Het verschil tussen ska en reggae is subtiel en genuanceerd, meestal met tempo en ritme: Reggae is langzamer en meer ontspannen, terwijl ska wat pittiger is. Reggae is inderdaad voortgekomen uit ska, en het verhaal over hoe beide muziekstijlen in Jamaica zijn ontstaan, is best interessant.
Ska: Jamaicaans geboren
Ska evolueerde in de jaren zestig van traditionele Jamaicaanse en pan-Caribische genres, zoals mento en calypso, gecombineerd met de dramatische nieuwe invloeden van Noord-Amerikaans ritme en blues, jazz en vroege rock 'n' roll. Vroeg ska was in wezen dansmuziek, en bevatte snelle, vrolijke nummers in een 4/4-maatsoort met zware syncopen — met de nadruk op de tweede en vierde tellen van een maat, bekend als de backbeat - evenals een gitaar- of pianolijn die de offbeat raakt. Het ritme produceerde een ongebruikelijke slag die bekend staat als de 'skank'. Ska-bands hadden meestal blazerssecties, en harmoniezangers waren echter gebruikelijk de nummers draaiden om de solo's van een leadzanger, met een vergelijkbare structuur als de soulmuziek die populair was in de Verenigde Staten aan de tijd.
Van Rocksteady tot Reggae
Reggae ontstond pas eind jaren zestig, maar het is belangrijk om het vaak vergeten genre op te merken dat zich tussen ska en reggae: Rocksteady. Rocksteady, populair van 1966 tot 1968, zag bands het tempo van nummers vertragen en dreunende backbeat baslijnen en one-drop drumlines versterken terwijl ze de gitaar luid neerlegden op de offbeats. Vocale harmoniegroepen werden steeds belangrijker, waarbij veel liedjes volledig in driestemmige (of meer) harmonie werden gezongen.
Van daaruit evolueerde reggae. Met reggae vertraagde het tempo nog verder, en alle elementen die direct herkenbaar zijn als fundamentele stukken van Jamaicaanse muziek werd prominent: de gesyncopeerde baslijn en de one-drop drumhit werden luider, en die syncope dreef het geluid van de band aan.
De skanking-gitaar nam ook in bekendheid toe. De hoornlijnen, in plaats van de gitaar te volgen, waren te zien op aangewezen plekken en bleven op andere stil. Melodieën werden meestal geleverd door een enkele zanger, met harmoniezangers die secundaire zanglijnen verzorgden.
De teksten zijn ook behoorlijk veranderd. Ska- en rocksteady-nummers waren leuke, vrolijke dansvriendelijke nummers over liefde en andere luchtige bezigheden. Hoewel er zeker genoeg liedjes zijn met deze thema's in reggae, schreven reggae-artiesten ook liedjes over politiek, armoede en religie. Reggae kreeg gunst op hetzelfde moment dat Bob Marley bekeerde zich tot rastafarianisme en begon de trend om in teksten over spiritualiteit te praten.
vergelijkingen
Ska en reggae zijn verlengstukken van dezelfde tak van de wereldmuziekboom. Ská kwam op de eerste plaats. Het lichtere tempo zorgde voor snel dansen. Daarentegen worden de unieke Jamaicaanse elementen die kenmerkend zijn voor reggae minder benadrukt, hoewel ze wel bestaan. Ska is een soort proto-reggae, maar het was ook een grote muzikale revolutie op zich. Het verschil tussen ska en vroegere Jamaicaanse mentomuziek was veel dramatischer dan het verschil tussen ska en reggae.
De moraal van dit verhaal is dat je naar meer ska. zou moeten luisteren en reggae om de verschillen en overeenkomsten tussen deze twee invloedrijke stijlen van Jamaicaanse muziek echt te begrijpen.
