"The Bell Song" van Delibes' opera "Lakme" is net zo beroemd en gemakkelijk herkenbaar als een andere aria uit dezelfde opera - the Bloemenduet.
Leo Delibes' opera uit 1883, met een libretto in het Frans van Philippe Gille en Edmond Gondinet, is gebaseerd op het verhaal "Les babouches du Brahmane" van Theodore Pavie. "Lakme" speelt zich af in het India van de late 19e eeuw en vertelt het verhaal van door sterren gekruiste geliefden Lakme, dochter van een brahmaanse priester, en Gerald, een Britse soldaat.
Het perceel van 'Lakme'
Terwijl het verhaal begint, is Lakme's vader Nilakantha boos dat hij en zijn mede-indianen moeten oefenen hun religie in het geheim, aangezien de imperiale Britse kolonisatoren hen niet toestonden in openbaar.
Lakme zingt 'The Bell Song'
Op het stadsplein van een dorp in India vertelt Lakme, in opdracht van haar vader, de legende van de dochter van een paria die de zoon van Brahma de Schepper, Vishnu, redde. Lakme's vader hoopt dat het verhaal een indringer naar buiten zal lokken en zichzelf onthult (die overtreder is toevallig Gerald).
"The Bell Song" is geschreven voor een coloratuursopraan, een zanger die een breed scala aan vocale bereik binnen een melodie kan bestrijken.
Franse tekst van 'The Bell Song' uit 'Lakme'
Ou va la jeune Indoue, Edmond Gondinet en Philippe Gille.
Filles des Paris,
Quand la lune se joue,
Dans le grand mimosa's?
Elle court sur la mousse
Et ne se souvient pas
Que partout op repousse
L'enfant des parias;
Le long des lauriers rozen,
Revant de douce kiest, Ah!
Elle passe sans bruut
Et riant à la nuit.
Labas dans la foret plus somber,
Wat is een reis perdu?
Autour de lui
Des yeux brillent dans l'ombre,
Il marche encore au hasard, e perdu!
Les fauves rugissent de joie,
Ils vont se jeter sur leur proie,
Le jeune fille accourt
En dappere leur fureurs:
Elle a dans sa main la baguette
ou tinte la clochette des charmeurs!
L'etranger la considere,
Elle reste eblouie.
Il est plus beau que les Rajahs!
Il rougira, s'il sait qu'il doit
La vie a la fille des Parias.
Mais lui, l'endormant dans un reve,
Jusque dans le ciel il l'enleve,
En lui disant: 'ta place et la!'
C'était Vishnu, fils de Brahma!
Depuis ce jour au fond de bois,
Le Voyageur Entend Parfois
Le bruit leger de la baguette
Onze tinte la clochette des charmeurs!
Engelse vertaling van 'The Bell Song'
Waar zal het jonge Indiase meisje,
dochter van de paraja's,
ga als de maan danst
In de grote mimosa-bomen?
Ze rent op het mos
En herinnert het zich niet
Dat ze rondgeduwd wordt
Het kind van verschoppelingen;
Langs de oleanders,
Dromen van zoete dingen, Ah!
Ze gaat zonder lawaai
En lacht een nacht.
Daar in het donkere bos
Wie is de verloren reiziger?
Rond hem
Ogen schitteren in de duisternis,
Hij vraagt zich willekeurig af, doelloos en verloren!
De wilde beesten brullen van vreugde,
Ze zullen hun prooi bespringen,
Het meisje rent naar hem toe
En trotseert hun woede
Ze heeft het stokje in haar hand
met tinkle bell bedels!
De vreemdeling kijkt haar aan,
en blijft verblind.
Ze is mooier dan de Radja's!
Hij zal blozen als hij weet dat hij iets verschuldigd is
zijn leven aan de dochter van de paria's.
Maar ze vallen in slaap en drijven in een droom,
In de lucht worden ze vervoerd,
De reiziger zegt tegen haar: 'jouw plaats is hier!'
Het was Vishnu, de zoon van Brahma!
Vanaf die dag, in de diepten van het donkere bos,
een reiziger kan soms horen
het lichte geluid van het stokje
met de tinkle bell bedels!
