"Ik heb bij de spoorweg gewerkt" is misschien wel een van de bekendste volksliedjes over het Amerikaanse spoorwegsysteem. Het lied is alomtegenwoordig en de woorden zijn een favoriet onder opnames gericht op kinderen. Toch leren kinderen zelden alle teksten die oorspronkelijk in het lied waren bedoeld, omdat sommige ervan ongelooflijk racistisch en diep aanstootgevend waren.
De verbinding tussen Amerikaanse volksmuziek en treinen
Het is moeilijk voor te stellen dat volksmuziek, treinen en spoorwegen in dit land zonder elkaar bestaan. Talloze volkszangers— zowel beroemd als volkomen onbekend — maakten met de trein hun weg door het land. Dit omvat grote namen zoals Woody Guthrie, Utah Phillips, en Bob Dylan.
En toch, enkele van de grootste Amerikaanse volksliederen van alle tijden kan worden teruggevoerd tot de aanleg van de spoorwegen, de komst van het reizen per trein en natuurlijk het rijden op de rails tijdens de depressie. Het was in die tijd dat arbeidersklasse mannen en immigranten (en, zoals gezegd, volkszangers) met de trein reisden op zoek naar werk.
U weet misschien dat de spoorwegen van ons land waren... grotendeels gebouwd door Afro-Amerikanen en immigranten (vooral Ierse en Chinese immigranten, afhankelijk van de regio en de spoorwegmaatschappij). Het was slopend werk en het werd ongetwijfeld draaglijker door de aanwezigheid van muziek. Het hielp de geesten van de arbeiders op te vrolijken op dezelfde manier als de veldoproepen en Afro-Amerikaanse volksliederen ontwikkelden zich vanuit de slaventraditie.
In het geval van "Ik heb bij de spoorweg gewerkt,' de veelzeggende regel is '...de hele dag lang'.
Het echte verhaal van 'Het Levee-lied'?
Ook gekend als "Het Levee-lied,"Deze volksmuziekklassieker heeft een verwarrende geschiedenis en heeft misschien niet veel met de rails te maken. Het werd in 1894 tweemaal onder die titel gepubliceerd, maar de 'Dinah'-verzen kunnen dateren van vóór 1850.
Ook is er een connectie met Princeton University. Sommigen denken dat de "Ik heb bij de spoorweg gewerkt"We weten dat vandaag de dag is gemaakt voor een muzikale productie op school. Daarnaast zijn er aanwijzingen dat het nummer een mash-up is van drie verschillende volksmelodieën.
Deze laatste theorie verklaart waarom de verzen van het lied niet helemaal bij elkaar passen. De teksten gaan bijvoorbeeld van het lome "Dinah, blaas op je hoorn" tot het vrolijke "Er is iemand in de keuken met Dinah." Het is een overgang die doet denken aan toneelproducties in plaats van... traditionele volksliederen.
Het is mogelijk dat het spoorweggedeelte van het lied daadwerkelijk werd gezongen door de bemanningen die de spoorwegen van het land bouwden. Aan de andere kant is het heel goed mogelijk dat het later is geschreven om herinneringen op te halen aan deze tijd. Zelfs het woord "lang leven" roept vragen op over de oorsprong ervan, aangezien het iets meer collegiale praat is dan dat van gewone arbeiders.
Wie is 'Dina'?
Het refrein dat spreekt over iemand die "in de keuken met Dinah" is, heeft ook de oorsprong besproken. Sommige accounts schrijven het toe aan het Londen van de jaren 1830, terwijl andere aan 1844 in Boston. Het originele nummer was getiteld "Oude Joe" of "Iemand in huis met Dinah."
Sommigen geloven dat "Dinah" verwijst naar een kok in de keuken in de trein. Anderen geloven dat het een algemene verwijzing is naar een Afro-Amerikaanse vrouw.
Er is iemand in de keuken met Dinah
Er is iemand in de keuken, ik weet het
Er is iemand in de keuken met Dinah
Tokkelen op de oude banjo
Naast dat originele vers is er ook een over iemand die in de keuken met Dinah vrijt.
Niettemin, "Oude Joe" was een lied uitgevoerd in de minstreelshows van het midden van de 19e eeuw. Sommige van de verzen in die shows waren ongelooflijk racistisch, maar dit was gebruikelijk in de uitvoeringen waarin vaak blanke artiesten in blackface werden afgebeeld.
