Er is geen eenvoudig antwoord op de vraag "Welke kleur heeft de zee?" omdat het afhangt van een reeks elementen, zoals het weer, de diepte van de zee, hoeveel golfslag er is en hoe rotsachtig of zanderig de kust is. De zee kan in kleur variëren van helderblauw tot intens groen, zilver tot grijs, schuimig wit tot vervuilde slick.
Welke kleur heeft de zee eigenlijk?
De vier foto's hierboven zijn allemaal van hetzelfde kleine stukje kustlijn, maar kijk hoe verschillend de kleur van de zee (en lucht) in elk is. Ze laten duidelijk zien hoe het weer en het tijdstip van de dag de kleur van de zee drastisch kunnen veranderen.
De bovenste twee foto's zijn genomen rond het middaguur, op een zonnige dag en op een bewolkte dag. De onderste twee foto's zijn genomen niet langer na zonsopgang, op een heldere dag en op een licht bewolkte dag. (Voor grotere versies van deze foto's, en nog meer die van hetzelfde stuk kustlijn zijn genomen, zie de
Als je kijkt naar de kleur van de zee, kijk dan niet alleen naar het water. Kijk ook naar de lucht en houd rekening met de weersomstandigheden. Als je op locatie schildert, kan veranderend weer een grote impact hebben op een scène. Het heeft ook invloed op de verfkleuren die u kiest.
Geschikte verfkleuren selecteren voor zeeschilderen
Er is geen gebrek aan opties voor een schilder als het gaat om het kiezen van kleuren voor de zee. Een kleurenkaart van een verffabrikant geeft u de volledige keuze. De foto hierboven (zie grotere versie) toont het bereik van acrylverfkleuren die ik heb.
Van boven naar beneden zijn ze:
- Idanthrene blauw (Daler Rowney)
- Pruisisch blauw (Daler Rowney)
- Ultramarijn (Liquitex)
- Cerulean blauw diep (Gouden)
- Cerulean blauw (Brera)
- Cerulean blauw (Winsor en Newton)
- Cobal Turkoois (Winsor en Newton)
- Kobalt Teal (Gouden)
- Phtalo blauw rode tint (Winsor en Newton)
- Phtalo turkoois (Daler Rowney)
- Groen Goud (Gouden)
- Phtalo groen blauwe tint (Daler Rowney)
Maar de reden dat ik zoveel 'zeekleuren'' heb, is niet omdat een zeeschilderij er zoveel nodig heeft, maar eerder want zo nu en dan trakteer ik mezelf op een nieuwe kleur en heb zo een behoorlijke collectie opgebouwd van blues. Door van elk een klein kleurmonster te schilderen, zoals op de foto wordt getoond, is het gemakkelijk om de verschillende kleuren en de kleur te vergelijken ondoorzichtigheid of transparantie van elke.
Ik heb favoriete kleuren die ik vaak gebruik, maar ik vind het leuk om andere kleuren uit te proberen om te zien hoe ze zijn. Dus hoewel ik mijn verf doorzocht naar alle blauwtinten om de kaart op de foto te schilderen, heb ik er maar een paar gebruikt tijdens het schilderen, zoals je kunt zien in deze zeestudie.
In zijn aantekeningen zei Leonardo da Vinci het volgende over de kleur van de zee:
"Zee met golven heeft geen universele kleur, maar wie het vanaf het droge ziet, ziet het donker van kleur en het zal zoveel donkerder zijn in de mate dat dat het dichter bij de horizon is, [hoewel] hij daar een zekere helderheid of glans zal zien die langzaam beweegt op de manier van witte schapen in kudden... vanaf het land [zie je] de golven die de duisternis van het land weerspiegelen, en vanaf de volle zee [zie je] in de golven de blauwe lucht die in zulke golven wordt weerspiegeld."
Citaat bron: Leonardo over schilderen, pagina 170.
Een Plein Air Zeestudie schilderen
Een van de betekenissen van de term studie is "oefenstuk" (het kan ook worden gebruikt voor een experiment om de compositie te testen, of een snel schilderij om de essentie van een scène vast te leggen voor later werk). De redenering achter het doen van een studie, in plaats van een volledig of 'echt' schilderij, is dat je je concentreert op een bepaald aspect van een onderwerp en eraan werkt totdat je het 'goed' hebt. Als je dan aan het grotere schilderij begint, weet je (in theorie) wat je doet. Dit bespaart de frustratie van het worstelen met een klein onderdeel als je aan het geheel wilt werken schilderen, en betekent dat je nooit eindigt met een deel van het schilderij overwerkt (wat kan lijken) ongerijmd).
De kleine zeestudie hierboven was schilderen op locatie of plein air. Hoewel ik een scala aan kleuren beschikbaar had (zie lijst), gebruikte ik alleen Pruisisch blauw, cerulean blauw, kobaltblauw en titaanwit.
Pruisisch blauw is een favoriet van mij en is heel donkerblauw als het rechtstreeks uit de tube wordt gebruikt, maar vrij transparant als het dun wordt gebruikt. Het gedeelte achter de golf en de onderste helft van de golf waren beschilderd met Pruisisch en cerulean blauw. Het bovenste deel van de golf was geverfd met kobaltblauw en het golfschuim met titaanwit. De donkerdere blauwtinten komen door de lichtere golfkleuren omdat ik de verf dun gebruikte (beglazing) op sommige plaatsen, in andere vermengd en vrij dik aangebracht waar ik een effen kleur wilde.
Het doel van deze studie was om de hoek van de golf en de kleurverandering op de golf goed te krijgen, en om een gevoel van bewegend water te creëren. Toen dat naar mijn tevredenheid werkte, kon ik me concentreren op het schilderen van een breder zeegezicht.
Zeeschuim begrijpen
Veel van de moeilijkheid met schilderen op zee komt voort uit het feit dat het constant in beweging is. Maar het begrijpen van de elementen, zoals de verschillende soorten zeeschuim, helpt om te vereenvoudigen waar u naar kijkt.
Oppervlakteschuim drijft op het water en beweegt op en neer terwijl de golf eronder passeert. Als je moeite hebt om dit te visualiseren, denk dan aan de golf als energie die door het water beweegt en rimpelingen veroorzaakt, zoals wanneer je een deken over de rand gooit en een rimpeling door de stof beweegt.
Oppervlakteschuim heeft meestal gaten erin, in plaats van een groot, stevig schuimgebied te zijn. Dit patroon kan worden gebruikt om de blik van de kijker door de compositie te leiden, maar ook om een gevoel van beweging of hoogte in een golf te creëren.
Golfschuim ontstaat wanneer het gewicht van het water aan de bovenkant van een golf te zwaar wordt en breekt of omvalt op de top van de golf. Het water wordt luchtig, waardoor schuim ontstaat.
Naderingshoek van de golven
Een van de fundamentele compositiebeslissingen in een zeeschilderij is het selecteren van de positie van de kust, en dus de richting van de golven die evenwijdig aan de kust lopen. (Er zijn natuurlijk uitzonderingen, veroorzaakt door lokale stromingen, rotsen, harde wind.) Staat de kust onderaan de compositie en komen de golven zo binnen rechtstreeks naar de kijker van het schilderij toe, of meandert de kust op de compositie en staan de golven dus schuin op de onderkant van de samenstelling? Het gaat er niet om dat de ene keuze beter is dan de andere. Alleen dat je je ervan bewust moet zijn dat je een keuze hebt.
Neem hierover een beslissing en zorg er vervolgens voor dat alle elementen die je schildert (golven, open zee, rotsen) overeenkomstig deze richting consistent zijn, helemaal in de verte.
Reflecties op de golven (of niet)
Wanneer je golven schildert door observatie in plaats van vanuit verbeeldingskracht, kijk dan hoeveel reflectie er op de golf is. Mogelijk ziet u reflectie van zowel de lucht als van de golf zelf. Hoeveel hangt af van de plaatselijke omstandigheden, bijvoorbeeld hoe woelig de zee is of hoe bewolkt de lucht is.
De twee foto's hierboven laten heel duidelijk zien hoe het blauw uit de lucht wordt gereflecteerd op het wateroppervlak en hoe het golfschuim wordt gereflecteerd op de voorkant van de golf. Als je realistische golven of zeegezichten wilt schilderen, is dit het soort waargenomen detail waardoor het schilderij 'goed' voor de kijker leest.
Schaduwen op de golven
De principes over richting van het licht in een schilderij en de bijbehorende schaduwen die worden geworpen, zijn ook van toepassing op golven. De drie foto's hier laten allemaal een golf zien die direct de kust nadert, maar in elk zijn de lichtomstandigheden anders.
Op de bovenste foto schijnt het licht onder een lage hoek van rechts. Merk op hoe sterke schaduwen worden geworpen door delen van de golf.
De tweede foto is gemaakt op een bewolkte of bewolkte dag, toen het zonlicht werd verstrooid door de wolken. Merk op dat er geen sterke schaduwen zijn en dat er geen blauw weerkaatst op de zee.
De derde foto werd genomen op een zonnige dag met het licht dat van achter de fotograaf scheen, op de voorkant van de golven. Merk op hoe weinig schaduw zichtbaar is met zo'n frontverlichting situatie.
