10 gewone bluegrass- en volksinstrumenten

Accordeon

De accordeon wordt misschien het meest geassocieerd met polkamuziek, maar het is een veelzijdig instrument. Je vindt accordeons die in allerlei soorten muziek worden gebruikt, waaronder ouderwetse volksmuziek in vaudevillian-stijl, klezmer en Cajun muziek.

Hoewel de basisstijl voor alle accordeons hetzelfde is, kan het instrument variëren. Er zijn diatonische accordeons, chromatische accordeons en de bekende pianoaccordeons. Elk heeft toetsen die zijn afgestemd op specifieke akkoorden en een balg die lucht door kleine rietjes blaast.

Eén ding is zeker: accordeons zijn net zo leuk om te spelen als om naar te luisteren.

Banjo

Wat wij een banjo noemen, is waarschijnlijk voortgekomen uit een instrument dat door Afrikaanse slaven naar Amerika is gebracht. Ze werden banzas, banjars of banias genoemd. Omdat de slaven niet mochten drummen, gingen ze banza's maken.

Oorspronkelijk werden ze gemaakt van een gedroogde kalebas. Ze sneden de bovenkant van de kalebas en bedekten het gat met varkens-, geiten- of kattenhuid. Dan bevestigden ze een hals van hout en meestal drie of vier snaren.

Modern banjo's zijn ofwel vijf-snarige of vier-snarige (een tenor genoemd en vaak gebruikt in de jazz). Ze worden op verschillende manieren gespeeld, waaronder Scruggs-stijl en klauwhamer, die een neerwaartse plukbeweging heeft, en hun duidelijke twangy geluid is gebruikelijk in volksmuziek.

Dobro

EEN dobro is een akoestische gitaar met een metalen resonator ingebouwd in de body. Deze resonator dient als een versterker, en je zou het een resonatorgitaar kunnen noemen.

De resonator neemt de plaats in van het klankgat In akoestische gitaren; de vorm van de gitaar heeft meestal geen invloed op hoe het geluid wordt versterkt. Je vindt dobro's met vierkante en ronde hals.

Het instrument is beroemd in bluegrass, met Josh Graves van Flatt & Scruggs voorop.

Viool

De viool is een steunpilaar in alle stijlen van traditionele en landelijke muziek, van klassieke country tot bluegrass, folk en rootsrock. Hoewel het technisch gezien hetzelfde instrument is als een klassiek instrument viool, verandert de techniek die wordt gebruikt om het te spelen een "viool" in een "viool".

Fiddles zijn zeer draagbaar en violisten kunnen de opstelling van het instrument aanpassen aan hun speelstijl. Ongeacht de muziekstijl, violisten kunnen gemakkelijk het paradepaardje van een band worden en hun solo's het gespreksonderwerp van elk optreden.

Mondharmonica

De mondharmonica (of mondharp) is, naast de menselijke stem en je eigen twee handen, het meest draagbare instrument in de traditionele Amerikaanse volksmuziek. De meeste mondharmonica's zijn klein genoeg om in een zak te passen.

Harmonica-lichamen zijn meestal gemaakt van hout of plastic met een metalen afdekplaat. De mondharmonica werkt door een set rieten die trillen wanneer je lucht door een van de 10 gaten blaast of zuigt.

Joodse harp

Ondanks de naam van de joodse harp, is er geen duidelijk historisch verband met het jodendom. Veel oudere culturen maakten het uit bamboe, terwijl metalen boogvormige versies uit heel Europa en Azië kwamen. Het is een van de oudste instrumenten en is traditioneel voor culturen over de hele wereld.

De joodse harp heeft een duidelijke twang en wordt vaak gebruikt om het ritme van een lied vast te leggen. Het is relatief eenvoudig om te spelen, en het instrument op zakformaat kan variëren in grootte en vorm, waarbij elk een ander basisakkoord creëert. Een getalenteerde speler kan een verscheidenheid aan geluiden uit een enkele harp halen.

Kruik

De muzikale kan is precies dat: typisch een kan van steengoed, hoewel er ook kannen van glas en keramiek worden gespeeld. De speler blaast met zijn mond in de kan.

De kruik wordt gespeeld op een manier die vergelijkbaar is met het bespelen van koperblazers of didjeridoos. Het wordt vaak gebruikt om de baslijn vast te leggen, en spelers kunnen de toonhoogte veranderen door hun embouchurevorm of strakheid van hun lippen te veranderen.

lepels

De geschiedenis van muzikale lepels gaat terug tot de geschiedenis van de lepel. Culturen van Russisch tot Iers tot Indiaans hebben een geschiedenis van het spelen van de lepels of lepelvormige botten. Sommige mensen denken dat het spelen van botten deel uitmaakte van een spirituele traditie die verband houdt met de geest van dieren.

Om lepels te spelen, plaatst u een paar houten of metalen lepels rug aan rug en slaat u ze tussen uw hand en uw been. U kunt gewone keukenlepels of muzikale lepels gebruiken.

Wasbord

Het muzikale wasbord is een percussie-instrument dat wordt bespeeld door op het metalen wasoppervlak te krabben of ritmisch op en neer te tikken. Spelers bewaken hun vingers vaak met vingerhoeden of metalen vingerplectrums.

Het wasbord is populair bij allerlei volksmuziek uit de hele wereld. Het wordt het vaakst gezien in Amerika in kruikbands, oude muziek en zydeco.

Wasbordspelers bevestigen vaak accessoires aan het hout van het instrument. Gevonden voorwerpen zoals blikken, cimbalen, koebellen en houtblokken geven spelers een verscheidenheid aan percussieve geluiden om mee te werken.

Wastobbe Bas

De wastobbe is een muziekinstrument dat traditioneel één snaar heeft die wordt getokkeld en een metalen wastobbe als resonator gebruikt.

Het touw is aan het ene uiteinde vastgemaakt aan de wastobbe en aan het andere uiteinde aan een stok of staf, vaak gemaakt van hout. De speler beweegt de ene hand op en neer over de notenbalk, waarbij hij de snaar "freakt" terwijl hij met de andere hand in het ritme tokkelt. Het is enigszins vergelijkbaar met hoe je de basgitaar zou spelen.

De wastobbe is een perfect voorbeeld van het gebruik van wat je hebt om muziek te maken. Het is een hoofdbestanddeel van volksmuziek en komt voort uit de vindingrijkheid van country-jugbands. Als je een beetje volkser wilt worden, noem het dan een gutbucket of een wasserette.