik niet hoefde te wachten tot het droog was voordat ik de linosnede eroverheen drukte.
Opmerking: ik heb reliëfdrukinkt op oliebasis gebruikt om over de oliepastels af te drukken, geen inkt op waterbasis. De pastel zal verschuiven en een beetje afwrijven als je het aanraakt, dus het kunstwerk zou onder glas moeten worden beschermd. Als ik deze techniek voor een eenmalige kaart zou gebruiken, zou ik een van die gevouwen formaten gebruiken waar er in feite een montage bovenop de afbeelding is. Zorg voor de juiste belichting en de iriserende pastelfoto's prachtig, dus afdrukken maken van een kunstwerk is zeker een optie.
• Sennelier oliepastels
Kunsttechnieken spatten
Deze foto toont twee details van een zeegezicht, waar de kustlijn met een spattechniek overschilderd is sgraffito.
Gooi de volgende keer dat je je tandenborstel vervangt, de oude niet weg, maar stop hem in je kunstdoos. Het is het perfecte hulpmiddel voor spatten. Je doopt het penseel in vloeibare of vloeibare verf, richt het op je schilderij en laat je vinger (of paletmes, penseelhandvat of stuk karton) langs de borstelharen gaan. Denk eraan om dit naar jezelf toe te doen, zodat de verf van je af spuit.
Wat deze techniek oplevert, is een spray van kleine verfdruppels. Als je van absolute controle houdt, of niet van rommelige dingen houdt, is dit waarschijnlijk geen techniek die je graag gebruikt. Hoewel je met oefenen kunt bepalen waar de verf tot op zekere hoogte naartoe zal gaan, houdt hij ervan om rond te spuiten en op plaatsen te komen die je niet had verwacht.
De grootte van de druppels hangt af van hoe vloeibaar de verf is, hoeveel je op de tandenborstel hebt en hoe je ermee veegt. Je hoeft geen tandenborstel te gebruiken om te spatten, elke stugge borstel werkt. Probeer het eerst op een pagina in je schetsboek of een stukje papier. Of als je het op een schilderij doet dat helemaal droog is, kun je de verf eraf vegen en het opnieuw proberen. (Als je acrylverf gebruikt, wees er dan snel bij, want de verf droogt snel.)
Om te stoppen met verfspuiten in een bepaald gebied, maskeert u het af. De eenvoudigste methode is om een stuk papier of doek vast te houden of vast te plakken, om het gebied te bedekken dat u niet wilt laten spatten.
Kunsttechnieken In water oplosbaar grafiet
Dit figuur studie is gemaakt met in water oplosbaar grafiet. De lijnen werden eerst getekend, daarna werd een waterpenseel gebruikt om een deel van het grafiet in verf te veranderen. Ik tilde ook wat kleur direct van het potlood met de waterborstel en trok met het potlood in nog natte gebieden op het papier. De techniek is hetzelfde als het gebruik van aquarelpotloden, behalve dat je in grijs werkt tonen enkel en alleen.
Als je in water oplosbaar grafietpotlood droog op droog papier kunt gebruiken, krijg je hetzelfde resultaat als een normaal potlood. Ga er met een kwast en water overheen, dan verandert het grafiet in grijze transparante verf, als een wassing met waterverf. Als je ermee op nat papier werkt, krijg je een zachte, brede lijn die zich aan de randen uitspreidt.
In water oplosbare grafietpotloden zijn er in verschillende gradaties van potloodhardheid, en als potloden met hout eromheen of als houtloze grafietsticks. Een houtloze versie heeft als voordeel dat je nooit hoeft te stoppen om hem te slijpen. Je scheurt gewoon een stuk van de wikkel af om meer van de grafietstaaf bloot te leggen. Je kunt een grafietstaafje in een punt slijpen met een puntenslijper zoals met een normaal potlood, maar nog makkelijker is om het snel plat te maken tot een punt door het heen en weer te bewegen op papier.
Kunsttechnieken: gouache en kleurpotlood
Wezen ondoorzichtig, zal een laag gouacheverf eventuele potloodstrepen onder de verf veel meer verbergen dan aquarel. Maar je kunt er met potlood (grafiet of gekleurd) overheen werken en in de nog natte verf tekenen zoals ik heb gedaan in dit figuurschilderij.
Zoals je aan de details van het schilderij kunt zien, variëren de markeringen die met een bruin kleurpotlood in de gouacheverf zijn gemaakt. Op sommige plaatsen heeft het de verf opzij geschoven maar geen potloodstrepen op het papier achtergelaten. Op andere plaatsen heeft het de verf verplaatst en een bruine lijn achtergelaten. (Beide zouden kunnen worden genoemd sgraffito techniek.) Waar de verf droog was, heeft het kleurpotlood een lijn op de verf achtergelaten. Zo kan een enkel potlood verschillende merk maken met de verf.
Ik realiseer me dat paars geen kleur is die geassocieerd wordt met een goede gezondheid en het lijkt misschien een vreemde keuze voor een figuurschilderij. Maar ik gebruikte de overgebleven verf tegen het einde van een tekensessie en wilde geen nieuwe verf gebruiken. Het paars is beter dan het limoengroen dat je uit de schouders ziet gluren. Dat is zeker een ongezonde bleekheid! Ik probeerde me te concentreren op toon liever dan tinten gebruikte vervolgens het potlood om een beetje definitie aan de vorm van de figuur toe te voegen.
