Het land van Zweden is altijd een broeinest geweest van zwaar metaal, het lanceren van de carrières van enkele van de meest succesvolle metalartiesten van de afgelopen decennia, van de rechttoe rechtaan doom metal van Candlemass tot het progressieve experimenteren van Evergrey tot de donderende Viking metal van Amon Amarth. Er zijn zoveel geweldige bands om uit te kiezen dat het moeilijk is om een top 20 lijst samen te stellen. Met excuses aan degenen die niet verschijnen, hier zijn enkele van de beste Zweedse metalbands die fans van dit genre niet willen missen.
Opeth, opgericht in 1989, is niet alleen misschien wel de beste band in Zweden, ze worden ook beschouwd als een van de beste bands in het metalgenre, periode. Ze zijn zeer muzikaal divers, mixen death metal met vele andere stijlen en gebruiken zelfs akoestische instrumenten in sommige nummers. De zang is ook divers en de teksten zijn uitzonderlijk. In meer recente jaren is de band begonnen te neigen naar een meer progressief geluid, maar dat heeft weinig gedaan om hun bonafide metal te verminderen.
Dark Tranquility, opgericht aan het einde van de jaren 80, waren pioniers in de melodieuze death metal beweging. In tegenstelling tot sommige groepen wiens tijd in de zon voorbij is, blijft Dark Tranquility vooruitgang boeken en brengen ze geweldige albums uit.
Gebruikmakend van ongebruikelijke maatsoorten en tempowisselingen, gecombineerd met thrash- en death metal-elementen en door en door experimenteren, verrast Meshuggah altijd. Hoewel sommige van hun projecten meer getroffen dan gemist kunnen worden, zijn ze uitzonderlijk als ze op schema liggen.
At the Gates stond begin jaren '90 ook in de voorhoede van melodieuze death metal. Voordat ze in 1996 uit elkaar gingen, namen ze verschillende invloedrijke en gerespecteerde albums op. Sommige van hun leden vormden The Haunted. De band herenigde zich in 2007, bracht in mei 2018 hun zesde volledige album uit, "To Drink From The Night Itself", en gaat door met touren.
De metalwereld werd omver geblazen door de goddeloze klanken die de Zweedse band Bathory begin jaren tachtig liet horen. Ongetwijfeld een van de eerste echte black metalbandsBathory had een grote invloed op de plotselinge opkomst van het genre begin jaren negentig. Bathory zou uiteindelijk uitgroeien tot een episch Viking Metal (het subgenre met een lyrische focus op thema's uit de Noorse mythologie) soloproject dat een donkere sfeer uitstraalde. De band eindigde met de dood van frontman Quorthon in 2004.
Zelfs met meerdere line-upwisselingen blijft In Flames aan de top van het melodieuze death metal-genre. Door death metal gegrom te mixen met cleane zang, hebben ze een brede aantrekkingskracht die met elke release groeit - hoewel sommige critici vinden dat hun nieuwste releases te ver naar de mainstream afdrijven.
Veel luisteraars en critici doen Soilwork af als 'te commercieel'. Zeker, hun stijl van melodieuze death metal is smakelijker in vergelijking met sommige bands in het genre, maar het is nog steeds onwaarschijnlijk dat je ooit iets van hun muziek op je lokale popstation zult horen spoedig. Ze schrijven geweldige nummers die het brute en het melodieuze mixen.
In een land waar melodieuze death metal de boventoon voert, lijkt het misschien ongebruikelijk om een grotendeels progressieve metalgroep als Evergrey zo hoog te rangschikken. Als je echter rekening houdt met hun buitengewone muzikale vaardigheid en geweldige songwriting, is het een gemakkelijke keuze. Tom S. Englund heeft een van de beste stemmen in metal, hun video's zijn prachtig geschoten en ze geven een geweldige liveshow.
Oorspronkelijk heette Amon Amarth Scum, maar veranderde uiteindelijk zijn naam in wat de elfen waren J.R.R. Tolkien's boeken noemen Mount Doom. Amon Amarth zou vanwege hun teksten en video's gezien kunnen worden als de meest Viking van de Viking Metal bands, maar de band noemt zich liever gewoon metal. Met Johan Hegg's serieus lage registerstem, het strak gestructureerde spel van de band en video's die draaien als minifilms, weet het kwintet zowel opzwepend en leuk als zwaar en extreem te zijn.
Candlemass is een van de pioniers van de doom metal, die rond 1984 debuteerde als genre. Messiah Marcolin was hun zanger in de hoogtijdagen van de band, gevolgd door Robert Lowe. Mats Leven is momenteel de zanger. De band blijft touren, ook al zeiden ze dat "Psalms for the Dead" uit 2012 hun laatste studioalbum zou zijn. In 2017 bracht Candlemass een picture disc uit van "Nightfall" en een "Dark Are the Veils of Death" vinyl om te vieren dat 30 jaar geleden het hitalbum werd opgenomen.
Arch Enemy is ongebruikelijk in de Zweedse metalwereld omdat ze worden aangevoerd door een zangeres, hoewel je dat moeilijk zou kunnen zeggen als je alleen maar luistert. Originele leadzangeres Angela Gossow gromde met de beste van hen, en huidige zangeres Alissa White-Gluz zet die krachtpatsertraditie voort.
Katatonia is een andere band waarvan het geluid in de loop der jaren is geëvolueerd. Ze begonnen begin jaren 90 als meer een death/doom band. Tegenwoordig is hun muziek veel complexer en dynamischer, maar nog steeds heavy. Ook de zang van Jonas Renkse is geëvolueerd van hard naar melodieus.
Begonnen als een no-nonsense death metal band, zou Therion halverwege de jaren negentig hun sound volledig veranderen en meer opera- en klassieke invloeden toevoegen. Koren en orkestratie zouden de norm worden in het kerngeluid van Therion. Zelfs met veel line-upwisselingen heeft Therion vastgehouden aan een symfonisch metalgeluid, met het meesterbrein van de band, Christofer Johnsson, voorop.
Marduk is waarschijnlijk de meest controversiële van onze keuzes, ook gezien hun antichristelijke, pro-satanistische teksten als hun preoccupatie met het Derde Rijk en beschuldigingen van antisemitisme, maar de band is superstrak muzikaal. Sinds ze voor het eerst op het toneel verschenen in de jaren negentig, hebben ze een kenmerkende snelle en intense stijl ontwikkeld, met veel blastbeats en typische black metal schreeuwerige vocalen.
Entombed wordt grotendeels gecrediteerd voor het starten van het Zweedse death metal-geluid. De muziek van de band is een amalgaam van thrash metal, beïnvloed door Amerikaanse death metal bands als Death en Morbid Angel. Vertrouwend op stevige, oerriffs, schuwt Entombed veel technische aspecten van het genre ten gunste van een meer uitgeklede en rauwe aanpak. In 2014 verdeelde Entombed zich over juridische geschillen, en gitarist Alex Hellid vormde Entombed A.D. Toen, eind 2016, hervormde het oorspronkelijke trio.
Dissection was een band wiens muzikale prestaties werden overschaduwd door hun acties. Ze brachten halverwege de jaren negentig twee zeer invloedrijke death/black metal-albums uit, maar toen werd frontman Jon Nödtveidt in 1997 gevangen gezet voor moord. Hoewel Dissection na zijn vrijlating werd hervat, kreeg "Reinkaos" (2006) gemengde kritieken. Nödtveidt pleegde zelfmoord in 2006, en Dissection ontbonden.
Toen At the Gates in 1996 uiteenviel, vormden drie van de vijf leden (de gebroeders Björler en drummer Adrian Erlandsson) een nieuwe band met gitarist Patrik Jensen en zanger Peter Dolving. Dolving vertrok voor een paar jaar en werd vervangen door Marco Aro. Hij keerde terug in 2003, vertrok toen weer in 2013 en werd opnieuw vervangen door Aro. Het zware thrashgeluid van de band en Dolving's neiging om zijn mening te uiten hebben de band in de krantenkoppen en in de hitlijsten gehouden.
Sinds hun oprichting in 1993 is HammerFall een van de toonaangevende bands in het power metal genre. Dark Tranquility-zanger Mikael Stanne was ook de eerste paar jaar bij HammerFall, maar werd vervangen door Joacim Cans vóór het debuut van de band in 1997.
Dark Funeral is een black metal band opgericht in 1993 door Lord Ahriman en Blackmoon. Hun volledige debuut was "The Secrets of the Black Arts" uit 1996." Blackmoon en originele zanger Themgoroth verlieten de band kort daarna. Themgoroth werd vervangen door keizer Magus Caligula, die later werd vervangen door de huidige zanger Heljarmadr. Ze zijn gehuld in lijkverf en spelen snelle, brute en intense black metal.
Vintersorg ("winter verdriet") is de creatie van Andreas "Vintersorg" Hedlund en combineert veel verschillende genres. Harde black metal wordt gecombineerd met mildere folk metal en elementen van meer experimentele en avant-garde stijlen. Zweedse teksten maakten uiteindelijk plaats voor Engelse, hoewel in 2007's "Solens Rötter" de band terugkeerde naar zijn roots.
