Beschrijving:
Traditionele volksmuziek, singer/songwriters.
vergelijkingen:
Er waren vergelijkbare artiesten die de Weavers voorgingen, zoals: De almanakzangers, en degenen die hen opvolgden, zoals Bob Dylan, The Kingston Trio, en Peter Paul & Mary. Woody Guthrie en het werk dat Pete Seeger heeft gedaan sinds de Weavers is ook in dezelfde geest.
Aanbevolen albums van de Weavers
The Weavers in Carnegie Hall (heruitgegeven door Hallmark, 2009)
Het beste van de Vanguard Years (Vanguard, 2001)
Klassiekers (Voorhoede, 1990)
Wevers MP3's kopen/downloaden
"Tzena Tzena" (van Het beste uit de voorhoedejaren)
"Welterusten Irene" (van De wevers in Carnegie Hall)
"Kussen zoeter dan wijn" (van De wevers in Carnegie Hall)
Piet Seeger:
Pete Seeger was een origineel lid van de supergroep The Almanac Singers uit de vroege jaren 40. Samen met bandlid Lee Hays vormde hij later datzelfde decennium de Weavers. Toen hij weigerde te getuigen over zijn politieke overtuiging, nam zijn populariteit af. Hij slaagde erin een generatie folktroubadours te inspireren, waaronder protégé Bob Dylan. Seeger is nu aangesloten bij de
Ronnie Gilbert:
Zanger Ronnie Gilbert werd geboren in 1926 en voegde haar ongelooflijke zang toe aan de muziek van de Weavers. Andere vrouwelijke folkzangers zoals Holly Near hebben de bijdragen van Gilbert geprezen als een van de belangrijkste invloeden voor vrouwen in de volksmuziek. Near en Gilbert brachten samen twee albums uit, samen met een kwartetalbum dat ze maakten met Arlo Guthrie en Pete Seeger.
Lee Hayes:
De akoestische gitarist Hays, geboren in 1914, was een van de oorspronkelijke leden van The Almanac Singers in de jaren veertig. De oprichting van de Weavers was zijn idee, nadat The Almanac Singers aan populariteit begon in te boeten als gevolg van een de-popularisering van de linkse politiek tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nadat The Weavers uit elkaar gingen, sloot Hays zich aan bij een groep genaamd The Baby Sitters, die zich richtte op het brengen van traditionele volksmuziek voor kinderen. Hays stierf in 1981.
Fred Hellerman:
Gitarist Hellerman, geboren in 1927, ontmoette Hays en Seeger tijdens een liedcirkel die Seeger in zijn appartement in Greenwich Village hield. Bijdrage Hellerman aan de groep was in zijn samenstelling van een aantal van de originele hits van de groep, evenals zang en gitaar.
De biografie van de wevers:
Dit kwartet wist een carrière van vier jaar op te bouwen en meer dan vier miljoen platen te verkopen. Hun vier leden werden tijdens het McCarthy-tijdperk van de jaren vijftig voor de House Committee on Un-American Activities gebracht en kort daarna ontbonden.
Seeger en Hays begonnen samen te spelen in 1940 als twee van de Almanac Singers (waaronder ook Amerikaanse folkpionier) Woody Guthrie). Deze band had enige populariteit genoten op de radio totdat hun linkse "subversieve" deuntjes ertoe leidden dat hun populariteit in twijfel werd getrokken.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog werkten Seeger en Hays aan vredescampagnes en demonstraties voor mensenrechten, burgerrechten en arbeiders rechten.
In 1948 had Hays gesuggereerd dat hij en Seeger zouden proberen om hun eigen outfit te beginnen, los van die van de Almanac Singers. Seeger had een liedcirkel georganiseerd in zijn appartement in Greenwich Village, bekend als Volksliederen. Daar ontmoette hij in 1946 Ronnie Gilbert en Fred Hellerman.
Op Thanksgiving, 1948, maakten de Weavers (die destijds door "The No-Name Group" gingen) hun eerste optreden. De naam The Weavers is ontleend aan een toneelstuk van Gerhart Johann Robert Hauptmann.
Tijdens de "Red Scare" van de jaren vijftig werden de wevers binnengehaald om te getuigen voor de House Committee on Un-American Activities. Toen hun band met de communistische partij in twijfel werd getrokken, werd de populariteit van de groep twijfelachtig en ontbonden ze in 1953. Desalniettemin slaagde hun korte run erin om de heropleving van de volksmuziek van de jaren 50 en artiesten als Joan Baez en het Kingston Trio te beïnvloeden en de weg vrij te maken.
